Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Ölümdür yaşanan tek başına aşk iki kişiliktir. En güzel şiirler
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bir vapur yanaşırsa rıhtımına bin,açıl
Örtün karanlıkları masmavi denizlerde
Ve dinle kalbimi bak nasıl çarpıyor nasıl
O bütün özlemlerin koyulaştığı yerde
Bil ki seni bekliyorum
Bir sabah gün doğarken aç perdelerini,bak
Sevinçle balkonuna konuyorsa martılar
Kendini tadılmamış derin bir hazza bırak
Dökülsün dudağından en umutlu şarkılar
Bil ki seni istiyorum
Gecelerden bir gece uyanırsın apansız
Uzaklarda elemli,garip bir kuş öterse
Bir ceylan ağlıyorsa dağlarda yapayalnız
Ve bir gün kabrimde bir sarı çiçek biterse
Bil ki seni seviyorum
Geceme Yağan
Sabaha kadar beni üşüten
Bir kırağı yokluğun.
Kızıyorum kırılıyorum uzaklara
Ama yinede seni saklıyorum gözlerımde
Bekliyorum
Bekliyorum gecenin bitmez tükenmez
Yollarında
Belki
Belki gözlerimden düşlerime gelirsin diye
Düşlerime Geldiğinde
Ruhunla Buluşuyorum
Yüreğinin Hiç görülmemiş yerinde
Bütün Siyahlarım beyaz oluyor ipek teninde.
Korkuyorum sabaha uyanmaktan
Gideceksin
Gideceksin diye
Bazen ihtimaller kuruyorum
Bütün ihtimaller sana çıkıyor
Ya gelmessen diyorum
Ya gelmezsen
O an
O an özleminin sancısı oturuyor içime
Bir bilsen alın yazım
Bir bilsen ne depremler oluyor gecemde
İç çekiyorum uzaklara
Daha çok üşüyorum
Daha çok üşüyorum sensiz
korkularımda
Senm uzağında üşüdüğüm
Sıcak iklimim
Yok ki Benim senden baska ihtimalim
Ne de başka bi yerin
Topraktan geldim sana
Toprak gibi dost
Toprak gibi yar
Bir gün bulamazsam beni sende
Yine toprağa dönerim
Ben bir toprağı bilirim
Bir de seni sevmeyi
Cuma kulların özel ibadeti Allah'a
Alın Yazım
Benim her günüm
her an'ım cuma sana...
Bir Gece Daha
Bir gece daha
Bu kadar yalnızlık kokan
Ve bir gece daha
Bu kadar canımı acıtan
Duvarlara fısıldamam
Ve memleketim yalnızlık olan adam
Yokluğundan
yokluğundan...
Ne zamandan beri
Bu kadar karanlık yalnızlığım
Ve ne kadar uzak gidemediğim sen
Sana ulaşmak için tüm bu meditasyonum
Rüyalarıma bu kadar alışmam
Ama sen
yoksun
Yoksun...
Arada bir buluyorum seni
Ya sen değilsin yada içinde hapissin
Kendime gidiyorum buluyorum seni
Buradasın işte
burada
Gülümsüyorsun gözlerimde
Sana geliyorum yoksn...
Hadi gel
beraber sarılalım bendekı sana
Sendeki sende kalma!
Beni günleri diken
Geceleri zindan
Kendisi yalan
Yalan yıllara bırakma!
Bazen ihtimaller üretiyorum
Gidişine dair
Bir sen biliyorsun ama sendeki ihtimal değil
Bazen de kendimi kandırmak mutlu ediyor beni
Bir gün gelirsin diye
Dilekler tutuyorum sigara paketlerine
Ağaçlara yazıyorum umutlarımı
Ve bir nehre bırakıyorum
Yokluğunun kırıntılarını...
Hayallerim Bu kadar mı uzaktın?
Ben mi zamanın yanlış yerinde?
Yoksa tövbesi miydi zamanın ömrüme?
Yolumun sonunda sana rastlamam...
Gelinciğin sabaha uyanışı kadar masum
Ceylan kadar ürkektin
Hayallerimdin sen
Kızardı yüzüm
Korkarak baktım gözlerine
Utandım! Utandım
Seni seviyorum demeye...
Oysa haykırmak istiyordum
Bekleyişlerin çaresizliğindeki sevgimi
Ne çok istedim
Zamansız soğukların üşüttüğü ellerini
Geceleri ömrüme meze edip
Beklediğim hayallerime sarılmayı...
Ne çok istedim ne çok
Bütün ömrümü sana verip
Tek bir gün
Tek bir gün seninle yaşamayı
Dudaklarında uyanıp
Kollarında ölmeyi..
Ama çok geçti artık
Sığmazdı sevgim kalan ömrüne
Öylece baktım hayallerime
Kendim bile yasak olmuştum kendime...
Gitmem gerek...Gitmem gerek
Söyleyemediklerimi yutarak
Utancımı günahlarıma sararak
Bütün hayallerime el sallayarak
Seni sırlar prensesi yaparak
Gitmem gerke...gitmem gerek
Ya hasretin bitecek
Ya da ben hasretinde biteceğim
Sende bitmek
Bir bitişin en asili
Sende bitmek
Delice sevmemin bedeli
Sende bitmek
Ölümün ruhuma
En onurlu gülümsemesi
sevgiyle beklenen
Seni aradığım
Sana benzettiğim
Kardelenlerin ilk ve son aşkı
İlk kar...
Titreyen ellerimle
Delice atan yüreğimle
Adını yazıyorum buğulu camlara
Kocaman harflerle ve en kötü yazımla
Senden bakıyorum
Mavi düşlerde kalmış...
Keşfedilmemiş dünyaya
Ama biliyorum yine gelmeyeceksin
Ben yine kendimi kandıracağım
Aşka kırgın gözlerimden akan yaşları
Avuçlarıma saklayıp
Sana haklı nedenler arayacağım
Yıldırımlar çakarken içimde
Ben yağmayan bulutları bekleyeceğim
Hasretini taşıyacağım hiç yorulmadab
Ve seni yaşayacağım
Yalnızlığıma kıimseyi dokundurmadan
Ömrümü adayıp dönüşüne
Hayaller kurup gözküyüzünün olacığını
Bir daha gitme diye....
Ey kar ! Ya sen
Ya sen kapatabilecek misin kirlenmişlikleri
Düşündürebilecek misin sahte sevgi maskelerini
Dindirebilecek misin seven yüreklerin acılarını
Biliyorum sende dayanamayacaksın
Kirlenmişliğe
Akşamdan başlar benim gecelerim
Yanarken tek tek sokak lambaları
Geceden önce gözlerime düşer
Ayrılığın karanlığı
Soğur da soğur gecem
Anılarda yaşadığım sevgiliye....
Akşamdan başlar benim gecelerim
Gecemden önce akşamlarım ağlar
Benim gecelerimin ayı solgun
Yıldızlarıkara bulutlara sürgün
Benim gecelerim uzun
Benim gecelerim yorgun
Benim gecelerim bir sana vurgun....
Akşamdan başlar benim gecelerim
Şafak benim gzlerimde doğar
Secde eder
Gözlerimden yastığıma düşen sevgiliye...
NEFESİM OL
gözlerim görmüyor senden öteyi
bir kuş gibiyim ben seçmedim bu kefeyi
sensiz düşünsene bir kaç seneyi
içimde sıcağım bağrımda nefesim ol
sensizliğimi taşıyamazdı ağaç
ellerim bomboş gözlerim aç
düşünme hadi kollarını aç
sar beni nefesim ol
olmaz olamaz ölüm seni koynuna alamaz
bukadar acı ağaır gelir ufkuma sığmaz
anlatmaya çalışıyorum kelimeler az
bir kaç mezara adımı yaz
ölürkende son nefesim ol
Adını duyduğumda
Ellerim titriyor
Kulaklarımda bir ses
Yine mi sen yine mi sen diyor
Yüreğim pır pır atarken sensiz
Ellerim bomboş
Gözlerimde hayalin
Seni anıyor seni yaşıyorum çaresiz
Keşke hayalinle değil de
Seninle yüzleşseydim
Sana bakıp sarılsaydım doyasıya
Anlatsaydım sana bendeki seni
Bilseydin içimden geçenleri
Silseydin gözlerimdeki nemi
Ağlamasaydım geceleri
Keşke demeseydim
Yaptıklarıma
Affetseydi yüreğin
bu kendini bilmezi
bir teselli olurdu senden bana
bilirdim ki sevmese de
göstermişti derdim büyüklüğünü
anlardım o zaman ne
kadar da küçüldüğümü
acımıyorum artık kendime
hak vermiyorum eskisi gibi
inat ta etmiyorum
anlıyorum galiba seni
senin bildiğin gibi.
Yüreğim yanıyor
Her şey bende gizli
Yüreğimin de taaa içinde
Kimse bilmedi bilmeyecek
Sana olan sevgimi
Acımı sızımı
Kimse elleyemeyecek
Söz verdiğim gibi
Benimle birlikte gidecek
Bunu birsen birde ben bilecek
Ne olur dönme bana sırtını
Bir selam ver bir ne haldesin de
Düşman değilim sana
Biliyorum kızıyorsun bana
Uzaksın şimdi uzaksın bana
Haklısın tabi diyeceğim yok sana
Belki kırdım belki üzdüm seni
Büyüklüğünü göster ve affet beni
Affet beni
affet beni
İçim acıyor
Yüreğim yanıyor
anla beni bağışla beni
istediğim bir selam bir teselli
belki o zaman affedebilirim kendimi
bırakma beni bana
el açtım bak yalvarıyorum sana
eski beni geri ver bana
Seviyorum seni be
Öylesine değil
Benzemiyor
Duyduğum hiçbir sevgiye
Ya da anlatılanlardan
Hiçbirine
Kıskanmayı çılgınca
Hatırlamayı
Seninle ilgili he şeyi sende
Belki bir şarkı
Bir çay bahçesi belki
Renk ya da
Bir kelime bazen
Öyleki
o anda
olmuyor
seni düşünmeden
küçük imalarını
zayıf yönlerimi yüzüme vuran
zerre kırmada
sabrını
ki
halinden bellidir
beni anlayan
yapma gayretini
mutlu olacağımı bildiklerini
hatta o şirin telaşını
aşkının
ses tonuna yansımasını
yanındayken bile
bana duyduğun özlemin
gözlerinde parlamasını
aynı anda
aynı cümleyi söyleyişimizi
aynı davranışımızı
kimi zaman
ince konularda
hemfikir oluşumuzu
duyduğumuz güvenin
sonsuzluğunu!
Aşığım be canım
Sana ve
Seninle gelen her şeye
Seviyorum seni be
Yaşanmamış bir sevgiyle!
Birgün karşına çıkacak.
Ve işte o gün
Kaçacak yerin olmayacak.
Ben senin varlığını seviyorum
Yokluğunu seviyorum
Sana ulaşamadığım dakikalarda.
Seni duymayı
Seni özlemeyi
Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum.
Hiç korkmuyorum seni sevmekten.
Senin gülüşünü seviyorum.
Her bana bakışında
Gözlerinede okuduğum o duyguyu
Gözlerindeki gözlerimi seviyorum.
Gönlünü seviyorum
Özünü seviyorum senin
Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sendeki o sıcaklığı
Sana olan uzaklığı seviyorum.
Yanaklarından akan göz yaşlarını
En çok
En çok yalnız kaldığımda
Beni bulan gönlünü seviyorum.
Ben en çok senin bana olan
Sevgini seviyorum.
İçimden haykırmak geliyor.
Dünyaya sığdıramadığım seni
Kalbime sığdırmak geliyor.
Ağlamak geliyor seni görmezsem
Özlemek geçiyor içimden seni
Sevmek geçiyor.
İçimden sana doğru giden
Bin bir türlü yol geçiyor.
İçimden sen mutlu olacaksan
Ölmek bile geçiyor gülüm.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben yalnızca seni seviyorum
Ne o muhteşem güzelliğin
Ne kalbimdeki özelliğin
Ne de sevdiğim için değil
Seni yalnızca sen olduğun için
Ruhun için
Kalbin için
Aklın ve sevgin için seviyorum seni.
Ben seni en çok kendim için seviyorum
Belki de ilk defa bencil oluşumu
Sana borçlu olduğum için.
Seni her şey için seviyorum.
Ve sahip olmadığım
Hiçbir şey için.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her dakika seninle olmayı seviyorum.
Gözlerimi her açtığımda
Aklıma gelişini seviyorum.
Her gece uyumadan önce
Seni sevdiğim aklıma gelince
Sensiz uyumayı bile seviyorum
Uyumadan önce seni düşününce.
Ben seni en çok
Umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben seni bu şehirde olduğun için değil
Benimle aynı toprağa ayak bastığın için
Benimle aynı gökyüzünü paylaştığın için seviyorum.
Geceleri benim yüzüme vuran ay ışığı
Senin de gözlerine vurduğu için seviyorum.
Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi
Sana da sıcaklık veriyor diye seviyorum seni.
Beş bin yaşındaki bu dünyada
Benimle aynı zamanı paylaştığın için seviyorum.
Ben seni benimle yaşadığın için
Benden hiç gitmediğin için seviyorum
Beni hiç terketmediğin için.
Ellerini seviyorum tanrıya açıldığında
Kalbini seviyorum kapıları açıldığında
Ve gözlerini seviyorum
Her karşımda kapanıp açıldığında.
Bana baktığında
İçimde yakaladığın coşkumu seviyorum
Her bana baktığında
Seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her kibrit çaktığımda
Alevin içinde seni görmeyi seviyorum.
Her sigara yaktığımda
Dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum.
Her bana baktığında
O kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi
Yalnızca sen olduğun için hayatımda
Kendimi bile seviyorum
Sen olunca aklımda.
Kalbimi seviyorum seni seviyor diye
Gözlerimi seviyorum seni görüyor diye.
Ruhumu seviyorum
seni ruhuna
Bu kadar yakın diye.
Varlığımı seviyorum
Sırf sana borçlu olduğum için
Mutluğumu seviyorum.
Gülümsememi seviyorum seni düşününce
Ayakta kalışımı seviyorum sebebi sen olunca
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sana olan sevgimi yazan
Kalemimi seviyorum.
Senin adını yazdığım kağıdı seviyorum.
Sana olan sevgime benzettiğim
Her sevgiyi seviyorum.
Bana seni hatırlatan herşeyi
Sana giden yolları seviyorum.
O kadar çok seviyorum ki seni
Seni kaybetmek korkusunu bile
İçinde yalnızca
sen olduğun için
Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için
Korkumun sebebinde sen olduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Seni seviyorum
Seni..
Seviyorum...
Seviyorum....
" geldesen gelirdim
gittiğin uzakta bendim
dağ gibi bir ihanetten düştüm
bu kendime son gelişim
ölümbaz öpüşler kusuyorum ceplerime
kendimi suçüstü yakalıyorum
ve kentsizliğimin isimsizliğini
Araz'a uyak düşüyorum
gözlerime senden düşler sürüyorum
ıslak bileklerim kan bayramına yatıyor
bana en büyük tehdit yine ben oluyorum
sonra bir durağa yaslanıyorum
sonra bir kente
ve sen gidiyorsun
ben kanıyorum
diyorlar ki " kendini dinleme hiçbir şey söylemiyorsun
oysa " geldesen gelirdim biliyorsun
yorgun Haliç'e biraz inat
biraz ihanet bırakıyorum
ellerinden bir tedirginliği bir tehdidi avuçluyorum
aklıma düşüyorsun
düşüyorum
düşünce
üşüyorum
azgın hüzünlerle körlüğüme göçüyorum
ayrılığın saati kaç geçiyor bilmiyorum
yalanlarımla bir hiçlikteyim
beni içinden kaç!
bu kentte her yağmur kendini ağlar
aklıma düşsen yalnızlık oluyorum
ağzımdaki uykudan öpmüyorsun nicedir
nerde
kimi üşüyorsun?
artık kendini yakan bir ateşim
kendimize birbirimizden düşler yapamıyoruz
şimdi boş duraklarda yaslanıyorum
boş kentlere
oysa " geldesen gelecektim
gündüşlerime dönüşlerimde
bakışın içiyor beni gözlerimden
gövdemi düşürüyorum güz yavrusu duraklara
uzaklığına uzanıyorum
sevdiğin sonbahar geçiyor üstümden
ama artık hiçbir göğü içmiyorsun dudaklarımdan
yıkılıyorum şarkılara
" kimseler biliyor
yalnızlık dostumdu
şimdi korkum oluyor
oysa " geldesen gelecektim
artık her şey kımıltısız bir geceye dönüşüyor
güzartığı saçlarımda oynaşan sensizlik
gözkarana yenik düşüyor en korkak yanlarımdan
kendimi yitirdikçe sana gidiyorum
göbek çukurumda sobelere karanlık uyutuyorum
düş satıcısı
ispiyoncu bir ihtiyarın insafına kalıyorum
uysal yalnızlıklar satın alıyorum
gülüşümle ödeyerek
ve içimde yalancı bir katil taşıyorum
yeni utançlar biriktiriyorum eski günahlarıma
cüzzamlı ruhlar cehennemine gidiyorum ben
kirli sözlerimi temize çekme
oysa " gel" desen gelecektim
gözlerim ihanete ihbar taşıyor
kuşkulu bir cinayete fısıldıyor kaşlarına
sözü namluna sürmelisin şimdi
en yaralı yanımdan vurmalısın beni
çünkü uçmak düşmeyi göze almaktır
avlunda bıraktığım az kullanılmış intiharları deniyorum
ne vakit nikotinli ellerinden yola çıksam
susuşuna kan döküyor gözlerim
sen gözüne çiğ kaçtı sanıyorsun
oysa bilmelisin Araz'ım
kimsenin içi görünmez
ve hiç bulamadıklarını
asla yitiremezsin
bak şimdi aramızda sessiz kalıyor
söylenecek bütün sözler
her sabah akşam oluyorsun
alnından ellerine damlıyorsun
yüzündeki yağmurla iniyorsun kent'e
içine dert oluyorsun kentin
dışına yağmur
yüreğinde dağılıyor kristal şehirler
duvarların kan öksürüyor
ve sen
başkalarının gözlerini
yüzümde aramamayı öğreniyorsun
beni bir durağa yaslıyorsun
beni bir kent'e
gidiyorsun
oysa " geldesen gelecektim
susmak en inatçısı olmaktır yalnızlığın
en susmakta neydi öyle
sen en dinlerken
biliyorum Araz'ım
insan kendini bulmamalı
hep aramalı
gittiğin yerden başlıyorum öyleyse
gece cinnetlerimi de alıp yanıma
denize bakmayı bilmeyenler
bir gün mutlaka boğulur
işte bundandır gözlerinden kaçışlarım
siz hiç yar saçının bir telinden kendinize gurbet yaptınız mı?
ben şimdi gurbetim
içimde taşıyorum
heba olsa da senlerce yılım
oysa " geldesen gelecektim
ömrümden düşürdüğüm sol anahtarlarına takılıyorum hep
ve hayat yüklü kamyonlar geçiyor üstümden
şairler ölüdür derler (inanmıyorum) !
en karanlık ceketimi giyiyordum
ışığa kördüm çünkü
şimdi ise güneşe ilerliyorum
dirilmek için
kimliği paslanıyor eski bir anarşistin
gecenin kör gözünden utanıyorum
hadi bana en militan kelimelerle saldır
batır içime cümlelerini
beyhude bir dehşet bırak bana
hakediyorum
gizlilikten ölmek üzere olan bir akrep sızıyor içime
can kaybından ölüyorum
cenazemde namaz kılacağım
zan altındayım
yalanıma inanıyorum
yorgun söylentiler kanıyor solgun yaralarımdan
kırılır mı bilmem hüznümde taşıdığım kin
kinim kendime
susuşum sana
küsüşüm tüm dünyaya
üstü kalsın ihanetimin
" geldesen gelecektim
yine bir tren geçiyor içimden
sen kesiliyorum gülüşümün karşılığı
saçların bir rüzgarın öyküsünü taşıyor
görmüyorum
söylemiyorsun
kırılıyorum
hiçliğimin etleri yolunuyor şizofrenik bir gecede
sana bir öykü çıkarıyorum ağzımdan
süsle beni ey aşk!
geçtiğin yerleri öpüyorum
yarısı yanık bir aşkın küllerini taşıyorum
dişlerindeki nikotin tadı terkimde
sirenler ve ateş hatları içip
sesini peydahlıyorum kendimden ve kentimden
ıslak ceplerimi buluyorum el yordamıyla
ve bir asansör kapısı önünde
aslında yüzüme tükürüyorsun da ihanetimi
ben habersiz gülümsüyorum
yasadışıyım
tutukla beni gözlerimden
kalemim bitti
yitirdi şiirini şuur
öldü kanımdaki mürekkep balığı
solumdaki sis'e intihar etti intiharlar
bir aşkı kaça katlayabilirdi ki ezik bir yürek
yaşamak için geç bir zaman
ölmek için ise erken
çok davullu bir senfoni sürçüyor
dikiş tutmaz ayrılığımda
kirpiğinden yapılma bir darağacına
geceyi asıyorum
yoksun
bu yağmurlar ıslatmıyor beni
bir durağa yaslanıyorum sensiz
gidişinin en sessiz harfinden yırtılıyorum
" geldesen gelecektim oysa
kulaklarımdan bordo denizler dökülüyor
şimdi herkes biraz sen
biraz acı
göğsümde bir vagon
gizli sözler batıyor
fırtınalar çıkıyor üstüme
şakağımda
intihar acemisi bir şairin
delilik provaları
arkandan uluyan kapılardan
söküyorum kokunu
yokluğunu kokluyorum
yokluğunu yokluyorum
çöz gözlerimi senden hadi!
ücranda yak bakışımı
gözlerine bekçi sevdam
dünden ve senden kalmayım
içine her düşen
kendi keşfi sanıyor seni
oysa sen
melekleri bile kıskandıracak kadar kendinsin
ve kendini acıtmak istiyorsun
ama güller kendine batamaz
bilmiyor musun?
'gel' mi diyorsun?
herkes kendi gördüğüne bakar
peki hayatın rüzgarında kime yelkeniz?
kıpırdamadan duramayız bir aşk boyu
hadi! en kanadığımız yerden susalım
'gel' desen gelirdim
'git' dedin ve gittin
dostluklardan... Duydum ki yine acimaya baslamissin
kendine...
Yolunu kimselerin bilmedigi
bilmek de istemedigi
sevginin o hayal ulkesinde birilerini beklerken cok
usumussun...
Insan ancak kendisine sevgili olabilir
diyormussun.
Simdi artik yollarda ve binbir hayalin pesinde
surukledigin ve yiprattigin sevgine minnet borcunu
odeyecekmissin...
Aciyan sevgini simartacak
onu ortulere saracakmissin.
Onu kendini guclu ve korunakli oldugunu hissetmedigin
hicbir yerde ortaya cikarmayacakmissin...
Sevgini yirtici bir kus gibi yetistiriyormussun.
En iyi savunmanin saldiri oldugunu ve yokolmamak icin
yoketmek gerektigini ogretiyormussun ona...
Ona onu
sabirlar
merhametler ve inceliklerle degil
hazlar
hayranliklar ve kiskanc ilgilerle
beslenecegini vadediyormussun.
Her gece uyumadan once arkasinda Che Guevera’nin resmi
olan aynanla konusuyormussun: Bir sen varsin onemli
olan
bir sen varsin gercek olan... Hem onca aciya
ragmen hala guzelim...
Ve artik kendime yasakliyorum baskalarina acimayi ve
hayatin acisini...
Aynadaki nefesinin bugusunu goruyorum buradan.
Gozlerinle gozgoze gelemedigim icin tutup aynadaki
buguyu opuyorsun.
Yarali kendini opuyorsun...
Cekmeceden cuzdaninin cikarip icindeki kredi
kartlarini seyrediyorsun zoraki bir hayranlikla.
Icinde sevgini sakladiggin kaleyi daha da
guclendirmeyi geciriyorsun aklindan.
Kredi kartlarini yaliyorsun dilinle ve onlarin zehirli
tadini icine akitiyorsun.
Bankamatikten her para cektiginde kulagina gelen olum
cigliklarina alistirmak istiyorsun kendini boylece.
Hem senden gucsuzlerin olumu
hem bu olumleri gizleyen
ve butun katliamlari aninda temize ceken teknolojinin
zehirli tadi sariyor simdi sevginin yaralarini.
Bankamatikten her para cektiginde kulagina gelen
cocuklarin ve kimsesizlerin olum cigliklarina
dayanamadigini hissettigin anlar
senin icin hayatta
sadece annenin babanin ve kardeslerinin onemli
oldugunu soyluyorsun kendine ve aksam is donusu onlara
hediyeler alarak evine donuyorsun...
Ve eskiden
sevgini bir kalenin ardina saklamadan once
sadece kendi cocuklarini sevenleri kinadigini unutmak
icinse bu defa baskalari degil kendin kanatiyorsun
sevgini.
Sonra kucuk
tuylu bir kopek almak istiyorsun kendine.
Kopegi severken
kucaklarken sana acimasizlik eden
dostlarinin
seni sevginin o hayal ulkesinde yillarca
bekletip duslerini ve omrunu calan sevgililerin
yuzleri gecsin istiyorsun karsindan.
Onlarin yuzleri gectikce sahibin oldugun icin senden
baska kimseyi sevmeyecek ve baglanmayacak olan
kopegine daha da sIkica sarilmak istiyorsun
opup
koklamak.
Kendini oper gibi
yarali ve belki de artik hic
iyilesmeyecek olan kendini.
Hic iyilesmeyecegini artik kendinden bile
saklayamadigin boyle anlarda para kazanmak istiyorsun
is kurup daha cok para kazanmak.
Boyle anlarda bir kalenin ardinda gizledigin herseye
yanlislarla dolu olsa da senden izler tasiyan tarihine
bile dusman oluyorsun.
Seni bu hale getirenlerle bir olup bu belki de artik
hic iyilesmeyecek yarali kendini yoketmek
istiyorsun... Sonra yorgun dusuyorsun... Artik
dinlenmek istiyorsun. Yarina daha dinlenmis ve
korkularindan kurtulmus olarak uyanmak istiyorsun...
Ve uykuya dalmadan once vitrinlere biraktigin
dalginligin geliyor aklina...Kendine bir kez daha
aciyorsun ve bu yuzden pahali bulup da almadigin
giysileri almaya karar veriyorsun.
Bu pahali giysiler sayesinde ilgilerin kolesi degil
ilgilerin merkezi olmayi istiyorsun.
Bu giysiler sayesinde sizlayan sevgilerini ortmek
ortmek
ortmek istiyorsun. Gorunmez olmak istiyorsun.
Oysa senin gemin camdan sevgili...
Iste guclu baligin gucsuz baligi yokettigi kanli
denizin her tarafindan seni gorebiliyorum...
Sadece ben degil dost dusman herkes uykuya daldigini
gorebiliyoruz buradan.
Cunku senin gemin camdan sevgili.
Sikintindan yedigin tirnaklarinin kenarlarini...
Korkulu bir ruya gordugunde birden silkinisini...
Yarali sevgini korumak icin aldigin onca kotucul
karara ragman nasilsa hep masum kalan sayiklamalarini
gorup duyuyorum buradan...
Kaleni ve kalenin ardinda sakladigin yarali sevgini.
Bosuna saklama sevgini. Senin gibiler hic ortunemez
sevgili...
Seni bu kanli deniz ve dusmanlarin da dostlarin da
hemen tanir.
Ya benzerini bulup gidersin buralardan.
Ya da seni yokederler sevgili...
Herkes gibi ve herseyi bilerek yasamaszin sen
Senin gibiler ortunemez...
Bu kanli denizde senin gemin camdan sevgili.
