Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Gecede ayaklarım ağır kurşun mafsallarım
Yürüyorum bir dağ yolunda ateşe dönük
Biraz yaklaşır mısın kır çiçeğim öksüz papatyam
Silahsızım çevrilmişim yalnız sana anlatacağım
İşte ateşledim cigaramı bir soluk aldım
Tütün bastım yarama tuz koydum çaresiz
Oysa damarlarım vuruyor dağ başlarına
Eritiyor karanlığı ilkin gözlerin sonra dudakların
Yanan cigaramın dumanında görüyorum seni
Hep onsekiz Ağustos hep kızgın bir bakır
Sonra bir Akdeniz sabahı aydınlık yüzün
Rüzgarlı bir denizle kolkola kıyıda sen
Kırık bir aynanın parçalarında sen
İlkin saçlarını görüyorum tanıyamıyorum
Sonra yüzünü dönüyorsun biraz Temmuz güneşi
Öyle bir siluetin olmalı rüzgarda biraz sarı
Tek tek ufak ufak çizgiler kağıtta
Eğilirim suya yaprakların arasından bakarım
Yüzünün bir yanı başlar konuşmaya
Omuzumu sarsıyor anılar yürüyelim biraz
Kolay mı çılgınlıklara yürek tutmak
Biraz zehir sert içki sonra bir yudum soda
Bir soluk bir soluk daha tut beni düşeceğim
Yaklaştırıyor uzaklardan gelen bir türkü
Önce seni sonra bir kenar mahalleyi
İki saattir karamsarım ayakta duramıyorum
Dolduracağım sabaha yaklaşırken dağ başında
Mavi bir demir kadar sert olacağım ...
Offf off...
İçesim geldi kırmızı bir şarap;
Ama sıcak tarafından.
Şarap hafiften ısınırken
İçimin sana hep ısındığı gibi
Kıpkırmızı karanfil dudaklarından
Karanfil tadı geliyor
Her kadehi yudumlayışımda
Seni öper gibi.
Benim yaptığımı yap sen de.
Aklına düşersem aklımda olduğun gibi
Bir sıcak şarap yudumla
Hafiften yağmur çiselerken balkonunda ...
Öyle doluyum ki
Yağmur dolu bulutlar gibi
Yağacağım birazdan
Belki sağnak; insanı sersemleten.
Belki bir yaz yağmuru
Özlemle beklenen
Belki öfkeyle kükreyip yağacağım
Dolu dolu kırıp geçiren.
Öfkem geçecek yağacağım sakin sakin
Yağacağım pembe özlemler gibi.
Belki tane tane bembeyaz kar olarak.
Bilmek isterseniz ben ozaman
Yağacağım içim huzur dolu olarak
Sevda türküleri olacağım
Buğulu gözlerden sicim gibi akarak
Kavuşmak için ellerim göğe açılacak
Özlem özlem dualar okuyacak ...
Hiç bitmeyecek sandığım gecelerden birinde
Gözyaşlarım uğurladı seni giderken.
Eskisi gibi değildi bakışların
Bir şeyler vardı yapmaya çalışıpta yapamadığın.
Dindiremedim içimdeki sessiz çığlıkları.
Umudum bile yetmedi seni getirmeye …
Gel desem bile gelemez sesimi duyamazdın
Gözlerim gece nöbetlerinde kaldıbekledim.
Gelmedin.
Hiç gitmemiş gibiydin resimlerde.
Hiç kimse sen değildi ki
Sanki teninin sıcaklığı vardı bedenimde.
Düşüncelerimde bir yorgunluk belirtisi
Kırgınlıklarım isyanlar içinde şimdi.
Vazgectim artık!
Seni sevmekten değil senden vazgeçtim.
Bu defa ben gidiyorum.
Kırgınlıklarımıumutlarımı sana bırakıp
Siliyorum anılarımı.
Bağrımda senin ateşin yanıyor
Elvedasız yolculuğum başlıyor...
Sağnak bir yağmur yağıyor İstanbul'a
Kaldırımlar sırılsıklam
Kalmıyor sevgilinin ardından
'Görünsün' diye dökecek yaşlar
Ve satılığa çıkıyor gözyaşları
İnsan bir kere olsun
Doya doya ağlayamıyor.
Sağnak bir yağmur yağıyor İstanbul'a
İşte o vakitler
Bir terkediliş vuruyor kalbe
Hüzün bulutları çöküyor yüreğime
Sigaramın eşgali belirsiz
Sigaram sönük
Umudum sönük
Boşuna çekiyorum hayatı
İşlevini kaybetmiş bir sevda çekiyorum
Anla artık İstanbul anla!
Seviyorum.
Sağnak bir yağmur yağıyor İstanbul'a
Kimseler kalmıyor sokaklarda
Bir bir ışıkları sönüyor şehrin
Zifiri karanlık oluyor sevdalar
Patlıyor gökyüzü
Yanıp sönüyor umutlarım
Yanıp sönüyor canım.
Sağnak bir yağmur yağıyor İstanbul'a
Aklıma düşüyorsun gülüm
Konuşmuyorsun
Ağlıyorsun
Sen İstanbul'a sağnak bir yağmur gibi yağıyorsun ..
puslu bir günün kalıntısında
anason kokusu sinmiş külleri
savrulurken akşamın
daha da büyür çaresizliğin sesi
kimsesiz bir ağıt başlar içimde
işte o an büyür isyanım
ay tutulur dilimde
kekeme sözcüklerim saçılır sokaklara..
ah aşkımın zemheri firarisi
özlemin kaç halini anlatsam sana
gidişinin yangınında küle döndü yüreğim
gidenlerin ardından bakarcasına
gözlerine kayıyor gecenin yıldızları
genzimi yakıyorsun gitmelerinle
ağıtlar çınlıyor kulaklarımda
hasretin en kralı oturuyor içime...
gece zifir
sensiz her gece zehir
adımlarım düştükçe caddelere
alev alev yanan karanlık değil
tenimin tutuşması sensizliğe
saçlarının uğultusu gelir rüzgarın sesinde
biraz daha kanar dudaklarım
adımlarım özlem yazar kaldırımlara
lodosun en vurgununa emanet düşlerim
hüzünler ekerim yüreğimin deltasına...
şimdi hangi resmine baksam
kaçırıyor gözlerini
bir nefeslik sigarada yakıyorsun
yarım kalan sevgimi
keşkelerim dökülürken yağan yağmurla
yalnızlar tünelinde yankılanır adımlarım
yollarım uzar berduş sabahlara
gölgen uzaklaşır gözlerimde
susar ahkam kesen bütün şiirler
yetmez olur kalemim öleni diriltmeye...
- _Ömür dedigin nedir ki_-
Bazen kisa bir yola benzer
Bazen de pamuk ipligi kadar da incedir.
Degerini bilirsen eger
Okyanuslar bile dolduramaz
Avuç kadar kalbinin hücrelerini
Iste o zaman anlarsin ve farkina varirsin Yasamin kiymetini bilirsin.
Ve bazen de öyle güzellikler
Mutluluklar yakalarsin ki ucundan
Hiç kaybetmek istemezsin...
Aska sevgiye ve dostluga dair
Iste ömür insana o zaman uzun gelir..
Sen hiç gururun için sana mutluluk veren
Hayat veren ve sana yaşamında hiç keşke dedirtmiyecek
Sevgiyiözlemihasretitutkuyu
yaşamanın ne denli güzel olduğunu
Mutluluğun hiçte erişilmez olmadığını
Mutluluğun sana kalbin kadar yakın olduğunu hisettiren
Özlemin baldanda tatlı olduğunu ve bu tadın anlık değilde
Eğer istersen bir ömür boyu söreceğini
Hasretin seni kor gibi yaktığında bile
o yangının acı yerine sana haz verdiğini
O.Tutku ki her dakika her saniye yanında olsan bile
Sanki ilk defa görüyormuş gibi
Her bakışta her dokunuşta her öpüşte sanki ilkmiş gibi
Hiç bıkmadan usanmadam her defasında dahada çok içten sıcak
Vazgeçilmez insanda doyumsuzluk hisini uyandıran
Ve Bir sevgi tanımı sınırı olmıyan seni bile aşan
Sana sormadan kendi kendine gelişen derinliği okyanusları
Bile aşan kendi kendine onu ben yarattım ben bitiririm bile dediğinde
Bitmeyen ve karşında durup ben çok özelim beni yaşamalısın
Bana ihtiyacın var ben olmadan sende olmasın.
Bensiz içi boş bir iskeletsin. Hayatın anlamı
mutluluğun kaynağı
Özlemin tatlılığıhasretin yangınıtutkunun
duyumsuzluğu benim.Yaşaman ve hayatta tat
alabilmen için tüm mazemen bende benim diyebilen
.Ve en önemli şey YAŞAM.Her şeyi içinde barındıran
ufacık bir tebesümün verdiği mutluluğu unutma ona sahip çik
senin hayata renkli baka bilmen için o ufacık tebesüme
bile ihtiyayıcın var diyen en büyük acıları unut
bunları düşünme bunlar seni bitirir yok eder
ve sen olmadan ben olamam.İyi olan her şeyi
alıp kötü olan her şeyi atdiye bilen bir hayattan
ve şimdiye kadar anlattığım onca güzel duygulardan ve
hislerden gururun için vazgeçtinmi .
Eski fotoğraflardan çıkma bir düşsün gözümün önünde
Git desemkaybol sonsuza dek desem...öleceğim ben
Sana dair korkularım hep bu yüzden...
Açtım çekmecemidağıttım dört bir yana.Seni aradım aslında...
Bir fotoğraf yeter dedim.Yırtıkeski ama bir tanesi unutmuş olayım
Yakmamış olayım!!!
Yüzünün tüm hatları belirsin gözbebeklerimde...
Ve şimdi elimdeyakılması unutulmuş bir fotoğraf.Titriyor bedenim boydan boya.Oysa alttarafı bir kağıt parçasıüzerindeyse...neyse
Biraz bükülmüşçatlak çatlak olmuş kenarları yüreğim misali...
Seni öyle görüncesoluğum kesildi önce.
Yıpranmıştı kağıdınkenarların kıvrık ve gözlerin...benden öte
Yüreğim üşüdüirkildim önce.
Gözlerin ardına atma beni...
Sana gel derken böylesini kastetmemiştim oysa
Geleceksen gülüşünleellerinlegözlerinle gel
Yüreğinle gel...
Seni öyle özlediğimi hissediyorum ki derinden
Koşmak istiyorum kollarımı açarak seni sarmak için
O güzel gözlerinde kaybolmak özlemimi yüreğine hapsetmek için
Tatlı bir meltem gibi saçlarını okşamak en güzelinden
Birtanem bir yanım masmavi deniz diğer yanım yemyeşil doğa
Beybeyaz martılar dans ediyor güneş ışıltısı altında
Rüzgarda adeta el sallıyor papatyalar başlarıyla
Bu güzellikler arasında vapur sesleri geliyor derinden
Yüzümde sevinç beliriyor aniden
Diyorum belki belki bu vapur getirir sevdiğimi
Böylece gözlerime ışık gelir güzellikleri görür diyorum
Yüreğim istediğimi bulur da mutlu olur diyorum
Hasretim diner yanındayken bile özlediğimin yüzü güler diyorum ...
Yalnızım şimdi artık.
Ayrılığın titrek kaldırımlarında gezerken bedenim
Ben hala senden arta kalan hatırları besliyorum son kalan sigaramla
Bu kadar kolay nasıl vazgeçilir almışken her şeyi göze
Bir şelaleden atlarcasına dalmışken varlığının satır aralarına
Kayan yıldızlar bile kayarken görülürken
O kadar sessiz oldu ki hayatımdan çıkışın
Bekleyip bir can kıyısında
Geleceğinin ümidini büyütmek bile yetmişti oysa
Doludizgin sevdalar çiçekli baharlar
Kayıp şehre söylerken son şarkımı
Yalnızlığıma mahşer günüme kabus oluyorsun
Her beklediğim durakta seni görüyorum
Bildiğim onca şeyi unuttum ama seni silemiyorum
Bilmem neye geç kaldım ama seni çok seviyorum...
Kısa bir mola vermek istiyorum izin verir misin hayat...
Acıyan yerlerimle kelimelere sığınma vakti şimdi
Uzak şehirler arıyorum yüreğimin yabancı olduğu.
Keşfetmediğim görmediğim bilmediğim bir yer olmalı...
Hatırlatmamalı seni bana...
Demek ki deniz olmamalı....
Vedalaşmamalıyız seninle
Sana bu iyiliği yapmamalıyım!
İlk kez nefretin eşiğindeyim ama...
Senden vazgeçemem... Bilir herkes...
Acıyan yerlerimle düşlere sığınma vakti şimdi
ne olur yakmayın ışıkları ben herşeyi çizerim düşlerimle...
Neden yine yabancılaştım?
Bu senin suçun...
Herkes kendi ipini çeker
Herkes kendi akıtır gözyaşını
Ama...
Sen ben yok aramızda... Bilir herkes...
Senden ricalarımı anlatmam zor sana...
Ne olur çok görme bana hayatı. Ne olur dokunma...
Acıtma...
Gülümsememi sever sevdiğim en çok bari ağlatma...
Kısa bir mola vermek istiyorum izin verir misin hayat...
Gerçekler sancı yapıyor az bir düş alıp döneceğim!
Ömrümü solduran bir zehir gibi
Saldırınca tenimi kemiren hasret;
Coşkun bir nehir olur akarım deli deli
Şimdi vuslat vaktidir beni göğsünde hisset!
Karanlığı kovarım düşüncelerden
Sessizliği ortadan kırasım gelir.
Çığlık çığlık yükselir adın göğe dilimden;
Sana varılan yollar bir solukta geçilir.
Ardında belirince bir anda ayak sesim
Boynuna dolanınca görünmez kollar
Ensende esiverir ateşten yel nefesim
Uzak orada biter yakın orada başlar.
Dinle yağmur sesini pencerende çınlayan.
Bil ki ben geldim o an sel olmuş gözyaşımla.
Kulak ver fırtınada rüzgar değil haykıran
İnleyen bir çam gibi kökü uzak toprağa.
Hiç kalbin ağrıdı mı sebepsizce
Hiç için titredi mi sıcak yaz geceleri
Dolunaya baktığında hissettin mi hiç
Yapayalnız derin bir karanlıkta olduğunu
Ve acı bir şekilde farkına vardın mı
Kalabalık içinde sessizce dolaştığını…
Düşündüğün şeyi bilmeden uzaklara takılır gözlerin;
Ellerin bilmediğin elleri tutar sanki
Tuttuğun el sana huzur verir de;
Sen o huzurla bir türlü rahatlayamazsın…
Boğazında kelimeler düğümlenir yutkunursun;
Bakışların buğulanır gözlerini kısarsın
Tek damla düşmesin diye çabalarsın;
Bilirsin ilk düşen damla habercisidir; sağanakların
Bilirsin sağanakların ardından körelir; duyguların
Bilirsin ki içindeki yangınlar büyür sağanaklarda…
Sen bilirsin ama kalbin bilmez bunları
Yaşadıkça yaşar sevdalar kalbinde
Büyüdükçe büyür kalbin her sevdayı saklar içinde
Gün gelir sığmaz olur kalbin göğsüne
Taşıyamaz olur bedenini artık yorulur…
Duyguların ağır gelir; ezilirsin
Bir gün açıklanmamış duygularınla köşende
Teslim olursun ölüme
Sessizce...
Geceme dolan yalnızlığımda çoğalan kelimeler kadar anlamsızım...
bundan böyle hayatım; neresinden bakarsam bakayım boş ve saçma yönsüz
ve yolsuz sakin ve akışkan duru ve çamurlu...
isyan etme!
karşı çıkma boşuna "istediğim bu değildi"deme sakın..
Söyledigini yaptım!...
Keşke gideceğim yolculukların adresini bilsem...
neresi olduğunu önceden kestirebilsem...
öyle çok öyle çok istiyorum ki çekip gitmeyi...
şairin dediği gibi;
"biliyorsun ben hangi şehirdeysem yalnızlığın başkenti orası bir de sevgili
çocuk biliyorsun kişi tutkularıyla yalnızlığını adlandırıyor o kadar...
" sen yeter ki içimden düş artık düşlerimden çık...
seni deli bir hasret gibi seni tutamsız bir nefes gibi
seni gökkuşağını görüp gülümsemek gibi tatlı naif
acısız buruk yine de sevgili unutmak istiyorum...
Söyledigini yaptım!...
Zamana karşı kürek çekmiyorum ne zamandır...
zamana karşı; hayâl umut gelecek kaygılarıyla yarışmıyorum...
bekliyorum bırakıyorum dalgalar ayaklarıma ulaşsın...
geceme susan gözlerine inat
uyumaya çalışıyorum sol yanım hüzün sağ yanım yalnızlık
senle yaşamayı belki beceremedim
ama sensiz yaşamaya alışıyorum.....
İçerimde ayaz dışarıda yaz vardı
gözlerim buğulandı
gözyaşım zaten uçurum kenarındaydı
suçlu belki adımlarımı birbirine dolaştıran şişedeydi
bilinmez belki gözyaşlarım intihar etti.
Yokluğun hançeri vurdu sırtımdan akşamüstü
gün sırtını döndü
şahitlik etmek istemedi gecenin kanıma girişine
akşamüstü deniz kızıldı
gökyüzü lâl
saçlarım sevdiğin kızıldı
ay hilal
kabul olmaz dualarımla yalvardım
hain rüzgar kalleşlik yaptı
saçlarımı okşadı yüzümü yaladı
dudaklarım çatladı.
Sen bilmezsin tuzludur gözyaşı
canım yandı.
Hain rüzgar kalleşlik yaptı
fesleğen kokusunu getirdi
geçmiş yıllara giden bir anafor içine aldı beni.
yazdı
sıcaktı
sahil ıssızdı
yüreğimde senin adın özlemdi
gözlerim başka ne yapsaydı.
SENSIZIM
Mutlu muyum saniyorsun sensiz
Unuttugu mumu yoksa hiç hatirlamadigimi mi
Yok yok seni hiç unutmadim
Lanet olsun seni kirdigim o güne
Lanet olsun bana sensizlik çok zor
Sensizim yalnizim iki arkadasim var simdi
Biri yalnizlik biri mutsuzluk
Sensiz geçen günlerimde tanistim onlarla
Yalnizlik hiç birakmiyor beni
Mutsuzluk terk etmiyor
Bende kirmiyorum onlari
Seni kirip terk ettigim gibi
Onlari üzmüyorum yasama küstüm
Gülmeyi unuttum sensizim
Yalnizligim ve mutsuzlugumla birlikteyim....
