---> İçinizde Birşey Kalmasın..
Oyunlarda olur hani. Don't starve'da var mesela. Karakterimizin bir kuklasını yapıyoruz. Canımızın bir kısmını, o kuklaya veriyoruz ki öldüğümüzde dirilebilelim diye. Hayatımıza ise o eskisine göre azalmış canımızla devam ediyoruz. Belki ölmemiz artık daha kolay, ama ölmekten korkmuyoruz. Çünkü, teminatımız var.
İşte. O da bana bir söz verdi. 6 mart 2016 pazar günü saat 07.07'de bir söz verdi. "Bekle" dedi. Ve ben de ruhumun içindeki en kristal parçayı ona teslim etmiş oldum. Şimdi ne kadar süreceğini bilemediğim bir bekleme dönemi olacak önümde. Aslında. Böyle şeyleri saçma bulan bir kadındım. Sadece onun için indirdim, hep elimde tuttuğum kılıcı. Buna değdiğini hissettiriyor.