ashli
Bayan Üye
---> Gül Hakkında Herşey, Gül Resimleri
Güller Diyarında Aşkı Bulmak...
Bir zamanlar görenleri kıskandıracak güzellikte bir güller ülkesi varmış. Herkes mutlu yaşarmış. Ama doğa en hırçın yüzünü göstermiş diyara. Rüzgarları salmış. Rüzgarlar yıkmış ülkeyi gülerini dağıtmış. Bir tane tohum takılmış rüzgarın o hırçın bedenine. Sürüklenmiş rüzgarla ta ki bir çöle düşünceye dek rüzgar bedeninde taşıdığı yağmuru bırakmış bu diyara, yağmurlar yağmış ve tohumcuk yeşermiş çölde. Güller diyarından kalan tek gül olmuş o an için. Günlerden bir gün bir bülbül konaklamış yanına bülbülün o kadar hoşuna gitmişki gül kendince düşünmüş aşk bu olsa diye. Ama gül artık susuzluğa fazla dayanamayacak kadar yorgunmuş. Bülbül güle eğilerek "eger istersen sana su getireyim" demiş ama gül "seni tanımıyorum, bu yüzdende su getirmeni istemiyorum" demiş. Bülbül güle okadar sevdalansada bi türlü ikna edememiş ve yoluna devam etmiş. Ama aşkı yüreğini dağlamış bülbülün dayanamamış ve ansızın ölüvermiş. Bülbülün diyarına yağmurlar yağmış, bülbül önce toprak olmuş, yağmurla bir çiçegin özünden öz alıp çiçek olmuş, hiç ummadığı bir anda bir arı gelip konmuş dalına özünden öz almış ve koyulmuş arı yollara gülün çölüne varmış tam gül ölecekken ağzında taşıdığı bir damla suyu gülün yapraklarına serpmiş. Gül bir türlü nedenini anlayamamış ve sormuş "neden beni tanımazken bana su verdin" Arı cevap vermiş "sen beni tanıyorsun hatırlar mısın; ben sana geldim ve eger istersen sana su taşıyayım demiştim sende olmaz demiştin işte o bülbül şuan benim" der. Gül iyice şaşırır "nasıl olur". Arı "sen benden o gün tanımadığından yardımımı kabul etmedin ama ben seni o kadar sevdim ki daha fazla dayanmadı kalbim ve ölü verdim ilk önce yagmur yağdı bedenime çiçeğe geçti bedenim, sonra bir arı gelip kondu dalıma arının bedenine girdim aşk o kadar büyüktüki bende ölsemde seni yaşatacağıma kendimce söz verdim ve bunuda yaptım" der. Aradan aylar geçer her gün su taşır arı çiçeğe, ama çiçeğinde ömrü biter bir gün ölü verir aşk o kadar büyüktür ki arı ağlamaz bile bilirki somuttaki aşk ölür ama soyuttaki aşk yaşar. Her yıl arı baharda bu diyara gelir çiçeğin bıraktığı tohumcuklardan başka çiçeklere su getirir. Anlarki aşk asla ölmeyecektir...
Güller Diyarında Aşkı Bulmak...
Bir zamanlar görenleri kıskandıracak güzellikte bir güller ülkesi varmış. Herkes mutlu yaşarmış. Ama doğa en hırçın yüzünü göstermiş diyara. Rüzgarları salmış. Rüzgarlar yıkmış ülkeyi gülerini dağıtmış. Bir tane tohum takılmış rüzgarın o hırçın bedenine. Sürüklenmiş rüzgarla ta ki bir çöle düşünceye dek rüzgar bedeninde taşıdığı yağmuru bırakmış bu diyara, yağmurlar yağmış ve tohumcuk yeşermiş çölde. Güller diyarından kalan tek gül olmuş o an için. Günlerden bir gün bir bülbül konaklamış yanına bülbülün o kadar hoşuna gitmişki gül kendince düşünmüş aşk bu olsa diye. Ama gül artık susuzluğa fazla dayanamayacak kadar yorgunmuş. Bülbül güle eğilerek "eger istersen sana su getireyim" demiş ama gül "seni tanımıyorum, bu yüzdende su getirmeni istemiyorum" demiş. Bülbül güle okadar sevdalansada bi türlü ikna edememiş ve yoluna devam etmiş. Ama aşkı yüreğini dağlamış bülbülün dayanamamış ve ansızın ölüvermiş. Bülbülün diyarına yağmurlar yağmış, bülbül önce toprak olmuş, yağmurla bir çiçegin özünden öz alıp çiçek olmuş, hiç ummadığı bir anda bir arı gelip konmuş dalına özünden öz almış ve koyulmuş arı yollara gülün çölüne varmış tam gül ölecekken ağzında taşıdığı bir damla suyu gülün yapraklarına serpmiş. Gül bir türlü nedenini anlayamamış ve sormuş "neden beni tanımazken bana su verdin" Arı cevap vermiş "sen beni tanıyorsun hatırlar mısın; ben sana geldim ve eger istersen sana su taşıyayım demiştim sende olmaz demiştin işte o bülbül şuan benim" der. Gül iyice şaşırır "nasıl olur". Arı "sen benden o gün tanımadığından yardımımı kabul etmedin ama ben seni o kadar sevdim ki daha fazla dayanmadı kalbim ve ölü verdim ilk önce yagmur yağdı bedenime çiçeğe geçti bedenim, sonra bir arı gelip kondu dalıma arının bedenine girdim aşk o kadar büyüktüki bende ölsemde seni yaşatacağıma kendimce söz verdim ve bunuda yaptım" der. Aradan aylar geçer her gün su taşır arı çiçeğe, ama çiçeğinde ömrü biter bir gün ölü verir aşk o kadar büyüktür ki arı ağlamaz bile bilirki somuttaki aşk ölür ama soyuttaki aşk yaşar. Her yıl arı baharda bu diyara gelir çiçeğin bıraktığı tohumcuklardan başka çiçeklere su getirir. Anlarki aşk asla ölmeyecektir...
