---> Seni sevmek, ait olduğun gökyüzünde seni özgür bırakmaktı.
Sabah, gözümü ilk açtığım an da seni görmek; o günün güzel geçeceğine bir işaret oluveriyor anında. Tabi sen bilmiyorsun, senden saatlerce önce uyandığımı ve nefes bile almadan, aralıksız seni seyrettiğimi. Bilsen kızarsın, seni uyandırmadığım için. Ama sıkılmıyorum hiç, merak etme. Uyandığın an da bir gülümseyişin var ki zaten; işte o zaman hiç yanılmadığımı hissediyorum, çok mutlu oluyorum. Bir sabah uyandığımda sen burada olmazsan diye düşünüp, endişeye kapılıyorum; yerli yersiz, kaybetme duygusu işte. Sonra uyanıp öyle bir şey söylüyorsun ki; bir toz bulutu nasıl dağılırsa, öyle dağılıyor karamsar bütün duygular aklımda. Perdenin arasından sızan güneş yüzüne vuruyor, şaşırıyorum; sen gerçekten benim misin şimdi?
p , En sevdiğim şiirdir senin de beğeneceğini umuyorum ;
