Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
"Özgürlüğüme" ihanetimdin,
Aşk olsun dedim..
Sol yanımı dinledim
Dinledim de bilemedim;
ben koşmayı öğret dedim daha yürüyemeden ben, bırakıp gittin..
sahi ben senin neyindim ki yar(!)
böyle kolay vazgeçebildin?
Yazamıyor artık kalemim,
Dizelere dönüşemiyor kalbimin yalnız heceleri,
Ayrı düşmüşler sanki
Ya da sıkışıp kalmışlar gönül dağımda,
Birleşemiyorlar kelimelere...
Seni unuttuğumdan değil
Ya da özlemediğimden!
Sadece
Tükendi kelimeler...
Aynı kat etmek zorunda olduğum şu uzun yol gibi
Ulaşamıyor ki karşıda yükselen kurak dağlara,
Yaklaşıyor fakat kavuşamıyor ısrarla...
Bu sabahta senden vazgeçtim,bütün sabahlar gibi...
güneşin ilk ışıklarına vererek umutlarımı,oyuncak dünyamın kapılarından çıkıp,girdim insan kalabalığına...
bu sabahta senden vazgeçtim,
kanlı bir gülücük dudağımda...
Bu sabahta senden vazgeçtim...insan kalabalıklarında kaybolursam, belki kaybolur diye düşündüğüm içimdeki aşkın,gözlerimde seni aratıyordu insan yüzlerinin tarifsiz derinliklerinde...
bu sabahta senden vazgeçtim,
paslı bir lanet dilimin ucunda...
Bu sabahta senden vazgeçtim...Kadifeden Kesemi takıp dudaklarıma,bir gülücük kondurup gözbebeklerime,girdim dünyanın koynuna...
bu sabahta senden vazgeçtim
sakladığım hüznüm damarlarımda...
Hatırlıyor musun bu sabahta senden vazgeçmiştim...Bu akşam da senden vazgeçiyorum;
adresimi değiştirmedim:
Boğazımda düğümleniyor sözcükler..
Tam çıkacakken zor tuttuğum..
Söylemek için ertelediğim..
Erteledikçe bittiğim..
Akıtamadığım gözyaşım var..
Bir türlü son damlasını dökemediğim.
Birşeyler var içimde,,hissediyorum,,biliyoru m,.
Üstüne gidildikçe hasaslaşan, dudaklarımdan bir türlü çıkamayan,,yüreğimin tam ortasını mesken etmiş,,kalmış,,kalıplaşmış..
Söylemek için çırpındığım gecelerde,,senin olmadığını anladığım gecelerde cümlelerim düğümlenip boğazıma yapışmış..
Gözyaşlarım ardı ardına süzülmüş sel olmuş yağmura dönüşmüş..
Yokluğunun üzerinden kaç mevsim geçmiş de kalbimdeki fırtına dinmemiş.
Sesin kulaklarımdan gidememiş.
Rüyalarımın en uzun en güzel hikayesi olmuşsun ancak bu kez de aramıza uykudan uyanışım girmiş.
Kalbimde her dokunuşta kanayan,,bir türlü kabuk bağlamayan yara oluşmuş..
Ne bir merhem ne de bir ilaç..
Sürsemde geçmezki..
Geçemezki.!
Ne merhem ne de ilaç,
İkisini toplasan bile,,
Bir sen etmezki !