~ meRve ~

---> ~ meRve ~

tumblr_lujvzwurRe1r02g1co1_500.jpg
 
---> ~ meRve ~

+ Her işi yolunda giden insanlar görüyorum…
- Ne olmuş onlara?
+ Hiç ne olacak, sadece kıskandım.
- Kıskandın mı? Neden? Belkide işlerini iyi yapsaydın sende mutlu olabilirdin.
+ Ben mi? Güldürme beni. Yaptım, yapmasına ya.Ama hep bozuldu.
Kimi sevsem önüme engel çıktı. Ne zaman güldüm işte o zaman arkamda bir acı hissettim.
Ne miydi o? Ne olacak dost kazığı tabi ki. Ne zaman yazmaya kalksam kalemimin ucu kırıldı.
Yağmurdan sonra toprak kokusunu hep kaçırdım, hep bir aksilik çıktı. Oysa o kadar özledim ki…
Ne zaman kendime güvenimi toplayıp ona baksam, hep kafasını çevirdi. Ya sonra ne mi oldu?
Sev… Ne oldu? Sustum. Oysa ki daha anlatıcaklarım vardı..
 
Son düzenleme:
---> ~ meRve ~


İnsanın söylemek isteyip de söyleyemediği sözler vardır ya, ne bileyim, böyle bi’,
böyle bi’ kanser gibi hani. Büyüdükçe büyüyor, büyüdükçe büyüyor. Anladın mı? Büyüdükçe büyüyor işte. Seni gördükten sonra, sen öyle büyüdün ki içimde, her yanım sen oldu. Anlıyor musun? Sonra ben, sensiz olamadığımı anladım. Yalanlar söyledim sana.
Bir sürü yalan söyledim sana. Evet. Bu yalanlar öyle büyüdü ki kaçıp gideceğinden korktum. Hep böyle bi’ korku vardı içimde. İşte sen içimdeki o korkuydun. Senin yanında mutsuz olmaya bile hazırdım ben. Hani dünyaları verseler, anladın mı? ‘Dünyaları verseler vazgeçmem’ derler ya. Öyle olmuyormuş işte, o kadar basit değilmiş. Birinin çıkıp başkalarını düşünmesi gerekebiliyormuş yani, anladın mı? Onların mutluluğunu, sevgilerini, acılarını, ne bileyim… Bazen sevmek, fedakarlık yapmayı gerektirebiliyormuş. Anlıyor musun? Ben seni hep beklerim. Bir saat de beklerim, bir ömür boyu da beklerim.

- Mecnun​
 
---> ~ meRve ~

Hani o “midede uçuşan kelebekler” masalı var ya. Mutlu sonla bitmiyor. Ne sanıyorduk ki zaten, kelebeklerin sonsuza dek yaşayacağını mı? Ölüyorlar, dökülen her gözyaşı damlası incitiyor kanatlarını, anlıyor musun? Niye beni ağlatıyorsun? Kelebeklerimin katili, Nazım Hikmet’in dediği gibi “Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.” Niye bu kadar bencilsin, sevdiğim? Sorular hep cevapsız kalıyor, zaten sorulmaya cesaret edilemiyor. Gözler ıslak, gözler yorgun, gözler uykusuz. Eski bir parça kulakları dolduruyor. Ve düşünüyor insan bir gece vakti, o katlanılmaz kalp ağrısı dışında elinde bir şey kalmış mı diye. Ah nasıl unutur, ölü kelebekleri. Midemde ölü kelebekler var, midem bulanıyor, anlıyor musun? Ve ben hiç kusamıyorum, bilmiyorsun. Ben seni ölü kelebeklerle bile seviyorum, görmüyor musun?​
 
---> ~ meRve ~

Günler çok Göksel’den Acıyor’luk gibi, anlatabildim mi? Hava kapalı, gözlerim bulutlu.
Ellerim hep üşür ya benim, bugün ruhumun da tir tir titrediğini duydum. Kalbimde bitirememişim işte. Hala daha içimde. Çekip çıkarsa ya elini kalbimden. 'Acıyor acıyor acıyor, her yolu denedim bitmiyor, kalbimin ortasına bıraktın aşkını, batıyor.' diyor Göksel, öyle. Batıyor ya. O’nu görünce gelen o hıçkıra hıçkıra ağlama isteği, bi’ git ya. N’olur bi’ git. Unutmaya çalıştıkça aklına sürekli o’na yazdığın şiirlerin, günlük sayfalarının, kurduğun hayallerin gelmesi ne demektir bilir misin? Bilme. Çünkü çok, çok 'Acıyor'. ​
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers
vozol puff
antalya havalimanı transfer
Geri
Üst