Yeditepe
Banned
---> Van depremi ve vicdan körelmesi
Zamanında bir yazı yazmıştım . Konunun üzerinde epey zaman geçti ama sanırım Vefat Edenler Rahmet İstediler .
Özellikle son dönemlerde Duygu Selini an be an arttırıyoruz . Tüylerimiz her defasında diken diken oluyor ama yaşantımıza da devam ediyoruz . Sanki kara bulutlar üzerimize çökmüş , kapkara bir yolun içine girmiş gibiyiz . Ama görünen o ki , duygularımızı kaybetmemişiz . Uzun süre sonra deyimi yerindeyse Tribüne Oynamıyor insaniyet namına elimizden geleni yapıyoruz .
Bugün , Türk Televizyon tarihinde 19 Kanal Ortak Yayın yaparak bir ilke imza attılar . Her koşulda tek yürek olduğumuzu gösterdik . Deprem Sel felaketlerini sürekli yaşayan bizler , bunlardan bir türlü ders alamadık . Ve sadece yaşadığımızda anlayabildik . Acılarımız dinince hep koy verdik .
Bir benzetme yapmak gerekirse ; kendi sağlığımızdan yola çıkalım . Diş ağrısı olarak örneklendireyim . Diş ağrısı , insana duvarları tırmıklatan bir ağrı , uykuları kaçıran , vücut sistemini etkileyen bir ağrı . Çürük yada İltihap tek sebebi . Peki tedavi edildikten sonra , ağrı kalmayınca doktora başvuruyor muyuz ? Tabi ki hayır . Örneklendirmeler çoğalabilir . Kıssadan Hisse yapmak istedim sadece .
Gönül yorgunlukları , acılar , yaşanılanlar da zamanla beraber köreldiğini , sadece anlık olarak faaliyet gösterdiğini anladım . Bundan 1-2 ay sonrasında yine unutacağız her şeyi . Kılişe laflarımızı söyleyeceğiz Hayat Devam Ediyor . Hayat burada devam ediyor ama orada durdu . Orada insanlar hayatlarını kaybetti , ailesini kaybetti , evini arabasını kaybetti . Sizce de hayat devam mı ediyor ? Onlar için devam eden tek bir konu Umut . 4 gün geçti ama insanların Umut ları an be an kaybolmadı . Bir ses , bir nefes aramaya devam ediyorlar .
Kilometrelerce öteden bunları söylemek , bunları ifade etmek , yazıya dökmek , insanları eleştirmek .. Bunlar herkesin yapabileceği konular . Her kafadan bir ses çıkacağına , her elden bir güç çıksa daha da iyi olmaz mı ? Olur tabi ki de ..
13 Sene öncesine dönelim .. Yazarken bile tüylerimi diken diken yapan , gözlerimi yaşlandıran o felakete , Gölcük Depremine ..
İstanbul Bursa arasında sürekli yolculuk yapan birisiyim . Ara nokta olarakta Yalovadan her zaman geçerim . Depremden 1-2 ay sonrasında Gölcüğün Halini televizyonlardan gördük . Halkın nabzını tutamadık . An be an yaşayamadık . Bizler sıcacık evlerimizde otururken , yüzümüzde tebessüm içimizde mutluluk barındırırken o insanları anlayamadık . Sadece Anlık Duygularımızı harekete geçirdik . Ağlıyormuş gibi yaptık ama ağlamadık Gölcük o zamanlarda Ölü Kokuyordu . Ölü Kokmak nedir bileniniz var mı ? Yıkık bir şehir , huzursuz acılarla dolu insanlar .. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı , yüreklerin donduğu anlar .. Bizzat görerek , onların yanında olarak yaşayabiliyorsunuz bu duyguları ..
Her koşulda bir çağrı yapılıyor . Yardım Yardım Yardım .. Pazartesi gününden bugüne kadar elimizden geleni yapmaya çalıştık , çoğu organizasyonda yer aldık , yardımlarımızı ulaştırdık . Son 2 gündür aklıma düşen bir konu var ki , aklımı epeyce meşgul ediyor . Şehrin Nabzını Tutmak , İnsanları Anlamak .. Elimden gelirse ve şartları uygun hale getirdiğin takdirde Münferit olarak Doğu Anadoluya gideceğim . Bazı konuları anlamak , yaşamadan anlamak için yaşayanlarla yaşamak gerektiğine inanıyorum ..
Yazılması gereken çok konu var aslında . İçimden geçenleri , aklıma düşenleri paylaşmak isteyip paylaşamamak ise ayrı bir nokta .
Tek temennimiz bu tür felaketlerin başımıza bir daha gelmemesi ama Dünya hali ve Deprem Kuşağında bulunuyoruz . Coğrafyamız buna müsait . Her şeyi Allaha bırakmayarak , bir şeylerin ucundan tutmamız gerektiğini ; Menfaat için değil . İnsanlık için bir takım ilerlemeler göstermemiz gerekiyor .
Deprem Felaketlerinde Vefat Eden Vatandaşlarımıza Allahtan Rahmet , Yaralılara Acil Şifa ve geride kalanlara Allahtan Sabır dilerim .
Başımız Sağolsun .. !
Zamanında bir yazı yazmıştım . Konunun üzerinde epey zaman geçti ama sanırım Vefat Edenler Rahmet İstediler .
Özellikle son dönemlerde Duygu Selini an be an arttırıyoruz . Tüylerimiz her defasında diken diken oluyor ama yaşantımıza da devam ediyoruz . Sanki kara bulutlar üzerimize çökmüş , kapkara bir yolun içine girmiş gibiyiz . Ama görünen o ki , duygularımızı kaybetmemişiz . Uzun süre sonra deyimi yerindeyse Tribüne Oynamıyor insaniyet namına elimizden geleni yapıyoruz .
Bugün , Türk Televizyon tarihinde 19 Kanal Ortak Yayın yaparak bir ilke imza attılar . Her koşulda tek yürek olduğumuzu gösterdik . Deprem Sel felaketlerini sürekli yaşayan bizler , bunlardan bir türlü ders alamadık . Ve sadece yaşadığımızda anlayabildik . Acılarımız dinince hep koy verdik .
Bir benzetme yapmak gerekirse ; kendi sağlığımızdan yola çıkalım . Diş ağrısı olarak örneklendireyim . Diş ağrısı , insana duvarları tırmıklatan bir ağrı , uykuları kaçıran , vücut sistemini etkileyen bir ağrı . Çürük yada İltihap tek sebebi . Peki tedavi edildikten sonra , ağrı kalmayınca doktora başvuruyor muyuz ? Tabi ki hayır . Örneklendirmeler çoğalabilir . Kıssadan Hisse yapmak istedim sadece .
Gönül yorgunlukları , acılar , yaşanılanlar da zamanla beraber köreldiğini , sadece anlık olarak faaliyet gösterdiğini anladım . Bundan 1-2 ay sonrasında yine unutacağız her şeyi . Kılişe laflarımızı söyleyeceğiz Hayat Devam Ediyor . Hayat burada devam ediyor ama orada durdu . Orada insanlar hayatlarını kaybetti , ailesini kaybetti , evini arabasını kaybetti . Sizce de hayat devam mı ediyor ? Onlar için devam eden tek bir konu Umut . 4 gün geçti ama insanların Umut ları an be an kaybolmadı . Bir ses , bir nefes aramaya devam ediyorlar .
Kilometrelerce öteden bunları söylemek , bunları ifade etmek , yazıya dökmek , insanları eleştirmek .. Bunlar herkesin yapabileceği konular . Her kafadan bir ses çıkacağına , her elden bir güç çıksa daha da iyi olmaz mı ? Olur tabi ki de ..
13 Sene öncesine dönelim .. Yazarken bile tüylerimi diken diken yapan , gözlerimi yaşlandıran o felakete , Gölcük Depremine ..
İstanbul Bursa arasında sürekli yolculuk yapan birisiyim . Ara nokta olarakta Yalovadan her zaman geçerim . Depremden 1-2 ay sonrasında Gölcüğün Halini televizyonlardan gördük . Halkın nabzını tutamadık . An be an yaşayamadık . Bizler sıcacık evlerimizde otururken , yüzümüzde tebessüm içimizde mutluluk barındırırken o insanları anlayamadık . Sadece Anlık Duygularımızı harekete geçirdik . Ağlıyormuş gibi yaptık ama ağlamadık Gölcük o zamanlarda Ölü Kokuyordu . Ölü Kokmak nedir bileniniz var mı ? Yıkık bir şehir , huzursuz acılarla dolu insanlar .. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı , yüreklerin donduğu anlar .. Bizzat görerek , onların yanında olarak yaşayabiliyorsunuz bu duyguları ..
Her koşulda bir çağrı yapılıyor . Yardım Yardım Yardım .. Pazartesi gününden bugüne kadar elimizden geleni yapmaya çalıştık , çoğu organizasyonda yer aldık , yardımlarımızı ulaştırdık . Son 2 gündür aklıma düşen bir konu var ki , aklımı epeyce meşgul ediyor . Şehrin Nabzını Tutmak , İnsanları Anlamak .. Elimden gelirse ve şartları uygun hale getirdiğin takdirde Münferit olarak Doğu Anadoluya gideceğim . Bazı konuları anlamak , yaşamadan anlamak için yaşayanlarla yaşamak gerektiğine inanıyorum ..
Yazılması gereken çok konu var aslında . İçimden geçenleri , aklıma düşenleri paylaşmak isteyip paylaşamamak ise ayrı bir nokta .
Tek temennimiz bu tür felaketlerin başımıza bir daha gelmemesi ama Dünya hali ve Deprem Kuşağında bulunuyoruz . Coğrafyamız buna müsait . Her şeyi Allaha bırakmayarak , bir şeylerin ucundan tutmamız gerektiğini ; Menfaat için değil . İnsanlık için bir takım ilerlemeler göstermemiz gerekiyor .
Deprem Felaketlerinde Vefat Eden Vatandaşlarımıza Allahtan Rahmet , Yaralılara Acil Şifa ve geride kalanlara Allahtan Sabır dilerim .
Başımız Sağolsun .. !