ŞiiRLerim .. [ ArşivLik ]

yeniden başlıyor gece ama sen yine yoksun lanet olsunnnn...
yokoluşumsun,karanlığımsın...
neydi beni sana çeken,neydi sende kaybolmama sebep ?neden herşeyden vazgeçerken sende tutuklu kalıyorum?neden hayat bile benden geçmişken senden kopamıyorum?
olmuyor ...seni unutmayı,bu aşkı yok etmeyi başaramıyorum. bin defa denedim ve bin defa geri döndüm sensizliğin çamurlu sokaklarından...yok başaramadım,başaramıyorum.hüzünümsün,yokoluşumsun, hayatımın anlamı olarak seni seçmişken sen benim hayatımın sonusun...
hergün doğpan güneş birkez daha diriltiyor içimdeki seni ve sensizliği.seni arıyorum.seni özlüyorum.kokusunu bilmediğim tenini ,bakışlarının sıcaklığını,dudaklarından dökülen her sözcüğü özlüyorum ben...
seni özlüyorum.çok özlüyorum.hetşeydesin,herkestesin...ne yana kaçsam sen varsın.ne yöne gitsem benden önce gidiyor ve beni bekliyorsun sanki.senden kaçmak istedikçe hayalinin tuzağına düşüyorum ey sevgili...ben yapamıyorum.alışamıyorum ...alışmak istemiyorum...istemiyorum.
gözüm kapıda hani olurda belki geri gelirsin diye...kulağım çalmasını istediğim telefon sesinde belki sesini duyarım diye...bu şehirde herşey yerli yerinde sevgili.yok yok tek eksiğimiz sensin...bir sen yoksun.birde benliğim.gel be sevgili.
gel be bitanem.umutlarım tükenmeden,hayallerim yarım bırakmadan,sabır testisi dolmadan gel sevgili.ben yine bıraktığın yerdeyim.aynı sokakta,aynı bankta.belki gelirsin diye gitmiyorum bir yere.gelirsen seni beklediğimi gör diye burdayım,aynı yerdeyim sevgili...bıraktığın yerde.
gel ...hüzün kokan hayalim.gel ...sensiz olmuyor yapamıyorum.
bıraktığın sokakta,bıraktığın bankta seni bekliyorum.belki gelirsin diye gözüm yolda,umutlarım ayakta seni bekliyorum...
 
Sen özlemeyi bilirmisin benim gibi?
Sen hiç kuzeyden bir yerlerden,
belki Karadenizden gelen fırtınayla, borayla karşılaştın mı?
Küçük bir taka gibi oldun mu ALABORA
Yüreğin kaldımı derinliklerin dibinde
Belki....belki bir an duyar sesimi....
Belki özlemimi hisseder de gelir alır mı....
Dedin mi..........
Özlemek.....
Nefessiz kalırsında biraz nefes dersin....
İşte sesini duymak....
Kurban olurum dediğini hatırlamak...
Saniye saniye her an aklından geçirmek...
İllaki uzak olmadan da yanındayken de....
Bir daha desin duyayım, özledim.....demek....
Şimdi söylemişti derler....
Hayır! asırlar geçti gibi; gelmesidir özlemek.....
Belki şımarıklık benimkisi......
Belki bencillik.....
Ama,hayır özlemek bu....
Sevgisini sevdiğin sevgiliyi Özlemek.......
Bu fırtınada olsa borada olsa önemli değil....
Karışırım tozuna toprağına giderim....
Giderim bende fırtınayla,borayla,
Özlem olmasın yeter....
Sevgisi bana yeter....
 
SEN GİDERKEN
Sen giderken bıraktım sigarayı
Hayalleri …
Ardından yaktım yardım yangınlarını
Her ilde bir anons verildi gidişine
Tüm sirenler gidişine çalmakta
Ardında bir yiğit ağlamakta
Sana her dem rüyalarda ağlamakta


Sen giderken bıraktım sigarayı
İçkide unuttum kendimi
Seni andıkça kendimi unuttum
Seni unutmaya çalışırken
Gidişine dur demedim bu gece
Git dedim güle güle dedim
Sen git ben mutlu olurum dedim
Yalan söyledim gülüm
Yalan söyledim sen giderken


Şimdi elimde kalem yokluğunu resme döktüm
Tüm kağıtlar kokunu taşımakta
Göz yaşımla sevda çilesini dermekte deli yürek
Mektuplar yazmaktayım sensizliğe
Biten her satırı suya atıyorum
Kimse okumasın diye
Kendimce şifre koyuyorum
Kelime aralarına
Sonra kodluyorum
Her harfi tek tek
Seni sevdiğim çıkıyor
Kodlardan
Seni unutmayı kodladım oysa
Gidişine şiirlerim yasta
Gidişine …

Tüm sirenler sana çalmakta
Ve her il seni anons etmekte
Gidişine güle güle dedim
Seni sevmiyorum dedim
Sensizde yaşarım dedim
Sen giderken yalan söyledim
Yalan söyledim…
 
*Ben Seni Sevdim Mi?

Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne
Tuttum, ta içime oturttum seni
Aldım, okşadım saçlarını, öptüm
Içtim yudum yudum güzelliğini

Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu

Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim
Biri vardı ağlayan gecelerce
Biri vardı sana tutkun; o bendim

Ben seni sevdim mi? Sevdim en büyük
En solmayan güller açtı içimde
Omrumu değerli kılan bir şeydin
Sen benim bozbulanık gençliğimde

Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim, Ya sen beni
 
Yüreğimi Haketmedin
Biraz dikkatli baksaydın gülen gözlerimdeki , ağlayan ben'i görebilirdin.
Yada gerçekten sevseydin beni kalbimin çığlıklarını susturabilirdin.
Ben senken sen ben olamadın. Izdırabımın sebebi oldu sevgim.
Tükendim, tükettim
hıncımı almak için tekmeler attım sevgiye
kendime, yüreğime...

Birçok kez hazırladım kalbimi seni unutmak için
ne yaptıysam olmadı
Boyun eğdim varlığınla yaşamaya
Artık özlemiyorum.

Dilim söylüyor ama hissetmiyorum. Sevgiyi kandırarak ve gizlenerek yaşıyorum.
Daha fazlasını kaldıramayacak kadar yorgunum yada bahaneler buluyorum.

İçim acıyor
Gücüm yetene kadar dayanıyorum. Daha dayanabilirmiyim bilmiyorum.
Zaman sığındım kurtuluşum için yaralanan kalbimi sarmak
biraz olsun hayata bağlanmak kaybettiğim kendimi bulmak için...

Sen benden gittin
ardında bıraktığın beni düşünmeden gittin...

Belki yıkıldım sevgiye güvenimi kaybettim
ama yürekten sevdim
Şunu bilki terkedenim, sen yüreğimi hiç haketmedin...
 
Senin Yerin
Sana en az pencerene gelen bir serçe
Yolda gördüğün bir çocuk
Sahilde tek başına oturduğun bir bank
Gizli gizli ağladığını gören bir ayna
Ellerinden dudaklarına değen bir sigara
Üzerine alelacele giydiğin bir elbise
Uyumak için
Ellerinle bir sevgiliyi sardığın gibi sardığın bir yastık
Gözlerine düşen uykusuzluk
Okuduğun bir kitap
Canını sıkan bir insan
Öpülesi dudaklarınla ısırdığın bir erik
Ve hep beklediğin
Hayallerini süslediğin o sevgili kadar yakın olmak istedim
Biliyorum ben sana dokunamadan
Avuçlarında bir hayatı tadamayacağım
Biliyorum
Sensizliğin karanlıklarında şiirler yazıp
Her şeye rağmen içimde yaşayacaksın
Senin yerin orası biliyorum
 
Susuyorum
Sensizim.. Üşüyorum!

Bu sana yazdığım son satırlar...

Bu dinlediğim son şarkı bizim üstümüze söylenmiş. Kilit vurdum kalbime,
umutlarıma. Ne bundan böyle sevdaya dair bir şeyler beklenebilir yüreğimden ne
de nefret edebilirim birinden. Ben hamal değilim ki; hep kahrını taşıyım ömrün;
Alın atık üzerimden hayata dair ne varsa. Alın sevdaya dair acıları, paylaşın
aranızda...

Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidişin bana.. Arkanı döndüğün ilk andan
gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun? Söylesene! Sen ne sanıyorsun aşkı,
sevgiyi, söylesene! Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse; ben zor olanı
seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum.

Sen öyle san, farzet ki her şey çok kolay... Gittiğini sandığın sen, giderken
bende kalanlarını, yani seni, yani aşkı, yani bizi alamayacaksın benden.... Geri
vermeyeceğim onları, benim onlar, bana ait.

Biliyor musun, acı olan asla gidişin değil.. Belki bir gün sevmeyi öğrendiğin de
yanında ben olmayacağım.. Bir sabah gözlerini yeni doğan güne açtığında başkası
olacak yatağında.. Benim içinse sadece "sen" var olacak baktığım her yerde... Ve
işte ilk defa o gün sebepsiz ağlayacağım, o gün yaan yağmur gizlemeyecek
gözyaşlarımı. Kim bilir belki de aynadaki hayalin ilk kez asacak suratını bana
ve o sabah sensiz ve üşümüş uyanacağım!

Her şeyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum. Ödediğim bedel
sensizlik, yalnızlık, aşksızlık Oysa yüreğim her şeye rağmen mutlu olmanı
diliyor....

Seni bulduğum yerden başlıyorum yürümeye.. Seni düşünüyor ve gecenin ayazında
üşüyorum.. Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma, sadece susuyorum..
 
Öğretmediler
Merhaba dost yalnızlığım;
Hoşgeldin, sefalar getirdin gönül evime.
Buyur geç her zamanki yerine, sana yüreğimin sıcaklığını almış
bir fincan kahve ikram edeyim. İçine şeker yerine dostluğumu,
süt yerine sohbetimi koyayım .

Neler gördük seninle, neler yaşadık yalnızlığım!
İhanet hırkasını sırtına geçirmiş ne "dost" yüzleri tanıdık.
Bilmedik, bilemedik yalnızlığım, bunu bize öğretmediler.
Duygu simsarlarının elinde, saf duygularımızın,
üç-beş kuruşa satıldığına şahit olmadık mı?
Yüreğimizden her vuruluşumuzda, her kanayışımızda,
insana duyduğumuz sevgiye sarılmadık mı?
Dönüp dönüpte yaramızı kendimiz sarmadık mı?
İnsanların ikinci yüzlerini sonradan öğrenedik mi, acıyla, hüzünle..

Ahh yalnızlığım!
Bilmedik bilemedik bize bunu öğretmediler.
Yüzümüze vuran yalancı bir güneşe açmadık mı
gönlümüzün tüm çiçeklerini.
Oysa bilemedik yalnızlığım, her yalancı baharın ardından,
zemheri bir ayazın geleceğini. Kaç kere vurulduk,
kaç kere ayaza vurduk, üşüdük, titredik, ne boralara ne fırtınalara
verdik yüreğimizi. Kanadık, incindik bin acı sözle,.

Bilmedik, bilemedik..
Bunları bize öğretmediler yalnızlığım
Bunca şeye rağmen gönlümüzdeki filizleri hep canlı tuttuk,
saldık köklerini filizlerimizin toprak anaya,.
belki şu an zayıf ve cılız ama direniyor.
Biliyorum bir gün o da güçlenecek.. Tıpkı yüreğimizdeki küçük,
masum kız gibi, gözleri ufukta, hep ileriye ve umuda yürüyecek
 
Unutma Ki!!!
Sen uykusuzluk nedir bilirmisin?
Tırnaklarınla yastığını parçaladınmı hiç?
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldumu,bütün gece.
Ve bütün birgün
<Belki gelir> ümidiyle bekledinmi hiç.
Gelmeyince seni armayınca
Ölesiye ağladınmı?...
Sonra çekilp en koyusuna yanlızlıkların
O'na ait ne varsa,
Bir bir hatırladın mı?

Sen günden güne erimeyi bilirmisin?
Dev bir ağacın vekarı içinde ölmeyi
Bir teselli aramayı
Issız parklarda,ten sokaklarda
Ve bütün bir şehir uyurken,uzaklarda
Deli divane yollara düşüp
Yaşlanmış bir köpek gibi,
Eskimiş bir gömlek gibi
Atılmışlığını hissettiğini oldu mu?
Sevmekten,
Günler,geceler boyunca yürümekten
Elin,ayağın,kalbin yoruldu mu?

Sen yanlızlığın acısını bilirmisin?
Unutulmak bir hançer bir hançer gibi saplandımı sırtına
İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtı mı?
Sen bütün gururunu çiğneyip,
Onun bastığı toprakları eğilip öptün mü?
Sen çaresizlik nedir bilirmisin?
Sen yokluk nedir, gördünmü?
Yanan başını duvarlara vurup parçalamak geldimi içinden?

Sen hergün bin defa öldün mü?
Böyleyim diye ayıplama beni
Birgün kendimi sonsuzluğun koynuna bırakırsam
Yaralı ve yenik bir asker gibi,
Darılma...
UNUTMA Kİ,
Her seven adsız bir kahramandır.
UNUTMAK Kİ,
İnsan sevebildiği kadar İNSANDIR....
 
Acın Sevgimden Büyük
Nereye gitsem yanımda götürüyorum sevgimi ve nefretimi...

Her sabah yeniden sayıyorum kaç gündür görüşmediğimizi. Rüyalarımda görüyorum
karşılaştığımız anı, başımı çeviriyorum, bulamıyorum söyleyeceğim kelimeyi...

Nefretimle uykuya dalıp ve sevgimle kalkıyorum. Her sabah yeni bir güne başlasam
da, sensiz yeni bir hayata başlayamıyorum...

Sabahları cebime koyup "iyi ki"lerimi, "keşke"lerimi, pişmanlıklarımı, çıkıyorum
yola, günün bir saatinde "keşke"lerimi alıyorum, başka bir saatinde "iyi
ki"lerimi yanıma...

Bir cebimde ise hasretin hala duruyor, yapacak hiçbir şey bulamayınca kalbim bu
yorgun kelimelerden medet umuyor...

Senden gittiğimde sadece yaralandım sandım, aslında ruhum bedenimden ayrılmış,
geriye kalan bir et parçasıymış anladım...

Artık kiminle konuşsam ruhum sendeki gibi havalanmıyor, bugün kiminle tanışsam
kalbim sendeki gibi atmıyor...

Yanımdan geçen herkese sen misin diye bakıyorum, seni gördüğüm anda başımı
çevirip kaçıyorum. Senden uzaklaşmak için sana doğru koşuyorum...

Bir gün ararsan, açmayacağım diye kendime sözler veriyorum, her telefon
çaldığında sen misin diye heyecanlanıyorum. Seni aramamayı cesaret sanıyorum,
aramak mı zor aramamak mı bilmiyorum...

Hiçbir gelen senin yerini doldurmuyormuş, hiçbir giden senin kadar
acıtmıyormuş...

Sensiz bir hayatta da mutluluk yokmuş aslında, yokluğunun acısı sevgimden
büyükmüş aslında....
 
Degmez
Yasanan o kadar güzel seylerin
Hepsine bir kalem çekip silenin
Önce ümit verip,sonra gidenin
Ardindan gitme kal demeye degmez.
Degmez, degmez
Ardindan gitme kal demeye degmez.

Yalanci sözlerle avutanlari
Kendine baska bir yar tutanlari
Seni hiç anmayip unutanlari
Bütün ömür boyu sevmeye degmez.
Degmez, degmez
Bütün ömür boyu sevmeye degmez.

Her zaman için kan aglasa bile
Hasret yüregini daglasa bile
Gözün pinar olup çaglasa bile
Onun için bir yas dökmeye degmez.
Degmez,degmez
Onun için bir yas dökmeye degmez.

Yollarinin sonu sana varmazsa
Verdigi sözlerde sadik kalmazsa
Sevgine layik bir Leyla olmazsa
Mecnun olup çöle düsmeye degmez.
Degmez, degmez
Mecnun olup çöle düsmeye degmez

Sana hiçbir deger vermeyen için
Gözü seni bir an görmeyen için
Seni, senin kadar sevmeyen için
Hayatini zindan etmeye degmez.
Degmez, degmez
Hayatini zindan etmeye degmez.



Oturtmusken onu gönül tahtina
Vefakar degilse asla ahtina
Hayatin boyunca bir kez sirtina
Atesten gömlegi giymeye degmez.
Degmez,degmez
Atesten gömlegi giymeye degmez.

Sevda kursunuyla vurdugu kalbe
Yüzlerce defadir kirdigi kalbe
Çaresiz yaralar açtigi kalbe
Derman olsa bile sürmeye degmez.
Degmez, degmez
Derman olsa bile sürmeye degmez.

Hasret acisini tattiracaksa
Seni yapayalniz birakacaksa
Gece gündüz her an aglatacaksa
Onunla bir kere gülmeye degmez.
Degmez, degmez
Onunla bir kere gülmeye degmez.

Onun bir an olsun unutmadigin
Rüyalarda bile sayikladigin
Yillarca özleyip arzuladigin
Yüzünü bir daha görmeye degmez
Degmez, degmez
Yüzünü bir daha görmeye degmez.
 
Unut aski, sevgiyi
Bir kirmizi gül ile kandim narina yandim,
Ask, sevgi yalan imis, bunu artik anladim.
Yüregime tas basip, askimi inkar ettim,
Aglayan su gönlüme sus diye tembih ettim.
Yaralar kapanirmis her sevda masalinda,
Sen beni anlamadin, anlamazsin nasilsa.
Cihanda görülmemis bir sevgiydi bu sevgi
Yaktin, yiktin kül ettin aah buna degermiydi?
Birgün sende anlarsin, ask nasil aci verir,
Koca bir dev insani, nasil muma çevirir.
Haklisin be arkadas böyle bir ask olamaz,
Hem doktorum hem hasta buna çare bulunmaz
 
Lanet olsun..!
Sen farkindamisin,,,?
Sen bilebilirmisin,,,?
Benim dünyam sensiz,
Hayat olmaya gezegene benzer,
Sabahlar olmaz,
Günes dogmayi unutur,
Ay ise gülümsemeyi,
Yildizlar ise parlamayi.

Sen görebilirmisin,,?
Sen bilebilirmisin,,,?
Benim dört mevsimimde,
Karakis hüküm sürer,
Buralara bahar gelmez ,
Burada doga öylesine mahzundur ki,
 
Susuyorum
Sensizim.. Üşüyorum!

Bu sana yazdığım son satırlar...

Bu dinlediğim son şarkı bizim üstümüze söylenmiş. Kilit vurdum kalbime,
umutlarıma. Ne bundan böyle sevdaya dair bir şeyler beklenebilir yüreğimden ne
de nefret edebilirim birinden. Ben hamal değilim ki; hep kahrını taşıyım ömrün;
Alın atık üzerimden hayata dair ne varsa. Alın sevdaya dair acıları, paylaşın
aranızda...

Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidişin bana.. Arkanı döndüğün ilk andan
gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun? Söylesene! Sen ne sanıyorsun aşkı,
sevgiyi, söylesene! Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse; ben zor olanı
seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum.

Sen öyle san, farzet ki her şey çok kolay... Gittiğini sandığın sen, giderken
bende kalanlarını, yani seni, yani aşkı, yani bizi alamayacaksın benden.... Geri
vermeyeceğim onları, benim onlar, bana ait.

Biliyor musun, acı olan asla gidişin değil.. Belki bir gün sevmeyi öğrendiğin de
yanında ben olmayacağım.. Bir sabah gözlerini yeni doğan güne açtığında başkası
olacak yatağında.. Benim içinse sadece "sen" var olacak baktığım her yerde... Ve
işte ilk defa o gün sebepsiz ağlayacağım, o gün yaan yağmur gizlemeyecek
gözyaşlarımı. Kim bilir belki de aynadaki hayalin ilk kez asacak suratını bana
ve o sabah sensiz ve üşümüş uyanacağım!

Her şeyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum. Ödediğim bedel
sensizlik, yalnızlık, aşksızlık Oysa yüreğim her şeye rağmen mutlu olmanı
diliyor....

Seni bulduğum yerden başlıyorum yürümeye.. Seni düşünüyor ve gecenin ayazında
üşüyorum.. Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma, sadece susuyorum..

hepsii birbirinden güzel ama ben bunu çok beğendim..

Emeğine saglık:)
 
hepsini okuyamadım bi kısmını okudum.. qene okumaya devam edicem.. hepsi birbirinden qüzel.. ayrıca bu cümLei çok bqendim..


Yazmamı bekliyorsun hep;
senin "ne" kadar önemli olduğunu.
Beyazı ters çevirebilsen istemezdin belki.
Bağırmamı istiyorsun hep;
"sensiz yapamam" diye..



tşkLer ediz..
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
bypuff
Geri
Üst