Arama sonuçlarınız

KOPAR ARDINDAN BİR ÇIĞLIK. VARLIK DAĞINDA VURULUR ALACA CEYLANLAR. SAHİBİNDEN KAÇARCASINA ÇARPAR SAĞA SOLA HATIRALAR VE SEN BİTERSEN, KIRILIR KALBİMİN SİYAHIYLA SIRLANMIŞ AYNALAR... SEN BİTERSEN, GİDER ARKANDAN TOPAL, SUYA MUHTAÇ KATARLAR BİLE... KALKAR BÜTÜN RÖTAR YAPMIŞ TRENLER. VE...

Gönül tezgahında şiir dokudum İplik iplik nakışında sen varsın Aşk yolunun kanununu okudum Madde madde yokuşunda sen varsın Fikir vadisinden bir ırmak geçer Eğilir selviler suyundan içer Bağrında ay doğar zambaklar açar Sessiz sessiz akışında sen varsın Öz suyusun hayat denen şişenin...

Bir damla da çağlayan ırmakları boğuşu Yakub'un, Sukut denizinde dalga olan Meryem'in Fırtınalara sabrı kalkan bilen Eyüb'ün... Rıza bahçesine bir gül ekebilmek, gözyaşlarını teselli vuslatına mazhar olacak kadar samimiyetle dökmektir... Dua tadında akan her damla kelamsız rıza...

Suskun yüreğim benim.. kimse arkasına dönüp bakmazken, kimse senin neler yaşadığını anlayamazken.. ve tüm yaşananları senden başka kimsenin aynıyla yaşayacağından emin olamazken.. var mı içine kapanıp ağlamak?.. Susma yüreğim.. bak akıp gidiyor hayat.. yaşamak sevmekse sen yaşa...

Daha nerede durup nerede terkedeceğimize karar veremezken.. neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmezken.. hayatı yaşamaya değer kılan duyguların yokluğu hissedilir oldu yüreklerde.. gönül duymazken dinlemezken, göz görmezken..ama gönül görürken.. hayat daha mı anlamlıydı? başımıza neler...

Anlayamazsın.... Yüreğinin Sessizliği Boğar Geceyi..Uyur Kainat, Hasret Yüklenir En Ağırından Omuzlarına..Daralır Ya İNSAN.. Bir Yalnızlık Çöker Yüreğin Üstüne..Vuslata İnat... İnci,İnci GözYaşı Akar Gözlerinden..Hüzünlenir Ya Can... Aşina Olur da Bu Alemin Köhne Nizamına..Nizamında...

Şiirler yazdım gecelerde yıldızlarla yollanmak üzere Düşler,hayaller kurdum aklımın oyun bahçelerinde Umutlar biriktirdim yüreğimin cebinde Uçup gitmesinler diye de birer çakıl taşı bağladım her birine... Yağmur yağıyor Pencereden kayarken damlalar içimdeki çocuklar gibi"Bizi içeri...

Kimseler anlamasın beni! Züleyha'nın zindanında "Yusuf" anlasın, Leyla'nın çöllerinde "Mecnun" anlasın, Şirin'in dağlarında "Ferhat" anlasın, Aslı'nın yüreğinde "Kerem" anlasın, Sen anla... Beni kimseler anlamasın! Gözyaşlarını yüreğinde biriktiren "hüzün" anlasın, Yaprakları sararmış...

Yüreğime "iyilik yağmurları" yağdırmayı bırakalı çok oldu... Mevsim artık hüzün çıkmazında… Şimdi acılar biriktiriyorum, kaçak yüreklerin yıkım çalışmalarında... Dokuz şiddetindeki depremler bile destekleyemiyor kayıp giden yüzünün -ihanetinin- anılardan silinmeme çabalarına… Hiç anlatamadığımı...

Bitti sanmıştım, unuttum demiştim, ömrümün geri kalanını sensiz geçirebileceğim fikrine bile kendimi inandırmıştım!... En büyük yalan, insanın kendine söylediği yalanmış geç anladım. Kaleminden çıkan birkaç cümleyle gözlerimin karşılaşması, yüreğimin seni yeniden hissetmesi, beynimin içine...

Yüreğim her burkulduğunda Kırık bir şiir olursun dilimde Gözyaşlarımı astım darağacına Sorgusuz, yargısız… Geceleri alınca koynuma Çıplak gözlerin dudaklarımda Bir şarap tadında rüyamda Ta ki gün sürgün edene dek geceyi Bir şehrin yalnızlığı ruhumda Hala hayalin gecesi...

Artık ne gelip, giden mevsimler, Nede sensiz geçen zaman, Biliyormusun ÜzÜlmÜyorum artık, Bir yanımın sensiz kalmasına, Sensiz nefes alıp verişime, Sensiz uykulara yatışıma, Ellerini tutamayışıma, Gözlerine bakamayışıma, ÜzÜlmÜyorum artık, Anladım, sensiz kalmışlıgım o kadarda acı...

Yoklugunda zaman susuyor kör kuyuların dibinde.. Yoklugunda yasıyorum ; buna yasamak denilirse tabi.. Kalbimin sevgiye hasret topragına , kücük avuçlarımda biriktirdigim ve gözyaslarımla büyüttüğüm nazenin ciceklerini ekiyorum.. Ve tüm ciceklere senin isimini veriyorum.. Yoklugunda...

Ben hasreti sevdim aslında, özlemeyi sevdim.. Özlenen için bir damla yaş olmayı, Ve ışıksız gecelerce ağlamayı, Bilmesemde, görmesemde nerde nasıl, Kavuşacağım günü sevdim. Ben hasreti sevdim aslında, özlemeyi sevdim.. Tel tel olsada aşk ateşi içimde, Yanmayı sevdim, Uykumu yer yer...

Çok istedim yaban gülüm hayatta bir dost bulmayı ama insan bir dikendir batar kalbine dediler güvenmek istedim acılara esir ettiler seni buldum yaban gülüm! dağların en kuytusunda çiçeklerin en solmazında, yalnızlıkların en derininde Sen yaban gülüm! yalnızlık nedir bilirmisin...

Az önce uyandım!... Bedenimde bildik bir yorgunluk, yinede...buradayım!.. Sen gelmeyince ben kaç kez gidiyorum hayattan. Vapur seslerini, tren seslerini, otobüs seslerini dinliyorum, adına umut denilen yanılsamamla,buğulu camlarda göz yaşlarımı siliyorum... Beklemek neden zordur...

Hüzün işgalinde yüreğim, çünkü sen yoksun, seni düşünmek var. Yokluğun canımı öyle acıtıyor ki, parça parça oluyor yüreğim. Kalbimin parçalarını toplamaya çalışıyorum yerden. İçimde kopan fırtınaları söyleyemiyorum. Sessizleşiyorum. Saatlerce bakıyorum seni götüren yollara... Kimseye belli...

Terk edilmiş bir sokaktayım.. Bütün duvarlar bana dargın.. Dargın bana bütün yollar,Seni sevdiğim için.. Ardından ağladığım için... Oysa.. Yıldızlı gecelerde gözlerini gölgeleyen bendim.. Şafağın ışıklarını birer birer ben söndürdüm.. Bulutları ben iteledim dağ başlarına...