Baş harfi A

---> Narsist depresif

hahaha hobaaa :D nerden buldun bari ekleseydin görmüşken :(

Bulurum ben, içimde gizli bir Sherlock var aslında hahaha

Birkaç yıldır sosyal ağlardan uzak duruyorum, sebep: değişik insanlar (genelde kendini bilmez ve her nedense benimle özel olarak tersleşen-sanırım bazıları bunu hobi edinmişti- kişiliksiz kişiler) ve ruh sağlığım açısından xD

[MENTION=165530]Morgenstern[/MENTION] Bu arada bundan sonra senin adın Red Erkal olsun mu Mr Erkall ?? :R
 
---> Narsist depresif

Bulurum ben, içimde gizli bir Sherlock var aslında hahaha

Birkaç yıldır sosyal ağlardan uzak duruyorum, sebep: değişik insanlar (genelde kendini bilmez ve her nedense benimle özel olarak tersleşen-sanırım bazıları bunu hobi edinmişti- kişiliksiz kişiler) ve ruh sağlığım açısından xD

[MENTION=165530]Morgenstern[/MENTION] Bu arada bundan sonra senin adın Red Erkal olsun mu Mr Erkall ?? :R

sosyal ağlar için cok iyi şeyler düşünmüyorum aslında şöyle ki gerçekte yüzüne bakmayacagın kaale almayacagın insanlar seni bu mecralarda eliştirme imkanı buluyor bu insanlar ; ortam görmemiş insan görmemiş muhabbet dinlememiş kişiler bazen niye takılıyorum bende anlamıyorum . kısaca ego tatmin diyebiliriz.

Gelelim red olayına ben red hatun hastası bi insanım bi yerde görsem direk gider konusurum hosuma giderse öyle bi seviş yani benim ki :D kendime de yaptım kırmızı saç olmadı napalım : ) sen ne dersen eyvallah sıkıntı yok :eda: :cy(19):
 
---> Narsist depresif

[MENTION=63028]LityuM[/MENTION] biraz fazla online ol canım sıkılıyo forum oyunları boş :( kilolarımızı bile bulamadık daha
 
---> Narsist depresif

Yüzümde Korkularla,
İçimde çığlıklarla,
Kalbimde simsiyahlar.
Nereye gidiyorsun?
 
---> Narsist depresif

Bu şehirde bir kadın var, adı bana özel bana özel..
Elleri var küçücük, yüzüyse çiçeklerinden güzel çiçeklerinden güzel..​
 
---> Narsist depresif

(Bugün günlerden hiç benim adım yok. Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek. Savruluyor rüzgârda yaprak gibi
Kalbim, uzaklarda bir yerde. Kalbim kayıp.)
Sessiz, yorgun, ağır, gözkapaklarım kapanıyor yine... Yine...
(Karanlığa dokunabiliyor sanki ellerim.)
Yıkık, dökük, bu şehrin duvarları birer birer üstüme yıkılıyor yine...
(Sadece sesler duyuyorum..)
Yine...
(Ayak sesleri uzaklarda..)
Kuş sürüleri terk ederken bu şehri, ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi bırakıyor yine...
(Susuyorum.)
Yine...
(Sessizlik keskin..)
Ve sonbahar sinsice yaklaşarak peşinde köpek gibi bir yalnızlığı üstüme sürüklüyor yine...
(Bekliyorum)
Yine...
(Beklemek keskin)
Sözler hep yalan! Yeminleri unut!
Bir veda bir sebepsiz tokat gibi çarpıyor yine...
(Burdan gitmem gerek)
Yüzüme...
Şarkılar yalan! Duyduklarını unut!
Bir hikaye rüzgarın ellerinde savruluyor yine...
(Herşeyi unutmam gerek)
Yine!
Kestim! Akıttım! Damarlarımdaki kanımda akan o kirli siyah yalanları!
(Acımıyor bileklerim)
Olmadı!
(Acımıyor hiç)
Sildim! Çıkardım! Yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin o siyah derin yazıları!
(Acımıyor ellerim avuçlarım)
Olmadı!
(Acıtmıyor hiçbirşey)
Kustum! Tükürdüm içimde senden kalan o keskin o acıtan hatıraları!
(Acımıyor tenim, ve acımıyor)
Olmadı!
(Dokunduğun yerler)
Söktün! Defalarca diktim o küçük ellerinle açtığın ve sızlayan bütün yaralarımı!
(Acımıyor artık kalbim)
Olmadı!
(Kalbim)
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
(Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ellerimin izlerini.)
Niye yaptın... Niye yaptın... Niye yaptın ahh çocuk!
(Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki kaderimin sökülüşünü.)
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
(Sadece sessizce durup öylece izlemek istedim bir meleğin ellerindeki kalbimi.)
Niye yaptın... Niye yaptın... Niye yaptın ahh çocuk!
(Sadece öylece durup sessizce izlemeyi istedim, sadece bir meleği sevmeyi.)
Göremiyorum, duyamıyorum artık dokunamıyorum çocuk!
(Hep bir şey eksik gibi ve hep bir şey yarım ve hep bir şey yok artık sanki.)
Anlatamıyorum anlatamıyorum artık ağlayamıyorum çocuk!
(Ne bir ışık var ne de bir şarkı artık sokaklarında bu kaybetmiş şehrin)
İnanmıyorum inanmıyorum artık inanamıyorum çocuk!
(Ne bir isim var duvarlarında, ahh ne de okunabilen bir cümle.)
Bilmiyorum bilmiyorum artık sevemiyorum çocuk!
(Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ölümümü.)
Ne yağmur, ne kar, ne yüzüme vuran rüzgar, canımı yakan acıtan sonbahar, daha dinmedi çocuk!
(Öyle beyaz)
Seni silmedi çocuk!
(Öyle maviydi ki)
Alev alev yanan kirpiklerinde saçılan kıvılcımlarınla başlayan bu yangın daha sönmedi çocuk!
(Öyle güzeldi ki ve öyle..)
Sönemedi çocuk!
(Öyle masum ama... )
Bu viran şehirde, bu viran hikaye henüz bitmedi!
Bitmedi bitmedi bitmedi çocuk!
(Öyle yanlış öyle...)
Bitemedi çocuk!
(Öyle yanlış ki ve öyle... )
Bu aciz şarkılar, bu aciz dualar seni geri getirmedi getirmedi getirmedi çocuk!
(ve öyle çocuk)
Dönmedin çocuk!
(Kalbim...)
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
(Tüm maviler kirli şimdi ve tüm beyazlar utanç içinde ve sadece uyumak)
Bunu niye yaptın... Niye yaptın... Niye yaptın... Niye yaptın çocuk!?
(Uyumak istiyorum... )
 
---> Narsist depresif

Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!
Bana ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın... Ne yaptın çocuk!


ölüyorum ben bu gece kederden.
 
---> Narsist depresif

Martılar ağlardı çöplüklerde
Biz seninle gülüşürdük
Şehirlere bombalar yağardı her gece
Biz durmadan sevişirdik


seni her zamankinden fazla özledim........​
 
---> Narsist depresif

Böyle bir güzele eşkimi tezele
Şiire gazele könül verdim

Eğer menden ayrı gezip dolansan
Menim bu eşkime bigane kalsan

Alışaram od tutaram
Hem yanaram ben

Buna da bilmeden Sensiz ben gülmerem
Könlümü veremem heç kesemem
Könlümü veremem


gurur yapmanın sırası değil yüzleşmenin vakti​
 
---> Narsist depresif

Ağladım göz yaşlarım döndü denize
Ben derdimi kimseye söyleyemedim
Kurşunlara gelirken arka mahlede
Düştüm de yerlere bir of demedim

Başıma neler geldi sana diyemedim
Beni kaçkere dövdüler
Adını söylemedim of of of of
Yıkılsın evin

Ağladım gözyaşlarım düştü ateşe
Yine de bu yangını söndüremedim
Bağıra bağıra yazdım seni içime
Bir kez olsun yüzünü güldüremedim.​


çok sevdik be abi ...​
 
---> Narsist depresif

Kelebek kadar ömrümüz var
Sevmek lazım, hemen başlayalım
Kaybedecek daha neyimiz var
Aşk için ne gerekiyorsa hepsi bende var
 
---> Narsist depresif

Yıkık, dökük, bu şehrin duvarları birer birer üstüme yıkılıyor yine...
 
---> Narsist depresif

Bu sahte baharlarla,
Kıymetsiz dualarla,
Utanmaz bir yağmurla
Yine mi gidiyorsun?
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers
vozol
antalya havalimanı transfer
Geri
Üst