Ah! yollara çıkmak lazım şimdi...
Gride tükenmez krizler, nafile rutinler, virane ilişkiler bırakarak yelkenleri şişirmek lazım...
Doldurup bavula ertelenmiş coşkuları, rüzgarları sırtlamak, martıların peşine düşüp asfalt bilmez topraklara koşmak lazım...
Serseri bir şişede imzasız bir mektup olup meçhul kıyılara vurmak lazım...
Kış bastırdıkça baharın izini sürmek lazım...
Unutulmuş paslı bir hançer gibi çekilmek kınından ve yollara sürtündükçe yeniden bilenip ışımak lazım...
Ah! gökten yıldız yağıyordur oralarda; dallar hazdan kırılıyordur.
Şimdi uzaklarda olmak lazım...
Hiçbir zaman sonuca ulaşılmayan tartışma programlarına, magazin sayfalarına ve günlük gazete manşetlerine hapsettiğimiz hayatımızda dünyaya açılan pencereler var. Bir de o varlığını unuttuğumuz pencereleri açmak için çabalayan insanlar. Can Dündar, bu insanlardan biri. Dünyanın birçok şehrinde tanık olduğu yaşamlardan, insan manzaralarından ve olaylardan topladıklarını bir kitabın sayfalarında bize sunuyor.
Bir turist gibi gezmiyor Can Dündar. Onun için "gezmek" popüler mekanların önünde çekilmiş hatıra fotoğraflarından çok daha geniş bir anlam ifade ediyor. Gittiği yerlerde yaşananları oradaki insanlarla birlikte yaşıyor, sokaklarda attığı her adımda geçmişin izlerini takip ediyor. Dünyayı içine sığdırabilen insanlardan Dündar, dünya içinde oldukça yerinde duramayan, görmeye doyamayan bir insan.
Bu kitap New York'un yalnızlığını, Kudüs'ün gözyaşlarını, Londra'nın grisini, Hakkari'nin umut dolu gülümsemesini evimize getiriyor; zihnimizin pencerelerini dünyaya açıyor.
" Ah! Yollara çıkmak lazım şimdi...
Geride tükenmez krizler, nafile rutinler, virane ilişkiler
bırakarak yelkenleri şişirmek lazım...
Doldurup bavula ertelenmiş coşkuları, rüzgarları
sırtlamak, martıların peşine düşüp asfalt bilmez
topraklara koşmak lazım...
Serseri bir şişede imzasız bir mektup olup meçhul
kıyılara vurmak lazım...
Kış bastırdıkça baharın izini sürmek lazım...
Unutulmuş paslı bir hançer gibi çekilmek kınından
ve yollara sürtündükçe yeniden bilenip ışımak lazım...
Ah! gökten yıldız yağıyordur oralarda; dallar hazdan
kırılıyordur.
Şimdi uzaklarda olmak lazım..."
Gride tükenmez krizler, nafile rutinler, virane ilişkiler bırakarak yelkenleri şişirmek lazım...
Doldurup bavula ertelenmiş coşkuları, rüzgarları sırtlamak, martıların peşine düşüp asfalt bilmez topraklara koşmak lazım...
Serseri bir şişede imzasız bir mektup olup meçhul kıyılara vurmak lazım...
Kış bastırdıkça baharın izini sürmek lazım...
Unutulmuş paslı bir hançer gibi çekilmek kınından ve yollara sürtündükçe yeniden bilenip ışımak lazım...
Ah! gökten yıldız yağıyordur oralarda; dallar hazdan kırılıyordur.
Şimdi uzaklarda olmak lazım...
Hiçbir zaman sonuca ulaşılmayan tartışma programlarına, magazin sayfalarına ve günlük gazete manşetlerine hapsettiğimiz hayatımızda dünyaya açılan pencereler var. Bir de o varlığını unuttuğumuz pencereleri açmak için çabalayan insanlar. Can Dündar, bu insanlardan biri. Dünyanın birçok şehrinde tanık olduğu yaşamlardan, insan manzaralarından ve olaylardan topladıklarını bir kitabın sayfalarında bize sunuyor.
Bir turist gibi gezmiyor Can Dündar. Onun için "gezmek" popüler mekanların önünde çekilmiş hatıra fotoğraflarından çok daha geniş bir anlam ifade ediyor. Gittiği yerlerde yaşananları oradaki insanlarla birlikte yaşıyor, sokaklarda attığı her adımda geçmişin izlerini takip ediyor. Dünyayı içine sığdırabilen insanlardan Dündar, dünya içinde oldukça yerinde duramayan, görmeye doyamayan bir insan.
Bu kitap New York'un yalnızlığını, Kudüs'ün gözyaşlarını, Londra'nın grisini, Hakkari'nin umut dolu gülümsemesini evimize getiriyor; zihnimizin pencerelerini dünyaya açıyor.
" Ah! Yollara çıkmak lazım şimdi...
Geride tükenmez krizler, nafile rutinler, virane ilişkiler
bırakarak yelkenleri şişirmek lazım...
Doldurup bavula ertelenmiş coşkuları, rüzgarları
sırtlamak, martıların peşine düşüp asfalt bilmez
topraklara koşmak lazım...
Serseri bir şişede imzasız bir mektup olup meçhul
kıyılara vurmak lazım...
Kış bastırdıkça baharın izini sürmek lazım...
Unutulmuş paslı bir hançer gibi çekilmek kınından
ve yollara sürtündükçe yeniden bilenip ışımak lazım...
Ah! gökten yıldız yağıyordur oralarda; dallar hazdan
kırılıyordur.
Şimdi uzaklarda olmak lazım..."
