Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Su anda seni / düsünüyorum diyemem. Düsündügüm ilgilendigim her sey seni düsündürmeye basliyor birdenbire. Agaçlarda oksuyorum saçlarini ve erken ilk gözlerin süzülüyor penceremden odaya.
Sonra ,

belki de hiç dogmayacak çocugum , çocugumuz geçiyor bir bulutun sirtina binmis gülücükler yagdirarak.

Aglayasim geliyor o an kahkahalarla . Caddelerde adimlarim , dört duvar arasi gizil bir günesin kalp atislarina uyum saglamaya çalisiyor.

Uyumun her aninda seni buluyorum. Çok sesli bir ezgide ; fabrikalardan yükselen o en güzel insan emeginde seni.
Bazen bir fotograftan bakiyorsun bana , o süzme bal içi gözlerinle.
Ürperiyorum ,
ölümü ansitiyor çerçeve içinde derinlik kazanmasi bakislarin. Ve sen yasayan her seyde çikiyorsun karsima. Bir açik görüste annesine sarilmis kizin , Dünyayi kucaklayan iç çekisinde , topragi yaran bir tohumun ilk çigliginda , yazilan her satirda ve avucumda dinlenen altin rengi kelebegin kanat çirpislarinda sen.

Çok uzun yollardan geliyorum, teleklerim döküldü rüzgardan . Iste hep bundan , böyle uykulu sarsak sakimam .
Özgürlügü seni savunuyorum en ötülmez karanlik gecelerde. Bir manga hazir ol ates ve yagli urgan iste böyle katlediyorlar sevgileri. Kendi yüreklerinde katlediyorlar dünyanin anlamini ve ben sevgileri seni savunuyorum.

Mutluluk çatili bir ev olmusuz düsümde , tüm insanlarin cenneti özlemeden yasadiklari.
Oysa yanlis kullanimda dogayi öldürmesi gibi teknolojinin , kendi yalnizliklarimizla tüketebiliriz sevginin bölüsülesi o üretken yarinlarini .

Yalnizligim sevgilere çiçeklendigi zaman güzel . Sevgi ipi kopmus bir uçan balon ardindan çocugun yüreginde duydugu o yükselme coskusu , el ele tutusmalarimizda , damarlarimdan beynimi besleyen bir nehir.
Nasil olur da insan , senleri olmadan yasami anlamlandirdigini , gelecegi güzelledigini sanabilir ?
Bakir bir eylem midir tercih ; yoksa asklarini günlere kanla kaziyan bir tarih mi ?
Sorun bu !

Seni düsündürüyor her sey ve zaman anlarini birbirine zincirleyerek , dünleri günlere ; günleri yasanmamislara ulayarak ilerliyor.

Kalbim !
Senden kalkip sana dönen bir göçmen kus; seni, özgürlügü savunuyor.

Bazen bir şarkıya dalar hüzünleniriz.Bazen eski bir anıya..Bazen tatlı bir gülümseme..
Ağlıyorum; iç çekişlerim hıçkırıklarım duyuluyor Elimde çocukluğumdan kalma Uçuşan yağmur ve kalbimde sen Seni düşünüyorum.

Dokunsan kırılacak, Çatlayacak, parçalanacak hikayelerle sevgi BEkLiyorum..!!
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Nerede olursan ol yüreğimdesin" demiştin ya...
İnanmıştım...
Yanıldığımı,ansızın...
Bir nefes de...
Beni soluksuz bıraktığında anladım...
Anladım ki Çok uzağım yüreğinden,benliğinden,ruhundan...
Sesim kısıldı haykıramıyorum..
Sokaklarda yankılanan feryatlarımı duymuyorum..
Çaresizlikten mi kısıldı sesim ?
Yok sa sensizlikten mi?


"Nerede olursan ol yüreğimdesin" demiştin ya ...
İnanmıştım...
.
.

Sayıklıyorum...
"Yoksun işte yoksun "...

Gözyaşları bitti sanılır..
Yürek yanılır,göz aldanır..
Yaşların sessizce yüreğe doğru aktığını görebilen var mıdır ?
Özlemekten yorulunca geriye ne kalır yüreklerde ?
Bende ruhumu alev alev yakan bir çift siyah göz kaldı senden geriye...
Derin,dipsiz,sonsuz...
İçinde kaybolmaktan korktuğum..
Kıvılcımlar saçan..
Yıldızları bile kıskandıran bir çift göz...


Sayıklıyorum...
"Yoksun işte yoksun "...

.
.

"Yüreğindeki sevgi kırıntılarını atıp cebine,dudağında boş bir ıslık,gözlerinde sahte arayışlarla ne de kolaymış gitmeler..."

Sen gidince anladım...


Sen boynu bükük,kırık dökük sevgilerden arınırken..Bıraktığın yüreğe bir kez bile dönüp bakmadan gittin..İçindeki o bir türlü dolduramadığın koskoca,kapkara boşluğa doğru yol alırken..Farkında mısın hayatın girdabına sürüklenen sevgisiz kuru bir yaprak olduğunun ?

Bunu anladığın gün otur bir kayalığın üzerine seyret denizi..
Sor ona..
Köpük köpük sitemle anlatacaktır öfkeli yanlızlığının sebebini..
Ve biliyorum..
O gün anlayacaksın..
Ardında bıraktığın yüreğin;aslında tüm denizleri kuşattığını...
Son bir hamle yaparak ardına bakacaksın..
Gözlerimi arayacaksın delice..
" Affet..!" diyen gözlerinle geleceksin..


"Nerede olursan ol yüreğimdesin" demiştin ya...
İnanmıştım...

Bir daha o gözlere inanmak mı?ASLA...!
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Ertelemişim Sensizliği ...!!!

Gece' bile fazla bu akşam bana...Öyle siyah, öyle alacalı ki karanlık..Uyumak istiyorum, alabildiğine..Kapatıyorum gözlerimi, sen oluyorsun uykularım..Açıyorum gözlerimi, yalnızlığa kapılıyor düşüncelerim...
Anlamsızlığımla eş değer oluyorsun aniden...

Gidişini seyrediyorum, anılarımın arasından...Tozlanmış duyguları temizliyorum, kelime kelime..İçim acıyor, derinden...Gülüşünü anımsıyorum...İçim burkuluyor...
Sensizliğe alıştırırken günlerimi, şimdi ne gerek vardı ki sana ? Düşüncene bile tahammülü yok yüreğimin.. Silebilsem yüzünü, gözlerimden...

Ne acı...Seni hiç unut(a)mamışım ki ben...Eskiyen eşyalarım arasına saklamışım yaşanmışlıkları...Ertelemişim sensizliği bile bile...

Şimdi...Ne şarkılar, ne satırlar dolusu cümleler..Hiçbiri iyi gelmiyor sensizliğime..Belki, çığlıklarımı susturmasam, ağlasam yağmur misali damla damla...Kimbilir, unutulursun belki ozaman...

O an, duygularıma baş kaldırıyorum...Bakıyorum gökyüzüne, bırakıyorum çığlıklarımı yıldızlara doğru...
Atıyorum seni özleyen her bir parçamı...Yüreğimi arındırıyorum fazlalıklardan...
Bu kadar kolay olmamalı...İçimdeki ses, seni çağırıyor her darbemde...

Durmuyorum...Parçalıyorum seni...Kanıyor her bir yanım...

Ya 'o' susacak, ya 'ben' ...
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Bu gece yine yavaşça süzüldün gözlerimden..

Ağır ağır..
Kırmadan..
İncitmeden düşüyordun kirpiklerimden..
Yavaşça inerken yanağımdan aşağı..
Tüm hıncını alır gibi yanaklarımdan öpüyordun..


Kim için...?Ne için aktığını biliyor musun? diye soruyordum sana..Hayır diyordun..Ve sana çok kızıyordum ey göz yaşım..Elimin soğuk kısmıyla siliyordum değdiğin heryeri...

Ummadığım anlarda doluyordun gözlerime,sonra kirpiklerime tutunuyordun..Göz kapaklarımı kapattığımda üzerine,yüreğim yanıyor.. içli içli büzülüyordu dudaklarım...

Sana karşı koyamıyordum uzun süre..işte!Yine dövüyordu ıslaklığın göz kapaklarımı.. Dayanamayıp aralıyordum..Ve yine damla damla süzülüyordun yanaklarımdan..Tüm yaşanılamayan "keşke" leri hiçe sayarak..

Sancıyan yüreğime aldırmadan süzülüyordun..
Değdiğin her yeri kavuruyordu sıcaklığın...
Yavaşca dudaklarımın arasından sızdığında içime..
Bedenimi kor bir ateş gibi yakıyordun....

Hesap soruyordum sana..
Hiç aldırış bile etmiyordun bana..
Yavaşça..
Aldırmadan..
Umursamadan akıyordun anılarımın üstüne..

Görenlere aldırış etmeden,beni rezil etmek istercesine..
Damla damla..
Acımasızca..
Birbirinize değmeden düşüyordunuz..
Birde utanmadan yanaklarımı okşuyordun..

Mutluluktan akmadınız hiç gözlerimden..
Mutlu olmam bu kadar mı dokundu kanına ?
"O" giderken elvedayı ben mi düşürdüm dudaklarına?
"O" giderken bir kez olsun DUR demedim..
Gittiği yerde mutlu olur belki diye..
Dudaklarımı kapadım sızlayan yüreğimin üzerine..
Sustum..
Sadece "O" mutlu olsun diye..

Göz yaşım...
Acımasızca süzülen tuz tadında damlalarım..
Yeter..
Dolma artık gözlerime...
Dolup da taşma ..
Taşıp da akma artık..
Sızlatma yüreğimi yeniden......
YETER...


--
Bİr Neden İm Var Uzaklarda,
GÖzlerİnden Mahsun,ellerİnden Yoksun Kaldigim,
Ter Kİ Dİyarlarda
Yoklugunda Acilarimi Koyucak Yer Bulmadigim KaranliĞim Da,
Geceler Kendİnİ Sabaha Teslİm Edİyordu Da
Bİr Bana UlaŞmiyordu O Gecenİn Sabahi,bİr De YalnizliĞima....
Gecenİn SessİzlİĞİne Herkeslerden SakladiĞim Sirlarim Vardi,
Ama Onlar Bİle Neden Lerİme Çare Olamadi Benİ Anliyamadi.....!
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Artık gitmek vakti, sadece gitmeler kaldı bana arkama bile bakmadan gitmeler..
Tutunamadığım birşeyler vardı elbet hayatta, zamansız gelen insanlar vardı.. Sevmeler ağırdı, yürek kaldıramadı.. Birşeyler eksikti, eksiltti ve tüketti bu yüreği..
İşte gidiyorum,
Birşey demeden,
Arkamı dönmeden,
Şikayet etmeden,
Hiçbir şey almadan,
Birşey vermeden,
Yol ayrılmış görmeden gidiyorum..
Belki gidiyorum, ama bil ki istemeyerek. Gözyaşlarımı hissediyorum içimde bir yerdeler, o nasıl bir yerdir, tarifsiz bir acı veriyor ki ben bu acıyı sırf hak ettiğimi düşündüğümden yol bulup da süzülmelerine izin vermiyorum. An gelecek tutamayacağım düşecekler, gözlerimi kırpmadan uzaklara bakarken öyle sıcak akacaklar ki biliyorum yakacak tenimi..
Ne küslük var ne pişmanlık var kalbimde
Yürüyorum sanki senin yanında
Sesin uzaklaşır her bir adımda
Ayak izin kalmadan gidiyorum..
Anlayacağın yanıma senide alıyorum bu gidişte. Sana gelmek ya da senle gelmek yanlıştı ama neye göre kime göre yanlıştı onu sorma ben bile bilmiyorum..

Hak ettiğim yaraları kanatmaya gidiyorum. Bu sadece seni bensiz bırakmak, ben senle yanmaya gidiyorum. Üç kuruşluk huzurumuzu huzursuzluğa boğmaya gidiyorum.. Kendime ve sana en büyük haksızlığı yapmaya gidiyorum..
Seninle olamayacağımı bilmenin kahrına, doya doya, kanaya kanaya ağlamaya gidiyorum.
Yazdığım satırlar ellerimi yakıyor, talan oluyor her bildiğim, viran inandıklarım..
Geldiğim tek kalbinde kırılmadı
Gönül kuşu şarkıdan yorulmadı
Bana kimse sen gibi sarılmadı
Işıgımız sönmeden gidiyorum..
Bil ki gidiyorum..
Sana faydası yok ama bir sen daha doğuyor, ben kendimi sende öldürmeye gidiyorum.. alıntı
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

''Aldanma cesur durduğuma
Yalandır gözlerim...bakma


Tutarsız,
Belli-belirsiz sözlerim...kanma

Soluk soluğa hasretliğim yorar,dayanamazsın
Ağlarsan,karışmam...
Ağlarsan;
Susturmam!!!''


Emanetti garip yüreğim bir ihtimal gelişine,
Ve gel(e)medin diye kalakaldı en diplerde.
Çıkamadı...
Yolunu kaybetti,doğruyu bulamadı...

Yumdum gözlerimi korkusuz,sımsıkı tutundum iplere
Öne...Arkaya
Öne...Arkaya
Sallandım uzunca bir süre

Ya kayıp düşersem...tutmaz mısın?
Tutmazsın...

Açtım gözlerimi,
Karşımda birini bulmayı beklerken,
Karşımda SEN i bulmayı beklerken,
Buz gibi bir yokluk çarptı yüzüme
Sokuldu koynuma,usul usul sızdı içime...

Dinmeyen yaş yürek yakar ya,buz gibi yokluk da can koparıyor candan
Bilesin...

Değişsin yönü rüzgarların ,
Ve değmesin yüreğime bakışların
Gidiş olsun yolun,
Bitiş olsun...
Resmedeyim sözlerini kalbime,
Unutulmasın,yadigar kalsın vedalar
Dilinden...yüreğime
Ellerin dokunmasın saçlarıma,ki alışması kolay olsun
Gidişin umudum olsun
Bu son olsun!!!

Bırak beni
Bırak da düşeyim gözlerinin orta yerinden ait olduğum yere...
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

YıLdızımdın ...

Sen yildizlari severdin, aslinda her yildiz sendin.
Sana sarilinca butun yildizlari kucaklardim.
Sana dokunmak koca evreni avuclarimin arasina almak gibi birseydi!!!
Yoklugun canimi acitirdi parca parca olurdu yurugim.
Kalbimin kucuk parcalarini toplamaya calisirdim yerden.
Icimde kopan firtinalari sayamazdim.
Sessizlesir, saatlerce ayakta yanliz basima oylece bakar dururdum.
Seni goturen yollara...
Kimseye ferk ettirmezdim savasimi.
Yoklugunla savasmak gorunmeyen bir dusmana karsi kilic sallamak demekti.
Yorulurdum, dizlerim titrerdi, duserdim kalkardim ama sensizligi yenmeyi hic basaramazdim...
buyuk korkumdu sensizlik.
Korkulariyla yuzlesen o cesur insanlardan olamadim.
Cunku sensiz olmayi yediremedim kendime...
Birkez kabullensem sanki o an gideceksin gibi gelirdi.
Oysaki olmasan bile seni yuregimde tasirdim...
Orada oldugunu bilmek hayata tutunma gucu verirdi bana.
Korkumla yuzlestigim anda o gucu kaybedecegimi sanirdim.
Gece uykularim kacar, korkumla yanlizliga lanet eder, dort duvar odayi sabaha kadar adimlardim.
Bakamadigim aynalar kirilir binlerce parcasi bedenime batardi.
Bir sigara olsan yakip dumanini savustururdum tavana, tuvarlar uzerime yikilirdi.
Sonra hayaller coreklenirdi uzerime...
Ama bir sorum vardi sigara icmiyordum.
Gozlerimi kapatip dalardim.
Sonsuz bir yesilligin ortasinda bahari yasarken bulurdum kendimi.
Cicek acardin, basimi dondururdu kokun.
Birgul yapragi gibiydi ipeksi tenin.
Operdim seni solugum kesilirdi.
Hafif bir yagmur baslardi her damlasi baska sevdadan suzulen o yagmurda islanmaktan huzur duyardim.
Bir hayalden bir hayale gecerken sabahi karsilardim.
Gunes pencereden iceri girince, gecenin tum kasveti biterdi.
Yildizlar bir sonraki geceye kadar cekilirdi!!!
Ama icimdeki karanligin tek isigi sendin...
Sen olmadan ben aydinlanamazdim.
Gunes olmasada o gun sensiz yasanacakti.

CUNKU BEN SENSIZLIGI YASARKEN AGLAMAZDIM
SADECA YILDIZLAR DUSERDI GOZLERIMDEN !!!
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

noktaları kaldırdım
sana uzanan her kelimeyi,
virgüllerle uzatıyorum
yan yana oldukça çoğalacak,
dolaylı tümleçlerimiz
biriktirdiğim bütün belirtili sıfat tamlamalarını,
senin için koruyorum

...üç noktalar sana olan suskunluğum / susuzluğum
herkes duysun bu sevdayı diye,
avuçlarımdan gökyüzüne ünlemler gönderiyorum

devrik bir cümleydim senden önce
grameri bozuk bir yürek yangınıydım
sen geldin,
yerli yerine oturdu kelimeler
noktalı virgülle uzatıyorum hislerimi sana,
ulaşabildiğin yerden tamamlarmısın..?

özel isimleri büyük harfle başlayarak yazıyorum
yani adını
yani sevdanı
dahası bizi
parantez içinde yaşadıklarımız var,
aman kimse duymasın
tırnak içine aldım bendeki yerini,
kem gözlerin nazarı dokunmasın

haydi!
bir kesme işareti gönder bana,
ismimim dudaklarından çıkışını yazayım
haydi!
iki nokta üst üste gönder bana,
bende ne kadar var olduğunu sana açayım
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

vay anasını beee. insanın aşık olası geliyor. insanın aşkla yanası geliyor için-için... içteeen-içe... insanın bu sevdaların yangınından göğe süzülen dumanlara eşdeğer şiirler ağıtlar yakası geliyor bağrı yanık seslerle, tınılarla ve vurgularla... insanın noktalara, virgüllere özel hutbeler okutası geliyor kutsamak için...ve bütün bu kutsal mitlerin başına bir kutsallar sultanı dikesi geliyor: "üç nokta" gibi... tabi yanında vezir-i azamı "iki nokta"... uzun değil bir kaç gün önce rahmetliye bir mesaj yazmıştım, içeriği: "... noktalar ne içindir?" diye... şimdi senin yazdıklarında anlıyorum daha doğrusu alıyorum cevabı anlıyorum noktaların hikmetini, kerametini... ve şimdi sana bir teklifim var: önce üç nokta koyacağım ardından iki nokta... ve oraya söz verdiklerini yazmanı bekleyeceğim....: (sözüm yzıyı yazana) aktaran sahiplenirse, canımıza minnet okuruz cevabı....
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Bakma gözlerime
Çoktan perde indi üstlerine
Bakarsam dayanamam ağlarım
Sarılma ne olur
Böyle bir şefkat fazla bana
Hep isterim sonra, alışırım
Sevme be güzelim beni.
Gönül sayfamı çoktan kapadım
Dokunma sakın bana.
Yüreğim yaralı.
Seninde canını acıtırım…
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

ölürmüsün benimle
yüzünü özledim. daha bir saat önce birlikteydik halbuki.
hiç tükenmiyor özlemin. aslında duyduğumu anlatmaya özlem kelimesi yetersiz kalıyor. ve ben asıl buna şaşıyorum. seninleyken bile özlüyorsam seni sensizken hissettiğim ne o zaman. başka bir adı olmalı. adı ne olursa olsun sevmiyorum sensizliği.
deli bir aşk benimkisi. sonu gelmeyecek bir macera.
aşk gibi hayatta bir macera tadında yaşanmalı. ne olursa olsun yaşanmalı.
bütün kahpeliğine rağmen,iki yüzlülüğüne rağmen...
insan hiç kiseye bağımlı olmadan kendi ayaklarının üzerinde durarak yaşamalı hayatı. keyifle,mutlulukla, her saniyeden zevk alarak. bilinmezlerin peşinden koşarak keşfederek ve keşifden kaşifin aldığı o doyumsuz hazzı alarak yaşamalı. dinleyerek konuşarak sorarak sorgulayarak öğrenerek ve öğreterek yaşamalı.
insan hayatı bir heykel traş titizliğiyle bir şair duyarlılığıyla bir ressam bakışıyla yaşanmalı. sen benim hem aşk hemde hayat maceramın birinci kahramanısın. yapacak ne çok şeyimin var diye düşünüyorum ne kadarına yetecek ömrümüz bilmiyorum. ama hayata ve aşka dair ne varsa hepsini yaşamak istiyorum seninle. kendi tuttuğum balıkları pişirip ellerimle yedirmek istiyorum sana...
toprağın sarı sıcak kumların yemyeşil çimenlerin üzerinde el ele ama yalın ayak yürümek...
akdeniz kıyısında hiç bir şey yapmadan saatlerce güneşin altında yatmak. yazi severim bilirsin ama, kışın hatırınıda bırakmam elbette. karların içinde ellerimiz ayaklarımız morarana kadar yuvarlanmak ve sonrada çıtır çıtır odun ateşinin karşısında gözlerimizi birbirimizden bir saniye bile ayırmadan yine saatlerce oturmak...
sabaha karşı istanbulun bir tepesinden boğaza bakarken serin rüzgarın hafifçe titrettiği vücutlarımızı birbirimize sarılarak ısıtmak.
zaman bizim elimizde ne kadarını kullanırsak o kadar uzun olacak ömrümüz.
ve giderken bu dünyadan aramızda yaşadığımız şeyleri değil her anı birlikteliğimizle aşkımızla dolu bir hayatı bırakacağız...
ne dersin???
önce yaşayıp
sonra ölürmüsün benimle.......
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Sadece "SeN" Gerisi Vesaire...

Bugün günlerden SEN..Uyanır uyanmaz derin bir SEN çektim içime kendime geldim..Saat SEN'i onbeş geçiyor..Gülümsedim..
Yüzümü yıkamak için lavaboya gittim..aynaya baktığımda gördüğüm SEN,musluğu açtım SEN akıyordun...yüzümü yıkadım..SEN kadar yumuşak havlumla sildim yüzümü..Usul usul salona geçtim radyonun SEN düğmesine dokundum..SEN söylüyordu türküler..Gülümsedim..
Türküyü dinlerken mutfağa yürüdüm..demliği ateşe bıraktığım anda kapı zili SEN diye çalmaya başladı..Kapıyı açtığımda,kapıcının kapıya bir gazete,bir tane ekmek bıraktığını gördüm..Kapıyı kapadıktan sonra girdim içeri..Gazeteyi masaya bıraktım..ekmek taze taze SEN kokuyordu..Gülümsedim..
Her zaman ki gibi iki kişilik hazırladım kahvaltı servisini..kendim ve SEN için..oturduk beraber kahvaltıya..Bir yudum çay içtim bardağımdan tadı biraz buruk geldi,biraz daha SEN koydum bardağa,karıştırdım..Şimdi çayımın tadı aynı SEN gibi..Gülümsedim..
Gazeteyi aldım elime ilk sayfasında yine SEN..Kahvaltı masasını beraber topladıktan sonra,pencereye doğru yürüdüm,perdeyi araladım..
Gökyüzünden şakır şakır SEN yağıyordun..Gülümsedim..
Dışarıda havanın soğuk olduğunu tahmin ettiğim için üşümemek için SEN giyindim üzerime..ısındım..Gülümsedim..
Sokak kapısını araladım..satıcılar var güçleriyle SEN,SEN diye bağırıyordu..Gülümsedim..
Yürüdüğüm caddenin mağazalarının vitrinlerinde SEN varsın..
Gelip geçen tüm insanların yüzlerinde SEN..Biliyormusun otomobillerin kornaları bile SEN çalıyor..Gülümsedim..
Köşe başına doğru yürüdüm..Her zaman ki gibi orda duran çiçekçi kadın;sepetinden bir SEN çıkarıp uzattı..aldım kokladım SEN gibi kokuyordu..Gülümsedim..
Önünden geçtiğim sinema salonun afişlerinde SEN vardın..uzun uzun bakındım..Gülümsedim
Yürümeye devam ediyorum..karşıdan mahallemizin çocukları geliyor..durdurdum onları..şakalaştık biraz,kahkalarında sıcacık SEN vardın..Gülümsedim..
Bazen tanıdıklar soruyorlar..Neden hep gülümsüyorsun diye..Gülümsüyorum..
Bilmiyorlar..Bilseler sormazlardı..Gördüğüm her şeyde SEN,duyduğum her ses SEN..kokladığım tüm herşeyde SEN varsın..SEN'in olduğun yerde gülümsememek olurmu..
SEN'le dolu yeni bir güne doğru yürüyorum..
Dedim ya;herşeyde SEN varsın..Sadece SEN..birazda BEN..
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

101ih.jpg
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Sana sımsıkı sarılmak istiyordum... Ah bir görsem, bitirsem içimdeki özlemini bu kadar zor gelmeyecekti senden, sevginden vazgeçmek... Nasıl olsa alışkınım ya seni görmemeye, galiba böyle de başarabilirim...

Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen, tek yapabildigim yazmak oldugundan yine yazıyorum işte! Seni daha önce de yazmıştım ama bu kez bir daha yazmamak üzere, seni beynimde, içimde bitirerek yaziyorum, yada bitirmek isteyerek... Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden, sevginden vazgeçmek istiyorum.

Dünyaları etrafında döndürmek isteyen bir kalbi bilerek isteyemezdim. Kendimden ve senden habersiz "bir tanemmm" olmuştun sen... Öyle ya; Sen bir taneydin; Eşin benzerin yoktu yeryüzünde, Yoktu Sen Kadar Güzel Güleni!

Ne kadar gerçeksen o kadar yalandın... Ve ben her seferinde en baştan başladım... Yeniden bir sondayım ama bu kez yeniden başlayacak gücüm yok... Ben senden vazgeçmek istiyorum!

Herkes gibi biri olmanı yada hiç kimse olmanı istiyorum... Sesini duymak için telefonlara sarılmaktan vazgeçmek, ismini duydugumda içimin titreyip,gözlerimin dolmasından kurtulmak istiyorum... Senin benim için herhangi biri olman ne kadar zor bir bilsen... Zaten kolay olan ne vardı ki benim için; Sanki seni öldürmemle sevmem arasında hiçbir fark yoktu.... Ve ben hep sevgim yüzünden cezalıydım...Hiç sonu olmayan bir yolda seninle yürümek,yeni çıkan filmleri birlikte izlemek, saatlerce sana sarılı kalmak,sadece ama sadece bir kez olsun sana sarılıp uyumak, bir sabah gözlerimi açtıgımda yanımda seni bulmak isterken, sen sevgimle utanmamı sagladıgın için galiba gerçekten "bir taneydin"!

Işte bu yüzden imkansızlıgına hep inandım!
Ben yalnız kalıp seni düşünmeyi deli gibi sever oldugumda, sen benim her şeyim oldugunda ben senin için hiç yoktum... Bu yüzden yalnızlıklarım, aglamalarım, özlemlerim canını hiç acıtmadı.Benim tarafımdan sevilmek belki de hayatında önemseyecegin en son şeydi...

Keşke kendi dünyamda bir zamanlar seni sevdigimden hiç bahsetmeseydim
Sen beni hiç sevmedin!
Ben Seni Seviyorum dedigimde Seni Seviyordum!
Ben Seni Özlüyorum dedigimde Seni Özlüyordum.
Ben Senin Için Ölürüm Dedigimde ben senin özleminden zaten ölüyordum...

Ve Ben Simdi Senin Hayatından Gidiyorum!

Ben Kaybettim...
Sen Kazandın!
Artık sesimi duymayacaksın...

Sana sımsıkı sarılmak istiyordum, kokunu içime yıllarca bana yetecek kadar çekerek, sana sımsıkı sarılmak istiyordum.... Gelmedin!

Gelsen yapabilir miydim bilmiyorum...Ben artık gidiyorum..
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

.Her nefesin uçurum çaresizliği gibi duvarlardan geri dönüyorsa ruhunun dehlizlerine, bırak ta yalnızlığın içinde büyüt beni. . Kavuşmaların peçelerine sarılmış taş kundaklarında uyut beni. . .

Burada sadece geçmişimi bırakıp " yarınlarımdan " sana sesleniyorum yine..Elimde bir gülüşün, yüreğimde sesin. Seni arıyorum karanlığın içinde. Seni, umut tarlalarına güneşin ekildiği zamanlarda sevdim.Seni hep yıldızların karanlığa serpildiği gecelerde bekledim ve hayal ettim...Biliyorum bir an üşüsem gecenin en karanlığında, sıcak yüregini örterim üzerime. Işıksız kalsam merdiven boşluklarında, gözlerindeki umuda sarılırım.Yaktığın sigaranin ateşine dalar, küllendirim hasretin münzevi çığlıklarını.Sanma ki uzaklardayım; kurumaya yüz tutmuş ciceklerimle gülüşlerine düşerim her gece. Sen gülümsediğinde ; dilim susar, yüreğini dinlerim rüzgarların koynunda. . .

Seninle yüregimi büyütüyorum. . .Bir kez bile ellerini tutamayacak olsam da, seni büyütüyorum yüreğimin ovalarında..Bir kavuşsak seninle, eski albümlerdeki cocukluk fotoğraflarımı sana gösterecegim. Sen tatlı tatlı gülümseyeceksin, üzerinde siyah önlüğüyle gülümseyen o zamanki cocuğa.. ..Belki de ellerimi tuttuğunda anlayacaksın ..Kücücük ellerimle gökyüzüne bu kadar büyük hayalleri nasıl çizebiliyorum diye..Sevgin, büyüyor yüreğimde.. Yaşatıyorum seni imkansızlığın ötesinde. . .

Yağmurlar düşerken ne olur arkanı dönme...O ince zülüflerini incitmeyeyim diye yağmur damlası oldu yüreğim. Islak yüreğimle avuçlarına süzülüyorum bulutların arasından...Gözlerim yağmur sonrası ...Sana yağıyorum, sana akıyorum gökyüzünden. . .

Uzaklardayız biliyorum..Bir nefes kadar uzaktayız seninle. Oysa her nefes alışında varlığın düşüyor avuçlarıma. Toprağımda hiç solmayak sevda çicekleri ekiyorum ..Yalnızlığın gölgesine inat sevdamın güneşiyle büyüteceğim o ektigim cicekleri..Bugün yüreklerimize umudu ekip, yarınlarımızda vuslatı biçeceğiz. Şimdi karanlıklarda nefes aldığımızı düşün ey yar..Bir gün bize de güneş doğmayacak mı ?. Yüreklerimize gerilmiş perdeler bir gün vuslatın seherlerini görmeyecek mi ?...İnan gülüm, inanmalıyız ve herşeye inat yaşatmalıyız içimizdekileri. . .

Göreceksin, geceden sonra sabah olacak .Bu hasret vuslata gebe..Şimdi yaşama zamanı. Zaman durmuyor, akıyor hayat sebillerinden. Ağlama, ağlama ki ; solmasın baharlarımız..Kararmasın icinde yeni ektigimiz ciceklerin yürekleri. Sen ağlacaksan olsan, bırakta benim tenime düşsün gözyaşların. Aldırma yılların sana bıraktığım mirasa..Artık kaldırma zamanı gelmedi mi umutları kış uykusundan. ?..Haydi kendine ve bana bi iyilik yap; bir gülümse ne olur Yusufçuk kuşlarına..Kaldır başını içinden delice bağır. . " Seni seviyorum. . . " diye..Ben uzaklarda olsam da o sevda kelimesini duyup sana yüreğimi bırakacağım. . .

Acılarına yansa da ömrün, umutlarına tutun. Her nefesin uçurum çaresizliği gibi duvarlardan geri dönüyorsa ruhunun dehlizlerine, bırak ta yalnızlığın içinde büyüt beni. Kavuşmaların peçelerine sarılmış taş kundaklarında uyut beni. Bir gün bu hasret bitecek değil mi ? Gözlerindeki gülüşleri kana kana içmeyecek miyim göz pınarlarından. ?.Haydi, zaman; gülümse zamanı. Eğme başını, hüzne bırakma kalem kaşlarını. Islansa da kirpiklerin, umuda tutun sen. Bak senin her nefes alışında bir adam gülümsüyor hayata..Acılara inat senin mutluluklarıyla sarıyorum yaralarımı..Şimdi sevme zamanı, tahta beşiklerde bıraktığın sevdaları uykulardan kaldırma vakti..Şimdi her seherleri şebnemlere gülümsediği zaman. Saçlarına düşen her damlaya ben kefilim. Çünkü, senin yüreğine düşmek için, bulutlara vuslatın şerbetini içirdim. Her damlasında ben olacağım. Senin avuçlarında solup yine senin gözlerinde doğacağım hayata. . .

Her zaman gülümse ki; dünyada yüzlerine yoksullugun resmi cizilmiş cocuklara senin gözlerindeki aydınlatan ucurutmalar yapalim....Ve yüregimi ve sana dua eden tüm cicekleri yüregindeki ölümsüz sevgiyle selamla. . .
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]Dogrulugu aciklanmiyor gidislerinin....[/FONT]

[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]Dogrulugu aciklanamiyor gitmelerinin...Sen gitmeliyim dedikce ben kalmasin diye haykirdim... [/FONT] [FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]Biliyorum... Sen de istemezdin böyle olmasini. Biliyorum derken inan bildigim icin degil. Öyle olmasini istiyorum. Senin de üzüldügünü, caninin acidigini, yokulugun tadini bildigini, geceleri yastiginla bulustugunda uykuya hasret kaldigini bilmek istiyorum. Bu nedenle sende üzgünsün diye düsünmek istiyorum. Her gecen gün kalbinin beni istedigi kadar, bedeninin de nikotine ihtiyac duydugunu düsünüyorum. Ama dogrulugu aciklanamaz bir ayrilik yasanmali diyorum. Bitmeli, cünkü dogru olan bu diyecegiz. O cok iyi bir insan, cok iyilerini hak ediyor, benden de iyilerine layik hatta biz hala birbirimize deger veriyoruz, asktan da öte diyecegiz... Bitti kelimesini de hemen ekliyecegiz... [/FONT]

[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]Dün aksam sana geldim yine. Haberin yok degil mi? Kapindan döndüm yine sana dokunamadim. O kadar da yakindin ki... Gel diyemedim sana. Sen bilmiyorsun. Ben yine sendeydim dün aksam aslinda. Yine sende biraktim bir parcami...Birakip da gittim. Aldirma ... Canim acimiyor artik geride biraktiklarima. Bir gün gelecek sana verecek hic birseyim kalmayacak. O günün gelmesini bekliyorum. Sen bilmiyorsun. [/FONT]

[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]Telefon elimde mesaj ceksem mi, yok arasam mi diye düsünürken vazgectim yine. Dogrulugu aciklanamasa da bir ayrilik var bizi bekleyen. Emin ol bu sefer kurtuluyoruz birbirimizden. Mutlu olacagin günler yakin. Sabret. Kurtulacaksin benden. Ben yine her aksam gelirim sana, sen bilmeyeceksin yine. Sen bana hic gelmeyeceksin. Ben biliyorum ama. [/FONT]

[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]Bitecek emin ol. Birgün gelecek yine sana gelecegim ve sana verecek hic birseyim kalmamis olacak.Bir daha kapina gelmeme gerek kalmayacak. O zaman bu can sikintilari da bitecek. Canim acimazdi aslinda... Ama yanimdayken gidecegine hic inanamadim. Öyle icten durusun vardi. Anlatamayacagim duygular yasadim seninle. Benim ilk defa, senin kac kere yasadigini bilmedigin duygular.. Bu nedenle ben unutamiyorum, her gece sana geliyorum. Sen bir kere bile gelmiyorsun ya. Güvendeydim, korkmuyordum yaninda. Huzurluydum ve anlamadigim bir duygu bütün benligimi sariyordu. Yanimdayken bile sana hasrettim. Yine unuturdum ben seni, zor olmazdi bu ayrilik bu kadar... Yanimdayken mutsuz oldugunu hic hissetmedim... Benimle beraber gülüyordun, sende cekiniyordun gözlerime bakarken, biliyorum ilk defa degildi yasadiklarin ama sende ilk defa yasar gibi heyecanlaniyordun.Yoksa ben mi yanlis anladim bilmiyorum. Dogrular sende kaldi. Ben, benim dogrularimla yasiyorum. Sen daha iyi bilirsin herseyi. Hep bir sir olarak kalacak... Yanimdayken mutlu muydun yoksa degil miydin. Sen de kalacak bir gercek daha. Ben mutluydum biliyorsun degil mi? [/FONT]

[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]Bitsin diye baslamadik.Bitecek diye gelmedim yanina. Sonumun sen olduguna inandigim icin vazgecemedim senden, ayrilamadim yanindan, araya giren binlerce kilometreye ragmen hergece sana geldim. Sen bilmesende... Bekliyorum benden gidecegin günü. Cünkü yetmiyor artik sadece rüyalarda bulusmak... Yetmiyor... Dogrulugu aciklanamaz bir ayrilik var simdi kapida. Benim de istedigim bir tükenis yasiyacagiz. [/FONT]
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..

Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım..

Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..

Fakat,hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım..
Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım..
''Sana ihtiyacım var, gel ! '' diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana ''git'' dediğimde anladım..

Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum'' diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım..

Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye haykırmak istemekmiş pişman
olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım..

Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..

Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
Beni af etmeni ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...
 
---> Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..



'Sana ihtiyacım var, gel ! '' diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana ''git'' dediğimde anladım..


Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye haykırmak istemekmiş pişman
olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım..


Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...




hugs.gif
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
vozol
Geri
Üst