Slient_King
Kayıtlı Üye
Uzaklardan Son Mektup.
Uzaklardan çok uzaklardan merhaba sevgili.
Kalbimdesin biliyorsun hala değilmi. Ayrıca seni ne kadar sevdiğimide. Beni neden bırakıp gittiğini sormyacağım yine biliyorum yine cevaplamıcaksın. Çünkü ben kimim değilmi cevap vereceksin. Gözüm senden başkasını görmeyen bana ne cevap vereceksin vermede zaten istemem. Biliyorum zaten beni neden bırakıp gittiğini.
Şimdi sen diyeceksin neden bırakmışım diğe. Bu sefer de ben cevap vermeceğim.
Hemen de nasıl unutmuşsun.! dedim ya sevgili bu sana uzaklar dan son mektup diğe..
Oyüzden cevap bekleme. Bende tüm sorularını cevapsız bırakacağım zaten bu gidişle.
Yine gülerken yanakların da gamzelerin çıkıyormu. Aman herneyse işte keşke sen bu kadar sevilmenin tanıdı çıkartsaydın.
Off ya kalemim de ki mürekkep azalmaya başladı. Oysa o kadar çok anlatacaklarım vardı ki sana.! Yarım kalacak herşey.
Hani son mektup demiştim ya sadece son olan mektup da değilmiş aslın da bak kalemim de artık sana birşeyler yazmak istemiyor artık. Oda öğrendi sana çok şey yazarken vefasız olduğunu.
Neyse artık yavaş yavaş mektubun sonlarına geleyim. Malum Sana dair yazacak birşey kalmadı.
Yine gözlerimden buz parçaları düşmeye başladı. Yanım da olsaydın da silseydin.
Unutmadan Şunu da söyleyim sende birgün benim gibi seversin.
Artık Hoşçakal imkansızım
Hoşçakal ellerin kadını
Hoşçakal.
Uzaklardan son mektuptu sana.!
Not: Kendi Yazımdır.
Son düzenleme:
