Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Umudu Kaybetmek Ne Kadar Kolaysa Onu Beslemek O Kadar Zordur...Hayata Bağlanmak ...Ne kadar Uzun Ve Yorucuysa Hayattan Kopmak da O kadar Kısadır...YAŞARSIN, SEVERSIN, UNUTURSUN,,,,, Sevmek kolay Önemli Olan Tutkuyu yaşatacak Inançtir...Bırakıp Gitmek Için Deli Bir Yürek,Unutmak Için Küçük Bir Kalp Yeterlidir...Ama Önemli Olan Kocaman KalpLe Sebepsiz SevebilmektiR...
bir yabancıya,
yakînen tesir etmek gibi,
selam ile sabah arasında,
bütün selamları sabahlara saklayan
çocuk edasıyla,
... bir bahara bir papatya adayan
hazin aşkın sahibi toynağı nalsız tay gibi,
bekliyorum seni,
akşamsız günler ardından
çıkıp gelecekmişsin gibi..
Hani derler ya; aşk içinde kalanlardan ibarettir diye.
Öyle çok biriktirdiklerim var ki sana dair içimde...
bir tek gözyaşlarımla birlikte çıkabildin dışarı.
Yağmur gibi düştü yaşlar yüreğime bir bir..zaten sende en son yağmurlu bir günde haykırdın beni ne çok sevdiğini henüz içimde ölmeden önce..ve sen öldükten sonra her seferinde çarptı ya şu minik kalbimin ayrılıgın sessiz duvarına,her atışın bir saniye daha uzaklaşmasıyla ne çok acırdı ah bir bilsen..!!
Derinlerde yaşanır sevdanın çığlıkları. Uzaklarda biçare sallanır utangaç aşk yaprakları. Hayat yükünün altında yok olmayan aşka, ağırdır sevdanın yalnızlığı...