Bir çok kez öldüğümü biliyorum, Kenarından köşesinden hayata tutunduğumu, Güneşimin günlerce tutulduğunu, Güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu sonra yok olduğunu. Onlar gidince yok olduğumu, kendimden yoksunluğumu, İnsanın yoksunluğunu, kötü günün kenarda pusu kurduğunu, Akbabanın sessizliğini bilip duymak kurdun uluduğunu.