Sevenler gece ölür , bunu yanlız seven bilir .
Ne kadar güzel söylemiş üstad. Gündüz şen şakrak hop hop Sevda gece ne haldedir bilmez kimse . Yeni aşık olupta çabucak acısını çekmiyorum ben . O küçücük yaşımda neler yaşadığımı bilmez kimse . Yaşanılası şeyler değildi ki hiç biri . Küçücük yaşta o kadar yaşlanmak o denli acı çekmek benim ne haddimeydi ? Ben kimdim ki bu kadarına cesaret edebildim . Oysa ki ben daha çocuktum . Ufacık 'o bana bakıyor, beni seviyor.' diyebilcek yaştaki bi çocuk . . Benim yaşımdakiler kaldıramazdı ki bunları , hoş ben kaldırabildim sanki . Ölünceye kadar aklımı kurcalıycak değil mi bu ? 'Neden beni seçti, günahım neydi ki?' dedirtecek değil mi . Küçücükken vazgeçemediğim adam şimdi kapımda köle . Ama hep söylediğim gibi ; yanlış zaman, yanlış insan . Hayatımı elimden aldığı yetmezmiş gibi, yüzsüzce pişmanım diyo! Sevda napsın . Yeni biri unutturabilir mi ki acılarımı ? Tecavüze uğrasaydım, beni benden alsaydılar kim bilir bu kadar acısını çekmezdim!!
Anne ! Ben çok küçüktüm. Bilemedim anne . Bilemedim . . Hayatın bir oyunuydu belki he ? O küçük yaşımda benimle evcilik oynamıştı belki de . Ben kaldıramadım bu oyunu anne . Mızıkçılık yaptı o . Hayatım boyunca unutamıcağım bi oyun oynadı bana . Sıkıldım anne ! Bu labirantlerin içinde bulamadım yolumu . İçinde de yaşanılmıyo ki anne . Hayır anne, hayır ağlamıyorum . Toparlanmaya çalışırken uçuşan tozlar gözlerime doluşuyor sadece . Bi sen varsın biliyosun değil mi anne . O, bu, şu hepsi boş anne . Gelip geçici . Bir sen varsın , tek gerçek sensin ANNEM .
Hayat içi dolu bir sürahi , bense boş bir bardak(t)ım .Hayat beni dolu dolu , huzurla doldururken bir yandan yudum yudum tükettiler beni . Tüketti beni . Ve ben onların içinde yok olup gittim . Onlar ne bitirdiğini unutur gider , bitirilen - yitirilen kimin ne zaman kendini mahfettiğini unutmaz ki . . Hep içimde bi ukte kalır elbet . . .
Hançer yemiş gibi , kurşun yemiş gibi , HERŞEY BİTMİŞ gibi .
Sevenler gece Ölür . .
Benim Kalemimden..