Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Özleyen sormasın da ne yapsın?
Hadi söyle bana sormasın da ne yapsın?
Yüreğimde gülümün izi
Gözlerimin gözlerini özleyişi…
Aynı dualara umut bağlayan dilim;
Hadi söyle bana sormasın da ne yapsın?
Bir ırmağın kenarındayız; bu kıyıda ben
Uzak iklimlerin eline düşen öte yakada sen…
Irmak gürlese de ağlasa da yağsa da
Başını o kenardan bu kenara vursa da
Sana ulaşmanın bütün yolları tutuksa;
Hadi söyle bana sormasın da ne yapsın?
Şarkılara bağlanıp kalınca insan
Ne kadar yalnız olduğunu anlıyor.
Şarkılara bağlanıp kalınca insan
Sevildiğini de anlıyor!
Bir ırmağın kenarındayız şimdi biz
O ırmakta akmak için can atıyoruz…
Bir yanda güneş bir yanda dolunay;
Aynı ırmakta yanmak için can atıyoruz!
Nedense canım yollarımız kapalı
Nedense canım gökyüzü dumanlı…
Ah benim çaresiz gönlüm özleyen gönlüm
Hadi söyle bana sormasın da ne yapsın?
Biliyorum bütün çiçekli yollar sana açılıyor.
Biliyorum güneş benden sonra sana doğuyor.
Biliyorum özlem ateşi yüreğini yakıyor.
Aynı ateşte bandırılmış delişmen yüreğim;
Hadi söyle bana sormasın da ne yapsın?
Irmak dedim ya denizinin hasretinde
Onun için çağlıyor.
Irmak dedim ya iki kenarında sen ve ben
Yıllardır tutuklu kalmışız;
Onun için ağlıyor!
Hadi söyle bana canım hadi söyle bana
Sevda ateşiyle renge dönüp güle düşen
Karanfil kokularına sinen
Özlediğince özlenen
Delişmen yüreğim
Hadi söyle bana çiçeğim;
Hadi söyle bana sormasın da ne yapsın?
Sen gidersin ben kalırım...
Geçerim gezdiğimiz sokaklardan caddelerden ama hep seni hatırlar ağlarım.
Adın yazılmış kalbime nasıl silip atarım
Olsun yinede sen git sevgili ben kalırım...
Saçlarına dokunmayıgöğsüne yaslanmayı senle dinlenmeyi özledim
Gözlerine bakıp ne kadar şanslı olduğumu düşünmeyi özledim
Böyle gitmen haksızlık değil mi
Böyle sensiz ve çaresiz...
Neyse aşkım sen git ben kalırım...
Kaldırımlara düşmüş kurumuş bir yaprak gibiyim
Sonbaharda dökülen yaprak gibi
Onun kadar hüzünlü onun gibi dalından terkedilmiş onun kadar yalnızım
Ne yaparım ne yapacağım sensiz
Takma canım sen havanla kal ben yanıp kavrulsam da
Sen git ben kalırım...
Gecelerin acılarındayım şimdi
Sancılarım çok hislerim yok
Her acıda ben ama her yerde de sen varsın
Bilirim küllenmiş ateş olsa da susmaz yüreğim
Sana karsı kötü bir söz söyleyecek bile olsam hıçkırıklara boğulup ağlıyorum...
Oysa gitmeseydinbırakmasaydın.
Dönüp de arkana bakma sevdiceğim
Sen git ben kalırım...
Sanki zaman sen gittin gideli durmuş gibi
Hiçbir şey yapmadım senden sonra
Bıraktığın yerde bıraktığın gibiyim.
Dedim ya senleyken çok şanslıydım
Kendimi en büyük insan padişah gibi görüyordum
Çünkü hayatımda sen vardın.
Ama son sözün tahtımdan indirdi beni
Senden sonra ne getirirlerse getirsinler ne gelirse gelsin her yol ölümdür artık bana
Küçüktüm ama artık yanıyorumağlıyorum ve büyüyorum
Zaman geçmiyor diyordum ama bak vurgun yedim yine senden
Biliyor musun can yarası çok acıtır
Belki can ben olsaydım acımazdı ama benim canım sendin
Gittin ya dört bir yanım yanıyor.
Gittin meğer ne yalan kalbin varmış
Tutuyorum kendimi
Sen git ben kalırım...
Aynı halinle seviyorum seni
O hışmını kapıyı çarpıp gidişini unutmuşum.
Son sigaram gibisin yarim
Benim için kıymetlisin.
Tüm acılarımı alır gibi yapar daha bir acı verirsin bedenime
Bir parçayım sensiz ben yaralanmış bir parçayım
Yaşamım darmadağın .. elini bir uzatsan bulacaksın beni
Ne yapsam boş ne yapsam anlamsız
Git sevgilim vakit doldu fazla bile durdun zaten
Sen git ben zaten seni öylesine sevmiştim...
AŞK DESEM AZ GELİR * Oyhan Hasan BILDIRKİ
Gariptir bende bir resmin bile yok
Gülsuyuna batırılmış mektupların da yok
Ama beni sana seni bana bağlayan bir şey var
Aylar geçtikçe büyüyen ölümsüzleşen
Sıcaklığı ilk gençlik günlerimize kadar uzanan
Aşk desem az gelir karasevda belki
Bu şarkı sözlerilar ne böyle sensiz dinlediğim
Hepsi de hasret ateşiyle boyanmış sanki
Yüreğimi kabartıyor gözlerimi yaşartıyor
Oysa bak dolunay ve güneş ne kadar parlak
Öyleyse beni sana seni bana bağlayan ne ki
Aşk desem az gelir karasevda belki
Günüm günüme benzese de arada sen farkı var
Sensiz günlerimi takvimlerden çıkardım bu yüzden
Bu aramızdaki apaçık ortada sayısız yıldız gibi
İçimizden biri ötekisiz olamaz şimdi
Aylar geçtikçe büyüyen ölümsüzleşen
Beni sana seni bana bağlayan bir şey var aramızda
Aşk desem az gelir karasevda belki
Sen orada ben burada yalnızlığımızı içimizde yaşadık
Kalbimizde saf sevdamızın resmi
Ağaçta tek tek yaprağa kayada mermere işlenmiş
Gökyüzünde renk renk açmış öyle dillenmiş
Öyleyse beni sana seni bana bağlayan ne ki
Demek aşk şarabı içsek de karasevdaya susadık
Gözlerimizdeki ışıktan yüreklerimizdeki ateşten belli
Yolumuzun üstünde duran bir şey var şimdi
Seni bana beni sana bağlayan gönüllü kelepçemiz
Aşk desem az gelir karasevda belki
“ Sen sustukça tenhalarda
Yirmi dokuz harf iki yürek
Bilmediğin kalabalıklara seni anlatacağım “
Kapat tüm kapılarını.
Sadece dinle
En sevdiğimiz şarkı sözleri radyoda çalınıyor bak..
Uzaklığına inat
Sen ellerini uzat bana
Gözlerini kapat kirpiklerime.
Saçlarını bırak yüreğime.
Ve sokul nefesimin sen kokan nefesine.
Kelimeler bir şiire başlamışken
Yüreklerimiz
Sevdanın raksına dursun.
Suskunluğuna doyamadım sevgili.
Varlığında öldür beni.
Seni anlattığım yerden sor bilmediklerimi
Anlatma beni.
Yorma kendini.
Sen sustukça
Ben sustuğun yerde yüreklendiririm harflerimi.
Seni anlatabildiğim kadar yaşatırım cesedimi.
Seni anlatamadığım gün
Sonsuzluğa bağışlarım yufka gençliğimi.
Adının harfleri and olsun ki
Gövdemin en körpe yerinden koparırım yaralarımı.
Sen beni suskunluğuna bahşet yeter ki
Sustuğunda bıraktığın her boşluktan
Ben bir hayatı bağışlarım sevda gözeneklerine.
Sustuğun yerde
İçime bir başka çekiyorum seni sevgili.
Adının tüm harfleri ıslak dudaklarımda.
Şiirlerim sevdanda ıslanmayı bekliyor
Mürekkebimin en taze yerinde.
“ Beni sesinin yokluğuna alıştıran yüreğine “
Seni sensiz de yaşatabilecek kadar güçlü yüreğime “
Dün bütün gece seni düşündüm yanarak
Bir an geldi ki zannettim kalbim duracak
Ellerim tutuştu hasretini okşayarak
Nasıl istedim istedim deliler gibi
Sayıkladım hep sıcak sıcak nefesini
Gel ne olursun gel son defa sev beni
Gel sarıl bana sarıl seni istiyorum gel
Neden bilmem özlüyorum ellerini ver
Yok yalan değil artık inkar etmiyorum yeter
Hatta belki seviyorum istiyorsan eğer
Bu gece gel yarın istersen yine git
Hatta unut ne varsa verdiğim al götür öyle git
Eve kokun siner duvarlara sesin
Hatta unut sen dün gece nerdeydin kimle seviştin
Nasıl istedim istedim deliler gibi
Sayıkladım hep sıcak sıcak nefesini
Gel ne olursun gel son defa sev beni
Anlamı olmayan bir zamandı yaşanan
Susmaların sineye çekmelerin kalanıydı kırıntılar..
Öylece yok saydığım üzüntülerime ekledim bu gün seni..
Yine bu gün seni affedilmemelerin pişmanlığına bıraktım..
Gözlerimde kar tanecikleri çıkıp gitmelerimden birini yaptım bu gün.. Sessizce susarak çıkıp gittim..
Aldırmadım zamana
Ağladım son defa ama gitmene değil
Ağladım hatana kıymet bilmeyişine
Beni her anlamadığında anlar bir gün diye bekleyişlerime
Ağladım bu gün son defa..
Bu kadar kolaydı gitmesi ve ben bunca zaman sineye çekmek yerine kolay gitmeliydim belkide..
Kolay geldi bu gün herşey
Gözlerimde kar tanecikleri..
Bilmediğim bi şehirde bilmediğim sokaklarını dolaştım..
Bu gün seni affedilmemelerin pişmanlığına bıraktım..
Bir güzel sıyırıyorum kendimi günün kılıfından
Gördüğümde penceremden
Eli çantalı gece vardiyacısının karda yürüyüşünü.
Hissetmedi bile onu gördüğümü
... alıp bireyselliğimi elime
atıveriyorumkeskin bir nişancılıkla
çocukluğumda babama attığım coşkuyla
vardiyacının tam yüreğine.
Ve açıkken yatağım yanımda
Yazıyorum bu yüreğime düşenleri
Kaçmasınlar diye uykularım gibi.
Ruhumda gezinip duran geçirgen bir ıslaklık var.
İşte bu yüzden;
Kardan suları yuvarlayıp yeşerebilen kadınlar yapıyorum ve tek tek asıyorum ağaçlara yaprak yerine.
Sonra toprak falına bakıyorum hayatın;
Ölüyor ..
Ölmüyor..
Biriktirmeye bitimli günler iliştiriyorum yol kenarlarına.
Nefesim buruşuyor sesimin etrafı çiziklerle dolu.
Dudaklarım yaşarıyor sözcükler süzülüyor dişlerimden.
Acılarım kanıyor hıçkıra hıçkıra duvar diplerinde.
Hayatın törpü taşında rendelenecek tek düş kalmadı.
Kalbimin fermuarı sıkıştı.
Feri kaçtı uyanıklığımın.
Şah dedi hayat mat oldu damarlarım.
Kimse seni ben kadar yazamayacak yar.
Karanlığımdayım… Kimse ışık sunmasın.
Az daha gelmeyin ölmeyi becereceğim bu kez.
Uzundur yaşamak denilen türkü.
Ve bir ses ile düşer bazen notalarından.
Söyleyeni susar söyleteni gider sözler biter…
Bir son için eline kalemi dolamak…
Hadi yeniden / yenilmeden dercesine son diyebilmek…
Hadi son…
Sonsuza dek yazılabilecek masala son düşürmek istemezdim elbet.
Isırganlar düştü ellerime / yüreğime… Sonuma susadım.
Titrek ellerimle yazdığım şiirleri yırttım bugün.
Dün ateşe verdim birikmiş yazıları.
Genzimden hala harf kokuları ve ellerimde yıllanmış kelimelerin cinayet bulguları…
Kirpiğimde asılı kalıyor masal. Gözyaşlarıma takılıyor.
Hadi dinin gözyaşlarım.
Hatırlamıyor musunuz sizi kaç kez uslandırdım?
Benim masalımda ikekşi tekil şahısla başlıyordu tüm çekimler.
Varlığıma hiçbir satır aralığında rastlanılmıyordu.
Kayıptım… Kayıbım…
Üstüme atılabilirdi tüm Mecnunluk masalları.
Bitmeyen aşkların çekilmeyen çileleri yıkılabilirdi şahsıma. Ki kayıptım.
Bir masal yazdım. Müebbet hükmü giydirildi parmaklarıma.
Şimdi üstüme bırakılan suçlar olsa ne yazar?
Kayıbım… Bulunsam önce kendi masalımdan hesap sorulacağım.
Sonum müebbede bakar.
Üstüme atılan düşler ancak müebbedimi idam yapar…
Ölmeyi bile beceremeyecek kadar beceriksizken ben hangi düşün yıkılışının becerilerindesin sen yar?
Bir yanım dürtüyor dilimi. “Anlat!” diyor.
“ Masalsılığını düşünün Anlat!..
Bu kez susma. Madem bu bir sonsa ardında virgül bırakma soru işareti kalmasın gözünü yumduğun yerde.
Haykır! Ve bu sona kattığın tüm işaretleri noktalaştır.”
Hayır diyorum. Susuyorum…
Üşüdüğümde yalnızlığım örtülüyor üstüme.
Bu titremeler bitmez yar.
Ve zoraki de olsa yumulmalı gözlerim gecesini oynayan semaya.
Ki artık uykusuzluğumu uykuya daldıracağım masalım yok.
Bir bahar göster bana Yar dünsüz olsun.
Unutulması gerekenler unutulsun.
Bilinsin yine gözümden sızan kan bileğimden damlayan yaş…
Kötü gün niyetine saklanmış tüm hüzünler kullanılmalı şimdi.
Gün kötü gün…
En iyi büyüme şeklidir hüzün yar.
Büyümeli ve hatırlamamalı hiçbir şeyi…
Sol omzumdan bir çığlık düşüyor yere. İrkiliyorum…
Kuşdili cümleler savuruyorum nedensiz.
Belki de en çok kendim anlamıyorum.
Elim her zamanki kekemeliğini yapıyor.
Ve kalemime pelteklik bulaşıyor adın yazılacak diye yar.
Boşluğa yazılar döküyorum içimden;
Bir askı kaç kez gözlerinizden akıtabilirsiniz?
Ve gözyaşlarınızda kaç kez aynı imzayı görebilirsiniz?
Hadi içinizi toplayın da cevap verin
Susabilir misiniz?
Emeklerken düşsel kırıklarınızın yolsuzluğunda
Düşebilir misiniz?
Oysa düşmek için yürümek gerek
Bilmektesiniz…
Korkmaktasınız
Aşk adına çıkılan her yoldan cayarken varlığınız
Unutmayınız
Siz ın en ortasındasınız…
Ve bu savaşta payınıza sadece yenilmek düşer
Farkında mısınız?
Cevapları yok yazımın…
Yankılanıyor sadece uzun koridorlu bir boşlukta.
Duyan yok…
Düşe düşe yara bere oldu masal. Şimdi son düşüşümü bekliyorum. Tutmayın… Düşmeye çabalıyorum.
Tükendim mi yar? Neden bu son?
Yorgunum…
Masala kapattım kalem uçlarımı…
Caymıyorum hâlbuki masaldan. Sadece susuyorum yar. Artık bilinmeyecek sözüm…
Geldiğim yolları tekrar çiğniyorum.
Bu kez denizim yok ayak diplerimde.
İçimi yıkayacak beni hayata yıkacak dalgalar yok.
Olsun…
Bu harf kalabalığında elbet boğulmak düşer payıma…
Yazmak sen kadar hiçbir şeye yakışmıyor yar.
Bu kalem sen kadar kimseyi yazmıyor.
Ama vakit susmak artık... Nasıl susacağımı bilemesem de…
Hani derdim ya; yazdıklarımın altındakiler sen anla yar.
Şimdi yazamadıklarımı da sen anla…
Söz tutulacaktır şüphesiz; sonsuza dek yazılacaksın.
Harfler resmetmeyecek sadece yazıldığını içime karalanacaksın…
Yaz bitti… Masaldı ya yazılanlar masal kadardı bir yaz…
Mevsim sonbahar bilmekteyim…
Bilmekteyim; zaman alışkanlıklar diye başlayan can sıkıcı cümleleri…
Zamanlara devrilmeyeceksin yar.
Yüzüme doğan sayısızca gün avuçlarına sıkıştıramasa da masalını bitmeyeceksin…
Alışılagelmiş olmayacaksın. Hep ince bir sızı kalacaksın.
Gözlerimin kenarında hazır bekletilen gözyaşlarımda aranacaksın.
Bulunacaksın da üstelik saklanılmayacaksın…
Son sözü defalarca söylenmiş bir yenilişti masal yar!
Büyük yenilmek için masal yazmış gerçeğim.
Neydin yar? Adım kadar bilirken nedendi bu giz? – Sebepsiz…
Kırık bir tebessüm iliştiriliyor zorla yanağıma.
Oysa bilseler gülmek için hiç savaş vermeyeceğim bir dilimdeyim.
Ağlamanın elinden tutmuş yarenliğim. Bu sona sunulacak tek şey gözyaşlarım..
Kendime dönük soruyorum kendimi bana yabancılaştırıp;
Siz gözleriniz kapalı masal yazabilir misiniz?
Aşinaysa acılar tanırsınız kalemi.
El yordamıyla bulabilirsiniz satırınızı ve yürekten sızan bir hüzün yoluyla dümdüz gidebilirsiniz.
Yazdıklarınızı dönüp okumamak ve canınızı daha fazla yakmamak için kapalıdır gözleriniz.
Yazabilirsiniz. Bu masalın okuru siz değilsiniz…
Seni yazarken kendimi nerde unuttum yar? Nasıl oldu da kendime “siz” oldum?
Güneş suya düşüyor titriyor varlığı.
Gece doğuyor şehrime. Maviler kararıyor. Vapurlar denizi parçalarcasına geçiyor karşı kıyıya. Ortaköy’ e uzanıp gidiyor gözlerim.
Serseri adımlarımı özlüyorum sahil boyu düşülmüş.
Ve SoN diyorum içimi yararcasına.
Kız Kulesi şaşkın.
Ve SoN diyorum.
Kule ağıtlar iğneliyor masalımın sonuna...
Ne fırtınalar atLattı bu yürek..Ne yangınLar söndürdü içinde...
KüL oLdu umutLarı hayaLLerii..
Hep acının içinde buLdu kendini sebepsiz...
''YoruLdum bittim tükendim'' derken..SEN çıktın karsıma!
Kanayan yarama merhem oLdu o gözLerin..Kendimi hapsettim o karanLık dünyamdan çıkarıp masmavi hayeLLerle buLuşturdun beni...
O kadar masum o kadar içtendiki yüreğin..
Beni kendine hapsetti..
HayeLLerimin yerini; acıhüzüngözyaşı aLaLı iLk kez hayat bana güLdü..
Seni çıkardı karşıma hiç bekLemediğim bir anda...
İyikide çıkardı!
İyiki bendesin..
İyiki sende yüreğim..
O kadar çok iyiki varki sana dair sayabiLeceğim.. SözcükLer kıfayedsiz kaLıyor bir yerde içimdekiLeri anLatmaya..
Şuan o kadar çok mutLuyum ki..Ve bir o kadarda korkuyorum..
Bu rüyadan uyanmaktan korkuyorum..Seni kaybetmekten tekrar acı çekmekten korkuyorum..Bir an geLip kayıp gıdecekmişşin gibi geLiyor eLLerimden..
AğLıyorum.. acı çekiyorum içten içe.. Aşk bu oLsa gerek..
AcıyLa iç içe..
Sende biLiyorsun asLında...
''Aşk'' yakar.. Sen O'na uyma emi güzeL gözLüm...
Beni ''senden''
Senı ''benden''
Aşkı ''yüreğimizden''
Alma!
Bırak açmaya devam etsin kaLbimizde aşkın çiçekLeri
Koparma!
Aşkı sen varsın diye sevdim..Beni aşka küstürme..
Ne oLursa oLsunn gitme..
Bitme!
Bu sabah hüzünlüyüm dokunsalar ağlarım..
Kalbim acılarla dolu yokluğunun ilk sabahında..
Unutmuşum saatleri zamanlar durmuş senin için..
Gidişine sabahlar bile isyan etti....
Sensiz güneşler bile doğmuyor gözlerimde..
Zaman acımasız zaman hain....
Bir sözünle güneşler batırmışsın sabahlarımda..
Atmış gitmişsin beni bir köşeye..
Yokluğun bana doyar ben yokluğuna susamışım..
Aklıma geldiğinde yudum yudum tükenirim..
Yokluğunun ilk sabahında...
Bir gün gelir bende çekip giderim sevginden..
Ama ozamana kadar bin kere ölürüm..
Bin kere dar ağacına asarım duygularımı..
Ama yinede fayda vermez isyan ederim kaderime..
Dudaklarım boykot etmiş adını zamansız..
Matemini dalga dalga yazarım gecelerime..
Gözlerim seni ağlar ellerim seni yazar..
Ben çeker giderim hayatından sen kalırsın o şehirde..
O şehirde insanlar çabuk unutulur çabuk biter sevgiler..
İçeceğim yokluğuna bu gece nöbet nöbet..
Lanet olsun bu karşılıksız sevdalarıma..
Lanet olsun beni hiç sevmemişliğine....
Benim olmayacağını bilerek yazacağım..
Ve benim hiç olmadığına içeceğim..
Vaad edeceğim bir şey yok sana benden başka..
Ama sen beni anlamadın istemedin asla...
Uzaklarda ışık var ama senin ışığına benzemez..
Öyle bir ateş yaktın ki bende yazmakla bitmez..
Sen beni aramazsın özlemezsin biliyorum..
Ben seni esen yellerden bile soruyorum...
Öyle bir şarkı sözleri sözleri olsa ki seni anlatmasa..
Öyle bir şiir olsa ki seni yazmasa..
Öyle bir gün olsa ki senle doğmasa..
Çeylan gözlüm yokluğunun ilk sabahında..
Sana hasretim sarılmasa..
Bu şehir seni bana hatırlatıyor.
Kalkıp yürüyorum sahil boyunca.
Her bakışında seni hatırlatıyor kaldırımlar bana.
Adını ilk kazıdığım bank ilişiyor gözüme.
Bakıyorum adına doya doya ve sonra saate bakıyorum saat bile aldatıyor beni o dakikalarda.
Deniz tüm sinsiliğiyle dalgalanıyor yüzüme.
Bense boş bir kayık gibi dalgalanıyorum ağır ağır güneşin battığı yere.
Yerdeki buzları görünce bakışların geliyor aklıma ve bir of çekiyorum karanlığın başladığı yere.
Ne kadar diye soruyorum bir demet sevgi sahildeki çiçekçiye al sana bedava diyor nedense.
Nedense üstüme üstüme geliyor biçare olduğumu gören herkes.
Herkes başka bakıyor sevene.Seven aldırmıyor olup bitene.
Biten aşk oluyor her adımda.
Adımla başlıyor adınla bitiyor güşüm.
Gülüştüğümüz bu şehirde.
Bu şehir seni bana hatırlatıyor bir akşamüstü.
Akşamüstü olunca sen çekip gidiyorsun ve bir sesin kalıyor aklımda.
Aklımdasın biliyorsun ama nedense hiç sormuyosun bu şehri bana.
Beni hiç görmüyorsun sana her bakışımda.
İçinde gizli tuttuğun bir şey var sanki
Sanki bu şehir seni bana hatırlatıyor...
Uzaktan dibinden kiyisindan uzak ihtimallerimi sorgula ve bir parça deniz yolla bana.
Kuytu köşe yalnizim iste; sensizim… Kusacagim az sonra yalnizligi efkarimi ve sessizligimi; ölümüne bagiracagim. Noktalama isaretlerimi yargila bir bir. Sonra as. Sonra kirip bütün hayallerimi soguk mermerlerin üzerinde beni bir kez daha parçala…
Uzaklardan bir parça deniz meltemi getir bana. Ya da gittigin yerden yolla gelemezsen. Biliyorum gelmezsin artik gittigin yerden. Bari bir parça deniz yolla bana…
Kusurlarimi alip at. Eksilerimi sifirlarla çarp sonra yalnizligin denklemleriyle böl beni; parçala bakalim ne çikacak aklimin en küçük açisi…
Pinarlarimda kalmayan sularim var benim. Az önce agladigimdan degil. Kuru bir “Seni Seviyorum”du hayat benim için. Garip gözler ardindan açilip
kapanan kapilara inat hep açikti gözlerim kapanmamacasina…
Kopuyorum sarkilardan siirlerden kanayip içimi gönderiyorum sana… Sende bana bir parça deniz yolla…
Küçük tebessümlerimi topla. Biriktir atmamacasina. Kalabalik etmez çantanda hayallerim. Tutsa tutsa bir kalp yer tutar içinde. Ama bilirim ki büyük bir kalbin var. Sen denizimi yolla bana; ben sana kalbimi söküp gönderecegim…
Küllerimi daigttim az önce yakip kendimi. Korkularimi getirdin bana. Al götür. Denizimi yolla bana… Ya da alip gittigin senin için vazgeçtigim Rûya’mi…
Al götür istedigini. Geriye bir ben kalsin bir parça deniz meltemi bir de gittigin yerden bir parça deniz yolla bana…
Mektuplara bakip aglama hiç. Sus. Denizlere haykirma bosuna. Seni duysa duysa bir ben duyar benim içimde…
Kirilgan bakişlarla bakma bana öyle. Sesin bogazimda düsümleniyor yine. Karanlik
******** bir biçak gibi sirtimda duruyor. Az önce ya da az sonralar fark etmiyor. Uzuyorum gölgelerle. Sonra yok oluyorum gecelerde…
Siritkan bir bakiş oluyor zaman yüzüme çarptiginda. Kefen oluyor durup karsimda. Sessiz bir beyazin içine giriyor düslerim birer birer. Birkaç defa daha dinlenmek istiyor oturup bir yerlerde. Sarkilara tasiniyor içimdeki bir seyler...
Suskun korkularim depresiyor gece karanliginda. Mum isiklari aydinlatmiyor hiçbir seyi. Suskunlukla besleniyor içimde bazi bir seyler. Ne bilmiyorum o seyler. Ama benim parçam onlar da; senin kadar…
Ne sen ne de bir parça yagmur…
Bir parça deniz yolla; yeter bana… Bir de küçük bir deniz meltemi.......
Öyle birini sevin ki gün onunla başlasın. Gözleriniz uykudan uyandığında aklınıza ilk gelen "sevgili ey sevgili canım sevgili" derken; yüreğiniz şiiriniz dudağınızdaki terennümünüz o olsun. Ağaçlar yaseminler yediverenler günebakanlar onun kokusunu sunsun benliğinize. Gün yine onunla bitsin. Güneş guruba yürürken uyurken ve de "seni seviyorum" derken alternatifsiz o olsun. Öyle birini sevin ki çünkü süz fakatsız maalesef siz olsun. Yağmurda gökkuşağınız baharda sevdanız yokluğunda varlığınız gözyaşınızda inciniz olsun. Öyle birine tutulun ki aramak için uzaklara gitmeyeceğiniz kadar sizin olsun. Ne zaman aşktan yardan yana söz duyarsınız kalbiniz çıldırmışçasına onun için gümbürdesin. Onun estirdiği karayel samyeline şekva şükrana karanlıklar aydınlığa dönüşsün. O varken "ümitsizlik" pılını pırtısını toplayıp gitsin. Onunla zorluklar kolay olsun. Ve de o varsa her şey var olsun.
Öyle birine yürekten sarılın ki aranızdan rüzgar dahi geçemesin kıyametin ayak seslerini duysanız bile o varsa yanınızda umurunuzda olmasın.
Öyle birine müptela olun ki o kalbinizden çıkarsa şayet ruhunuz bedeninizden sökülecekmişçesine olsun. " Seni seviyorum" diyemediğiniz zamanda gözleriniz ciğeriniz ruhunuz sevginizi söyleyip dursun.
Öyle birine bağlanın ki yüreğinizin adımları onun adına yürüsün. İçinizden geçen şarkı sözleri o olsun ve de "İçimden geçen şarkı sözleri gittiğinde ne yaparım ben!" diyebilirsiniz.
Öyle birine gönül verin ki gönlünüz onun ardından koşsun önünde hiçbir mani olmasın.
Öyle birine meftun olun ki şiirinizin ilhamı duanızın kaynağı "seviyor sevmiyor lara" gerek kalmasın onun da sizi sevdiği biri olsun .
Öyle birine vurulun ki "ben seni fakatsıznedensizçünkü süz seviyorum." Bakma sen şimdiki zaman eki kullandığıma. En geniş zaman olan sonsuz geniş zamanla diyorum ki "seni seviyorum". Adının geçmediği sözü sükut sayıyorum. Seni ölesiye ve öylesine çok seviyorum ki birbirimizi bağlayan ipler görülmeyecek kadar seninim ben. Canımı da yolumu da gönlümü de yoluna döşedim. Bittiğim gün kalbimden çıktığın gündür. Canım benim ben senin bana zor gelen taraflarını da seviyorum her şeyinle; bilmediğim bilsen ürkeceğim anlamadığım anlayamayacağım yanlarınla seviyorum. Seni ismin ne "de" haliyle ne de "e" haliyle seviyorum. Seni yalın halinle seviyorum. Ben seni sevdiğim yerdeyim her yerdeyim haykırabilirsiniz. İşte böyle birini sevin...
Dinlenen bir nefes gibi yayilir kumsalima
kopuklu dalgalarin...
Bunlar; duslerimin uzerinde oynasan
Guluslerindir ya hani adina "dalga" denen...
Biliyor musun?
Butun bu denizler duslerimin rengidir
Ve iste sen o yuzden
Kendini seyreder gibi olursun baktiginda denizlere.
O yuzden gozlerini lacivert sanirsin...
Saclarini mavi...
Hatta canini camgobegi...
Caninin gobegi bunun icin kopurur duslerimin ortasinda!
Biliyor musun?
Dusler ususur basima guluslerinden.
Masmavi dusler...
Ve buseleri cagiran disler gibi sirali dusler...
