waLL~é
Bayan Üye
---> Çünkü insanlar kötü.. [ waLL~é Arşiv ]
Bir adam bir şehri bir çok noktasından terk ediyor. Arkasına bakmadan. Arkasında bıraktıklarına aldırmadan. Uzun bir yoldur ölüm. Uzun bir hikayedir ölmek. Başlı başına bir felaket. Hüzünlü bir yakarış, kederli bir bakış gibi. Uzaktan bakıyor. Çığlık dolu bir sessizlik oluyor bazen ölüm. Bazen bir bateri solosu. Belirsiz. Ölüm birkaç bölümden ibaret. Yavaş yavaş. Usul usul. Zehir gibi. Doğmak, ölmektir aslında. Belki. En sevdiğin şarkının melodisini mırıldanıyorsun ama sözleri aklına gelmiyor, ölmekten beter olursun. Kötü. Çok kötü. Ölmek bitmek demek değildir. Öyle değil. Bildiğin gibi değil. Bazen ölünce yeniden başlarsın. Kim bilir. Bazılarına kurtuluştur ölüm. Bazılarına vakitsiz gelen bir misafir. Ansızın gece oluyor hayatın. Ters düz. Gündüzlerin son buluyor. Güneş ? Bulutlara doğru gider misin bilmiyorum. Bilmediğim bir sürü şey var. Peki ya sonra ? Hani. Gidince. Öldüm. Sol kaburgam yok sayende. Neden peki ? Ölmek kötü tamam. Öldürmek ne oluyor o zaman ? Ne haddine ? Ölmek uzun bir yoldu şimdi. Yalnız yürü. Yalnız yürü. Yalnız yürü. Engellere takıl, düş. Sendele. Yanımda ol. Yarımdasın zaten. Bir adam bir şehri bir çok noktasından terk ediyor. Nasıl mı ? Ölüyor. Ölmekten beter oluyor. Deliriyor. Delirmek mi ? Tek başına bir tımarhane. Kim mi bu ? Ben. Sen ? Yoksun, aptal kadın. Yoksun bir hayat. Senden ibaret mi sanıyorsun ? *****lık. Düpe düz. Sevişmek mi ? Anılarla. Geçmişle. Geçmişini unutan, geleceğe buğulu bir camdan bakar. Bakmak görmek değil. Görmüyor olabilirsin. Ama bak. Ölünce herkes birbirine benzer. Ölmeden son bir kez görmek istedim seni. Evet, doğru. Yani, evet. Hayır öyle değil işte hayat. Ölmek son değil. Geriye kalanlara bir sebep, bir neden. Yok. Bir adam bir şehri bir çok noktasından terk ediyor. Şiirlerini bırakıyor size. Şarkılarını armağan ediyor. Hepsi yarım kalmış. Kim mi peki bu adam ? Ben. Cehennemde gör üşürüz. Sen zaten rezidans diktin cehenneme. O nasıl gidiş öyle ? Aklın mantığın kesiyor mu ? Kalbini sormuyorum. Ayıp değil mi? Bir bardak demli çay içseydik en azından. Çayı seninle içmem. Doğru duydun. Sağır mısın ? Bilmiyorum gerçekten ölmek ne demek. Ama sen. Ne varsa kopardın içimde. Apar topardın. Yavaş gitseydin. El sallardım. Delirdim mi ? Bilmem, sence. Ne dersin yani bu konu hakkında ? Sus. Daha çok konuşma. Gereksiz. Çaba sarf etme, yalandan. Artık bir adam bir şehri bir çok noktasından terk etti. Arkasına bakmadan.
alıntıdır yazan arkadaşa saygım sonsuzur guzel yazmış valla
Bir adam bir şehri bir çok noktasından terk ediyor. Arkasına bakmadan. Arkasında bıraktıklarına aldırmadan. Uzun bir yoldur ölüm. Uzun bir hikayedir ölmek. Başlı başına bir felaket. Hüzünlü bir yakarış, kederli bir bakış gibi. Uzaktan bakıyor. Çığlık dolu bir sessizlik oluyor bazen ölüm. Bazen bir bateri solosu. Belirsiz. Ölüm birkaç bölümden ibaret. Yavaş yavaş. Usul usul. Zehir gibi. Doğmak, ölmektir aslında. Belki. En sevdiğin şarkının melodisini mırıldanıyorsun ama sözleri aklına gelmiyor, ölmekten beter olursun. Kötü. Çok kötü. Ölmek bitmek demek değildir. Öyle değil. Bildiğin gibi değil. Bazen ölünce yeniden başlarsın. Kim bilir. Bazılarına kurtuluştur ölüm. Bazılarına vakitsiz gelen bir misafir. Ansızın gece oluyor hayatın. Ters düz. Gündüzlerin son buluyor. Güneş ? Bulutlara doğru gider misin bilmiyorum. Bilmediğim bir sürü şey var. Peki ya sonra ? Hani. Gidince. Öldüm. Sol kaburgam yok sayende. Neden peki ? Ölmek kötü tamam. Öldürmek ne oluyor o zaman ? Ne haddine ? Ölmek uzun bir yoldu şimdi. Yalnız yürü. Yalnız yürü. Yalnız yürü. Engellere takıl, düş. Sendele. Yanımda ol. Yarımdasın zaten. Bir adam bir şehri bir çok noktasından terk ediyor. Nasıl mı ? Ölüyor. Ölmekten beter oluyor. Deliriyor. Delirmek mi ? Tek başına bir tımarhane. Kim mi bu ? Ben. Sen ? Yoksun, aptal kadın. Yoksun bir hayat. Senden ibaret mi sanıyorsun ? *****lık. Düpe düz. Sevişmek mi ? Anılarla. Geçmişle. Geçmişini unutan, geleceğe buğulu bir camdan bakar. Bakmak görmek değil. Görmüyor olabilirsin. Ama bak. Ölünce herkes birbirine benzer. Ölmeden son bir kez görmek istedim seni. Evet, doğru. Yani, evet. Hayır öyle değil işte hayat. Ölmek son değil. Geriye kalanlara bir sebep, bir neden. Yok. Bir adam bir şehri bir çok noktasından terk ediyor. Şiirlerini bırakıyor size. Şarkılarını armağan ediyor. Hepsi yarım kalmış. Kim mi peki bu adam ? Ben. Cehennemde gör üşürüz. Sen zaten rezidans diktin cehenneme. O nasıl gidiş öyle ? Aklın mantığın kesiyor mu ? Kalbini sormuyorum. Ayıp değil mi? Bir bardak demli çay içseydik en azından. Çayı seninle içmem. Doğru duydun. Sağır mısın ? Bilmiyorum gerçekten ölmek ne demek. Ama sen. Ne varsa kopardın içimde. Apar topardın. Yavaş gitseydin. El sallardım. Delirdim mi ? Bilmem, sence. Ne dersin yani bu konu hakkında ? Sus. Daha çok konuşma. Gereksiz. Çaba sarf etme, yalandan. Artık bir adam bir şehri bir çok noktasından terk etti. Arkasına bakmadan.
alıntıdır yazan arkadaşa saygım sonsuzur guzel yazmış valla
