Şiir Arşivi

Son HıçkırıK....!


ilk mektup tadinda yazilmaliydı bir askin son satırları sana
ilk mektubum saydım
belki seni cok özliyecem
ama bilki seni hep cok sevdim
ve herzaman sevecegim

seni çok seviyorum
herzaman sevecegim
bin kalbim olsa sana
hep seni verecegim
bir gun kaparsa gozlerimizi
son hiçkirik göklerde bulusturacak bizi

sana bu kez okeyden çaldigimiz taslari degil
yüzünün kiblesine okuyamadigim dualari yazdim
ne ezberleyip unuttumuz hicaz sarkilari
nede zulada söndürdügümüz sigaralari

beyaz yalanlarimizin ince hesaplarinida degil
yillardir içimden sayikladiklarimi yazdim sana
idamimin son dilegine tasiyamadigim itiraflarimi
çaldigin yillarimi yazdim bu kez sana

içimin en iç yanigi;sakin aglama sen
yoklugumuda at pencereden simdi
ve okudugun her satirda yirt beni
duvarlara astigin her asi sitemini
tak pesimde gönder hadi

içimin aciyan yüzü ;sakin aglama sen
agzindan her kaçani ezberle sadece
ve soyleyemedigim diyer yalanlari
bu mektup allahin emriyle bu mektup sana tüm hasretimi

seni çok seviyorum herzaman sevecegim
bir kalbim olsa sana hep seni verecegim
bir gün kaparsa gözlerimizi
son hiçkirik göklerde bulusturacak bizi

tipki gözlerinin renginden mürekkebim
satirlarin bahtinin karaliginda
kayip edilmis bütün savaslarim adina
yenilmisligimin bahçup cesaretine siginipta
sensizlige ve hep sezsizlige biriktirdiklerim
içimde daglari deviren hizleri yazdim sana

bir gün bu hikayeninde bitecegi aslinda hep aklimda
sana veremedigim bütün sözler artik son satirlarimda
içimin en iç yanigi ;bendeki bir enkaz yigini
senin terk etmenin bile baskaydi tadi
sana hasretlenmek zaten bana bir baht
baksana...!
bu ayrilik ikimizede çok yakisti
içimin aciyan yüzü ;sakin aglama sen
bende ki bir ayriligin hüznü
sende kayip etmisligin aci telasi
inan seninki cabuk gecer
ama benim ayriligim kim bilir? kim bilir kac ömür sürer?

bir gün kaparsa gozlerimizi son hickirik göklerde bulusturacak bizi​

Seni Sevdiğim İçin ÖZÜR DİLERİM...

Sen varya kızım sen sevmesini bilmeyen

Aşk için hiç değmeyen birisin.
Aynı zamanda zır delinin birisin
Adını kalbime aşkla yazmıştım
Güzel bir hayali gerçek sanmıştım
Senin sevgine nasılda kanmıştım
Seni sevdiğim için ÖZÜR DİLERİM…

Aşkından karşılık beklemek suçmuş
Şu vefasız dünyada neler yokmuş
Senin beni sevmeye niyetin yokmuş.
Seni sevdiğim için ÖZÜR DİLERİM…

İntikamım çok acıdır
Yapmayan yalancıdır
Söyle bu kaçıncıdır… senin bana yaptıkların
Her şeyin bir sırası var
Sıra bana gelecek
Unutma ki şunu zalim son gülen iyi gülecek

Yaptığın yanına kalmayacak
Bir kıyamet kopacak
Kulağını aç iyi dinle zalim…
Seninle hesabım var intikamım alınacak…

Sen… her zil çaldığında omudur diye kapıyı açtın mı?
Sen her telefon çaldığında
Omudur diye telefonu kaldırdın mı?
Sen sokağımızdan geçerken
Hiç gözlerinle beni aradın mı ?
Bunları sen yaşamadın… sen bilemezsin..
bunları ben yaşadım…
BEN BİLİRİM ALLAHSIZ
BEN BİLİRİM KİTAPSIZ

Senin sevgin hiç yaşamadan bittimi?
Senin güllerin açmadan kırılıp koparıldı mı?
Senin aciz bedenin hiç bu dünyada yandı mı?
Bunları ben yaşadım ben bilirim ALLAHSIZ… ALLAHSIZ…

Sen hiç ardı ardına sigara yaktın mı ?
Sen hiç sabaha kadar ağladın mı ?
Sen hiç severken aldatıldın mı ?
Bunları ben yaşadım sen yaşamadın…
SEN BİLEMEZSİN ALLAHSIZ…
BİLEMEZSİN KİTAPSIZ…

Sen her gördüğünü bana benzettin mi ?
Peki

sen bana değil…bir başkasına seni seviyorum dedin mi?
Sen diyemezsin be gülüm… sen sevemezsin…
Bunları sen yaşamadın… sen bilemezsin
BUNLARI BEN YAŞADIM… BEN BİLİRİM ALLAHSIZ… KİTAPSIZ…

Sen hiç doğduğuna pişman oldun mu ?
Sen içki sarhoşu değil... sevgi sarhoşu oldun mu ?
Sen hiçbir kula kul oldun mu?
Bunları sen yaşamadın… sen bilemezsin…
BUNLARI BEN YAŞADIM BEN BİLİRİM ALLAHSIZ…
BEN BİLİRİM…

Sen meyhaneleri kendine ev yaptın mı ?
Sen Allah var bir başkasına taptın mı?
Sen içip de bir sokak köşelerinde yattın mı?
Bunların sen yaşamadın sen bilemezsin…
BUNLARI BEN YAŞADIM BEN BİLİRİM ALLAHSIZ…
BEN BİLİRİM KİTAPSIZ…

Sen hiç insanlığını bir insana sattın mı ?
Sen hiç kendini bilerek ateşe attın mı?
Sen yıllarca bir sevgi uğruna yıpratıldın mı ?
Bunları sen yaşamadın… sen bilemezsin…
BUNLARI BEN YAŞADIM BEN ALLAHSIZ … ALLAHSIZ…

Sen hiç feleğin ağır sillesiyle karşılaştın mı?
Senin gözyaşların hiç yağmur olup sele karıştı mı ?
Senin zavallı gönlün ve taş kalbin acı çekmeye alıştı mı ?
Bunları sen yaşamadın sen bilemezsin…
BUNLARI BEN YAŞADIM BEN BİLİRİM ALLAHSIZ…
BEN BİLİRİM…

Sen hiç çıkılmaz kuyuya atıldın mı?
Sen hiç ıssız ve karanlık bir oda da yalnız kaldın mı?
Sen hiç bitmeyen bir sevgiyle yandın mı?
Bunları sen yaşamadın sen bilemezsin…
BUNLARI BEN YAŞADIM BEN BİLİRİM ALLAHSIZ…
BEN BİLİRİM…

Senin umutların ve hayallerin hiç başlamadan bittimi?
Sen unutmak için doğduğun ve yaşadığın yerden gittin mi?
Sen doğruyu sevmedin ki utanasın zalim
Bunları sen yaşamadın sen bilemezsin
BUNLARI BEN YAŞADIM BEN BİLİRİM ALLAHSIZ…
BEN BİLİRİM KİTAPSIZ…

Sen hiç duvarlara seni seviyorum diye yazdın mı?
Sen hiç kendine söz verdin mi?
Bu sevda bitmeyecek diye.
Sen hiç Allahın a dualar ettin mi?
Sevdiğimi bana kavuştur diye.
Bunları sen yaşamadın ulan sen bilemezsin…
BUNLARI BEN YASen hiç isyan ettin mi Allaha
Neden yarattın… neden yaşatmıyorsun diye
Sen hiç azraile meydan okudun muŞADIM ULAN… BEN BİLİRİM ALLAHSIZ BEN BİLİRİM…BEN BİLİRİM…

?
Sen benim canımı alamazsın diye…
Sen hiç kaderine küstün mü?
Ben kaybettim sen kazanıyorsun diye…
BUNLARI SEN YAŞAMADIN SEN BİLEMEZSİN…
BUNLARI BEN YAŞADIM BEN BİLİRİM ALLAHSIZ BEN BİLİRİM KİTAPSIZ… BEN BİLİRİM…

ALINTIDIR...​

gittiğin yerde
güneşle ay-(ın)
denize düştüğünü görürsen
hisset beni
yum gözlerini
saçlarını dağıtan
ılık bir esinti
ayaklarını ıslatan
küçük dalgalar
ve sesini duyduğun
beyaz martılar
çaresiz suskunluğumdu buralarda
korkma seni oralarda sarar

bakma artık
kusuruma bakma
ağırlayamadım kalbimde seni
belki yıldızlardı bana söyleyen gerçeği
ne söylesem boş gelir
belki de doldurmaz içini
alnıma yazdığım sevdayı bebeğim
kendi dilinle değil
deniz diliyle oku emi
söyleyecektir sana
aşkın dili
seviyorum seni
​

Seninle paylaşmak uykularda en büyük günahları
Seninle uyanmak nice çılgın gecelerden sonra
Alır götürür beni kokun uzaklara en uzaklara
Ağzın dudaklarımda ıslak bir güldür sabahları

Tenin çekiyor beni tenin tutmuş saçlarımdan
Afrikalı kölenim senin

esirinim

mecburunum
Gözlerin değmese gözlerime kahrolurum
Ölürüm çekersen ellerini avuçlarımdan

Dönsün başım tutuşsun damarlarımda kanım
Gel otur yanıbaşıma erişilmez kadınım
Yum iri gözlerini

devir kirpiklerini
Ser önüme bir hazine gibi güzelliklerini

Sana en muhtaç olduğum şu anda gel
Yaşamak olsan da gel

ölüm olsan da gel.
Ümit Yaşar Oğuzcan​

-Liselinin Aşkı-


Gözlerine renk bulamamıştım
Bazen yeşil gibiydi bazen mavi gibi bazen ela
İlk görüşte demiştim;
Bunlar göz değil bunlar bela.

Yanılmamıştım
Dünyamı kaplayacak kadar büyüdü gözlerin
Kim bilir hangi düşmanımın yaptığı sihir
Veya büyüydü gözlerin.

Olur muydu bir göz bu kadar derin
Bu kadar sonsuz olur muydu?
Bu gözlere bir kez bakan
Daha onsuz olur muydu?...

Bakışları hep delici
Bakışları hep sertti o gözlerin
Ansızın vuracak kadar sinsi
Gizlice vuracak kadar namertti gözlerin.

Sen belki ismimi hiç öğrenmedin
Bense aşındıracak kadar çok söylemiştim ismini; Belma...
Meçhûllerle doluydu
Ne KIYAK AŞK’tı amma.

Sarı saçlarını dağıtıp gelen rüzgârları koklardım
Tesadüf de olsa her bakışında çarpılır
Aklımı yoklardım.

Konuştuk ne bir kelime ne bir harf
Bu aşk sessizdi bu aşk saf.
Anlamanı boşuna bekledim gözlerimin dilini Belma
Benim dünyamda mahpustu aşkım
Ne kıyak aşktı amma...

Herkes bir konuda hemfikirdi;
Şehrin en güzel kızıydın sen.
Kim bilir kaç yürekte boş bir ümit
Kim bilir kaç kalpte sızıydın sen?...

Denklemlerde hep sen vardın
X ve Y ne olursa olsun sendin hep sonuç
Bir seferinde;
Sonsuz eşittir Belma dediğim için sıfır almıştım
O sene ilk defa sayende
Bütünlemeye kalmıştım.

Mekanikte sen vardın
Optikte gözlerin vardı.
Hele edebiyatta ne büyük yerin vardı.
Kınardım Fuzuli’yi
“Amma atmış be...” diye
Bulurken aruz kalıbı
Feilâtün mefâilün feilün
Hayalimde sen olurdun
Bembeyaz yüzün ve kırmızı kaşkolün
Fark atmıştın aya
“Ne yanar kimse bana âteş-i dilden özge
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı.”
Diye seni yazmıştım tahtaya.
Nasıl istemiştim sabâ rüzgârı olmayı
Açıp kapını zerre zerre odana dolmayı.

Bir gözlerinin ne demek istediğini anlamadım
Bir de trigonometrinin ne işe yaradığını
Hep sordum gözlerime
O ruhsuz gözlerde ne aradığını.
On bilinmeyenli denklem gibi zordun
Hadi gündüzleri neyse de
Geceleri rüyamda ne arıyordun?...

Müzikte bir ben başarısızdım
Çünkü; müzik kitabı seni es geçmişti
Seni anlatacak beste yapılamamış
Şarkılara küsmüştüm
Eski heves geçmişti.

İkimiz de inattık; ayrı ayrı yol tuttuk
Biz bir araya gelmesi suç olan iki maddeydik
Ateşle baruttuk.
Nasıl unuturdum seni
Unutabilir miydim ki üstümdeki semayı
Unutabileyim Belma’yı..
Üst üste üç kere sıfır aldım
Gözlerinin yüzünden.
Sonra da asıverdim Kimya’yı.

Okumaya başlasam
Sen girerdin satırlarla arama
Her bakışın kezzaptı
Her gülüşte sodyum bastın yarama.

Bana neydi biyolojiden
Bana neydi terliksiden amipten
Beni alabilir miydi gözlerindeki ipten?...
Bana neydi kuşun gagasından
Bana neydi zürafadan lamadan
Ne kadar uzaktı bu konular Belma’dan.

Yandım kor oldum
İnat ettim farkettirmedim
Tarih böyle bir aşkı kaydetmiş mi
Yazmış mı bir bak Belma?...
Lise güzel okuldu
Ya aşkımız; ne kıyak aşktı amma...

“Belma’yı seviyorum o halde varım”
“Belma güzel gül de güzel Belma güldür o halde.”
Önermelerini yapıyordum
Mantıkta hep hayalde.

Ne Ogüst Kont Ne Freud
Çözemezdi aşkımdaki mantığı
Bana bilmece gibi bir ağ örmüştü gözlerinin tığı.

Duyulur mu dinlesen
Sessizliklerin sesi
Olur muydu aşkların
Mantığı felsefesi.

Gözlerinin yüzünden çok dersten zayıf aldım.
Ve yine ilk kez sınıfta kaldım.
Ama değerdi
Bu gözlere herkes mağlup olur
Bu gözlere herkes boyun eğerdi.

Hayır asla pişman değilim Belma
Sen habersiz ben çaresiz
Ne kıyık aşktı amma...

Ne gülümsedin
Ne de konuştun benimle tek kelime
Şöyle bir düşündüm de;
Elin bile değmemişti elime.

Yıllar geçti
Sönmedi gözlerinin ateşi.
Ya!... Bakınca ne bakarmışsın
Doktormuşsun otuz beşinde
Ve hâlâ bekârmışsın.

Böylesine gizli aşk
Bu rekoru kim kırabilir?...
Bir gün hasta kalbimin doktoru olursan
El vurma ona
Aşkın fışkırabilir...

Gözlerin ahh gözlerin.
Erişilmez ulaşılmaz gaye o...
Aşkım sen ve ben...
Bırak be!... Nostaljik bir hikaye o...

Ahh ahhh
Son görüşüm de yaz mıydı bahar mıydı?
Ömrümün cevapsız kalan sorusu;
Bana karşı yüreğinde bir kıpırtı var mıydı?...


Ahmet Mahir Pekşen​

Gözlerine bakınca bir tuhaf oluyorsam
Bir damla yaz yağmuru gibi saf oluyorsam
Sana için için aşk duyuyorum demektir.

Gözlerim geleceğin yollara dalıyorsa
Ümidim gözündeki gülüşte kalıyorsa
O bakışla birkaç gün doyuyorum demektir.

Gün ışığı dünyadan silinince kalkınca
Geziyorsam bir bahar gecesinde dalgınca
Seni mehtap yerine koyuyorum demektir.

Sanma senden çok ayrı sanma senden uzağım
Parmaklarım boşlukta kımıldarsa dudağım
Tel tel siyah saçını sayıyorum demektir.

Anlıyorsan halimden bir şeyler seziyorsan
Hayal bahçelerinde benimle geziyorsan
Dudağından kalbine kayıyorum demektir...​

şimdi nedense her şeyde
ansızın dağılan kelebek tadı

biliyorsun en bakımlı bahçe
sessizliktir
gülüşler oraya sürgün edildi
acıların kardeş olduğunu
kimse anlayamadı

sevdalarda olsun

ilkyaz ölümlerinde olsun
geçit vermeyen akarsu olmaz
gülün kendini işlemek için
çırağı ya da ustası yoktur

çocuklar! bağışlayın beni
sözlerimi boz üveyiklerin
hırçın tuzuna batırıp bakın
hüzünden daha kötü bir yol açıcı olabilir mi?

şimdiye kadar olmadı

ama şimdi

nedense

her şeyde
ansızın dağılan kelebek tadı​

Anlayamadım

Yasak mısın bana

tutsak mı?
Bin parça oldun mu?
Söyle bulutlarımda dolaşıp

Güneşimle doydun mu...
Dün

bugün içimdesin hala

Yarınlarımda olacak mısın

yapma!
Nasıl bir yürek bıraktın ardında

Kement vurulmuş duygularıma...
Şimdi bomboşum

oysa
Ne kadar güvenirdim kendime
Ne kadar emindim kalbimden
Bilsem dokunur muydum buğularına...
Özlemek ne acı

Parçalar bu kader bizi.
Dokundun acıma

kıyamam sana...
Hoş kal

aşk kal

acı kal

umut kal...​

ARTIK VEDA VAKTİ

Havada nemli ve tuzlu bir serinlik
Karanfil yağları damacanayla
Gül yağları bergamut lavanta
Akşam güneşine bulandı
Limanda boydan boya

Ne dedilerse yaptım bavullar hazır
Geçmişi sığdırdım içine
Ağır değilmiş o kadar
Geçiştirmişiz zamanı
Ateş ve su ve güzelim deniz
Buluşmuşlar arasıra

Her yerden akıyor gün
Suyun üstünde esintiler
Bir yolculuk vaktidir şimdi
Köklerinden koparak yolculuk
Yerinde sayarak yolculuk
Rüzgarlara karışıyor kalbim
Yamaçların yarların en ucunda
Kızıl kuşlar gibi titreyerek

Ey benim güzel aşkım
Sen hiç kış görmedin ki
Poyraz nedir kar tipi bilmezsin
Yalnızlık bile
Ağzının kenarında
Açıveren çiçekti

Bütün gece limanlarda
Beni alacak tekneyi aradım
Yabancı yıldızların altında
Bir göktaşı gibiydim
Işığım gitgide eksildi

Unutmazsın beni bilirim
Pencerene yine
Beyaz bir gül bıraktım​

yüreğime batıyor gidişin
koyboluyorum içimde
diyorsun arkadaş kalalım
gel de şimdi kal içimde

yanıyor yüreğim ellerin adamısın
tanıyorum sanmıştım sen de yalancıymıssın
yüreğime batıyor gidişin sebebime
diyorsun arkadaş kalalım gel de kal içimde​

Söyle

Söyle anıların ne anlattığını sana
Söyle de bitsin herşey bundan sonra
Boşaymış aşkımıza ettiğim onca dua
Kollarımı açıp yalvarışım Yaradana

Neden bitirdin diye sorarken sana
İki damla yaş döküldü yanaklarına
Madem ki ayrılık vardı hep kafanda
Neden evet dedin en başta bana

Hiç mi acımadın bu zavallı adama
Sürükledin onu sonsuz bir yalnızlığa
Uğruna döktüğü bütün gözyaşlarına
Hala acımıyorsan kalma buralarda

Girme artık Allah aşkına rüyalarıma
Bırak beni başbaşa masum duygularımla
Sözlerin tokattan beter gelir bana
Gözlerin ise ölümü arattırır insana

Yalvarıp geri dönsende buraya
İnanmam artık senin yalan aşkına
Ey sevgili aklından şunu çıkarma
Artık kalbim sana nefret kusmakta​

Şimdi;
Nefes alıyorsun.
Koşuyor
Oynuyor
Gülüyor
Ağlıyorsun.
Duyuyor
Görüyor
Hissediyor
Ve tüm zerrelerinle
Yaşıyorsun…

Ama insansın
Bir gün
Öleceksin de…
Aman be sevdiğim
Aman aman
Bilirsin
Ben sensiz
Yaşayamam
Bilirsin ben
Aklıma kıyar cihana kıyar
Canıma kıyar da
Sana kıyamam.
Nedendir bilmem
Yaşarken bir türlü
İnandıramadım
Ama bari
Ölmeden önce
Haber et de
Gidip şu
Yılanları doyurayım…​

YAĞMUR OLSAM

Sel taşkını bir akşamüstü
Bulutları bağrına basan
Ağaçlara sordum seni
Yaprak rüzgarı tutmaz dediler
Uzun uzun baktılar yalnızlığıma
Yangın yeri bir yürek
Bir de yağmur gösterdiler

Ne olur şu yağmurların
Birdenbire yağanı ben olsam
Rüzgarı düğümlesem saçlarına
Bir daha bırakmasam
Öpsem kirpiklerini
Süzülüp gözyaşlarına karışsam
Çağlayıp aksam çağlayıp aksam
Yüzündeki ırmaklarla geçsem ovaları
Dudaklarında denizlere çıksam​