her bakire olmayan kızı önüne gelenle düşüp kalkmış kız zanneden, her bakire kızı da hayatında eline erkek eli bile değmemiş zannetmek baslı basına bi slaklık olmakla beraber
türkiye'deki bütün erkekler bakire kızla evlenmek isteyen erkek modeli olarak ergenliğine başlar. bu bizim genlerimize toplum tarafından kodlanmıştır. fikir yürüttükçe, gördükçe, dinledikçe, gözlemledikçe ve düşündükçe bu kodlarda bazı değişimler olması mümkündür. ancak şu apaçık bir gerçektir ki, bakire kızla evlenmek isteyen yetişkin bir erkek, bu isteğinin sebeplerini hiç düşünmemiş, bu isteğini hiç temellendirmemiştir. tek istisna gerekçe "evlilik dışı ilişkiye karşıyım, ben yaşamıyorum ve yaşayan birisini de istemiyorum" olabilir. bu, öyle ya da böyle, temellendirilmiş bir görüştür.. evlilik dışı ilişkinin etkileri kadın-erkek ayrımı gözetmeksizin irdelenir, katılırsınız veya katılmazsınız ama işte "saygı" duyabilirsiniz. ama çıkıp da "erkeğe her şey mübah lakin çocuklarımın anacığı bakire olsuuun" diye içi boş slogancılık yapan kişinin sonra da "tercih efendim saygı duyunuz" demesi çok komiktir. fikirlere saygı duyulur, tartışılır ama sloganlara saygı duyulmak zorunda değildir. ve "bakire kızla evlenmek isteyen erkek" istisnai durumlar dışında slogancılık yapmaktadır. bakire kız isteyen erkeklerin belki yüzde 90'ı bakir değildir ve ben bu yüzde 90'ın görüşlerinin içini doldurduğuna daha hiç rastlamadım.. benim icin farketmez namus edep ahlak denilen şey bir zardan ibaret olamaz
