Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Uslanma hiç hep deli kal Büyüme sakın çocuk kal Es deli deli böyle kal Son harmanında sevdanın Tüken toz toz savrula kal Suçüstü bulmalı ölüm Ölürken de sevdalı kal...
Yorgun değilim seni beklemekten seni düşlemekten geçen günlerden, yeniden başlasam da bir başka yenilgiye.
Yorgun değilim ne aşktan ne dostluktan ne de ölümden, geceye gözlerimi açarak bakıyorum.
Yorgun değilim ne acıdan ne umuttan ne de korkudan sonbaharla birlikte kazıya başlıyorum
Yorgun değilim ne geçmişten ne şimdiden ne de gelecekten; bir yalnızlığım vardı, gittikçe aşıyorum
Senden sonra gecelerim boşuna geçiyor artık yüreğimi sesinle sulamadan uyumanın tadı yok rüyamda seni görmenin hayaliyle koysam da başımı yastıklarım zindan oluyor sensiz gecelerime gecelerime kabuslar dolup kanatıyor yüreğimi... Sensiz hiçbir şeyi yaşamanın tadı yok şimdilerde uçurumlardan atıyorum kendimi öleyim diye onu da beceremiyorum ki sen yokken yanımda ellerim, ayaklarım, bu yüreğim senin tutsağın ne olur beni hasretinle bir başıma koyup gitme...
Bu satırlar; yüreğimi yerinden çıkarıp ellerine bırakmanın, bir de dizlerine çöküp yalvarmanın en onurlu en gururlu halini yaşarken, yüreğimden dudaklarıma akan yalnızlığın o hırçın sessizliğinde, anne kucağının rahatlığını bana yaşatan senin satırların... Sevgim seninle tat buldu seninle kandı aşkın lezzetine, bu yürek bir lahza olsun seni asla unutmayacak...
Yüzümün bu kadar aydınLık oLması niye biLiyormusun?Neden bu kadar içten güLüyorum?
Yaşamdan bu denLi keyif aLmamın nedeni ne?Kendime baktığım zaman sadece seni görüyorum artık.Seni gördükçe yeniLeniyorum,mutLu oLuyorum,keyifLeniyorum.Hep seni bekLedim ben,seni aradım!Başka yüzLere sen diye baktım.Başka koLLara sen diye sarıLdım.
Herkesi sen sandım ama yanıLdım.Senin gibi oLamazdı hiçbiri.Ne güLüşLeri sendin,ne gözLeri.OnLar sadece birer suretti.Ruhu,ateşi,yüreği oLmayan birer suret…
Yağmur oLup ısLattın beni,kar oLup üşüttün…Sonbaharda ağaç oLup yaprakLarını döktün üzerime.Baharda renk renk çiçek oLup açtın bahçemde.Yazın sarı sıcak oLup ısıttın beni.Kadeh kadeh içki oLdun içtim…
ŞarkıLarda ezgi oLdun;dinLedim.Bana bakıp “ne oLuyor sana” diyenLere cevap biLe vermedim.Seni unuttuğumu artık aramadığımı sansınLar istedim.GüLdüm.GüLüşümLe aLdattım onLarı…İnandıLar.Seni yaşamaktan hiçbir zaman vazgeçmedim oysa.Uzaktaydın sen.Ama bir o kadar da içimdeydin.Beni izLiyordun biLiyordum ya da öyLe zannediyordum.Sana sakLadım içimde yıLLardır biriktirdiğim sevgiyi…
Yüreğimdeki heyecanı,dudakLarımdaki ateşi,gözLerimdeki parıLtıyı,eLLerimdeki titremeyi,küçük dokunuşLarı sana sakLadım.
Ve bir gün çıktın karşıma.Şimdi seni buLduğum içindir bu çocuksuLuğum.Seni buLmanın çoşkusudur bu.İçimden dışarıya taşan yepyeni bir hayatın başLadığını biLiyorum.Ve bu hayatın içinde vazgeçiLmez kıLdığım tek şeyin SEN oLduğunu da…
GitSem Diyorum.... CooookkK uzakLara... YaLnizLigin hüKüm SürDügü BiR Yere... SenSiz kaLabiLeceGim Bir Yere... GözLerini GörmeDen YasaYabiLeceGim biR Yere... Ama Seni GöRemeYeceGim Bir YeR YokKi... GözLerin Hep hayaLimde akLimda... Canimin caniNa isLemis sanKi... KoKun siNmiS üZerime... YataGimda kaLdi sac teLin... Yüregimde kaLdi bakiSLarin...
Ey SevdiGim... BeBeGim... Sen BeNim HerSeyim... GözLerine Her bakiSimda iCimden SöyLemek Gecti HersEyi.. SeNi SevDigimi... biLmeDin... SenSizLikte kayBoLdugum Her anda gözYasLarim seL oLdu,beLLi EtmeDim.. HicKimSeLere... biR deLi aSk vaR iciMde.. ciYansi yaLnizLigimda YasaDigim... yaLnizLikta YasaDigim... Ben hep yaLnizDim.. sen Yoktun...senin haßerin biLe yoktu sevDigim... habeRin biLe yokTu.. seNin aSkin hep Bende... Bunu biL biLiyorum biLmeyeceksin ya, söyLüyorum... seNin asKin hep Bende ... CaniMin taa İcinDe... asLa BitmeYecek... Benden baSka bir SeHirde,biR üLkeDe... biR kıtada... Sakin keNdini yaLniz HisSetme... Sakin! Benim yüreGim hep seNde ... beNim akLim hep Sende !
Sen çölde yasacak yagmur kadar degerli. Dalinda açmis çiçek kadar güzelsin. Kaybedilmeyecek kadar önemli. Kaybedilincede bulunmayacak kadar ÖZELSiN BiTANEM...
SEVGİYE VARMISIN ?
SEVGi; DÜRÜST VE MASUM, SEFFAF AMA GiZEMLi, UZUN AMA GÜZELLiKLE DOLU, YALANIN VE KÖTÜLÜĞÜN ULASAMADIGI YOLDUR, VARMISIN???
'''''''SANA AĞLARIM''''''
seni helal bildim bu tene, bak sana ağladım yine; ellerimde verdiğim güllerin hüznü, arıyor gözlerim karşımda gülen yüzü; ve son demde, son nefes de, seni sarar, sana ağlarım yine....
hepsi içimde saklı. içimde bir firtına var ki sorma .. her şey yerdeğiştirdi sanki, kalbim mideme indi sanki, çiğerlerim nerde ki ...herşey yerinden gitti,sen gibi... sende gittin ya hani, evet şu an yanımdasın aynı yerdeyiz belki ama sen gittin.... herşeyi alıp gittin.ne denizi bıraktın bana nede bir gökkubbe var üstümde ... yer bile yok artık . düşüyorum hep kara bir deliğe....
yanlış bir şey mi söyledim ? söyle , dilimi keseyim... kötü gözlerlemi baktım ? söyle, gözlerimi kör edeyim..... tiksindin mi dokunuşlarımdan ? de ellerimi kırayım..... sen söyle nerde yanlış yaptım.........?
hiç mi şansımız yok tekra denemeye ? hiç mi sevmedin beni? tüm sözler nerde ? o bakışlar ? ellerin ? sen ? . ? ?
neyse git... . ben de giderim buralardan sonunda ...her şey gibi.... senin gibi...... bende giderim..... hem ne olmuş artık sana dokunamayacaksam,ne olmuş sesini duymayacaksam, gözlerinde ben olmayacaksam ne olmuş................. biliyorum bu yazdıklarımı okumayacaksın belki kimse okumayacak ama ben yinede yazıyorum işte.... hep yazdığım gibi yine yazıyorum.. ve ilerde yazdıklarım gibi bende yok olucam.... sen gibi................
sen şimdi git......... bende birazdan gelirim yanına .... olmadığın her yere.....
üzgünüm.herşey için üzgünüm , sen deli bozgun bozkırlarda koşarken ben ardından baktım , üzgünüm... dizginliyemediğim için seni ,kapatamadığım için çitler ardına............................
Gözlerini özledi gözlerim...
Kokunu...
Sesini...
Tenini...
Seni...
Seni özledi yüreğim... Her sabah kuşlar getirirdi düşlerii bana;kanat çırpışlarına kulak kesilir,birden kalkardım yatağımdan hatırlıyorumda...
Her geldiklerinde ve ben her duyduğumda seslerini,sen gelirdin aklıma sevdiğim...
En güzel düşümdün çünkü benim...
Çünkü kuşlar seni getirirdi bana... Gözlerini özledi gözlerim...
Kokunu...
Sesini...
Tenini...
Seni...
Seni özledi yüreğim...
.................. Sevdiğim...
Ne çok özlemişim demeyi sana...
Sevdiğim,
Sen...
Sen,
Sevdiğim....
Ah!.. Ne çok özlemişim...
............... Sisler inmeye başladı her gecenin sabaha karıştığı vakitlerde yatağıma...
Kuşlar mı ölüyordu yoksa ben miydim ölen bilmiyordum...
Sisler beni yatağıma mahkum ediordu ve ben her sabah bir kuşu yitiriyordum yatağımın başucunda...
Sen her adım attığında uzaklara, benim penceremdeki bir kuş daha yokoluyor; düşlerim gidişinle karanlığa karışıyordu sevdiğim...
Senin her adımında kanatları kırılıyordu kuşlarımın ve boynu bükük düşüyorlardı yatağımın kenarına... Ben...
Esir sislerin arasında...
Gözyaşlarım sessiz sessiz akıyor sevdiğim...
Senin gidişine mi sel oluyor yoksa başucumdaki ölü kuşlara mı bilmiyorum..
Gözyaşlarım sessiz sessiz akıyor sevdiğim...
Senin ayak seslerini...
Senin gidişini duya duya...
........... Gitme diyemedim hiç ardından...
Sessizce dinledim gidişini...
Sessizce bekledim gelmeni...
Ama sen...
Sen hiç gelmedin...
Ve ben...
Ben hep bekledim..
......... BiLMeZDiM öLüM GeLeCeK GöZLeRiNDeN BaNa!!! Gözlerin düşlerimdi...
Düşlerim kuşlarda...
Kuşlarım ölü...
Düşlerim karanlıklarda...
Gitme diyemedim hiç..
sustum ve bekledim..
Gitememeni diledim...
Ama sen gittin...
Ve ben...
Bittim... Gözlerine inandığım, bu yazı sana...
Bekliyorum aynı yerde seni...
Elimde kuşlarım bekliyorum, Belki yine kanat çırparlar diye umut ediyorum...
Belki...
Belki getirirler kanat çırparak seni bana...
Yada...
Sen gelir canlandırırsın onları,düşlerimi hediye edersin bana...
Belirsiz bir saat, yeniden dışarı atıyorum kendimi.Aradığımın ne olduğunu bilmeyen yada bilerek inkar eden gözlerle görüyorum cadddeleri. Seni mi arıyorum?
Neden insan istediklerini inkar etmeye zorlanır defalarca.. Neden karşılıksız kalır en değerli dokunuşlar hiç haketmeden? İkimizde birbirimizden habersiz atarız caddelere kendimizi.. Sen ne aradığını bilmeden, hergece tanınmayan silik yüzlerin arasında oturursun sabaha kadar. Bomboş, yapayalnız bir kalabalığın içinde unutursun kanayan yüzünü. Gün doğduğunda iyileştirici uykunun kollarında aydınlanır ruhunun karanlığı, ta ki yeni bir karanlık gelene kadar pencerelerine.. Ben ne aradığımı bilsemde, hiç umudum olmadığını bilerek sarılırım yalnızlığıma. İnsanlardan kaçarak yürürüm caddelerde. Bütün tanımadığım yüzler yalnızlğımı hatırlatır daha da fazla. Bütün adımlar büyütür acıyan yanlarımı yeniden. Hep tükenmiş olarak dönerim suskun bir güne. Hep kaybetmiş ve ağlamaklı..
İtiraf etmekten korkarak başlamayacağız, ruhlarımızı kurtaracak bir aşka. Mutluluk hiç bize ait olmayacak. Ödünç hayatların gölgelerinde izleyeceğiz uzaktan uzağa. Yıllar geçse de umutsuzluk birikintilerine basarak, başı önde, tanınmayan iki yüz görecek insanlar. Sessizliğin içinde, kimsesiz caddelerde gezinen iki yalnız yürek. Soğuk bir gece, kimsesiz caddeler ve iki korkak yürek...
Sürgün sevdalarmis payima düsen ben bilemedim...yüregimi bir yabanciya açarken..gerçekleri köreltmis gözlerim,sana alisirken masum hayallerle ben...sen yerine yoklugun sevmisim...ben tanridan bir seni dilemistim,belli ki.... en imkansizi secmisim neden birtanem?.söyle neden?....... neden seninleyken sensizligim?...... mutlusun belki baska bir sevdanin kollarinda,ama ben yoklugunla burada.hergün gelecegin günü beklemekteyim..dualarima ahlar koydum.bana gelmedigin her gece yazilsin diye hesabima..neden hala seni sevmekteyim?bir sevda agliyor simdi avuçlarimda.atsam seni dillerimden..kurtulsam sebebim olan gözlerinden..ben istemez miydim?sirf inat olsun diye sevdama çizik atan yazgima..ama olmuyor sevdigim!.... bir emanet biraktin ki bagrima..aglasam yakarsam......söküp atamam!..... bu emanet can durdukça bagrimda.seni seviyorum bir kere diyemedim ben sana..diyemedim seni ölesiye severken...nasil söylerim sen ihtisaminla karsimda dururken?..... nefesimi alan sen!..... kelimelerimi tüketen sen!..... nasil söylerdim sen gözlerime öyle bakarken?..... nasil nefes alirdim imkansizim karsimda dururken?.... içimi titreten sevdigim!.bir gün olsun bana gelsen..kurtarsan beni bu kahrolasi çaresizlikten..ne hakkin var almaya seni yüregimden?.... nasil olur da yüz çevirirsin.. benden...haketmedim!..haketmedim böylesi sensizligi ben..isyanim tanriya!....... o kadar gücüm yok!..... çikartamiyorum seni kirik kaderimden..... hayat yollarima uçurumlar koymus..... hangi yolu denesem..yokluguna çikar vardigim her yokus...sen sanipta sarildigim sevdalar.meger yazgima isyanim olmus.... ama olsun sevdigim!..... kapinda sana ait bir sevdayla ben..... beni saracagin günü bekleyecegim...... beni sevdamla alip gotürecegin.kimsenin bilmedigi.... bizi bizden alamayacaklari diyarlari bekleyecegim...o gün geldiginde ben sana...geçen zamana inat!..gözlerine baka baka..... hiç korkmadan... sıkılmadan..seni seviyorum diyecegim......... ve o gün ümidiyle ben..... gözlerine sürgün sevdami bekleyecegim..
Her gece olduğundan biraz daha muhtacım sana.Kırgınım aslında, kızgınım…Hayır sana değil; Seni kırıp üzen şu aptallığıma… Ne olursa olsun! Zamanım da mekanım da değişmiyor.
Hep her zaman aynı yere çıkıyor bütün yollar;
Sana!..
Uzun zaman oldu içimdeki maviler donalı. Kendim seçtim sevdayı tek başıma yaşamayı. Yalnızlığımın sorumluluğunu taşıyacak kadar da yürekli olduğumu düşünür ve söylerdim herkese gururla. Geceler sancı olur işlerdi içime ama yüreğimde yaşattığım sevdamı düşündükçe, içime yayılan sıcaklık alıp götürürdü tüm sancılarımı... Ne kadar zamandır böyleyim, ne kadar zamandır en yakın dostum özlem, hatırlamıyorum. Sanki zaman durdu. Evet özlüyorum ve özlemeyi de seviyorum.
Çünkü özlemin içinde aşkım, mutluluğum, umutlarım var. Gidenlerin ardından ağıt
yakmamayı öğreneli çok uzun zaman oldu ama sen bambaşkaydın. Kimseyi senin kadar
sevmemiştim ki. Seni birine anlatmaya kalksam sözcükler yetmiyor, kelimeler
acizleşiyor. Neye benzetsem, hep bir yanın eksik kalıyor... Gülemiyorum artık? En iyi yapabildiğim şeyi kaybettim? Aslında önce seni ve senle birlikte herşeyimi kaybettim. Yanımda yoksun. Olsan sarılırdım sana sıkı sıkı. Bırakmazdım, sıkılır, bağırır çağırırdın ama ben biraz daha fazla
sarılırdım sana. Biliyorum benden bağımsızdın, hiç sahip olamadım sana. Olmakta istemedim aslında, çünkü hep yanımda olacaktın... Ya da ben öyle sandım... Dinlediğim her şarkıda, her yağmurda ıslanışımda, dalgaların kayalara çarpışında, her nisanda ve her eylülde, sen yeniden gidiyorsun benden. Ben bu ayrılışların acısını yaşarken, birgün gidebileceklerini düşünerek, kimsenin gelmesine izin vermiyorum… Sana ilk satırlarımı yazdığımda, yine mum ışığı vardı odamda. Soğuk, beyaz bir
defterin her şeyi hayale dönüştüren sayfalarında, ilk kez seni yaşamıştım. Şimdi
uzun yağmurların ardından yine mum ışığıyla dolu odamda, yine ve hala sana yazıyorum. Çünkü ben her hayal kırıklığım, her duvara çarpışımdan sonra hala sana dönüyorum. Ortasından kopartıldığı için hiçbir zaman sonu gelmeyecek günlerimize dönüp, hala seni arıyorum. Çünkü hala seni ...
Kocaman bir sessizlikti yaşamlarımız, çoğu zaman kimse birbirinin sesini duymadı, aslında duyuyor dediklerimiz bile çok uzaktaydı...
Ben, bir tek sana sesleniyorum tüm gücümle ve şimdi duymanı istiyorum ne olur dur dinle..
Kaç mevsim sığar bir ömre yada bir ömür kaç mevsimliktir.?
Sen, yaşadığım en güzel dört mevsim, yüreğime ekip, göz yaşlarımla beslediğim en büyük sevdasın.
Bazen kilometrelerce uzak, bazen aldığım nefes kadar yakınsın...
Uzak diyarlardan gelen sesinin merhabasıyla gelir konar yüreğime yaz mevsimi...
Engin denizlerin ortasında, yunuslarla yarışır, deniz kızlarıyla dertleşir bulurum kendimi.
Korkutmaz suların rengi ve derinliği, tıpkı sana duyduğum sevgi gibi..
Nice bir zaman sonra, dans ettiğim beyaz köpüklü dalgalar, bilmediğim bir çölün kızgın kumlarına bırakır beni.. Kervanlarla yolculuk ederken bulurum kendimi.. Sen uçsuz bucaksız çöllerin ateş’ den prensi ben gölgene ve sana muhtaç bir kum tanesi....
Bir an, bir çan sesi getirir kendime beni... Kurduğum hayal sona erer, gerçeğe dönüşür duygular, sen yoksun , yaşadığım hayal kırıklığıyla, hüzün yine kapımı çalar... Gözlerimde dolu misali birikir yaşlar ve sen bilmezsin,
Yüreğime yağmurlar yağar...
Yağan yağmurlarla gelen sonbaharda , daracık bir patika yolunda yürür bulurum kendimi.. Ağaçlar yapraksız kalmış yine, sensiz ben gibi.. Üzerine basmaya kıyamadığım sarı, kırmızı yaprakların sesleri, alır götürür geçmiş zamanlara beni... Yeşile bürünmüş dallar, dudağıma kondurduğun buseler, heyecanla elime tutuşturduğun gül goncaları gelir aklıma... Düşen bir dal parçasıyla boğazımda düğümlenir tarifsiz duygular ve gözlerimde birikir yaşlar , Yüreğime yeniden yağmurlar yağar...
Eteklerine kardelenler serpilmiş beyaz gelinliğiyle, dört başı mağrur gelinlere benzeyen bir dağın zirvesindeyim şimdi..
Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyor yüreğim... Dağ başı yalnızlığı ölümden beter. Yumruklarımı sıkıyor, avazım çıktığı kadar bağırıyorum.. "SENİ ÇOK SEVİYORUM"
Sesimin yankısıyla çığlar düşüyor eteklerime… Yollarımda karlar, yollarımda kara yazım var.
Gel desem, gelemezsin…. Gel desen ayaklarımda buzdan prangalar….
Gözlerime hapsettiğim yaşlar,
Ve yüreğime yeniden yağmurlar yağar...
Tüm cömertliğiyle gelen bahar.. çağıldayan dereler, el ele dolaşan sevgililer, bir yanda uçurtma kuyruğuna asılı kalmış çocuk sesleri, Taze bahar çiçekleri, çiğ taneleri, başımda eser kavak yelleri ve dilimde uzak diyarların sevda türküleri…
Mevsimler geliyor ve geçiyor hayatımdan…
Bir yarım hep eksik..Bir yanım hep sensiz kalıyor…
Görmüyorsun..!
Duymuyorsun..!
Yüreğime yağmurlar yağıyor…
Yağmurlar yüreğime ağlıyor.....
Şimdi bu satırları, ertelenen gözyaşlarım aksın diye yazıyorum. Ve bekliyorum… Yağmuru… Bir umut… Bir ben… Bekliyorum… Çünkü; yağmursuz duygularım öksüz kalıyor. Yağmursuz ümit çiçeklerim açmıyor. İşte yağmur yağıyor! Yıldızlar ağlıyor…
Masumluğunu yitiren gözlerimde, sararıp soluyor hayat! Yaşamak bir ağrı gibi dolaşıyor kanımda. Artık hatıralar avutmuyor beni. Acı dolu gözlerle bakıyorum hayata. Hayat ki başımın üstünde dönüp duran pervane misali üç günlük, üç nefeslik, kısa bir zaman.
Ben hayallerimi gökyüzüne ulaştıramadım, çünkü gökyüzü görünmüyordu. Gönlümü dağlara veremedim, çünkü dağlar yoktu.
Bu yüzden mısraları derime kazıdım.
Kanasın diye yüreğim, ağlasın diye
gözlerim…
Mısraları derime kazıdım…
Sonra çiçekleri gördüm. Beton yığınlarının arasına sıkıştırılan laleyi, gülü, menekşeyi.
Derin bir sızıları vardı, konuşamadım onlarla.Ben de sizdenim diyemedim. Koklayamadım; bir ceset gibi gömülmüştüler toprağa.
Aslında toprak öldüren değil, diriltendi umutları.
Bir yasaktan ibaretsin kaç zamandır çiğneyemediğim ve adına suç demişim seni düşünmenin, işlemişim şehrin en derinlerine bir çığlık gibi... Bir yasak özlemine, bir yasak hayaline, bir yasak da düşlerime düşen gözlerine...
İşte böyle sarmaş dolaş yasaklarla ulaşabilmek isterken sensizliğe mızmız bir oyunbozan olan yanım kabarır arasıra, engelleyemediğim kuralsızlığımdan sızar, köreltemediğim merhametimle çakışır, duygusal zaaflarımdan yararlanırsın. Sen de bilirsin özlemlerin yasakları delik deşik ettiğini, bilirsin o oyunbozan yanımın en ayyuka çıktığı zamanları ve uygulayabildiğim en katı yasağın yasaklara koyduğum yasaklar olduğunu.
Akşamları tok karnına aldığım iki tablet "sen" yerine yeni bir aşkı antibiyotik niyetine yutmak gelirken içimden yasaklarımı anımsıyorum birden, öyle ya en öncelikli yasağımı sevdalara koymuştum ben.
Bir yasaktan ibaretsin kaç zamandır delemediğim ve adına suç demişim en kuytu köşelerde hayalinle sevişmelerin. Zaten sen bütünüyle yasaksın bana da, benim yasaklarım senin sınırını aşanlara. Bir yasak sen kokan nefesime, bir yasak seni anan dudaklarıma, bir yasak da tüm tonlarında yansıdığın gözlerime.
Yasak seni sevmek, yasak düşünmek, yasak ismini anmak ve düşlerime düşmemen için uykuya dalmak.
Bu şehirde tek başına yürümek sensizliğe, kaldırımlarına yasak, sokaklarına yasak, denizine yasak... Kararlıyım hiç olmadığı kadar,
ya sen yasaksın bu şehir ile bana, ya bu şehir ile bu can bana yasak.!
Bekliyorum, belki gelirsin diye, Eğer geleceksen, Bir nisan yağmurunun, o ılık bulutlarıyla gel... Yürürken ağaçlara sular, aşkın damarlarımda akarken gel, Yürürken boş sokaklarda ben, yüreğim sen diye atarken gel, Yürürken gökte bulutlar, yepyeni baharlarla gel, Yürürken ağaçlara sular, yürü gözlerimden kalbime kadar.
Bekliyorum, belki gelirsin diye, Eğer geleceksen, Bir nisan yağmurunun, o ılık bulutlarıyla gel... Erikler çiçek açarken, yazı yaban yeşerirken gel, Son cemresi de düşüp toprağa, toprak buharlaşırken gel, Yüreğim aşkınla dolup da, özlemin beni ağlatırken gel, Gel sil gözlerimi, sana en ihtiyacım olduğu zaman gel.
Bekliyorum, belki gelirsin diye, Eğer geleceksen, Bir nisan yağmurunun, o ılık bulutlarıyla gel... Dilek ağacında, çaputlar renk değiştirmeden, Yatırlarda mumlar tükenip, ışıkları tam sönerken gel. Göçmen kuşlar yeniden bir bir, sevinçlerle dönerken gel, Şiirler şarkı olup, sevdalı dillerde söylenirken gel.
Ve, senin için Allah'a açık ellerim yorgun düşerken, Yok ki derdime ortağım, kendi kendime dertleşirken gel..
Şu an ne ağlamak, ne bir çığlık atmak, ne de elime geçen herşeyi fırlatıp kırmak içimi rahatlatabilir!.. Belkide tarifi imkansız bu his, bende kalıcı olucak bilmiyorum...Kalmak ve gitmek adına iki seçeneğim olsaydı ki ben hep var olduğunu düşünmüştüm; kararım sonuna kadar kalmak olurdu biliyorsun...
Tek bir seçeneğim kaldı.
Gitmek...Gitmek...Gitmek...
Geride hayalleri ikinci kez yıkılan bir hayat bırakıp gitmek...Aynı şekilde yanımda hayalleri ikinci kez yıkılan bir hayat gotürüp gitmek...
Ben ''mucize'' denilen olayı sende öğrendim ve ona senle inandım. Ve benim duyduğum mucizeler, insanın karşısına yaşamı boyunca sadece bir defa çıkabilir; bu şans bir defa verilebilir.Şimdi ''gitmek ne biliyor musun?
Şimdi gitmek, bu büyük mucizeyi büyük bir nankörlük ederek ayaklar altına almak!.. Şimdi gitmek, iki hayatı da alt üst etmek!.. Şu an bu yazdıklarımı okurkenki halini düşünemiyorum bile!..
Belki bana bir insanın aklına gelebilecek en ağır sözleri söylüyorsun.Belki en yıkıcı bedduaları ederek lanetler yağdırıyorsun...Eğer ki öyleyse ne kadar haklı olduğunu da biliyorsun.
Şimdi gidiyorum evet...Sana büyüttüğüm, bana göre benzersiz olan o sevgiyi kalbimin en derinlerine saklayıp ve bu kalbin bir daha sevebilme ihtimalini yasaklayıp gidiyorum... Seni sevdiğimi bilmen seni ne kadar teselli edebilir ki ben olmadıktan sonra... Ne önemi var ki bir gün aynı kalple, aynı AyşegüL olarak döneceğimin!...
"İçim acıyor, geçer elbet, geçer de, anlamsız bir yer de, unuttuğumu sandığım bir yer de , yeniden sızlar, ama varsın sızlasın, sızlamadı mı; kocaman sevilmiyor ki... "
Ne yapacağını bilememek ne kadar kötü bir durum. Beyaz bir ışık arıyorsun bazen, görüyorsun.. Siyahın yoğunlu eritiyor ışığı yine kör oluyorsun..
Nerdesin sen şimdi kim bilir? Neler yapıyorsun? Özlüyor musun beni? Biliyor musun ben geceleri hep seninle konuşuyorum uzun uzun.. Seni Seviyorum diye haykırıyorum. Dünya umurumda değil. Takmıyorum, düşünmüyorum hiçbir şeyi.. Sadece seni, sadece seni düşünüyorum ve ağlıyorum!!! Sırf senin yanında olamadığım için ağlıyorum..
Bırakıp gittiğin, tüm kapıları yüzüme kapadığın günden beri aylar geçti.. Aylar geçti ama içimdeki sevgin hiç bitmedi... Beni sevmediğini, önemsemediğini bilmeme rağmen büyüttüm sevgimi. Ama bu gece Vazgeçiyorum Senden.. Ben seninle olmak, seni yaşamak istiyordum.. Tek isteğim buydu.. Ama izin vermedin. Bilmiyorsun ki geç zamanlar vardır.. Ne yapsan affedilmeyecek, ne yapsan boş..
Bazen ne kadar genç olursanız olun yorgun ve yaşlı bakıyorsunuz ve tek bir söz kalıyor geriye Vazgeçmek...!
gece öyle doluyum ki! Sana, yine sensiz bir gecenin karanlıklarından sesleniyorum.Gece her zamankinden
daha sessiz, dört duvar arasında bir sen, bir ben varız şu odanın yine uyku yok gözlerimde bir başka hüzün çöktü
içime sevgili, bambaşka bir hüzün sen ağladığımı hissediyorsun diye, sen üzülüyorsun diye, günlerdir ağlayamıyorum
sevgili, ağlayamıyorum çok yalnızım sensizliğe dayanamıyorum.Bu gece izin ver bana sevgili,izin ver çok doluyum
bu gece ,hıçkırarak ağlamak istiyorum, hıçkırarak!
Bu gece yanıma gel sevgili, yanıma gel! Sana çok ihtiyacım var anlatacak o kadar çok şeyim var ki! Ama
sana söz sevgili, üzmeyeceğim seni yokluğunda çektiğim acıları değil,döktüğüm gözyaşları değil,yalnızlığımı,sensizliğimi,
sen yoksun diye kimsesizliğimi değil sana olan bitmez tükenmez sevdamı anlatacağım sana. Hani ağladığımız zaman
sen benim kollarımda ben senin kollarında ağlayacaktık ya! söz vermiştin ya! Gel sevgili, bu gece yanıma gel çok ihtiyacım
var sana kokuna, sıcaklığına ihtiyacım var.”Ağlamaktan hiç utanmam” derdin ya!sende benim gibi çok ağlarmışsın ya!
Aşkımız için döktüğün gözyaşlarının her damlasına kurban olayım sevgili, göremediğim o kara gözlerine kurban olayım.
Bu gece bambaşkayım bambaşka, yine seninle gecen günlere daldım. Seninle ne güzel günler yaşadık sevgili
Bambaşka bir dünyada yaşadık ne hayaller kurardık gerçekleşmesi imkansız hayallerdi ama bizi nasılda mutlu ederdi
Mutluluktan uçardık zaman dursun, saatler geçmesin isterdik geceleri de hayallerde birleşirdik hani anlatırdık ya birbirimize “ Bu gece yine, sana sıkıca sarılarak kollarında uyudum,saçlarını okşadım seni mis gibi kokladım, gecem yine seninleydi bitanem”
Diye anlatırdık ya!ne hayallerimiz vardı sevgili,ne kadar çok isterdik gerçekleşmesini dilimizde hep keşke….keşke kelimesi
Şimdi sen yoksun artık sevgili,sen gittin giderken hayallerimi ,umutlarımı, sevinçlerimi de beraberinde götürdün
Şimdi kim sevecek beni senin gibi,kim özleyecek kim bekleyecek özlemle yolumu sevgili,ya ben kimi bekleyeceğim kiminle
hayaller kuracağım,kiminle aşkı paylaşacağım ne güzel paylaşırdık ne güzel yaşadık aşkı sevgili hem de aşkların en güzelini
ruhum, sevdiğim,gözbebeğim duyuyormusun beni, ben seni çok sevdim çoookkk canımdan çok hala seviyorum bi tanemm
SENİ SEVİYORUM,SENİ SEVİYORUM,SENİ SEVİYORUMsöyledikce daha çokseviyorummmmelekler haberverin sevdiğime
ONU ÇOK SEVİYORUM bunu bilsin içi rahat olsunsevdiğimin
Herkesin biraz faili olduğu meçhul bir cinayetti yüreğim... Olay yeri
incelemesi için gelen dedektifler, parmak izlerinin kime ait olduğunu
anlayamamıştı... O kadar çoktu ki cinayetimin failleri... O kadar çoktu ki üzerime yağan kurşunlar... O kadar kan akmıştı ki canımdan… O kadar çoktu ki canımdan can alanlar !!!
Üstlenen olmamıştı cinayetimi... Sahip çıkan da… Hiçbir masal kahramanı o yüreğe sahip değildi… Cesedimi teşhis etmek için morga çağırılanlar, tanımadıklarını söylediler o soğuk yüzlü kadın cesedini…
Timsah gözyaşları bile dökemeden ardımdan, arkalarını dönüp gitmişlerdi koşarak… Yüzleşmeye cesaretleri var mıydı ki… Ne benimle, ne de kendileriyle… Muhasebe yapacak vicdanları da yoktu onların… Kendilerince, verilecek hesapları da…
Ben ise…
Gözleri açık soğuk cesedimle ve buz kesmiş yüreğimle manşetlerdeydim artık...
HERKESİN BİRAZ FAİLİ OLDUĞU MEÇHUL BİR CİNAYET OLARAK !!!
Hani olmaz ya... Olsun istiyorum Çık gel istiyorum Onca acıyı onca sızıyı Bu anı görmek için mi Demeni istiyorum Ansızın öle bir gel ki... Hasretinle deli olmadan Seni gördüğüm an delireyim İSTİYORUM
Delirmenin bile senli bir sebebi olsun İSTİYORUM
