Sensiz Şehir;

şimdi koca bir şehir sensiz

sessiz

renksiz

mutsuz

umutsuz

karanlık ve soğuk

suya hasret gibi gülüşüne hasret

saçının bir tek teline hasret

ateşler içinde uyanıyor sabahlara

komada!

görmüyor

duymuyor

yıldızları kayıp

kuşları uçamıyor

çiçeklerinin boynu bükük

yağmuru yağmur değil gözyaşı

yollarında gölgemiz cansız yatıyor

az sonra öldü ölecek!

kimse farkında değil

benden başka...
​