Şiir Arşivi

sensizlikle flört etmeyi sen değil
sensizlik bilir
sesi ses/sensizliği sensizlik bilir

korkma sana aşkı öğretmeyen kendinin
ellerinden tuk!
çok ağrımış kendinin siyah
ve ayaz kendinin
hep avuttuğum düşler için bana bir gül ver...
*
bak palandöken dağlarında karlar erimiş
teknelerde kol kola bahar sulara inmiş
dağlar için sular için bana bir gül ver
bir gül ver söküldüğüm günler için

-ve önce kendinin ellerinden tut!-
*
kendimin ellerinden tutunca
içimden nehirler gibi akmak geliyor
yollara çıkmak yolculuklara bakmak geliyor
geberesiye içip salaş meyhanelerde
buralardan böyle ceketsiz kaçmak geliyor

tutunca kendimin ellerinden
pusulasız gemilerde yatmak
yaşlı ve şefkatli bir azizenin koynunda
sabaha dek kıpırtısız susmak geliyor

sevgilim iyi insan tutunca ellerimden
ömrümün içinden akmak geliyor...
*
sessizlik sensizliği ezbere bilir
sensizlik her şeyi bilir...

korkma sana aşkı öğretmeyen kendinin
ellerinden tut!
sonra bana aşkı öğretmeyen kendimin
ellerinden;

bak yıllarım sırılsıklam yağmurlar giymiş
günlerin avlusuna yeni yeni çocuklar inmiş
dağlar için sular için bana bir gül ver
avuttuğum düşler için bana bir gül ver
bir
gül
pusulasız gemiler sökülmüş günler için...
*
ben bütün yeşillerimi inatçı ayazlara çaldırdım
sen kendinin ellerinden tut
ve kendine benim


Yılmaz Odabaşı​

Seni Özlemenin Kitabını Yazabilirim




Seni özlemenin
Ne demek olduğunu sor bana
Yetmiş iki dilde anlatabilirim
Kitabını yazabilirim sayfalarca.
Yalnızlığın rezilliğini
Kokuşmuşluğunu
Ve çıplaklığını da.
Ama hiç kimse
Kavuşmanın güzelliğini
Sormasın bana / anlatamam.
Ben sana hiç kavuşmadım ki!

Bilmiyorum
Dudakların nasıldır.
Sıcak mı ateş topu kadar
Yoksa soğuk mu
Buza kesmiş bir bardak su gibi?
Kıvrımlarına
Kırmızı karanfiller mi tutunmuş
Küle gizlenmiş kor mu var?
Tenime değdiğinde dudakların
Cemre mi düşer bedenime
Mızrap değen bir saz teli gibi
Titrer mi yüreğim bilmiyorum.
Ben hiç dudaklarına dokunmadım ki!

Bir kadını sardığında kolların
Ürkek ceylânlar
Nasıl kurtulur tuzağından?
Dolu yemiş yaprak gibi
Nasıl titrer bir yürek?
Ellerin nasıl okşar bir bedeni
Goncalar
Nasıl güle döner sıcaklığınla / bilmiyorum.
Hiç sana sarılıp yatmadım ki!

Kısacası:
Tatmadım kavuşmayı / anlatamam.
Ama
Seni özlemenin kitabını yazabilirim.
Anlatabilirim daldaki kuşa / topraktaki solucana.
Yokluğunda yıllardır
Özlemine dayanmayı öğrendim
Yokluğuna katlanmayı
Aşağılık avunmayı öğrendim nasılsa
Ustası oldum beklemenin
Tükenmek pahasına.

Ama hiç kimse / kavuşmayı
İki derenin birbirine karışıp
Sarmaş dolaş aktığı yatağın yorgunluğunu
Sormasın bana anlatamam.
Çünkü seninle ben
Ayrı kaynaktan doğmuş
Sularında hasretleri taşıyan
Başka denizlere koşan iki ırmağız.
Birbirimize uzak topraklarda tüketirken yılları
Aynamızda ayrı gökleri yansıtırız.
İşte onun için
İki dere nasıl karışır birbirine
Nasıl sığar iki nehir bir yatağa /bilmiyorum.
Seninle
Hiç aynı yatakta coşmadım ki!

Sen bana /yalnızca
Ve sadece
Kahpe sensizliği sor
Rezil beklemeyi özlemeyi sor.
Tanrı şahidimdir
Kurda kuşa
Dağa taşa bile anlatabilirim.
Demem o ki uzaktaki yakınım:
Vuslatlara yabancıyım
Ama
Seni özlemenin kitabını yazabilirim.


Kâmuran Esen
​

Aşk pazara düştü gülüm
Tezgahlara düştü aşk
Ucuz şarkılara düştü
Kötü şiirlere düştü aşk

Bir gece yarısı
Bir kadının elinde gül oldu sokağa düştü
Bir damla gözyaşıyla yere düştü
Aşk tezgahlara düştü gülüm

Hesaplara düştü aşk
Kanayan bir kalbin içinden ortaya düştü
Aşk haberlere düştü gülüm
Manşetlere düştü aşk
Aşk pazara düştü gülüm
Tezgahlara düştü aşk

İbrahim SADRİ​

göğe baktım gözü yaşlı
yer baktım yer yaşlı
sular bugun kan tanıdında
eski yani küçük büyük kara kızıl
tüm dertlerim burdalar
sen neredesin?

sen ve kuşlar
göz yaşının göz yaşına
benzediği kadar benziyorsunuz
vurulan bir ceylanın yavrusuna söylediği
şarkıyı söylüyor onlar
bu sabah yine tel örgüye kondular
beni acımla başbaşa bırakmadılar
sen neredesin?

hava soğuk dışarıda kar yağıyor
her zaman ellerim üşürdü
bugun içim üşüyor
hasretin geldi hayalin geldi
bak kokunda geliyor
bu gun yakup oldum bre hey
ey acıların kadını
sen neredesin?


Mustafa İslamoğlu​

Sen Bilmezsinnnn​

galiba seni

sana kötü bir haberim var benim için iyi
hani hep derdin ya ben senin beynine kazınmışım
kalbine kurşun gibi saplanmışım beni unutamazsın
evet yaptım sonunda başardım galiba seni unuttum

nasıl yaptın dersen bana yaptıklarını kazıdım beynime
kalbime kızdım sana aşıkoldu diye hesap sordum
şimdi uğrunda harcadığım yıllarıma acıyorum yanıyorum
ve en sonunda nasıl yaptıysam galiba seni​

SÖZÜN OLMALI



O siyah saçlarda beyaz ararsan
Aynaya bakacak yüzün olmalı!
Azrail kapını çaldığı saat
Son defa diyecek sözün olmalı!
Anlarsın o zaman gerçek olanı
Gerçek unutturur yalan dolanı
Hayatın renginde renk bulacaksan
Kıbleye dönecek özün olmalı!
Gönlünde her zaman mutluluk varken
Yine de bir yanın hüzün olmalı
Mevkiyle makamın dara düşmeden
Gerçeği görecek gözün olmalı!
Aldıysan hayatın gerçek tadını
Yoksulun

garibin duy feryadını
Mahşer'de hesabı vermeye gelsen
Melekler yolunda izin olmalı!
Gönüller hakikat

gerisi yalan
Şöyle etrafına bak zaman zaman
Ahrete yolculuk başladığı an
Peşinden gelecek erin olmalı!
Umutlar yarının bu günler senin
Ne olur yarını kimbilir kimin
Tertemiz olsa da beyaz kefenin
Kıymetin bilecek yerin olmalı!
Cennete açılan yolun olmalı..!​

ÖZLÜYORUM SENİ

Özlüyorum seni. Gücüm yetmiyor unutmaya
Özlüyorum elini tutmayı sesini duymayı
Boynuna sarılıp omuzun da ağlamayı
Nedensiz sevinçleri
Hasret dolu sevgi dolu sımsıcak düşlerimi
Özlüyorum
Gücüm yetmiyor unutmaya
Seni aramazsam unuturum sanmıştım
Girmez sanmıştım hayalin beynime
Geceleri düşlerimde
Gündüz baktığım her yerde seni
Özlüyorum..
Renkler gitmenle soldu
Kırmızı kırmızılığını unuttu
Mavi maviliğinin farkında değil
Beyaz yanlız sen giydiğinde güzelliğini haykırıyormuş
Özlüyorum
Bu özlem bu bekleyiş hiç bitmeyecek
Ruhumda sana açan eflatun renkli çiçekler solmayacak
Olmasan da sensiz sensizliği yaşatacağım
Sensiz seninle olmayı başaracağım
Sonun yaklaştığını hissettiğim gün
Beyaz

bembeyaz mendilimi sallayarak
Sensiz yaşamın kahrediciliğine veda ederek
Seninle sonsuzluğa kavuşacağım. ​

Yüreğimin Beyaz Güvercini



Soğuk odamın donuk duvarlarıyla baş başayım
Yine sabah oldu uykusuz gözlerimde
Paketimdeki son sigaramda az önce bitti
Birazdan yine güneş doğacak buz gibi yüreğime
Nerdesin yüreğimin beyaz güvercini.

Sensizlik nicedir acıtır kanayan yüreğimi
Baktığım her yerde sen dokunduğum her şeyde sıcaklığın var
Unuttu yüreğim hayata dair ne varsa
Ve unutmadı seninle yaşanmış hiç birşeyi
Nerdesin yüreğimin beyaz güvercini.

Sevmiyorum artık olmadığın sabahlara uyanmayı
Sevmiyorum artık sensiz doğacak güneşi
Sevmiyorum artık penceremden odama sızan ışıkları
Sevmiyorum artık günaydınları ve kendimi
Nerdesin yüreğimin beyaz güvercini.

Bilmezdim özlemin bu kadar yürek acıttığını
Bilmezdim beklemenin bu kadar yürek kanattığını
Yüreğim acıyor yüreğim kanıyor çaresizim
Her nefes alışımda sen varsın attığım her adımda sana geliyorum
Nerdesin yüreğimin beyaz güvercini.

Yine sensiz bir sabaha uyanıyorum
Ve her sabah olduğu gibi bu sensiz son sabah diyorum
Avutuyorum yüreğimi kandırıyorum kendimi
Biliyorum artık gelmeyeceksin dönmeyeceksin bana
Nerdesin yüreğimin beyaz güvercini.

Gel ki bitsin bu yürek sancısı bu yürek kanaması
Gel ki bitsin bu soğuk gitsin bu donuk renkler
Gel ki güneş bizim için doğsun ısıtsın yüreğimizi
Gel ki yeniden can bulsun bu yürek
Nerdesin yüreğimin beyaz güvercini.

Hiç vazgeçmedi seni sevmekten bu yürek
Gözlerindeki ışık yüzündeki gülümseme
Ve seni seviyorum sözlerin kulaklarımda
Ellerinin sıcaklığı ellerimde yüreğinin atışları yüreğimde
Nerdesin yüreğimin beyaz güvercini.

Nefesinle açmak istiyorum yine sabaha gözlerimi
Sesinle karşılamak istiyorum doğan güneşi
Öpüşlerine aydınlansın istiyorum odam
Gel artık yeniden başlasın bu hayat
Yeniden çarpsın bu yürek
Seni özlüyorum
Seni bekliyorum
Seni seviyorum
Yüreğimin beyaz güvercini.... ​

Çocuklar Gibi



Bende hiç tükenmez bir hayat vardı
Kırlara yayılan ilkbahar gibi
Kalbim hiç durmadan hızla çarpardı
Göğsümün içinde ateş var gibi

Bazı nur içinde

bazı sisteyim
Bazı beni seven bir göğüsteyim
Kah el üstündeydim

kah hapisteydim
Her yere sokulan bir rüzgar gibi

Aşkım iki günlük iptilalardı
Hayatım tükenmez maceralardı
İçimde binlerce istekler vardı
Bir şair

yahut bir hükümdar gibi

Hissedince sana vurulduğumu
Anladım ne kadar yorulduğumu
Sakinleştiğimi

durulduğumu
Denize dökülen bir pınar gibi

Şimdi şiir bence senin yüzündür
Şimdi benim tahtım senin dizindir
Sevgilim

saadet ikimizindir
Göklerden gelen bir yadigar gibi

Sözün şiirlerin mükemmelidir
Senden başkasını seven delidir
Yüzün çiçeklerin en güzelidir
Gözlerin bilinmez bir diyar gibi

Başını göğsüme sakla sevgilim
Güzel saçlarında dolaşsın elim
Bir gün ağlayalım

bir gün gülelim
Sevişen yaramaz çocuklar gibi

Sabahattin Ali​

kıyılarında geçirdiğim zamanlara bağlanan
sadece saf bir sevgiydi sana sunulan
sıradan olmayan özelimdin
hiçbir zaman bilemediğin

oysa şimdi
kaybetmiş yolunu küçük bir kız gibiyim
karanlık kuyulardan uzatıyorum ellerimi
kalıyor havada donuyor gülüşlerim

kirpiklerimden düştü bir gece vakti
yine de unutulmayan sevdam
her anıyı kelepçeledim düşlerine
kapattığında gözlerini hatırla diye

yüreğimde birikti sana özlemim
geçiyor günlerim derin bir suskuda
sapsarı bir hazan da düşlerdeyim
seni hiç unutmadım
u n u t a m a m
hep seninleyim s e n d e y i m​

Seni sevmek diye buna derim ben
Sensiz sabahlara ermek
Gülmek;
Seninleyken gülmek
Sensiz ne ağlamak ne de ölmek
Seni sevmek diye buna derim ben
Sevdan kucağımda üç günlük bebek
Seni sevmek yaşamak demek

Seni sevmek;
Yanımdan geçerken kuru bi merhabeyla
Başımı öne eğmek.
Korkum;
Senden aşk dilenmek
Sevdamı bilmeyip yanımdan geçip giderken
Dönüp

rüzgarda uçuşan sarı saçlarını
Uzun uzun izlemek

...

Seni sevmek diye buna derim
Her yeni gün

yeni bi yangın
Her yeni gün yeni bi vurgun yerim
Seni sevmek diye buna derim ben
Güzel gözlerin ömre ömür katar
Bunu bir tek ben bilirim

Sen bu deli aşka kulak asma
Olsun

Ben sensiz gecelerde ölür ölür dirilirim
Her sabah sevginle hayata sarılır
Ve her sensiz aşmın sonuna yıkılır giderim.

Uğur Arslan ​

son şiirde sustu bizi
devrik bir cümleyim şimdi
onarma beni

hangi cama baksam kırılıyorum
yalnızlık uyuyup
sen uyanıyorum
şiir döküyorum kirpiklerine
gül damlatıyorum içine
sen kuş öksürüyorsun

beni söylemediklerimden
terk ediyorsun
sonra mavi susuyorsun

ah uykucu kedi
hayat uçurumu bu
kıyısındasın
ne düşersin
ne kalırsın

sana saklıyım
çaldırma beni
sakın

Kahraman Tazeoğlu​

Korkunun suskunluğa çöktüğü bu şehirde
Aşka izin çıkmadı.
Sevmek uzaktan bakmaktı sana
Sevmek acının diğer adı...
Gitmeli dediğim yerde
Gitmedi sevdan başımdan.
Şimdi öyle çoğulsun ki içimde
Kendimi gizliyorum korkumdan.
Ansızın çaldı kapımı korkularım.
Savunmasızdım ve biraz da çocuk.
Bakışlarımın çarptığı her yer
Bir istasyon bir zaman sessizliği
Kaçırılmış bir trenin ardından
Yığılıp bakakalmak yani...
Çoğuzaman;
Yansın bu şehir!
Geceyi ezdim gözlerimde.
Her parça damla damla yaş olup
Yitirilmiş bir can gibi düşüverdi ellerime.
Korkunun suskunluğa çöktüğü bu şehirde
Aşka izin çkmadı.
Sevmek fikre düşürmekti seni
Sevmek kaybetmenin diğer adı...​