Aşk Şiirleri

Seni Bekleyişimin Adı Yok...



Aslında bir kibrit kafi gündüzleri tutuşturup,
Gecenin gerdanına dizi dizi yıldızlar yapmaya.
Hani sabahın boyu yetişse uzanıp öpecek alnından Ay’ı
Bir de hep geç kalınmış ömrün son deminde gelmese ölüm
Belki böylesi dar gelmez giyindiğimiz mutluluklar


Mevsimlerin peşine takılıp ta,
Hüznü oradan oraya taşıyan yağmurlar gibiyim..

Sıcak avuçlarda buhar olup göğe karışan
Soğuk bakışlarda buz kesip anlamdan alabildiğine uzaklaşan

Seni bekleyişimin adı yok,

Hasreti çeke çeke uzaklara götüren çok vagonlu trenlerin de.
Hani giden gider de, geçmişi kalırya geride,
Onu hep yaşlı gözlerle bekleyen.
Zamanla dilindeki özlemi kırıverir zaman, en hassas yerinden

Çok geçmeden, çok geçiyor yokluğunun üzerinden,
Haram saatler diziliyor boğazıma uzadıkça sensizlik,
Tenhasına sere serpe uzandığım düşler de yetmiyor
Yorgun arzularımı kışkırtmaya
Verdiğim sözlere saklanmış militan kılıklı yalanlar yakayı ele veriyor bir bir
Tutuklayıp aynalara hapsediyorum
Sonra vicdanım delil yetersizliğinden serbest bırakıyor

Seni bekleyişimin adı yok
Dursun diye duvarlara çivilediğim zamanın da
Payıma düşen yalnızlığın zirvesinde,
Saçlarımla gizlice siyahını paylaşıyor gece.
O zaman, bu şehir bir kez daha düşüyor gözümden
Kalabalık kaldırımlarında adım adım eziliyor günahlarımın gölgesi

Sanki ben değildim külçe külçe acıların sahibi
Ağır korkuların ezip yel değirmelerine verdiği
Savrulmuş bedenimin, rüzgarında ölmeden dirildiği
Sanki sen değildin bırakıp giden
Üstüne üstlük hiç gelmemişken


Seni bekleyişimin adı yok

Kurulmamış köprülerden geçmeye çalışan benliğimin de
Şiirlerim şahit olsun ki
İki satır arasına sığmıyor yalnızlığım
Ne nokta anlatabiliyor kararsızlığımı
Ne de virgül koyabiliyorum yılların ardına
Yenik düştü keşkelerim oynadığım oyunlara
Yine de teslim olmadım
Ama sen, namluda hüzün
Beni tam on ikiden vurdun
Seni bekleyişimin adı yok

Gelmeyişinin de…!

Şimdi senden uzakta, gurbet illerindeyken,
''Gelsin'' diye bir haber saldığın gün gelirim.
Nedâmet denen sazın teli ellerindeyken,
En hicaz şarkıları çaldığın gün gelirim.

Ben mi geri çevirdim sen bir davet verdin de?
Yemin Billâh gelirim bu Mayıs'ın dördünde...
Sana bile yetmeyen o daracık gönlünde
Benden başka herkesi sildiğin gün gelirim.

Gül yorgunu gamzene pişman umutlar takıp,
Mazi denen deftere hisli bir kibrit çakıp,
Bensiz geçen günlere yeni ağıtlar yakıp,
Feryatla saçlarını yolduğun gün gelirim.

Dermanını hazır tut, sızım çoktur bilesin.
Yalan ziyafetine karnım toktur bilesin.
Haraç-mezat satacak sevdam yoktur bilesin
Kadrimi kıymetimi bildiğin gün gelirim.

Ancak her ayrılıkta olduğu gibi, bu ayrılığın da belirli bir süresinin olması yüreğimin tek tesellisi.
Her ne kadar bu sürenin uzunluğunu bilmesek de sonunun olduğunu bilmek umutlandırıcı.
Zaten her şey umut edebilmekle başlamadı mı ?
Seni düşünüp de kendimi kaybettiğim vakitlerin anısına yazdım bu satırları sana.
Bazen otobüste iki sevgilinin başlarını yaslayıp uyurken ki rahatlığında, bazen sokakta babasının elinden tutan bir çocuğun gözlerindeki güvende buldum seni.
Düşündükçe seni bir kuş olasım gelir ve sana olan hasretimi gidermek için bir uçtan bir uca uçasım gelir...
Ve her sana uçasım geldiğinde bir kuş hafifliğinde sana akar yüreğim, yokluğunda yok olmaktan korkarak.
Sana kavuştuğumda öylesine teşekkür etmek istiyorum ki, beni en zor günlerimde yalnız bırakmadığın için.
Tam tersine, bana daha fazla ilgi gösterdin.
Seni tanımak ne kadar güzel bir şeymiş.
Keşke seninle daha öncelerin tanışabilseydik...
Bir zamanlar bütün insanlara küsmüştüm.
Ama sen bana yine güven verdin!!!
İnan ki seni çok seviyorum.
Bir insani bu kadar seveceğimi hiç tahmin edemezdim.
Ama anladım ki sen bu dünyada bir tanesin.
Aslında yazılması gereken çok şeyler var.
Ama bunları sana hasretim son bulduğunda kendim söylemek istiyorum…
Seni her gün daha fazla özlüyorum ve daha fazla seviyorum…
Bunu sakın unutma
Mutlu günler bizi bekliyor!
Hadi gel artık.
Dayanamıyorum hasretine...
GEL ARTIK.....

Gelecekmisin?

bir gün gelecekmisin?
öyle çok canım yanıyorki sevgilim,
bu sensizlik,bu kimliksizlikten.
bazen tüm dünyanın ağırlığı,
kirpiklerime çöktü sanıyorum.

öyle eriniyorumki sabahları,
gözlerimi açmaya,
sanki gözlerimi açsam,
kirpiklerimin ucundan,
dünya düşecek sanıyorum.

neden bilmem, sen dönmezsen bana,
dünya da dönmez diye korkuyorum,
mevsimler olmaz ,
kar yağmaz,
güneş doğmaz sanıyorum,

birgün gelecekmisin?
ehh geleceksen gel artıkk.
dünyayı kirpiğimin ucunda,

Hiçbir yerinde yok asaletin ibresi
Sesinde kamaşmasında tensel bir büyünün
Atlas hani libas ve kuytu bakışlı mavi gözlerin
Sanki hepimize bütün şiirleri hala fısıldayan
Bir eski büyük şairmiş gibi
Aşk bir erken didişme bir sorgu sualmiş de
Mezbele ve yaralıymış eski yaraların yeniden kanamasından
Hiçbir yerde yok asaletin ibresi
Bir adamın yüzünde ya da yalana çok benzeyen
Bir doğru sözünde belki.....
Saçlarının çevriminde ıslak bir beyaz kadının
Yüksek rakımlı göllerin buzul saflığında
Ve kokusunda çiçeklerinin kanirej’in
Elbet şiir olacak şairin tesellisi
Ve en kötüsü bile işe yarayacak aşklaşmaların
Yazana değilse bile okuyana faydalı
"bak aynı başına gelmiş adamın benim başıma gelen"
O da üzülmüş aynı benim gibi ....
Benimki daha acıklı değil onunkinden,
Fiyakalı değil onun acısı benimkinden..
Sade güzel olan kelimeler..
Sade kelimeler...
Kelimeler....
Sen aşka aşıksın müsaitsin gördüğünü abartmaya
Biz olsa olsa bir müddet aşklaştık aşkım aşık olmadık
Bir elim sana uzanır, öteki berikinin zaten elinde
Bırak yoluma gideyim bildiğimce
Yabancısı olduğum bir şey değil yabancılar
Baktım yerlisi yabancısı aşağı yukarı hepsi benzer erkekler....
Eğer bir söz, bir ses bekliyorsan bu adamdan
İçinde hiç gönderme isteği bulunmayan bir git
Lazımsa eğer...
İşte orada duruyor...
Ağzımın bir yerinde...
Almak ister misin dilini sokup aklıma
Sana ait olan herşeyi bir nefeste
Bir göz yumma anında
Bir soğuk telefon konuşmasında
Geri alabilir misin?
Seni benden geri alabilir misin?
Kovabilir misin beni senden?
Sevgilim..
Yoksa sen,
Sevgilim olmayabilir misin?..

Sabret



Son defa
Sevmek istedim

Kahretsin ki

İlk defa öğrendim
Aşık olmayı

şimdi
ne sevgi istiyorum
ne de başka aşk

dilim susmayı
sen de
beklemeyi öğren yüreğim
a
.ş
..k
...ı
....m

.......s
.........a
...........b
.............r
..............e
................t

biter...gece biter...gündüz biter...dertler biter...yollar biter...ömür biter...
sen de bilmiyor musun gecenin en siyahının bile güneşle birlikte aydınlandığını hergün...
soğuk uzun kışı baharın bitirdiğini bilmiyor musun?
bitmeyecek tek şey sevgimiz ey sevgilim...
sana yazdığım şiirlerim de bitmeyecek sen beğenmesende

~*SeVGiM SaNaDıR, HaSReTiM SaNa*~


Bu gece hasretin,bir başka acıtıyor canımı,
Yar..! özlemin yüreğimden doldu da taştı..
Sen başka bir diyarda,beklerken sabahları,
Sensiz doğsa da güneş,gündüzlerim karanlıktı



Neyleyim güneşi,gülen gözlerin yoksa karşımda..
Varsın aydınlanmasın,karanlıkta kalsın günlerim..
Sensizlik yazılmışsa yazıma,kaderim der çekerim..
Sen ister sev beni,istersen sevme,ben ikimiz içinde severim...


Hatıralar avutur,merhem olur tuz bastığın yarama..
Sen hep gül yeter ki,ben karalar bağlarım başıma
Mutlu olman için,el açmış yalvarıyorken Allah´a..
Aldırma hasretinden tükenen,yüreğime akan yaşlara


Sen ağlama sevdiğim,mutlu ol gülsün gözlerin
Sana değil kendimedir,acı dolu yüreğime sözlerim
Varsın olmasın vuslat,umutlarım son bulsun neyleyim..?
Özlemlerimle,sensizlik içinde kapansın,seni görmeyen gözlerim
Hasretim sanadır,özlemim sana,seni hep sevdim,ölene dek de seveceğim.
__________________

Dün gece yine yalnızdım
Sokağa çıktım
Ve kendime bir çiçek aldım
Kendim almamış gibi yürüdüm sokaklarda
Ve yalnız değilmişim gibi düşündüm
Ama her gece gibi
Dün gece de yalnızdım
Ve kendime bir çiçek aldım
Bir saat geri alınmış saatler
Ben geri almadım
Ve bir saat daha yalnız kalmadım
Bir masaya oturdum
İki çay ısmarladım
Ben içtim
Sen soğutdun
Sana söyleyeceğim herşeyi unutdum
Çok dert etmedim
Çünki yoktun
Dün gece yine yanlızdım
Rahat ağladım
Yokluğunda gizlemedim gözyaşlarımı
Ve lambaları hiç karartmadım
Dün gece
Her gece gibi yanlızdım
Sokağa cıktım
Ve kendime bir çiçek aldım
Sen sandım
KOKLAMADIM..!

İçimde tonlarca hüzün yüklüydü
Aradım,bulamadım sen yokken.
Anladım ki sen sadece sevdam,aşkım değil
Gizli hüzünlerim olmuştun giderken.
Yağmuru hep sevdim bilirsin
Bulutlarca yağmur yağdı ardından
Yürüdüm yağmurun altında saatlerce
Elimde elin ,yüreğinde sevgim yoktu biliyordum
Yağmurlarda sensiz ıslanamadım...
Sevdiğimiz şarkıları dinledim
Yetinmeyip yeni besteler yaptım
Hani aşk filmlerine fon olacak,
Yürekleri yakacak besteler.
Bestemizi dile dökemedim sevdiğim
Şarkılar anlamsızdı sen yokken...
Ağlamak çözüm müydü her gece
Anıları anmak çaremiydi ardından
Başka yüzlere bakamadı gözlerim
Yüreğimi kilitledim sen yokken...

''Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Denizler ortasında,bak yelkensiz bıraktın...''
Koskoca bi mavilik,koskoca bi sensizlik...
Ne yapılır bu sonsuzlukta?
Ya boğulursam mavi derinliklerde
Ya tutunamazsam yitik düşlerime bile
Ya da sen hiç...? Belki de bu bir...hiç(lik)
Aynı anda sevebilmekken marifet; (ne çok erken,ne de çok geç...)
aynı denize sığamadık biz
kıyıya vurduk...yazık
Sen hiç mi deniz görmedin?
Onca vapura,gemiye,balığa,martıya yeten deniz,
yet(e)medi mi...?
Denize hasret kaldık...yazık
Sen hiç mi bahar görmedin?
Onca kuşa,kelebeğe,yeni yetmeye yeten yeşil,
bi umutlarımızı yeşertemedi
Bu bahar,yaşayamadan bitti...!
''Öyle yıktın ki bütün inançlarımı
Beni sensiz bıraktın,beni bensiz bıraktın...''

GİDERSEN YIKILIR BU KENT

Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki
Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı
Üşür müydük nar çiçekleri ürperirken

Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca

Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu
Sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor
Bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun
Adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
Birde seni ekliyorum susuşlarıma

Selamsız saygısız yürüyelim sokakları
Belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
Geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar
Adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
Yüreğimize alırız onları, ısıtırız
Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam

Gidersen kar yağar avuçlarıma
Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar

Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında
Durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler
Ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde
Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık

Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
İsyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim
Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın
Devriyeler basıyor karartılmış evleri yine

Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun her yerde

Niçin ağlamaklı
Derin bakıyor gözlerin,
Yüzlerce metre gerideymiş gibi
Görme merkezin..
Hüzünle emzirdiğinden midir yar
Gözbebeklerin,
Haresinden buğulu..
Bu hüzzam ezgi mi dokunaklı
Şarkısıymış gibi kederin?

Bu nem,
Islatan yanaklarını,
Son bakış olduğundan mıdır
Terk etmeden İstanbul’u..?

Bakma bana öyle yar
Tutamam kendimi
Belli belirsiz dahi duysam
“Hoşça kal” diyen sesini..
Engelleyemem,
Dudaklarımın büzülmesini..

Bekle yar..
Kaybolana kadar
Gökyüzünde
Veda huzmesini..
Bilirsin,
Yine duyarım seni ben
Hoşçakal
Hoşçakal yar..

Gitme sevdalım
Bilirim alınyazında yoktur adım
Ömrümün yanına katılmaz ömrün
Al bu sevdayı kat yüreğine
Sevdamızı inkar edip kanatma aşkı
Acıtma anıları yuvasız kuşlar gibi bırakma sahipsiz
Hüzünlü yıldızların arasına asma resmini
Yüreğimi zindanlara kapatma
Esme meltemini beklediğim sabahlarda fırtına olup
Karanlık gecelerde bırakma bir başıma
Olmasa da yarınımız
Yastığımdan alma saçının tek telini
Gamzeli gülüşlerini bırak hayalimde
Varsın bedenin kalkıp gitsin yanımdan
Sen özlem olma sevdiğim
Yarın gelecekmiş gibi yap,hergün yanımdaymış gibi
Kalmasan da yarınlara,çıkmasa da sevdamız sabaha
Gitme bir tanem,veda etme şu deli yüreğe...

kolaydı sevmeler ben imkansızı seçtim
ne kadar yakındın o kadar uzaktın bana
elimi uzatsam tutabilirdim ama bir o kadar da
ulaşılmazdın
kaçanlardan değildim ben kaçmadım
ne zaman vazgeçmeye kalksam yüreğim
o kocaman haliyle dikildi karşıma
ben yüreğimin sesini dinledim
ve yüreğim de sendin aslında
her sözcüğü denedim, seni anlatmak için
her sözcüğün üzerinde durup bir kere düşündüm
ya onlar anlatamadı seni,ya sen onlara yetmedin
ben ki konuşmayı o kadar seven, böylesine laf cambazı
bir tek seni tarif edemedim

Rüzgar denizi okşuyordu
Puslu havadaki martılar
Kanatlarında çığlık saklıyordu
Deniz çılgın bakıyordu martılara
Haykırıyordu çıplak ağaçlar
Bir hüzün düşmüştü gökyüzüne
Güneşi saklamıştı bulutlar
Bu acılara bakamaz oldum
Nasıl anlatabilsem
Bulut bütün duyguları
Yükleyip götürmüştü
Göç eden bütün aşklar gibi
Adresini arayan aşklar
Pusulası bozulmuş yaşamın
Çemberinde dönüp duruyordu

GÖZLERİN KAL DİYOR

Buna nasıl ayrılık bu nasıl veda
Gözlerin kal diyor dudakların git
Bakışın anahtar gözlerin kilit
Ellerin aç diyor dudakların git
Ayrılık dönüşü olmayan nehir
Yalnızlık yıkılmış bomboş bir şehir
Kaç sevda kül oldu böyle kimbilir
Gözyaşın kal diyor dudakların git.
Gidersem bir daha dönmeyeceğim
Kalırsam kalbime yenileceğim
Çözemedim seni delireceğim
Gözlerin kal diyor dudakların git
Duvardan insin mi resimlerimiz
Yabancı olsun mu isimlerimiz
Ya o deli dolu gecelerimiz
Anılar kal diyor dudakların git
Bu romanda biter belki birazdan
Ne aşklar yıkıldı gururdan nazdan
Ağlıyor besteler yine hicazdan
Şarkılar kal diyor dudaklar git

Yetersiz mi Gülüşlerim



Yetersiz mi gülüşlerim sana karşı,
Sevgimden tenimin dışına taşan mutluluğum,
Haykırışım yüzüne, dünyaya, tüm insanlara sevgimi,
Kalıyor mu bende, gitmiyor mu sana doğru bir yerlere,
Öfkem sana olan bakışlara,
Senden uzak kalışlara,
Ya da dünyaya,
Bunlar da mı bende kalakalıyor,
Senin hissettiğin ya da duyduğun merkezlere giremiyorlar mı,
Nedendir bu bende kalışlar,
Ve nedendir bu anlayışsızlık bazı zamanlar,
Ve kendimi sana anlatamayışım

MOR KALEM


Her koşmana bir öpücük var dedi
Yaktı beni canevimden sürmelim
Durulur mu bunu bize yâr dedi
Haydi kalem nazlı kalem mor kalem

Boş kağıdı çizik çizik çizersin
Güzelleri övmesini bilirsin
İsteyince bülbül olur ötersin
Haydi kalem nazlı kalem mor kalem

Ela gözlüm sonra bize darılır
Bir koşmaya boynumuza sarılır
Has bahçenin gülü böyle derilir
Haydi kalem nazlı kalem mor kalem

Oktay der ki mor kalemim bir tane
Güzeller emrine gelmiş cihana
Gayri ela gözlüm olsun bahane
Haydi kalem nazlı kalem mor kalem

Senden Arınmış Bir Gece


Belki de ilk defa bu gece…
Evet evet bugece,
Hiç sitem etmeyeceğim yokluğuna.

Avuçlarımın arasına gömüp telefonumu,
Kararsızlığa oynamayacağım.

Bu geceyi kendime bağışlayacağım.

İçinde ne adın, ne varlığın,
Ne de terkedilmişliklerimin hüznü olmayacak.

Sorgulardan ve yorumlardan yıkanıp,
Sessizlikle paklanacağım

Penceremin köşesine bir masa kurup,
Tek kişilik içeceğim rakımı,
Yokluğunda her gece boş bekleyen,
Kadehin bu gece olmayacak.

İçerken bir çocuk gibi ağlayıp,
Bir küfürbaz gibi küfürler etmeyeceğim.
Bu gece öfkeler yok!
Neden…? Diyerek başlayan cümleler yok!
Bu gece hayatın kendisini sorgulamayacağım.

Her gece yüzsüzlük edip,
Evde yokum...! desem de,
Evime zorla giren yalnızlığımı,
Bu gece kovmak yerine,
Yüreğimle ağırlayacağım.

Yalnızlık bile yalnızlığını unutacak bu gece.

Odam, pencereme yansıyan,
Sokak lambaların ışığıyla şımaracak.

Bu gece efkardan içmeyeceğim.
Biraz kafayı bulunca,
Kalemime sarılıp,
Sana doğru yola çıkmayacağım.

Bu gece, içinde umutların cirit attığı,
Nehirlerin coşku dolu akışını,
Ama önce kuşları,
Ağaçların dallarına gelin gibi düşen baharı,
Sokaklar da yaşayıp, umudunu yitirmeyen,
Kimsesizleri yazacağım.


Bu geceyi, senin yokluğunla yorulmuş,
Ve senden zerrelerle,
Öyle kolayca ve bir kez daha,
Sabaha teslim etmiyeceğim.

Bu gece, yüzünde tebessümlerle,
Sabahın ışıklarına doğru koşacak.

Senden arınmış ve temizlenmiş düşüncelerle,
Yatağıma uzanacağım.
Göz kapaklarım uykuyla inatlaşmayacak.
Uykuya en hasret gecelerimi,
Bu sefer kolayca harcamayacağım