Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Ölümdür yaşanan tek başına aşk iki kişiliktir. En güzel şiirler
Sen bana yeni yılsın her dakika
Her dakika bir yaşıma daha giriyorum
Sen benim üstüne titrediğim güzel ve yeni
Saatim kadar saadetimin gözbebeği zamansın
Ben bin parçaya bölündüm her parçasında
Her parçasındayım kırkayak sesli boğuk arkadaşlığın
Çalkantısız Üniversitenin yalnızlığın ve ağlamanın
Erkek ağlar mı diyeceksin
Hayberin kapısı ağlar mı erkek ağlar mı
Ben yel gibi erkekler ağlar diyorum
Bir dakika ağlar yılbaşı dakikasında
Daha gözlerimin gerçek yaşları belirmeden
Ağlamak diye bir şey yoktur diye bir şey
Yüzme bilmeyen bir uyurgezer yüzer ya
Çürük ve havada asılı tahtalar üstünde
Hafif kedi ayaklarıyla yürür gerçekten yürür ya
Sen benim ağlamamı erkeklığıme
Uyanan ölmeyen yenilenen
Azgın kışlar içinde keskin baharlar bulan
Seni bulan yeniden bulan tekrar tekrar bulan erkekliğime say
Bütün bir yıl bütün bir yaşama boyu
Gizli heybelere binbir gece eşyası doldurduğuma say
Ben otomobilleri böylesine yankısız sağır komam
Öyle bir isyan şiiri var ki ben onu yakalayacağım
Bu yunan şehrinin düzenini öper ve yalvarırım
Şehrin ölümünü yanlış anlama
Gözleri kör oldu doğrudur ama o kadar
Ve şehrin gözlerini geri verme dakikalarıdır bu yılgın çanlar
Senin odan günışığı en güzel müzik bana
Farklılıklar odası
Giden tren buharları içinde örümcek ağı
Sen güzel örümcek ağı yaşamakla yaşamamak
Doğduğumuz şüpheyle öldüğümüz şüphe arasına gerilmiş
Garip bulut farklı müzik güzel örümcek ağı
Ben bir yabancı buğunun kokusunu alıyorum
Bu kokuyu alıyorsam onulmaz kıskançlık yaramdandır
Benim garipliğime bakma benim kıskançlığıma bakma benim
İncilerin ilk gerçek ve yeni yorumunu bulur gibi oluyorum
Bu inciler denizlerin en karanlık noktalarında bile yoktur
Benim ak ve kara kayalar içinde bulduğum inciler
Bu inciler sen olmasan bende bile yoktur
Oldukları yerde bile
Bir nehir düşün! susuz ve ses'siz.
Bir insan düşün! mutsuz ve yalnız.
Ve bir geceyi düşün! yıldızsız.
Bir bahar düşün! yağmursuz ve çiçeksiz.
Ve bir gönül düşün! Sevgisiz ve mutsuz.
Birde gelde beni düşün! Sensiz.
Şimdi bir Ceylan gibi ürkek bakışlarım.
Ve ıskalanmış
ötelenmiş hayallerim.
Gençliğimi ve eremediğim vuslatlarda
ümidlerimi geri getirebilimisin.
senle dolu günlerimi!
Ve bu gece yine yok edemedim.
baş ucumda hayalini.
ne de içimdeki seni.
Hüzünlerimi dar ağacına astım.
Özlemlerimi sahilde kumlara yazdım.
Bilirmisin buz dağı gibidir özlem.
Karanlık geceleride bilirmisin.
Kulakların çınlar özleyenlerin var diye.
Uzaklardaaaaaa........!
İşte o zaman belki anlarsın.
Seni özleyen
asıl senin Özlediğindir.
Ey yarr.....
Ruhumdaki her nefes
nefesine eklensin.
Canımdaki her nefes hayalinle demlensin.
Bırak bu bedenim bari özleminle yansın.
Sen benim yüreğimde.
Ve ben yaşadıkça.
Bitmeyen ÖZLEMSİN.
SEVECEKSİN
Huzur Arıyorsan
Sevgi Arıyorsan
Sevilmek Sayılmak İstiyorsan
Gönlüm Bahar Olsun İstiyorsan
SEVECEKSİN
Tutacaksın Bulduğun Güzelliği
Güveneceksin İnanacaksın Gönülden
SEVECEKSİN
Acıları Atacaksın
Kederi Hüznü Bırakacaksın
SEVECEKSİN
Takılma Bir Yerlere
Kalırsın Yoksa Orada
Hep İleri Geleceğe Bakacaksın
Sevgiyle Saracaksın Tüm Acıları
Mutluluk Olacak Tek Amacın
Gönlünü Sıkmayacaksın
Ruhunu Bulutlara Saracaksın
Gönlünü Güneşten Bir Parça Bileceksin
SEVECEKSİN
Aldığın Nefesi
Sevdiğinin Bir Kokusu Hissedeceksin
Seni Sevenin Gözleriyle Bakacaksın
Onun Gözleriyle Göreceksin
Sevgiyi Ve Aşkı Kendinden Bir Parça Bileceksin
SEVECEKSİN
Seni Saran Havayı
Sevdiğimin Gönlü Kolları Bu Diyeceksin
SEVECEKSİN
Sen Seviliyorsun
Sen Sayılıyorsun
Sen Sevenin İçin Bir Tutkusun
Vazgeçilmez
Sen Mükemmelsin
Sen Bir Gülsün
Hep Sevileceksin
Sen Hiç Solmayacaksın
Sevgiyle Sulanıp
Aşkla Besleneceksin
Elle Değil Gönülle Tutulacaksın
Sevgi Ve Aşkla Filizleneceksin
Sen Hep Sevileceksin
Yok Senin Sevginin Sonu
Sen Hep Sevileceksin
Ama Unutma Sende
SEVECEKSİN...
Farklıydın
Gönlümden yüreğime aktın bir kere sevdim de sevgimi sana veremedim.
Neyazık ki ben yolu yarılamıştım sense yolun başındaydın.
Olmazı aşkı yaşamıştım ben sende.
Oysa o kadar istedimki seni seninle yaşamayı.
Kimin ne dediğini duymadan aldırmadan seni seninle yaşamayı.
Ama sen bende hiç olmadın ki.
Hep bir adım uzaktın bana biliyordum kalbimin kapılarına zincir vurmuştum.
Benim sevgim yetmedi yetemedi kalbini sevgiyle doldurmaya yada istemedin yada korktun sevdiğim beni sevmeye.
Haklısın belki ya ben çok bencildim ya da çok sevdim.
Biliyordum ki
Yanlış bir zaman
dilimindeydik ikimizde
korkunç alevler içdim seni seven yanıma
iç çekmeyi öğrendi bir yanım acı çekmeyi öğrendi bir yanım
karışıp gitti göz yaşlarım çağlayanlara silmedin
oysa ben sana mendil olmuştum
ey kırçıl saçlarımda yıldız tutuşturan
alıp savuran yangınlara yalnızlıklara
hazan bahçelerinde yaralı bir güldür kalbim şimdi
dört mevsim aşkı kanayan
sen ki yüreğimde demlenen aysın her gece
gözlerimde çiçeklenen aşk
uzun saçlı hasretimsin
geçen bütün mevsimlerde seni bekledim gelmedin
özlemlerle yaralı yağmur bulutluyum şimdi
bil ki çağlayan bütün nehirler benim gözlerimdir
benim yüreğimdir ağlayan bütün denizler
su içtiğim bütün pınarlarda seni sularım
seni sorarım geçtiğim bütün yollarda
düştüğüm her uçuruma bir tutam çiçek bırakır gibi
bir tutam kor ve bir demet gözyaşı bıraktım senin için
gelmedin bilmedin silmedin gözyaşları mı
oysa ben sana mendil oldum
bir gün gökyüzü gülünce ve geçince üşümesi kalbimin
bütün hasretleri yükleyip rüzgarın kanatlarına
yüreğimde taşıdığım sevda aleviyle
upuzun yollardan çıkıp geleceğim sana.
İYİ DEĞİLİM AŞKIM
umutsuzca uyanıyorum sabahları.
Güneş yüzüme vurdukça daha bir karanlık oluyor günlerim.
Kahvaltı saatlerimi hep kaçırıyorum.
Öyle pek özenmiyorum üstüme başıma...
Ne geçerse elime giyiyorum.
Sen yoksun ya yakışıklı görünüyorsun demesinler istiyorum.
Yine en arka koltuğunda oturuyorum minibüsün yine camda oluyor gözlerim.
Sen tutmuyorsun ya elimi cebimden hiç çıkartmıyorum.
İyi değilim aşkım
Herkes sana benziyor sanki.
Saçı az daha kısa olsa biraz daha içten gülse.
Daha çok benzeyecek olanları arıyorum.
Yoksun ya yokluğun da yepyeni senler arıyorum.
En zor geceler oluyor.
İzlediğimiz filmi izlemiyorum
senin uyuduğun saatlerde uyuyorum.
Olur ya bir rüyada karşılaşma ihtimali olur diye.
İyi değilim aşkım.
Unutuyor gibi yapıyorum.
Biriken yaralarımı acıtmasınlar diye
hiç kanatmıyorum.
Seni de kan tutardı ya hani.
Bak görüyorsun bunu bile hatırlamıyorum.
İyi değilim aşkım
Artık şiirlerimde yok süslü kelimelerle sana seslenecek.
Adının geçtidiği cümlede o gitti diyerek sevgiyi anlatmak çok zor oluyor çünkü.
Kağıda kaleme dokununca kömür değil gözyaşım dökülüyor ya
ziyan oluyor sayfalarım.
Bir de Pazar günleri var tabi.
Hiç buluşmadığımız bir yerde hiç bilmediğin bir saatte seni bekliyorum.
Gelmen pekte anlam ifade etmiyor.
Ben seni beklemeyi hala çok seviyorum.
İyi değilim aşkım.
Daha bencil oldu duygularım daha çok ben demeyi daha çok sabretmeyi öğrendim.
Sayısız yalanlarla çok özledim seni demeyecek kadar.
Yokluğunla aramda inanılmaz bir dostluk başladı.
Kimseyi almıyoruz aramıza.
Bak benden başka sen senden başka da düşüncem yok satırlarımda.
İyi değilim aşkım.
Hiç iyi değilim.
Bil ki sevmekten vazgeçmedim seni
Bil ki seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde
Bil ki seni asla unutmayacağım.
Zaman siler mi anıları
Tozlu sokaktaki çocukluğum
Yok olur mu aklımdan
Uçurtma uçsun göklerde
Süzülsün maviliklerde
Yalvarıp aldırdığım lastik top
Hiç patlamasın
Zıpladıkca zıplasın
Terlemiş sırtım
Bırakın öyle kalsın
Dizimdeki yara acısın
Gözyaşım aksın
Ne olur aklım
Çocukluğum bende kalsın
Duygu sağanağında düşlerim
Ilık baharlarımda daima sen
Yeşilin sardığı patika
Yürüyoruz bir sen bir de ben
Yağmur ıslatmış saçlarını
Salınmaktan vaz geçmiş
Gamzene gönül vermiş
Ellerin çok sıcak
Elimden gönlüme yol edinmiş
Toprağın kokusu
Huzurunla içime sinmiş
Bitmesin bu düş
Bitmesin ılık bahar
Elinden yüreğime nakşetmiş huzur
Yağsın yağmur
Sel alsın düşleri
Taşısın gerçeğe
Dudağındaki buseye
Üstünden ğeçsede süresiz zaman
Gömmüşüm kalbime kolaymı unutmam
Düşlerimde yaşayan hayalimden çıkmayan
Düşlerimde rüyamda damarım da kandasın
Cansın canımdasın lades lades ğibi aklımdasın
Bu kara sevdayı ölsem sensiz yaşamam
Vurulmuş aklım gözlerine deli ona karışmam
Kızğınım feleğe seni vermeden asla barışmam
Ben ben değilim artık benden öte sen varsın
Cansın canımdasın lades lades ğibi aklımdasın
İçim kan ağlarken zor gülmez ki yüzüm
Düştü bir volkana tarifsiz yanıyor özüm
Lal olmuş dillerim nafile çıkmıyor sözüm
Kapıldım ğözlerine saklama sende farkındasın
Cansın canımdasın lades lades ğibi aklımdasın
Saçının her teline bağlandı örüldü örüldü ğönlüm
Bin defa gelsem dünyaya gülüm senindir ömrüm
Son nefesim göz ğöze dizlerin de gelsin ölüm
Umudum da neşem de kaderimde göz yaşımdasın
Cansın canımdasın lades lades ğibi aklımdasın
Her ğece saatlarca resmine bakar dalarım
Dayanamam bazen bağrıma basar ağlarım
Senden sonra ğörmedim baharı viran bağlarım
Yudum yudum nefesimde siğaramda dumandasın
Cansın canımdasın lades lades ğibi aklımdasın
Ayıp mı ğünah mı suç mu bilen varsa söylesin
Sevmiş işte deli yağmur söylen şimdi neylesin
Kör olsun ğözlerim yar senden sonra ğörmesin
Şiir de şarkı da türkü de söz de saz da mızrapdasın
Cansın canımdasın lades lades ğibi aklımdasın
Lades lades ğibi aklımdasın
..............
..........
.......
....
zarfların ağzı yumuk.
İsminin yerine koyduğum zamirler
müsteara bile dönüşememişken yenildim mecaza. Ay dedimse sen
ceylan dedimse gözlerinin karası. Deniz dediysem ayrılığın tam ortası.
Yetmezmiş gibi üstüme geldi hatasız teşbihler. “Sen gibi..” oldu her şey. Nefes almak gibi oldu seni düşünmek.
Sıtma tuttu ruhumu. Hayalinin ateşi çıktı ve titredi işaret sıfatları. “O kız” dedi öteden biri. Mef’uller hep bir ağızdan haykırdı beriden: “ona..ona..ona..”. Fiili yola koştum telaşla. Yoruldu ve sustu.
Ne zaman sevdimse ben
rutubete duran kalbimin duvarlarında sızıntı
beynimi kemiren efkarımda kesif bir kıyamet provası… Haniyse kar yağmayacak dağlarıma
yarılacak ortadan.
Gözlerimi saçının teline düşürdüğüm gün
mübalağa bıraktı er meydanını. Gülbanklar değil
ümitsizliğimin salasıdır bu okunan. Gitgide kararan yalnızlığıma sor uykunun ülkemden hicretini.
Tarih düştüm almanaklara: “Günlerden berâat: Sahibini bulduğu anda kaybeden aşkın sırra kadem basışı.”
Sımsıkı tutunmuş gözyaşı kirpiklere. Öyle çabuk geçiyor ki zaman. Daha dün doğmuşuz sanki. Yeni yeni yürümüşüz
koşmuşuz
okula başlamışız
sevmişiz
sevilmişiz
ayrılmışız
acı çekmişiz
bir sürü dostlar edinmişiz
gün gelmiş hepsiyle tek tek ayrılmışız. Hiç ölmeyecek gibi yaşamışız. Ve hiç yaşamamış gibi durup beklemişiz. Kırmızı ışıklar uzun olmuş
yeşiller kısa.Her doğan güneş bize birşeyler getirmiş ve bir o kadar da ***ürdükleri olmuş. Kimi zaman yağmurdan sonra güneş açmış
perdemizden içeri buyur etmişiz onu
içimizi ısıtmış. Kimi zaman şiddetli bir fırtına getirmiş. Ağladığımızda başımızı dayayabileceğimiz bir omuz bulmuşuz
bazen de o omuz biz olmuşuz. Karşımızdaki saygıyla dinlerken hiç ummadımız zaman bir anda o sorgusuz infaz eden kötü adamlardan olmuşuz. Bütün hayatımızda hep yandım derken herşeye rağmen yaşamanın ne kadar güzel olduğunu unutmuşuz. Başarılarımızla övünürken
başkalarının başarısızlıklarını ön plana çıkarmışız. Bizi yerenlere ağızlarının payını en hakikatlisinden verirken
yüzümüzün ortasına yediğimiz yumrukla kendimize gelmişiz. Acı çekerken
çektirmişiz. En pis dost kazığını biz yemişiz. "Batsın bu dünya" ile kendimizi avutmuşuz. Sevdiğimize sevgimizi söylemek için hep yarını beklemişiz. Ama o yarın hiç gelmemiş. Doymamışız yaşamaya ve şimdi de bekliyoruz eller havada omuzlarda ***ürülmeyi musalla taşına. Kim bilir belki yarın bitecek bizim için zaman
belki biraz sonra
belki de bitmiş de biz farkında değiliz. Sorgusuzca kabul ettiğimiz diğer şeyler gibi bunu da kabul etmişiz.
Karlı bir aksamdı Ankara da
Son kez elele yürümüştük
Bitmesin istediğim yola kısacık beraberliğimizin bütün anılarını sığdırmıştık...
Yazarsın bana demiştin bende yazarım sana sık sık
Ağlıyorum
Sen görmeyesin diye kaldırmıyordum başımı
Elimi daha sıkı tuttun
Anlıyordum
Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim.
Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedim
Kelebekleri çiçek arasında kurutma
Sık sık fotoğraf çektir yolla bana
Kitaplarım sana emanet
incitme kimseyi
kin büyütme kalbinde beni bekle.
Yol bitti gidiyordun artık
Gittin!
Sokakta gördüklerimi filmdeki aktörleri sen sandım bir süre
Kin büyütmedim kalbimde söz vermiştim sana diye
Kitaplarını okudum kelebeklere dokunmadım
Öğrendiğim çicek adlarına yenilerini ekledim
En çok fesleğeni
çoban heybesini
aksam sefasını sevdim.
Seni beklerken çok sey öğrendim
Yolunu gözlediğim
sevdiğim ilk adam
Nasılsa bulacaktır seni diye her görüşümde aynı sesle seslendim;
Uçak babama selam söyle
Beni kötü rüyalarımdan uyandıran
sevdiğim ilk adam bir bilsen!
Seni nasıl özledim.
Kar yağıyor şimdi otuz yaşım bitti.
Kitapların bende
kelebekler gibi kar taneleri
Kendi yolumda yürürken hiç unutmadım o cümleyi;
Selamını aldım babacığım
Kin büyütmedim kalbimde
Küçük kızının gözleri;
Hala senin çiceklerinde.
Uçak!
Babama selam söyle..