~ßoNYß1o~
Bayan Üye
Yoruldum artık anLamsız kawqaLardan, kaLp kırmaLardan, qit qeLLerden...
Ortada ya$amaktan...
Yıprattı ßeni a$k...
Acımadı hiç...
Ama hiçßir zaman kaçamadım ondan...
Hep çaLdı, en çok ihtiyacım oLanLarı aLdı, yarım ßıraktı ßeni !
Ama ta$ımıyor artık ßedenim, isyan ediyor, çıqLıkLar atıyor...
Küçük awuntuLar da kapatamaz oLdu ßüyük yaraLarımı...
ßir$eyLer düzelecek diyerek de kurtuLamıyorum önüme sunuLan qerçekLerden...
Konu$mak istiyorum anLatmak ama içimden çıkmıyor ki keLimeLer yazsın eLLerim...
Sesim de çıkmıyor ki ßa$kaLarına,
ÇıqLıkLarım neredeyse kuLakLarımı yırtacak ama kimse duymuyor...
Kendimi sadece ßen duyuyorum sadece ßen dinLiyorum...
Odam, qökyüzüm, özqürLüqüm
Hiçßiri ßir $ey ifade etmiyor artık ßana...
Tat aLma duyqumu yitirdim.
Ne kadar çok yükseLirsen o kadar hızLı dü$ersin.
ßunu dü$tüqümde toprakLa temasımda anLadım.
Dü$ü$ün sersemLiqini atmaya çaLı$ırken
AnLadım...
AsLında yüreqinden ayakLarına dü$mü$üm ßen...
Cennetten, cehenneme...
Ayaqa kaLkıp yürüdüqümde,
AyakLarımın aLtında kaLan umutLarımmı$...
Yoksun...Yoktun zaten...
Hiçßir zaman tam oLamadık seninLe...
Yanyana duran iki defter yapraqı qißiydik...
Ne ßir rüzqar qeLip ßizi kawu$turaßiLdi...
Ne de ßiz defteri kapataßiLdik...
ßeyazdık oysa karaLanmı$tık...
Yüreqimiz eLimizde, özqürdük...
ßuLutLarın üstünde yürürdük...
Dü$tük!!!!
O kadar sert oLdu ki dü$ü$ümüz...
ßiz öLdüqümüzü ßiLe anLamadık...
DaqıLmı$, parçaLanmı$tık...
Saqa soLa saçıLan umutLarımızı, hayaLLerimizi topLarken,
Sewqimizi yerden kaLdırmayı unuttuk !...
ßiz Dü$(tük) SEWqİLİ...
Cennetimizden cehenneme...
Yüreqimizden ayakLarımıza...
Ortada ya$amaktan...
Yıprattı ßeni a$k...
Acımadı hiç...
Ama hiçßir zaman kaçamadım ondan...
Hep çaLdı, en çok ihtiyacım oLanLarı aLdı, yarım ßıraktı ßeni !
Ama ta$ımıyor artık ßedenim, isyan ediyor, çıqLıkLar atıyor...
Küçük awuntuLar da kapatamaz oLdu ßüyük yaraLarımı...
ßir$eyLer düzelecek diyerek de kurtuLamıyorum önüme sunuLan qerçekLerden...
Konu$mak istiyorum anLatmak ama içimden çıkmıyor ki keLimeLer yazsın eLLerim...
Sesim de çıkmıyor ki ßa$kaLarına,
ÇıqLıkLarım neredeyse kuLakLarımı yırtacak ama kimse duymuyor...
Kendimi sadece ßen duyuyorum sadece ßen dinLiyorum...
Odam, qökyüzüm, özqürLüqüm
Hiçßiri ßir $ey ifade etmiyor artık ßana...
Tat aLma duyqumu yitirdim.
Ne kadar çok yükseLirsen o kadar hızLı dü$ersin.
ßunu dü$tüqümde toprakLa temasımda anLadım.
Dü$ü$ün sersemLiqini atmaya çaLı$ırken
AnLadım...
AsLında yüreqinden ayakLarına dü$mü$üm ßen...
Cennetten, cehenneme...
Ayaqa kaLkıp yürüdüqümde,
AyakLarımın aLtında kaLan umutLarımmı$...
Yoksun...Yoktun zaten...
Hiçßir zaman tam oLamadık seninLe...
Yanyana duran iki defter yapraqı qißiydik...
Ne ßir rüzqar qeLip ßizi kawu$turaßiLdi...
Ne de ßiz defteri kapataßiLdik...
ßeyazdık oysa karaLanmı$tık...
Yüreqimiz eLimizde, özqürdük...
ßuLutLarın üstünde yürürdük...
Dü$tük!!!!
O kadar sert oLdu ki dü$ü$ümüz...
ßiz öLdüqümüzü ßiLe anLamadık...
DaqıLmı$, parçaLanmı$tık...
Saqa soLa saçıLan umutLarımızı, hayaLLerimizi topLarken,
Sewqimizi yerden kaLdırmayı unuttuk !...
ßiz Dü$(tük) SEWqİLİ...
Cennetimizden cehenneme...
Yüreqimizden ayakLarımıza...
