Özel Arabul Şiirleri

Özel Arabul - Savaşımız Bizimle

Güneş toprağımıza meyvasını düşürdü
Buğday benizlim,
Küçük Asya'm çeltiğini verdi
İçtik terimizi
Sakız rakısıyla

Varlığımız haklıdır bizim
Toprağımızda zeybekler topuklarıyla
Can verirdi Bozdağ'ın taşına, yamacına
Serin gecelerde döşeğimiz hayıt kokardı
-Mavi çiçekleri oğul verenden-
Denizimiz haykırışı belletti bize
Usluluğa ve alışkanlığa karşı.
Uygardık barış için
Yabandık kendimizde.

Ölümler üzerinde özgürlük çiçek açarsa
Acımam buz gibidir, ürpertir beni
Biz yine döneriz doğaya.
Suyumuz ve aşımız insandan gelir,
Yatağımıza kara çamur sıvanır,
Uykumuz ağır basar, toprağımız diken verir.

İnsanı insanla kurtarmıştık
Buğday benizlim,
Savaşımız kendimizledir.​
 
Özel Arabul - Sayrı

- O nasıl rüzgardır öyle sözlerin
Nehirlerim ortasından devrilir-

Gökyüzü dağılır sanki içinde biz
Tam uykudayken sabaha karşı
Toprağımız üşümüş, sırılsıklam
Yıldızlardan kan gelir
Boynuzdan bıçak saplasam


Cebimizde saklı, yanılma payı
Donmuş bir gün teleği ayazı görmüş,
Gider miyiz ne dersin
İçimiz dışımız daha
Kuş ormanı​
 
Özel Arabul - Sekoya

Uzanır ulular ulusu ağaç Sekoya
Rüzgarın erişmediği gökyüzünü kaldıran
Tanrının yeryüzüne bıraktığı
İlk şeydir o, ilk sevinci

Öpüşleri seni başka korkulara çekince
Bu ay şöleninde
Kıpkırmızı nar taneleri
Esmer vücudunda toprağa açılır.
Olgun yemişler arasından kucağına.
Serin bir akşama döner dudakları,
Bütün gövde ağırlığıyla
Işıktan olma ormana,
Ormandaki mavi yağmurun
Eski yapıtlarına sığınır,
Öylesine dalgın iner karanlık..

Zamana tutunmuş ağaç Sekoya
Hayır, sensin aradıkları
Her dolunayda,
Bir kadını sever gibi, öper gibi onu
Göğüslerinin ucundan ve dudaklarından
Sudaki aynalara mıhlarlar
Rüzgarın ilk oyununu.
Aradıkları gerçekte sensin,
İzlerini yukarda ya da aşağıda sanırlar
Hiç olmasaydı diyemeden,
Bir öğle güneşinde yalnız başlarına
Sallanırlar sallanırlar.​
 
Özel Arabul - Sen İçerde Bir Yerdesin

Sen içerde bir yerdesin
Zaman kök ağzında çiçek
Bir gelirsin gölge kayar geriye
Yürek ki çoğu kez süt damarıdır

Başın dayanır suya, uykusuz iner
Sabah iner incecik, gün artığından
Ölüm nasılsa sondan öncesi
Nasılsa umudun yaprak altıdır

Nereye değil nereden düşer acı
Çember çember dönenerek
Sen içerde birikimim kaskatı
Özlemin aydınlığa yaslıdır​
 
Özel Arabul - Seni Andım

Şimdi seni anmışım
Önce uyandı yüzüm
Kapalı bir gül ortasından
Ağdı aydınlık


Duyuyor musun
Ürktü gökyüzü
Akça karnını geriyor


Seninle yatmadım sanki
Sulara girmişim gibi
Her yanım mavi kokuyor​
 
Özel Arabul - Senin Arkandan

bu koltuk daha öncede burdaydı
köşede bücür ağaç
sen gidince ardından
kırdı kökleriyle saksıyı
koltuk bir genişledi hiç sorma
odalar almadı

neydi bizi ürküten
yanyana gelince
gözlerim baktığı yerde
kıvılcımlı bakır deli

avunmak için bir yer gerek bize
bir isim
sevgiyle tamamlayan kendi kendini
uysal bir rüzgar hiç köpürtmeyen
aramızdaki denizi​
 
Özel Arabul - Seninle

Senin yüzün nedense hep yeni açılmış
Yanmış bir dağ ağzı gibi uzanır göğe
Bacaklarınla, ince ayak bileklerine sarılı
Korkularınla
Soluğundan kan uçar, açsan ağzını

Ansızın bir şimşek iner geceye
Yemyeşil dala keskin bir bıçak
Yeni bir soy çatlar umutlarından
Bozkırda gün sürgünü
Kırmızı kaya hamuru sanki
Kendi çemberini sürer devinir

Gözlerini bir açsan, yalnızca gözlerini
Ardından atlar boşanır
Vuruşmak için toynakları çivili
Ellerini bir açsan
Çok seyrek aşınmış ellerini
Koparır güneşi yerinden
Nasıl yanmaktaysa öyle
Koskoca bir kızak gibi çeker dünyayı

Düşteyim, kaygılanır yüreğim
Bir intihar gibi gerer gövdemi​
 
Özel Arabul - Sesin

Uzaktan uzağa savrulan
Bir avuç kardı sesin
Yine alaca yine ayazdı

O kaskatı yalnızlığıyla
Oralardan bir kış döndü
Delice isteğime benim

Yaprak eskidi ağacımda
Sesin atmacalar gibiydi
Dolanıverdi başımda

Geriye sevişmelerimiz
Geriye
Bütün yaptıklarımızdan
Ağırlığımızdan
Bilip de unuttuklarımızdan
Seslenişlerimiz birbirimize
Bilinçli bilinçsiz
Farkına varmadan ​
 
Özel Arabul - Sevi

Koydum seni suyun yerine
Dağıldı yüzün
Bir bataklık otu gibiydi ellerin
Kavradı taşların altında yıkanan günü

Yerinden kaldırıp bir ağacı
Uyuttum seni
Habersiz benden
Çevirdi ağzın nehirlerini

Yulardan boşanmış bir tay gibi
Devrildi gök üstümüze
Öptüm seni
Biraz yana döndü güneş o kadar​
 
Özel Arabul - Sevilmeyi İstiyoruz

Sevilmeyi istiyoruz
Kabul ettirmek için zorbalığımızı
Ve kendimizi önceden bağışlatmak için

Yaşmakları yüzümüze çekmeden
Belirgin açlığımızı gizleyemezsek
İki su arasından geçemeyiz.
Kuramayız dirliği çevremizde
Yalnızca kendimizi koyarız öne
Sevilmeyi istiyoruz katıksız.​
 
Özel Arabul - Öptüm Seni

Koydum seni suyun yerine
Dağıldı yüzün
Bir bataklık otuydu ellerin
Kavradı taşların altından
Yıkanan günü

Yerinden kaldırıp bir ağacı
Uyuttum seni
Habersiz benden
Çevirdi ağzın nehirlerimi

Yulardan atmış bir tay gibi
Devrildi gök üstümüze
Öptüm seni
Biraz yana döndü güneş
O kadar​
 
Özel Arabul - Sımsıcak Yaz ağacı

O kadar yorgun ki yeryüzü
Kavgamızdan
Durduk en güzel yerinde
Günün
Belki dinlenir ışığımızda

Ağlayan bir çocuğa dönüyor
Ağzım
Açıldı mı içinde
Yeniden doğum
Bilirim korkunun
Çatlayışını

Uzun boylu
Irmaklara tutunmuş
Geliyor umut
Sımsıcak yaz ağacı​
 
Özel Arabul - Sınırda

Sustum önce
Kim kaldı içerde bilmem.
Acısı diş diş patlar üstümde
Akrep sokmuş gibi yandı yüreğim

Bilirdim
Yüzünün yalnız birini
Gecenin en kapalı saatlerinde
Sanki silinir yeryüzü
Gökyüzü salt kar bezeği
Dağılır güzelliğin

Süremi bir ben bilirim
İçerde geçiş süremi
Taşların damarları kabuk mu bağlar
Pas tutar mı suda ağaç
Bir ben mi kalırım kuşkularımla

Sustum önce
Nasıl susarsa ateş
Ocakların bacalarında​
 
Özel Arabul - Sonbahar

fotoğrafta
sonbahara düşüyor gölgem
kesilmiş yüzümden ne kaldıysa
bir makas izi..
eski bir aşk, ki bütün aşklar eskidir,
akşamlarsa sonbahar..

doğanın ve kalbimin
minesi çatlıyor..​
 
Özel Arabul - Söyleşi

İnsan- Bunaltım öylesine geniş ve dolu ki
Can tırnaklarımı batırmak zorunda kaldım
yüreğimdeki seviye
Onu umut, onu güven sandım.
Ellerim geçti içinden, bir gövde değil
Bendim eriyen benliğinde.
Acım çengelle asılı,
Acım kutsal ve saygılı
Bildiğim her anının üstüne.
Güçlü duyularıma anahtar
Öyle bir anı..
Bir anı, onu yenilmemek için sarıldım kuytulara
360 kez yıkıldı dağlar gibi
360 kez çoğalıyor üstümde

Dost- Gömütlerimize doğduğumuzda
Düştü ilk yıldız
Ona yaklaştıkça görebildim
İlk sevgide parladı
Işığı genişlemeye.

İnsan- Sen misin?
Duyduğum senin sesin mi?
Algıladığım sen mi?

Dost- Ayna tut yüreğine
Sevdikçe parlayacak ışığı yıldızının
Şimdi korkuyla
Neden geriye çekilmekte?

İnsan- Soluk almama, ağzımı açmama karşın
Göğsümde kabaran sesin
Sen mi geldin, sen misin?

Dost- Bir gün bütün sevgilerin sende toplandığını
Ya da senden yayıldığını anlayacaksın

İnsan- Büyük muştu. Buydu hep beklediğim
Ama alışmadım. Alışamadım.

Dost- Senin bilincinde yaşıyor oysa bu
Bak, tek oluşduyusuyla nasıl artıyorum?
Kendimi sana inandırabilmek zor.

İnsan- zor değil, gerekli

Dost- Varışa yaklaştıkça anlarsın
Salt sözün söz olmadığını
Konuşmakla yetiniriz
Belki de dinlemekle.
Durmak zorunda kalacağımız anı geciktirmek,
Susmana saygı göstermek,
Kendine acımanın verdiği çığlıkla
Korkuya kapılmadan izlemek zor.
Çağ tamamlandı, düğüm atıldı, beklemek zor
Senden hiçbir şey esirgenmedi
Yine de ilk açlığı geçmek zor.
Bütünüyle sevmek, bir bedene
İki kişiyi yüklemek zor.
Tek başına ilki yaşamak
Birbirine gerekli iki insanın,
İki yalnız insanın,
Dönülmez çağrısıdır
Pusuda yatan direnç,
Senden bunu istemek zor.
Umutsuzluktan kurtulmak için
Başkalarının musuzluğuna dayanırsan
Gizi çözmek zor.

İnsan- Zor belki ama gerekli
Bilmeliydim.
Bana öğrettiğin
Ben de kalmazsa..

Dost- Herşey sende artıyor
Senden gelecek herşey.
Yaşam budur işte.
Ama sorun değil..
Beceriksizce de olsa gül, yeni doğan güne
O aydınlatacak yarını,
Yarın,
Senin toplayıp vereceğin
Tüm gülüşlerde.

İnsan- Desene değişmez hiçbir şey
Sevginin içinde çoğalır umut,
Umut yenilenmede..

Dost- Umut çocuğum, umut
Gömütlerimizdeki yıldıza düşen
Işığın gözbebeğinde.

(Şimdi ilk korkunun döüşüyle
Göktaşı da düşse aramıza
Geçer ıssız karanlıktan
İçi oyuk ağacız herbirimiz

Ağusunu tükürüp attım yüreğimin
Bu bozkır denizinde
Kıpkırmızı kesildi toprak)​
 
Özel Arabul - Su Yangını

Durmadan, su durmadan yeniler bizi
Yaprak çeşme, diken çeşme, kök çeşme
Yabanıl bir acı gibi
Tuz yığdıkları, deniz yığdıkları
Göçebelerin hani nerdeyse bahar yığdıkları
Dar sokaklarda
Sudan güne geçilir, su ölüm güzelliği

Kaygılı her oyunda
Bir değirmi alan dönenir
Mazgalları insan başları
Basamak basamak insan başları
Sahanlığı demir kiri
Mermer atlarıyla
Oralardan suya inilir

Kentliydik bir zamanlar, evcildik
Ama bir düştü ama gerçek bir dirim
Kargım vardı savrulacak
Kargım çağlardan çağlara
Su içinden kayıp geçti
Hangi yüzüne sığınsam senin​
 
Özel Arabul - Suyu Yitirmişsek

Sürüyle kuş havalanır kafamdan
Bir atımlık yakındadır yalnızlığın gövdesi
Sokaktan, duvardan, çağdan öte
Şavkıdır insanımın
Ve bilincimin sesi.

Duttaki böcek ipeğine dönüşür
Çocuğuma, oğuluma
Özünü saklar başağında taneler.

Hangi ağaç sıyrılır kabuğundan
Hangi çekiç savrulur sahibine
Kabartmadan yapısını tırtılım?

Bir benden bir senden arıtırız güzeli,
Daha köke gitmeden suyu yitirmemişsek
Düşer toprağımıza taze yüreği
Umudun ve kavganın namlularıdır.

Rüzgarında açılıyor gelinciğim
Gerçek ince ince aramızda kayıyor
Bir kez daha, bir daha, bir daha
Zaman soluğumuzda yalnızca bir yamadır.​
 
Özel Arabul - Şarkı Söylüyorum

Onur, diz çökmektir biliyorum
Ayakta korkuya sarılmak değil
Bu yüzden şarkı söylüyorum

Büyük bir tohum gibi saçar çiçek tozunu
Bir güvercin dahası tek ateş kırmızısı gül
Daha ben alışkanlığıma alıamadım
Ya da zorlayan yüreğimin sarsıntısına
O yüzden mi acaba sende büyütüyorum

Bu bir gölge oyunu
Gece pencerene yaklaşan
-Gecenin usulca güzelliğini
Sana anlattım mı bilmem-
Karanlığı serin bir düşe bölüyorum

İçimi yakan özleme son çıkış
Aynı yanılgıyı zorluyoruz seninle
Bu yüzden şarkı söylüyorum​
 
Özel Arabul - Şiir

Kayıtsızım ne varsa toplayıp silkeledim
Tam vaktidir,öncü rüzgar şaşırdı kalbimden geçti

Kraliçe kovanda tutsak, uyanmayacak sanırım
Arıların yazgısında çiçeklerin ömrü gizli

Uygunsuz bir tohumdum, toprak altında bekleyen
Kar yağdı, aydınlandı gece, ama çekirdek buz kesti

Kimse gelmesin, konuşmasın böyle olmayacak
Denizden geçen bulutlar sudan rengini çekti

Sırtımı döndüm kendime, tanımadım hiç kimseyi
Tanısam da fark etmez hepsi önceden söylenti

Kurşunlanmış bir akşam ovada şimşekler çakıyor
Artık aldırmıyorum olsa olsa yağmur güncesi

Adını bilirim, sesini duyarım kapımda bekleyen aşk
Fotoğrafını çektim ansızın karıştı gerçekliği

Yürüdüm usuldan, çok kayıp vermişim anlıyorum
Yalnızdılar, umarsız, derin kuyularda boğuldu sesleri

Kırıldı bitti dedim, en sonunda tükendi sözler
Sarmaşık güldü bir zamanlar zincire vurdum şiiri​
 
Özel Arabul - Şimdi Seni Anmışım

Şimdi seni anmışım
Önce uyandı yüzüm
Kapalı bir gül ortasından
Ağdı aydınlık

Duyuyor musun
Ürktü gökyüzü
Akca karnını geriyor

Seninle yatmadım sanki
Sulara girmişim gibi
Her yanım mavi kokuyor​
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers haber
vozol puff
Geri
Üst