Aşk Şiirleri

Oyuncuyum ben dedi. Hayatta yapabildiğim tek şey bu. Bu yüzden ya oynayacak ve kazanacağım ya da kendim olup kaybedeceğim.

Ne yaman çelişkiydi bu böyle. Diyecek pek bir şey bulamadım. Dikkat et de kendini kaybetme diyebildim sadece

Bir insan bu kadar çaresiz kalabilir miydi? Kendinden vazgeçip yakaladığın başarının tadı nasıl olurdu ki? Bunun sevincini de yaşarken oynar mıydı insan?

Sıradan olmaya çalışıyorum dedi. Göze batmamaya, ama kirpi gibiyim baksana. Sıradan olmam için para lazım bana ya da başarı. İşte bu yüzden oynamak zorundayım.

Bu gidiş, gidiş değil demek istedim; hayat senin hayatın dedim. Nasihat verecek durumda değildim. Tek birşey soracağım dedim; geçen günkü sen miydin? Evet dedi, sana onları söyleyen bendim. Bir an duygularımı bastıramadım, bir an oyunun dışına çıktım ama hepsi bu. Yapamıyorum, kendimken kaybediyorum, affet

Önemli değil dedim. O an hayatta en azından bir kişiye dürüst davranıyordu. O da bendim, bu bile bana yeterdi. İçimden teşekkür ettim.

Hergün; en ön sıradan, o şahane oyununu seyrediyorum. Belki bir gün oynamaktan vazgeçersin, belki bir gün oyun biter ha ne dersin?

Günaydın diyorum sana
Her gece elim yüreğimde,
İyi geceler diliyorum sana
Her saniye seni seviyorum diyorum
Yüreğimden yüreğine....
Yüreğin birden hızlı atmaya başlarsa
Bırak adımı bile hatırlama
Sadece beni yüreğiyle seven biri bana sesleniyor de...
Duysun yüreğin yüreğimin seslenişini
Unutmasın yüreğin unutulmadığını
Dinlesin yüreğin yüreğimin söylediklerini
Bak ne diyor yüreğim yüreğine:

Seni sadece seni sevdim ben
Başka gözlerde aramadım gözlerini
Seni sadece seni düşledim ben
Başka hayallere dalmadım
Seni sadece seni özledim ben
Seni seviyorum hep seveceğimde....
__________________

illada bir söz söylenmesi gerekiyorsa
sana söyleyebilceğim tek söz
ELVEDA..........


ne bekliyorsun hala
eğer bir karar verdiysen
ve kararlıysan kararında
sakın bakma arkana
bakma ki ben seni hep adam gibi adam olarak tanıyım
hep öyle hatırlıyım
merak etme beni
hoş edeceğinde yok ya
ben alışırım yokluğuna
önceleri ışıkları söndürmem
yavaş yavaş silerim mesajlarını
yırtarım resimlerini
üstümü daha bi sıkı orterim
daha bi sarılırım yorgana
sofradaki tabağıda kırarım merak etme
seni unutmak için ne gerekiyosa
yapılacak olan ne varsa yaparım
hadi hala duruyor musun
çık git bu kapıdan
dönüşün olmasın bi daha
biliyorsun ben dayanamam sana
açarım kapılarımı
o yüzden bi daha geri dönmemecesine git
kararı veren sendin
yere tükürende sen o zaman sakın
sakın ola tükürdüğünü yalama
dedimya ben alışırım yokluğuna
hem benim felsemfemde sevmek kaybetmektir
ben alışkınım bu sahnelere
hep sevdim çok sevdim
ve hep kaybettim ,
......sen çık git dinleme beni
ben konuşurum kendi kendime
hadi durma git sen kaldıkça biraz daha zorlaşıyor ayrılık
...giderken savur at sevdayı
yaşanmışlıkları herşeyi at bi kenara
ama ben seni unutmaya çalışsamda sen beni unutma
hatırladığında tatlı bi tebessüm olsun yüzünde
tek isteğim bu senden
git ve beni unutma
...bakma yüzüme öyle bu içimden geçenleri yüzüne söyleyemem
GİTME NE OLUR KAL diyemem
o zaman seni, nekadar sevdiğimi
SENİ ASLA UNUTAMIYACAĞIMI
dilimin sadece yalan söylediğini anlarsın hadi gitttttttt

illada bir söz gerekiyorsa sana söyleyebilceğim tek söz
ELVEDA..........yolun açık olsun
saniye kaçar

Seni özlemenin
Ne demek olduğunu sor bana,
Yetmiş iki dilde anlatabilirim
Kitabını yazabilirim sayfalarca.
Yalnızlığın rezilliğini
Kokuşmuşluğunu
Ve çıplaklığını da.
Ama hiç kimse
Kavuşmanın güzelliğini
Sormasın bana / anlatamam.
Ben sana hiç kavuşmadım ki!

Bilmiyorum
Dudakların nasıldır.
Sıcak mı ateş topu kadar,
Yoksa soğuk mu
Buza kesmiş bir bardak su gibi?
Kıvrımlarına,
Kırmızı karanfiller mi tutunmuş,
Küle gizlenmiş kor mu var?
Tenime değdiğinde dudakların
Cemre mi düşer bedenime,
Mızrap değen bir saz teli gibi
Titrer mi yüreğim bilmiyorum.
Ben hiç dudaklarına dokunmadım ki!

Bir kadını sardığında kolların,
Ürkek ceylânlar
Nasıl kurtulur tuzağından?
Dolu yemiş yaprak gibi
Nasıl titrer bir yürek?
Ellerin nasıl okşar bir bedeni,
Goncalar
Nasıl güle döner sıcaklığınla / bilmiyorum.
Hiç sana sarılıp yatmadım ki!

Kısacası:
Tatmadım kavuşmayı / anlatamam.
Ama,
Seni özlemenin kitabını yazabilirim.
Anlatabilirim daldaki kuşa / topraktaki solucana.
Yokluğunda yıllardır
Özlemine dayanmayı öğrendim
Yokluğuna katlanmayı
Aşağılık avunmayı öğrendim nasılsa
Ustası oldum beklemenin
Tükenmek pahasına.

Ama hiç kimse / kavuşmayı,
İki derenin birbirine karışıp
Sarmaş dolaş aktığı yatağın yorgunluğunu
Sormasın bana ,anlatamam.
Çünkü seninle ben,
Ayrı kaynaktan doğmuş
Sularında hasretleri taşıyan
Başka denizlere koşan iki ırmağız.
Birbirimize uzak topraklarda tüketirken yılları
Aynamızda ayrı gökleri yansıtırız.
İşte onun için
İki dere nasıl karışır birbirine
Nasıl sığar iki nehir bir yatağa /bilmiyorum.
Seninle
Hiç aynı yatakta coşmadım ki!

Sen bana /yalnızca
Ve sadece
Kahpe sensizliği sor
Rezil beklemeyi , özlemeyi sor.
Tanrı şahidimdir
Kurda kuşa
Dağa taşa bile anlatabilirim.
Demem o ki uzaktaki yakınım:
Vuslatlara yabancıyım,
Ama,
Seni özlemenin kitabını yazabilirim

Senin kadar yalnızdım.Sevdalara uzaktım.Aşka küskünlüğümü bilen var mıydı¿Hem bilseler bile kimin umurundaydı¿Mutluluk maskesini takıp sahte bir yüzle aldatmak o kadar kolaydı ki onları…Güldüm ve aldattım.
Oysa yüreğim ezberlediği hüzün şarkısını bilmem kaçıncı bin kez tekrar ediyordu sessiz ve derinde.Delice bir aşka tutulmayalı ne kadar olmuştu
kim bilir.Kaç zamandır terlemiyordu ellerim, kaç zamandır heyecanla çarpmıyordu yüreğim hatırlamıyorum.Günleri böyle, amaçsızca, umutsuzca tüketip gideceğimi düşünüyordum.O geceye kadar…
Sıradan bir geceydi, diğerlerinden hiç farklı değildi.Bir önceki gece gibi tüketilecek ve ertesi sabaha yine yalnız uyanılacaktı.Olmadı.Gece sönmeyen bir ateşe döndü birden.
Sana baktığımda gözlerinde başka hiç kimsede olmayan pırıltıyı gördüm.
Sanki yeniden hayata döndüm.Soluğum kesiliyordu, sesim titriyordu.Aşk bedenimi esir alıyor, beni acizleştiriyordu.Buydu işte, beklediğim buydu.
Bir hayal gibi geçip gideceğini sanıyordum önce.Öyle ya, bu kadar yabancıyken aşka, bir gecede teslim oldu.Yüreğim.Ve sen hayal değildin, en gerçekten daha gerçektin.
Şimdi bir başka yaşıyorum hayatı.Böylesine keyif doluysam bu senin sayendedir.Yediğim yemeğin içtiğim içkinin tadını daha iyi alabiliyorum
artık.Her güne seninle başlıyorum, her geceyi seninle tamamlıyorum.
Pencereden güneşle birlikte evime giren sensin.Bir yıldız kaysa gökyüzünden, dilek tutmak yerine senin adını söylüyorum.Adını söylerken
sanki en güzel aşk şiirini okuyormuşum gibi hissediyorum
Yalnızlığın üzerini kalın bir perdeyle örttüm.Gitmezsen o perde hiç açılmayacak.Gitmezsen, o gece yanmaya başlayan ateş hiç sönmeyecek
Kalacaksın biliyorum.Çünkü sende aynı ateşle yanıyorsun.Çünkü sen de
hüznü bir kenara bıraktın artık.Bu aşk bizi coşturuyor.Bu aşk bizi,
dünyaya meydan okutuyor.Öyleyse tut elimi ve yürüyelim bu sevdanın yolunda.Tutkuyla eriyelim birbirimizde.
Umutsun, hayatsın, cansın, aşksın.Bir gün biter hayatımız elbette.
Ama öyle sevelim ki birbirimizi, aşkımız bu dünyaya yadigar kalsın…

Zaman seni bana unuttururmus.
Hep oyle dediler.
Zamana birak muhakkak unutursun dediler.
O kadar uzun zaman gecti ki,gidisinden bu yana...
Eger zaman gercekten unutturuyorsa gideni,
bu kadar uzun zaman gecmesine ragman,
neden hala aklımdasın..?
Neden seninle ilgili her seyi hatirliyorum..?
Her ayritisina kadar...
Zaman zaman kendimi inandirmaya calisiyorum,
seni unuttuguma...
Soruyorlar,
yakinlarim...
Arkadaslarim...
Dostlarim...
"Unutabildin mi" diye.
"Evet unuttum"diyorum.
"onun hakkinda en ufak bir seyi bile,artik hatirlamiyorum"diyorum.
"Biz sana soylemistik"diyorlar.
"Zaman herseyin ilacidir,unutturuyor"diyorlar.
Icten ice guluyorum onlara.
Ve merak ediyorum,
onlar unuttuklarini iddia ettikleri asklarini,gercekten unutabildiler mi..?
Yoksa acilarini azda olsa hafifletebilmek icin "unuttum" numarasi mi yapiyorlar..?
Benim gibi...
Sen gittikten sonra,
cektigim acilarimi,
uykusuz gecelerimi kimseyle paylasmadim.
Belkide paylasamadim...
Kimsenin bilmesini istemedim.
En yakinimdakilerin bile...
Cunku ne kadar cok kisi bilirse,
acim o kadar buyuyecekmis gibi hissediyorum.
Hep mutlu gorunmeye calistim.
Hic etkilenmemis gibi davrandim.
Hatirliyormusun bitanem..?
Sen bana her zaman,cok guclu bir yapiya sahip oldugumu soylerdin.
Kendimi her gucsuz hişssedisimde,
senin bu sozlerini aklima getiriyorum.
Ve kendimi daha iyi hissediyorum.
Ama sen gittikte sonra anladim ki,
ben senin sandigin kadar guclu bir yapiya sahip degilmisim.
Aslinda ben gucsuzmus,sadece guclu gorunuyormusum.
Halada oyleyim...
Gucsuzum ama guclu gorunuyorum.
Gorenler cok sasiriyorlar.
Bu olaydan nasil hic etkilenmemis oldugumu merak edip,soruyorlar.
Onlara"demek ki sandigim kadar cok sevmemisim.Gidisi beni etkilemedi"diyorum.
Ama bunlarin sadece buyuk bir yalan oldugunu,
sende,benim kadar iyi biliyorsun.
Gidisini beni inanilmaz sekilde etkiledigini,
acilarimin inanilamayacak kadar derin oldugunu sende biliyorsun.
Zaten su koca dunyada bunlari bir sen,birde ben biliyorum.
Beni terkettigin,birakip gittigin icin sana kizabilmeyi isterdim.
Ama bunu bile basaramiyorum.
Her ne kadar bana yapmamis olsanda,
gecerli bir aciklaman vardir diyorum.
Zaten ben seni hala sevmeye devam ederken,sana nasıl kizabilirim ki..?
Eger bir gun,gittigine pisman olup,
geri donmeyi dusunur de,reddedilme korkusu duyarsan,
sakin korkma hayatım..!
Cunku ben;
seni hala bekliyor olacagim.
Ne kadar zaman gecmis olursa olsun.
Cunku ben;
Senin geri donecegin gunun umudu ile yasiyorum.

Bu sabahta senden vazgeçtim,bütün sabahlar gibi...
güneşin ilk ışıklarına vererek umutlarımı,oyuncak dünyamın kapılarından çıkıp,girdim insan kalabalığına...

bu sabahta senden vazgeçtim,
kanlı bir gülücük dudağımda...

Bu sabahta senden vazgeçtim...insan kalabalıklarında kaybolursam, belki kaybolur diye düşündüğüm içimdeki aşkın,gözlerimde seni aratıyordu insan yüzlerinin tarifsiz derinliklerinde...

bu sabahta senden vazgeçtim,
paslı bir lanet dilimin ucunda...

Bu sabahta senden vazgeçtim...Kadifeden Kesemi takıp dudaklarıma,bir gülücük kondurup gözbebeklerime,girdim dünyanın koynuna...

bu sabahta senden vazgeçtim
sakladığım hüznüm damarlarımda...

Hatırlıyor musun bu sabahta senden vazgeçmiştim...Bu akşam da senden vazgeçiyorum;

adresimi değiştirmedim:

SENİ BEKLİYORUM,
SENDEN VAZGEÇTİĞİMİ GÖRMEN İÇİN!!!

Kimi istersen onu seç ama önce kendini seç.Kendin için yaşa,kendin
için sev,kendin için aşık ol.Kendini beğen ve kendini dinle her zaman.
Ancak o zaman bulabilirsin mutluluğun formülünü.
Düşün ki; çok seviyorsun dans etmeyi.Ruhunu doyuruyorsun ve haya-
tın vazgeçilmezleri arasında.Öyleyse dans et.Durma,kimsenin seni en-
gellemesine izin verme.Sırf başkaları mutlu olacak diye oturma sandal-
yeye,kalk ve pistin ortasına ilerle.Sonra dönmeye başla yorulana kadar,
bacakların ağrıyana kadar dans et.”Ne derler” diye düşünme,bırak ko-
nuşsunlar.Sen mutlu olacaksın gerisinin önemi yok.
Kendini yollara mı vurmak istiyorsun,bin ilk otobüse.Nereye gittiğine
bile bakma,çık yola.Bir haber ver yeter,nereye gittiğini soranlara “Ken-
dime gidiyorum” de.Kes dünyayla iletişimini ne olur¿ Bir mola yerinde
pilav üstü kuru yerken alacağın tadı düşün.Kayboluşlar insan kendini bul-
durur bazen.Hem keşfetmek diye de bir şey var bu dünyada.Serüvenci
bir ruhun varsa bundan kime ne¿ Bir kaşif olmanın hazzını yaşa.Geride
kalanları unutma elbette ama onlar da beklemeyi bilsinler.
Çok mu beğendin vitrindeki giysiyi,al o zaman.”Çok mini,çok renkli,çok
frapan,çok sakil” mi diyecekler¿ Bırak desinler,sen kendine yakıştırıyor-
sun ya bu yeter.Giy ve bak aynaya.Nasıl iyi hissediyorsun değil mi¿Öy-
leyse hadi şu kırmızı olanı da al.Eskileri çıkar üzerinden ve onu giyerek
git evine.Şaşırsınlar. “Bu da nereden çıktı şimdi¿” diyene “Kendim için
aldım,kendime aldım” de gitsin.Boşver gerisini…
Korkma iç bu gece.Sarhoş olmak istiyorsan ol.Bu şişelerin dibini.Kim
kötü düşünürse düşünsün aldırm****ötü düşünce kötü söz gibi sahibini
bağlar.İç ve başla şarkı söylemeye.Bağıra bağıra söyle hem de.Şarkının
sözlerini bilmiyorsan uydur,ne olacak ki¿ Merak etme,kınamazlar seni.
Kınarlarsa da bu onların sorunu,sen eğleniyorsun ya…Kendi besteni kendin yap,kendi sözünü kendin yaz ve söyle.”Bu şarkı da nereden çıktı¿
diye sorarlarsa “Kendime yazdım” de…
Ne yaparsan kendin için yap,kendini eğlendir önce.Sen mutlu ol ki,
senin mutluluğun başkalarını da mutlu etsin.Mutsuzken,kimseyi mutlu
edemezsin unutma.Ve sakın herkesi birden mutlu etmeye çalışma çünkü
olamazlar.Sen mutluysan,bu herkese yeter…

Yillar sonra söyle durup düsününce,ne güzel günlermis deriz veya ne büyük aciymis yasadigim...Gecmisi dolasirken takildigimiz anilar,ya actir ya da özlemle andirir kendilerini.Bir nesneye takilir gözümüz;onu aldigimiz kullandigimiz günlere döneriz birden.Ne degerlenir o minik nesne gözümüzde!Esyalara sinmis anilardan koparamayiz düsüncelerimizi.

Bazen de dogdugumuz ev,okudugumuz ilkokul,genc heycanlarla gezindigimiz yerler ceker bizi...Artik yabanci anilarin sindigi o yerlerde,bizden birseyler arar gözlerimiz.

Bir de resimler var ki baktikca kimi zaman hüzün cöktürür,kimi zaman yitirdigimiz insanlara özlem dogurtur ansizin...Su ana bir abagdir hep si de.Icsel bir bagin somutlasmalari olarak cercevelerinden bakarlar bize.

"Ne günlermis"sözü gecer icimizden.Ah o söz!Güzel oluslarinin simdi farkina varmamiz üzer beni.Yasarken anlarin degerinin farkina varamadik diye...Yine de anlarimizi farkina vararak yasamak icin gec degil.Gelecege doya doya yasanip sunulacak anlar!Acisiyla tatlisiyla hemde.

Zaten insanca dediginiz nedir ki...Düne özlem anlarini gelecege tasima noktalarimizda,hizla gecen bir trene bakakalir gibi gecer yasantimiz.Geriye,sadaece bizim farkinda oldugumuz insanca bir sey kalir.Biz var oldukca,bizim ic dünyamiz icin anlamli olan bir cok esya,birden hicbirseylesir.Ama yasamin bizden öte olan kismi budur iste.Insan kabullenemez belki bunu,olamaz der.Ama ne care,akis sürmeYktedir,bizimle de bizden ötelerde de...

Gitme gülüm ! !


Gitme gülüm, gitme canım,
Kötü kader, sevinmesin,
İcim yanar, yaram derin,
Dert üstüne, dert gelmesin.

Son birkere, dinle beni,
Birdaha, hic ayrılmayız,
Başıma, tac yaptım seni
Hasret cekip, kahrolmayız.

Dayanamam, hasretine,
Sen gidersen, mahvolurum,
Kötü düşer, kısmetine,
Ben ozaman, kahrolurum.

Karar sende, kalacaksan,
Usul usul, gel yanıma,
Yalnız benim, olacaksan,
Sıkı sıkı, sarıl bana……

SENİN YÜZÜNDEN


Senin yüzünden…
terk edersem bu diyarı…
geri gelmezsem;
senin yüzünden,
yüreğimdeki sızılar,
döktüğüm gözyaşları.

İçimde sönmeyen yangın
saklandığım sır
olduğum; her şeye, herkese kırgın
ve sürekli dalgın…
senin yüzünden
yapmışsa sevdâ canımda salgın.

Söylemişsem hüzünlü şarkılar
ve yazmışsam hasret şiirleri
senin yüzünden
suçlu değil birileri.

Dile düştüğüm
tanınamaz hâle düştüğüm
senin yüzünden
kul olduğum, köle düştüğüm.

Değişmez hayat rotamı,
değiştirmem;
tepeden tırnağa giyimimi, kuşamımı
yürüyüşümü, gülüşümü, düşünüşümü
yeniden şekillendirmem;
ve terk etmem bütün güzel alışkanlıkları…
senin yüzünden;
yapmaya başlamam,
yapmayı hiç düşünmediğim yanlışları.

Nefret etmişsem sevdiklerimden,
sevmeye başlamışsam nefret ettiklerimi
kimsiz, kimsesiz kalmışsam,
senin yüzünden
çekiyorum
bütün çektiklerimi.

Bir çırpıda unutmam,
silip atmam gerekirse,
geçmiş unutulmaz ânları,
senin yüzünden;
binlerce kez tepelemem,
ayaklarımı kanatan,
içimi acıtan,
ayrılığa ***üren kahırlı yolları.

meğer ne kadar yanlış tanımışım
ve ne kadar hatâ etmişim
sana inanmakta,
hakkında ne denli yanılmışım,
zorlansam da kabullenmekte ve anlamakta,
eğer yüksünüyorsam canı taşımakta…
bil ki sensin tek sebebi
ve senin yüzünden
ölmekte…
yaşamakta…

Olabilseydim

bir akarsu olabilseydim
fırtına ormanlarında akan
yemyeşil yıldızları delip geçen
saklanmış gücü hevesle sınardım

bir ağaç olabilseydim
ne zaman bir dal kırılsa içimden
kara bir sancı gibi toprağa düşen
yaşamın büyülü gizi tohuma dönerdim

bir bulut olabilseydim
ne çok koşardı çocuklar ardımdan
beş yıldızlı bir uçurtma konforuyla
kaf dağını aşıp anka sarayına konardım

bir çocuk olabilseydim
kırlarda deli dolu yuvarlanan
tombul al yanaklı yalınayak
beş taşımla yarınlar satın alırdım

ah ! bir de kendim olabilseydim
geceye inat tüm mumları yakardım...

Ararım Seni

Akşam erken çöker yalnızlığıma
Sokak sokak gezer ararım seni
Hasretin gönlümün yangınlarında
Alev alev yanar ararım seni

Gözyaşlarım kurur yanaklarımda
Hüzünlü bir ıslık dudaklarımda
Sigaram sabahlar parmaklarımda
Nefes nefes çeker ararım seni

Gölgen düşer sanki hep yollarıma
Adım adım yürür izlerim seni
Bir çılgın özleyiş girer kanıma
Yudum yudum içer ararım seni...

.. BİLMİYORUM ...


Hayalin,
Dün de vardı,
Bugün de,
Biliyorum
Yarın da olacak ...

Sen,
Dün de yoktun,
Bugün de,
Bilmiyorum
Yarın ne olacak ...

Degermiydin


Değermiydin
Canımdan çok sevmeye
Geceleri uykusuz kalıp seni düşünmeye
Göz pınarlarımdan dökülen iki damla yaşa
Değermiydin sen acaba

Dağları taşları aşıp sana gelmeye
Yüzünü görmek için sokakta beklemeye
Onurumu ayaklar altına alıp senden sevgi dilenmeye
Değermiydin acaba

Yaza inat baharı sevmeye
Güneşe inat yagmuru sevmeye
Gündüze inat geceleri sevmeye
Değermiydin acaba

Aç susuz kalıp seni düşünmeye
Gelecek için mutlu hayeller görmeye
Senden başkasını sevmeyeceğime
Değermiydin acaba

Dalında bir koparıp sana vermeye
Saatlerce gelecek diye beklemeye
Dizlerinin dibinde seni avutmaya
Değermiydin acaba

Layık değilsin benim sevgime
Gözümden akan bir damla yaşa
Ağaçtan kopan kuru yaprağa
Değmezsin sen hiç bir şeye

Senin özleminle hasretlik çekmeye
Bir dilim ekmeği seninle bölüşmeye
Seni mutlu etmeye söz vermeye
Değmezsin sen hiç bir şeye

ALIŞAMADIM

Yıllarca
Yasladım yüreğimi nefessiz duvarlara
Gecelerin koyu karanlığa kestiği yerde
Ve sensizliğin en derin noktasında
Umutlar haykırdım yarınsız sabahlara

Geceler boyu
Sensizliğin derinliğini yaşadım
Işığa hasret bir tomurcuk yaprağında.
Yıldızlar da teselli olmadı bana, bir tanem
Sensiz gecelere alışamadım......

C A N S I N


Sen benim canımsın
Gözlerinde anladım
Sözlerinde anladım
Sen benim canımsın
Uykularımdan anladım
Uyanışlarımdan anladım
Yokluğundan anladım
Varlığından anladım
Sen benim canımsın
Gökyüzünden anladım
Yıldızlardan uçan kuştan
Yağan yağmurdan uykudan
kabusla uyanışlarımdan
Sen benim canımsın
Bağırışından anladım
Surat asışından
İnsan oluşundan can
Sen benim canımsınn
Ağlayışından
yok oluşlarından
umarsız kaçışlarında
anladım sen benim canımsın
Acından kıvranışlarımdan
anladım gökyüzündeki yıldızların
yokoluşundan tepetaklak oluşumdan
Sen benim canımsın
Bir seni senden anladım bende öte
Sen benim canımsın canımdan ötesin kalp atışımsın

Ayrilik yüregimi karincalandiriyor nicedir..
Beynimi uyusturuyor özlemin
Cok sik birlikte olmasak bile
Benimle oldugunu bilmenin
Bunca zaman icimi nasil isittigini
Yeni yeni anliyorum

Yoklugun
Hatirladikca yüregime saplanan bir siz olmaktan cikip
mütemadiyen bir bosluga
Sabahlari seni oksayarak baslamalari
Aksamlari her isi bir kenara koyup
Seninle basbasa konusmalari özlüyorum:
Oynasmalarimizi
Yürüyüslerimizi
Sevimli hasaraligini
Cocuksu küskünlügünü...

Nasilda serttin baskalarina karsi beni savunurken:
Ve ne kadar yumusak
Bir cift kisik gözle kendini
Ellerimin oksayisini birakirken
Gitmeni asla istemedigim halde
Buna mecbur oldugunu görmek
Ve sana bunlari söylemeden ****git artik **** demek
Beni ne kadar cabuk unutursan o kadar cabuk kavusacaksin mutluluga demek sana ne kadar zor..
Seni görmemek ve belki yillar sonra karsilastigimizda
Bana bir yabanci gibi bakmani istemek senden...
Yeni bir sevdayi yasakaladigim kalbime söz gecirmek....

Seni Sevecegim


Insafsiz vurdun beni can evimden
Simdi kan aglarim kaderden
Canim cikarken bedenden
Yine seni hep seni sevecegim..

Vefasiz mektubu iki satir yazmis
Yaptiklarini hepsini asli yazmis
Benim mezarimi o coktan kazmis
Yine seni hep seni sevecegim

Cekecegim bu cileyi ben
Sen üzülme gönlünce eylen
Ama bu garip seni unutmadi
Yine seni hep seni sevecegim..

SENSiZLiK

O kadar alismistim ki sana...
Sigara gibi,
Yemek gibi,
Hava gibi...

Sensiz nasil yasanirdi
Hic düsünmemistim.
Düsünmemistim çünkü
Yasayamazdim ki.!

Hani bazan,
Felaket gelir ya insanin banina.?
Deprem olur,
Sele kapilir,
Evi yanar.?
Iste öyleydi sensizlik benim icin.
Halimi bir düsün,
Simdi sensizim...