Seviyorum Demek Sevmek Değildir ..

O,olmazsa yaşayamam diyenlerdir
En çok terk edilenler.
Sabahlara kadar ağlamalar anlamsızdır
Çünkü giden geri dönmez bir daha..
Saatlerce beklersin ıssız pencerende
Kaybolursun o buğulu camın soğukluğunda,
Sigara üstüne sigara yakarsın
Çaresizce yastığına kapanıp ağlarken..
Sen kıyamazken sevmeye
O seni,vurur yerden yere,
Saatlerce konuşulur telefonda
'Seni Seviyorum vefasızım dön'dersin
Hayallerini anlatırsın bir bir
Sesin titremeye başlar bir süre sonra
Ve ardından gözünden yaşlar süzülür yüreğine,
Günlerce ağlayıp,yalvarsanda
Herşey biter o telefon kapandığında..
Ona ulaşmak ne kadar imkansızsa
O kadar çok seversin,
Seni takmaz,düşünmez,ne halde olduğunu bilmez
Bir kere olsun göz yaşlarını silmez
Ama herşeye rağmen,o en çok sevilendir..
Gerçek sevgi nedir diye sordun mu kendine?
İşte gerçek sevgi;
Sevdiğin ağladığında,ağlamak değil
Onun gözyaşlarını silip
Onunla beraber gülebilmektir.
En soğuk gecelerde bile,
Onu düşünüp ısınmaktır.
Ve her nefeste onu içine çekmektir
Bağımlılıktır.
Üzerinden aylar,yıllar geçse bile
Elini tuttuğunda ilk günkü gibi heyecanlanmak,
Dudakların,dudaklarına değdiğinde
Her seferinde bir çocuk gibi utanmaktır.
Gözlerine baktığında kaybolmak,
Elinin kalbinin üstüne koyduğunda onu hissetmektir.
Dünyaya başka pencereden bakmak
Ve toz pembe görmektir,sevmek..
Sevmek,
Bazen dostça,bazen sevgili gibi
Sevmek,
Delicesine ve kardeşcesine
Sevmek sadece aşık olmak değil işte..
Sevmek,sen nasıl görmek istersen
Sevmek,
Sevmek işte...​