AySe^^
Bayan Üye
Teröre karşı izlenecek yol
Doğu Batı Enstitüsü'nün yayınladığı raporda Türkiye'nin küresel güç olacağı yazılırken, sivil anayasa ile özgürlüklerin genişlemesi gündemdeyken ve Kürtçü hareketin temsilcileri Meclis'e girmişken, artan PKK terörünün anlamı ne? Örgüt ya da ardındakiler, bu adımlarla Türkiye'yi neye zorluyor?
Bayrama hazırlanan milletimizin ciğerini dağlayan terör haberlerini izlerken, 1995'te, PKK'nın üst noktalarına yükseldikten sonra örgütten kopan Doktor Baran kod adlı teröristle Erbil'de yaptığımız görüşmeyi hatırladım.
17 yılını örgüt içinde geçiren ve soruşturma komisyonu başkanlığına kadar yükselen Doktor Baran'la görüşmede amacımız, örgütün yapısı ve izlediği taktiklere ilişkin birinci elden ipuçları edinmekti. Doktor Baran, örgütün bölgedeki Kürt gruplarla münasebetlerini anlattı. Suriye ile İran gibi devletlerle ve bu ülkelerde yaşayan Kürtlerle ilişkilerine dair ilginç bilgiler verdi.
Ancak eski teröristin en çarpıcı açıklaması, terörle mücadeleye kafa yoran asker-sivil herkesin ders alması gereken şu sözleriydi: "Zorunlu askerlik, zorunlu vergi, çocukların öldürülmesi ve katliamlar PKK'nın halk desteğini kaybetmesine yol açıyordu. Ben, sorumlu olduğum Tunceli'nde bunları uygulamadım. Uygulanan yerlerde yüzde 90'lara varan halk desteği eridi ve insanlar devlet tarafına kaydı. Önceden devletin zulmünü göstererek propaganda yapardık. Bu uygulamalardan sonra örgütün zulmü devletinkini geride bıraktı. Devlet millete şefkatle yaklaştıkça, örgütün arkasındaki halk desteği iyice azaldı." Bir terörist, terörle mücadelede başarının sırrını söylüyordu: Şefkatle yaklaşarak halkı kazanmak.
Son dönemde Türkiye, yavaş yavaş da olsa bu gerçeğin farkına varmaya başladı. Askerî yetkililer bile artık sadece askerî yöntemlerle sorunun çözülemeyeceğini itiraf ediyor. Halkı kazanma noktasındaki eksikler dile getiriliyor. En son, Kara Kuvvetleri Komutanı İlker Başbuğ, PKK'ya karşı 23 yıldır süren mücadelede örgüte yeni katılımları engellemede başarısız olunduğunu itiraf etmedi mi?
Baran'ın itirafları, halka şefkatle yaklaşmanın örgütü nasıl zor duruma düşürdüğünü çok iyi ortaya koyuyordu. AK Parti'nin 22 Temmuz seçiminde Doğu ve Güneydoğu'da elde ettiği tarihî başarı da bir yandan bölgeye yaklaşımın sihirli gücünü ispatlarken, bir yandan da bunun Kürtçü harekete vurduğu darbeyi gözler önüne seriyor.
Hükümet, KÖYDES projesi kapsamında, sadece Diyarbakır'da 1150 köye içme suyu götürmüş. Bölgede hizmet veren pratisyen, uzman hekim sayısında yüzde 200'lük artış sağlanmış. Van'ın Başkale ilçesinde hiç uzman doktor yokken, şimdi 6 uzmanın görev yaptığı söyleniyor. Urfa'ya son 5 yılda yapılan derslik sayısı, Cumhuriyet tarihi boyunca yapılandan fazla.
Sandıklar açıldığında, bölge insanının Türkiye'nin bütünlüğü yönünde tercih yaptığı, bu hizmetleri getirenleri karşılıksız bırakmadığı görüldü. Nitekim bölgedeki 23 ilin 18'inde, rekor düzeyde oranlarla AK Parti birinci geldi. Başarısızlığı kabul eden DTP, yaklaşan yerel seçimde Diyarbakır'ı kaybetme endişesine kapıldı. Seçimden önce bölgeyi gezen güngörmüş Tatvanlı bir vatandaştan duyduklarım, milletle kucaklaşmamakta direnen Kürtçü damarın düştüğü acıklı durumu çok iyi özetliyordu. Bağımsız vekiller seçim gezilerinde âdet olduğu üzere iktidara yüklenip, oyların tümüne talip oluyor. Ama çaldıkları her kapıda, vatandaş ulaşım, sağlık ve eğitim alanında yapılanları hatırlatarak, hükümetin eleştirilmesine tepki gösteriyor. Şaşkınlık yaşayan bağımsızlar, taktik değiştirerek iktidara yüklenmekten vazgeçiyor. Oyların da sadece yarısına talip olmaya karar veriyorlar. Aslında bu tablo, izlenecek yolu gösteriyor. Ama PKK bu yolun kendi sonunu hazırladığını gördüğünden, eylemleriyle bizi öfkelendirmeyi, insanları devletle karşı karşıya getirecek olağanüstü halin yeniden ilanını, sorunu çözmeyeceği bilindiği halde Irak'a operasyon yapılmasını amaçlıyor. Güya özgürlük için savaşan örgütün, demokrasi ve AB sürecinden bu kadar korkması, onu, aynı korkuları yaşayanlarla yan yana getiriyor. İsteyen, Aysel Tuğluk'un Radikal'e söylediklerini bir daha okuyabilir. Bu arada, sivil anayasa çabasını, 'mahalle' yaygarasıyla bastırmaya çalışan medyanın, son olayda acımızı köpürtme gayretkeşliği de manidar.
Doğu Batı Enstitüsü'nün yayınladığı raporda Türkiye'nin küresel güç olacağı yazılırken, sivil anayasa ile özgürlüklerin genişlemesi gündemdeyken ve Kürtçü hareketin temsilcileri Meclis'e girmişken, artan PKK terörünün anlamı ne? Örgüt ya da ardındakiler, bu adımlarla Türkiye'yi neye zorluyor?
Bayrama hazırlanan milletimizin ciğerini dağlayan terör haberlerini izlerken, 1995'te, PKK'nın üst noktalarına yükseldikten sonra örgütten kopan Doktor Baran kod adlı teröristle Erbil'de yaptığımız görüşmeyi hatırladım.
17 yılını örgüt içinde geçiren ve soruşturma komisyonu başkanlığına kadar yükselen Doktor Baran'la görüşmede amacımız, örgütün yapısı ve izlediği taktiklere ilişkin birinci elden ipuçları edinmekti. Doktor Baran, örgütün bölgedeki Kürt gruplarla münasebetlerini anlattı. Suriye ile İran gibi devletlerle ve bu ülkelerde yaşayan Kürtlerle ilişkilerine dair ilginç bilgiler verdi.
Ancak eski teröristin en çarpıcı açıklaması, terörle mücadeleye kafa yoran asker-sivil herkesin ders alması gereken şu sözleriydi: "Zorunlu askerlik, zorunlu vergi, çocukların öldürülmesi ve katliamlar PKK'nın halk desteğini kaybetmesine yol açıyordu. Ben, sorumlu olduğum Tunceli'nde bunları uygulamadım. Uygulanan yerlerde yüzde 90'lara varan halk desteği eridi ve insanlar devlet tarafına kaydı. Önceden devletin zulmünü göstererek propaganda yapardık. Bu uygulamalardan sonra örgütün zulmü devletinkini geride bıraktı. Devlet millete şefkatle yaklaştıkça, örgütün arkasındaki halk desteği iyice azaldı." Bir terörist, terörle mücadelede başarının sırrını söylüyordu: Şefkatle yaklaşarak halkı kazanmak.
Son dönemde Türkiye, yavaş yavaş da olsa bu gerçeğin farkına varmaya başladı. Askerî yetkililer bile artık sadece askerî yöntemlerle sorunun çözülemeyeceğini itiraf ediyor. Halkı kazanma noktasındaki eksikler dile getiriliyor. En son, Kara Kuvvetleri Komutanı İlker Başbuğ, PKK'ya karşı 23 yıldır süren mücadelede örgüte yeni katılımları engellemede başarısız olunduğunu itiraf etmedi mi?
Baran'ın itirafları, halka şefkatle yaklaşmanın örgütü nasıl zor duruma düşürdüğünü çok iyi ortaya koyuyordu. AK Parti'nin 22 Temmuz seçiminde Doğu ve Güneydoğu'da elde ettiği tarihî başarı da bir yandan bölgeye yaklaşımın sihirli gücünü ispatlarken, bir yandan da bunun Kürtçü harekete vurduğu darbeyi gözler önüne seriyor.
Hükümet, KÖYDES projesi kapsamında, sadece Diyarbakır'da 1150 köye içme suyu götürmüş. Bölgede hizmet veren pratisyen, uzman hekim sayısında yüzde 200'lük artış sağlanmış. Van'ın Başkale ilçesinde hiç uzman doktor yokken, şimdi 6 uzmanın görev yaptığı söyleniyor. Urfa'ya son 5 yılda yapılan derslik sayısı, Cumhuriyet tarihi boyunca yapılandan fazla.
Sandıklar açıldığında, bölge insanının Türkiye'nin bütünlüğü yönünde tercih yaptığı, bu hizmetleri getirenleri karşılıksız bırakmadığı görüldü. Nitekim bölgedeki 23 ilin 18'inde, rekor düzeyde oranlarla AK Parti birinci geldi. Başarısızlığı kabul eden DTP, yaklaşan yerel seçimde Diyarbakır'ı kaybetme endişesine kapıldı. Seçimden önce bölgeyi gezen güngörmüş Tatvanlı bir vatandaştan duyduklarım, milletle kucaklaşmamakta direnen Kürtçü damarın düştüğü acıklı durumu çok iyi özetliyordu. Bağımsız vekiller seçim gezilerinde âdet olduğu üzere iktidara yüklenip, oyların tümüne talip oluyor. Ama çaldıkları her kapıda, vatandaş ulaşım, sağlık ve eğitim alanında yapılanları hatırlatarak, hükümetin eleştirilmesine tepki gösteriyor. Şaşkınlık yaşayan bağımsızlar, taktik değiştirerek iktidara yüklenmekten vazgeçiyor. Oyların da sadece yarısına talip olmaya karar veriyorlar. Aslında bu tablo, izlenecek yolu gösteriyor. Ama PKK bu yolun kendi sonunu hazırladığını gördüğünden, eylemleriyle bizi öfkelendirmeyi, insanları devletle karşı karşıya getirecek olağanüstü halin yeniden ilanını, sorunu çözmeyeceği bilindiği halde Irak'a operasyon yapılmasını amaçlıyor. Güya özgürlük için savaşan örgütün, demokrasi ve AB sürecinden bu kadar korkması, onu, aynı korkuları yaşayanlarla yan yana getiriyor. İsteyen, Aysel Tuğluk'un Radikal'e söylediklerini bir daha okuyabilir. Bu arada, sivil anayasa çabasını, 'mahalle' yaygarasıyla bastırmaya çalışan medyanın, son olayda acımızı köpürtme gayretkeşliği de manidar.