Ve sevmek yetmezmiş işte herşeye..
Acıların adını ''sen'' koyuyorum.Özlemek neymiş şimdi anlıyorum....Gitme deseydim kalırmıydın? Bilmiyorum.Hiçbir zaman bilmekte istemiyorum.Sen benim en büyük günahımsın.Biryerlerde sen hayatına kaldığın yerden devam ederken ben senin için ölüyorum.Tek bir gülüşünü görmek için dünyaları yakarım!Öyle çoğalıyorsun ki bende...İçimde baştırmaya çalıştıkça büyüyor aşkın...Rüyalarıma giriyor melek yüzün.Biliyorum bilsen sende bırakmazdın beni böyle.Boşlukta yok olmama müsade etmezdin çekip alırdın biliyorum...
Gülüşünü özlüyorum.Hayatımın tüm baharlarına değişmeyeceğim gülüşünü...Öylece kalmışsın aklımda mıhlanmış tüm sözlerin kalbime.Seninle nefes alıyorum hala...Seni sensizde sevebiliyorum söz verdiğim gibi... Hala çılgınca seviyorum.Sevgimi rüzgarlarla sana estiriyorum...İnsan imkansıza tutulurmuş ya bende öylece tutulmuşum sana.Öyle bir yasak aşkla sarmalamışımki kendimi kalbim tutuşuyor yanıyorum damla damla...Bütün yasakları katletmek isterdim.Seni yanıma almak tüm dünyadan sakınmak...Sadece kendime saklamak..
Eğer bir tek şansım dahi olsaydı seninle olmaktan yana sonsuz uçurumlara aldırmazdım ama yoktu...İmkansız aşkım asılıydı aramızda..
Affet beni! Gözlerime baktığında sınırsızca yalnızca ''gitme'' dememi beklediğin o anda sustuğum için...Hoyrat ellerle seni kendimden uzaklaştırdığım için.Bir telefon uzağımda olduğun halde selam bile veremediğim için ağladığın gecelerde söz verdiğim gibi yanında olamadığım için affet meleğim...
Kim olursa olsun senin yerini alamaz demiştin ya hala aynı fikirdemisin bilmiyorum ama fikrini değiştirmiş olsanda kızmam sana...Sen bana yalancı de ben sana herşeyimsin derim.Şimdi sen başka yerlerde başkalarının baharı olsanda seviyorum seni hala...Ama sen asla bilemeyeceksin seninle yaşadığımı hala benim olduğunu ve hiçbirzaman emin olamayacaksın yerine birini koyup koyamadığıma...Birgün yüreğin aşkımı kaldıracak kadar büyürse meleğim işte ben belki o gün pişman olucam kal demediğime giderken sen yüreğimden uzaklara...
...Ve sevmek yetmezmiş işte herşeye...
Şimdi ben gecenin yarısında sana bu satırları karalarken sen kimbilir kimlerin düşlerine misafirsin.
Şunu bilki... Amacım acı çekmek yada çektirmek değildi.Emin ol sende yerimde olsan böyle yapardın..Bu kadar yasakken sen bana görmezden gelemezdim yasakları.Birgün bütün hayallerinin senide yakıp kül edeceğini bildiğim halde nasıl kalırdım yanında...Senin bunu kaldıramayacağını bile bile nasıl giderdim senden...İşte meleğim bu yüzden seni kendimden göndermem..Şimdi sen birilerinin günlerini aydınlat meleğim sayısız mutluluğun tadına bak...
Benim için hiçbir zaman ''herhangibirisi'' olmadın sen ve yaşadığımız o eşsiz günlerin hatıralarını hiç yok etmedim ben... Seni sevmekten vazgeçmedim hiç bir anımda...Bunları bilmeni isterdim ama...
Belki birgün bunları öğrendiğinde gerçekleri anlayıp tekrar benim olabilirsen yollarım bu mektubu sana...
Acıların adını ''sen'' koyuyorum.Özlemek neymiş şimdi anlıyorum....Gitme deseydim kalırmıydın? Bilmiyorum.Hiçbir zaman bilmekte istemiyorum.Sen benim en büyük günahımsın.Biryerlerde sen hayatına kaldığın yerden devam ederken ben senin için ölüyorum.Tek bir gülüşünü görmek için dünyaları yakarım!Öyle çoğalıyorsun ki bende...İçimde baştırmaya çalıştıkça büyüyor aşkın...Rüyalarıma giriyor melek yüzün.Biliyorum bilsen sende bırakmazdın beni böyle.Boşlukta yok olmama müsade etmezdin çekip alırdın biliyorum...
Gülüşünü özlüyorum.Hayatımın tüm baharlarına değişmeyeceğim gülüşünü...Öylece kalmışsın aklımda mıhlanmış tüm sözlerin kalbime.Seninle nefes alıyorum hala...Seni sensizde sevebiliyorum söz verdiğim gibi... Hala çılgınca seviyorum.Sevgimi rüzgarlarla sana estiriyorum...İnsan imkansıza tutulurmuş ya bende öylece tutulmuşum sana.Öyle bir yasak aşkla sarmalamışımki kendimi kalbim tutuşuyor yanıyorum damla damla...Bütün yasakları katletmek isterdim.Seni yanıma almak tüm dünyadan sakınmak...Sadece kendime saklamak..
Eğer bir tek şansım dahi olsaydı seninle olmaktan yana sonsuz uçurumlara aldırmazdım ama yoktu...İmkansız aşkım asılıydı aramızda..
Affet beni! Gözlerime baktığında sınırsızca yalnızca ''gitme'' dememi beklediğin o anda sustuğum için...Hoyrat ellerle seni kendimden uzaklaştırdığım için.Bir telefon uzağımda olduğun halde selam bile veremediğim için ağladığın gecelerde söz verdiğim gibi yanında olamadığım için affet meleğim...
Kim olursa olsun senin yerini alamaz demiştin ya hala aynı fikirdemisin bilmiyorum ama fikrini değiştirmiş olsanda kızmam sana...Sen bana yalancı de ben sana herşeyimsin derim.Şimdi sen başka yerlerde başkalarının baharı olsanda seviyorum seni hala...Ama sen asla bilemeyeceksin seninle yaşadığımı hala benim olduğunu ve hiçbirzaman emin olamayacaksın yerine birini koyup koyamadığıma...Birgün yüreğin aşkımı kaldıracak kadar büyürse meleğim işte ben belki o gün pişman olucam kal demediğime giderken sen yüreğimden uzaklara...
...Ve sevmek yetmezmiş işte herşeye...
Şimdi ben gecenin yarısında sana bu satırları karalarken sen kimbilir kimlerin düşlerine misafirsin.
Şunu bilki... Amacım acı çekmek yada çektirmek değildi.Emin ol sende yerimde olsan böyle yapardın..Bu kadar yasakken sen bana görmezden gelemezdim yasakları.Birgün bütün hayallerinin senide yakıp kül edeceğini bildiğim halde nasıl kalırdım yanında...Senin bunu kaldıramayacağını bile bile nasıl giderdim senden...İşte meleğim bu yüzden seni kendimden göndermem..Şimdi sen birilerinin günlerini aydınlat meleğim sayısız mutluluğun tadına bak...
Benim için hiçbir zaman ''herhangibirisi'' olmadın sen ve yaşadığımız o eşsiz günlerin hatıralarını hiç yok etmedim ben... Seni sevmekten vazgeçmedim hiç bir anımda...Bunları bilmeni isterdim ama...
Belki birgün bunları öğrendiğinde gerçekleri anlayıp tekrar benim olabilirsen yollarım bu mektubu sana...