Dalga çekti,
Ayaklarımın altındaki kum tanelerini.
Düşündüm denizin üzerindeki,
Ayın resmine bakarken.
Eğer ben bir kum tanesi,
Hayat üstüme basan ayak,
Sende o dalgaysan,
O zaman nede güzeldir denizdeki yakamoz.
Lakin, sen o ayak,
Ve dalgada hayatsa,
Ne kadarda acımasız denizdeki yakamoz.
Ay görürde hayatta sürüklendiğimi,
Nasıl gülümser denizin ufkunda.
Ve ben sana kavuşamazken,
Denizin üstünde nasıl dans eder yakamoz...