açmaya çalıştığı hiçbir konu konuşmamızı renklendirmiyor, tıkandığımız yeri açmıyordu. sessizlik bu durumu fark etmemizi sağlayacak diye ikimiz de sürekli konuşup duruyorduk. en ilgisiz konulardan bile art arda söz açıyorduk susmamak için; susarsak o sessizliğin göstereceği şeyi görmemek için.
biliyorduk. soluğumuz tükenip gözlerimiz birbirine değdiğinde korktuğumuz şeye yakalanacaktık: konuşamadıklarımıza.
çok güzelmiş +
tesekkür ederm bide o begense
Güzel konu
+
Bu sitenin çalışması için temel çerezleri ve deneyiminizi geliştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.