Hayattaki her kötülük anladığım kadarıyla fazlalıktan ileri geliyor.
Örneğin sesin de, sessizliğin de fazlası kötüdür. Yemek yemenin de, yememenin de; uyumanın da, uyumamanın da; sosyalliğin de, yalnızlığın da; çalışmanın da, tembelliğin de; girişkenliğin de, çekingenliğin de; her şeyin fazlası kötüdür. Ben buna sevginin dahil olmadığını düşünürdüm, ama inanın bana sevginin de fazlası kötü. Çünkü dolaylı yoldan, sadece sevdiğiniz şeyle / kişiyle ilgilendiğiniz zaman, diğer her şeyi aksatmış ve dengeyi bozmuş oluyorsunuz. O dengeyi bozmak da kötülük getiriyor. Plan yapıp ona göre yaşamamız lazım. 10 saat bir şeyle uğraşıp başka bir şeye yarım saat ayırmakta bile zorlanıyorsan orada sıkıntı var demektir, var da zaten.
Yin ve yang'a bağlardım burdan ama hem yorgunum hem de sabah erken kalkıcam. Bağladım farz edin.