---> Dün gece
Sevgili
Cam kırığından bir hüzün var yüreğime durmadan dokunan ... Yıllardır susturduğum kalbim söz hakkı istiyor bu gece,
kızma bana seni anlatıyorum diye hala...
anlatacak daha güzel bir şeyim olmadı senin yokluğunda
ne olur anla...
Bugün 19 Temmuz 2008’miş, umrumda değil ki günler, her günüm bir öncekinin aynısı, üstelik bir anlam da yükleyemiyorum artık zamana aşk adına... Hayatımın kalbi durmuş dümdüz bir çizgideyim şimdi, inişi de yok çıkışı da, sol yanımdaki boşluk ta ondan , gözlerimin uzaklara dalışı da...Seni özlediğimi farkettim bugün yürürken...Birlikte gezdiğimiz sokaklardan caddelerden geçtim,her şey değişmiş bu şehirde yollardan silinmiş ayak izlerimiz bizi tanıyan kimse yok artık ,unuttum sanıyordum oysa daha dün gibi burkuldu içim söküldü yaramın dikişleri , beş ayda bir tekrarlayan kalp ağrısı gibisin şimdi ...
Sevgili,
Bilmese de kimseler hala yardır bana birlikte kurduğumuz düşler... Sen başkasının olmuşsun , olsun ! Sevgi ben de yaşıyor zaten ihtiyacı yok senin varlığına ,senden beslenmedi ki hiç , bende büyüdü , bende yürüdü ,ölürse bende ölecek ,kalırsa bende, öyle ya sana ne... Sevmedim senden sonra kimseyi, iştahımı kaçıran heyecanları özledim, yaşayamadım...Unuttum Aşkım demenin güzel büyüsünü, belki biraz da bencilleştirdi yalnızlık beni...Biliyor musun ben hep sevilen oldum sen yokken,hep birileri hayaller kurdu benim için, keşke dedi, hep birileri sevdi sevdi sevdi...O birilerine karşı direnen yüreğimde silinmeyen bir adın vardı, her aşk katilidir bir öncekinin dedi şair, bulamadım içimdeki sevginin katilini, hayır hiç aramadım sardım sakladım hep sana olan sevgimi, sadakatim kendime olan sevgimdendi...Eksik bir şey vardı hep , yap boza benzetilirse eğer bir hayat sendin önemli bir parçası ve yok sayamıyordum seni, derken alıştım o boşluğa.Zaman zaman başka parçalar koydum kapansın artık diye ,olmadı.Sonra ’’söz ver’’ dedim kendi kendime ’’’nankörlük etmeyeceksin, Allah’ın bütün mutlulukları sana vermesini isteyemezsin’’ Her şey böylesine güzel gidiyorken hayatımda elimde olmayana üzülmek gibi bir lüksüm yok benim, senin de ve kimsenin...
Sevgili,
Biz biliyorduk zaten değil mi? El ele tutuşmaktan, yan yana durmaktan, öpmekten sarılmaktan, daha yüce bir şeydi bizdeki sevgi . Herkes gibi değildik hani. Bazen senin de benim gibi kalp ağrılarıyla irkildiğini ve sol yanında kanat çırptığımı, gözlerine ışık dudağına tebessüm , canına can olduğumu biliyorum .
Demem o ki sevgili ,
olur da okursan bu dizeleri bir sonraki cümleye bakarken unut bir öncekini...
aklında kalmak istemem senin,
senin adın sevgi yüreğimde yerin,
aklımda değilsin,
bunu böyle bilesin...
s e n i s e v i y o r u m K!ymetL!m.
