Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Sensiz Kalan Bu Şehri Yakmayı Çok Istedim-Mustafa Hebip
Sensiz kalan bu şehri yakmayı çok istedim.
Mavi bir aleve dönÜştÜ gözlerin.
Tutuşturmak istedim,
Beni böyle bırakıp gittigin bu sehri.
Ama yakamadım,
çÜnki gözlerin engelim oldu.
Bana bakıyordun...
Yakamadım işte ne diyeyim sen olmayınca yanımda.
Yakmak Üzereydimki bu şehri,
Hatıralar gene engelim oldu..
Sensiz kalan bu şehri yakmayı çok istemiştim.
Olmadı...
Sen tuttun elimi ateşlemeye gÜcÜm yetmedi,
Hatıralarımız var dedin, bırak yakma şehri.
Yaşayanlara acıdıgımız için degil;
Anılar yıpranırda aşkımız kalmaz diye yakma dedin yakmadım.
Sadece sen ÜzÜlme diye,
İSTANBUL`u yakmıyorum işte....
Bundan Sonra Yaşayacağınız Geceler Olsa Da Bu Gece Son...-Mustafa Hebip
Bundan sonra yaşayacağınız geceler olsa da bu gece son...
Hani bazen kaçıp gitmek isteriz...
Kimsenin bilmediği, kimsenin bizi tanımadığı bir yere... Hatta kendimizi bile tanımayacağımızı umut ettiğimiz bir yere...
Çünkü hepimiz geçmişimizi, aşklarımızı, kederlerimizi ve sırlarımızı bir çırpıda unutacağımız bir yer arıyoruz...
Yeni, yeniden başlamak ve bu kez hata yapmamak istiyoruz...
Oysa...
Her yeni yer, yeni bir hayat...
Her yeni hayat, yeni bir insan...
Her yeni insan, yeni bir yitiriş...
Her yeni sandığımız, aslında eskinin yeni yüzünden başka bir şey değil...
Farz edin ki, bu gece son...
Kelimelere, şarkılara, aşklara...
Hafızamızın kalleş katili hatıralara...
Fırından aldığımız ekmeğin daha eve ulaşmadan soğuması gibi...
Dünyanın yaratılıştan bugüne giderek soğuması gibi...
Bir zamanlar sıcacık olan evlerimizin içinin giderek soğuması gibi...
Bir gün bizim de bedenlerimiz soğuyacak...
Sonra...
Sonra, hiç...
Geride bıraktıklarımızın içi şöyle bir üşüyecek, hepsi bu...
Sadece Yıldızlar Düşerdi Gözlerimden-Mustafa Hebip
Gözlerimi kapatıp dalardım.
Sonsuz bir yeşilliğin ortasında baharı yaşarken bulurdum kendimi.
Çiçek açardın, başımı döndürürdü kokun.
Bir gül yaprağı gibiydi ipeksi tenin.
Öperdim seni soluğum kesilirdi.
Hafif bir yağmur başlardı her damlası başka sevdadan süzülen o yağmurda ıslanmaktan huzur duyardım.
Bir hayalden bir hayale geçerken sabahı karşılardım.
Güneş pencereden içeri girince, gecenin tüm kasveti biterdi.
Yıldızlar bir sonraki geceye kadar çekilirdi!!!
Ama içimdeki karanlığın tek ışığı sendin...
Sen olmadan ben aydınlanamazdım.
Güneş olmasa da o gün sensiz yaşanacaktı.
ÇÜNKÜ BEN SENSİZLİĞİ YAŞARKEN AĞLAMAZDIM
SADECE YILDIZLAR DÜŞERDİ GÖZLERİMDEN!!!
İyi Geceler Hayat Bugün de seni Yaşayamadım-Mustafa Hebip
Zamanı sıfırlayacağım hayatımda yarın
Her şeye yeniden başlayacağım.
İlk kez günaydın diyeceğim gökyüzüne,
İlk soluğumu alacağım yarın;ama şimdi değil,
Yarın...
Yarın başlangıcı olacak hayatımın,
Gözlerimi açıp, ''Merhaba'' diyeceğim hayata.
Ben de varım artık
Ölümüne sevgi yarışına.
İlk kez göreceğim sevdiklerim yarın.
Sarılacağım onlara,sevgimi haykıracağım.
Ama şimdi değil,yarın...
Yarın umutlarım tanışacak istasyonlarla,terminallerle
Birer birer yolculuğa çıkacaklar.
Bavulları mı?
Onlar dünden hazır; ama yolculuk yarın.
Unutmuş olacağım seni yarın.
Seninle kurduğum bütün hayaller
Silinmiş olacak zihnimden
Ben yeni maceralar üreteceğim düşümde yarın.
Yok olacak uyandığımda mazi.
Eflatunlar saracak etrafımı,
Pembe düşler misafir gelecek bana,
El sallayacağız beraber karanlığa...
Her gün bunlarla avutuyorum kendimi.
Bugünü erteliyorum ben hep yarınlara.
Ama olmuyor.
Silinmiyor kalpteki yara.
Bağlanmışken yürek geçmişe,
Umut besleyemiyor gözler geleceğe...
İyi geceler hayat!
Bugün de seni yaşayamadım affet,
Ama belki yarın,
Yarın...
anmayacağım artık adını birdaha
görmeyeceğim senle gören gözlerimle
sevmeyeceğim artık seni seven kalbimi
biten herşey gibi bende bittim
bana deli diyenlere seni göstereceğim
geçmeyecek günler senle ğeçtiği gibi
bitmeyecek yollar senle bittiği gibi
adını sildim adımın yanından
sildim seni gönlümden kalbimden
adını zalim koydum terk edip gittiğinden
bu bedeni koydun kefene duanı bile etmeden
sildim seni sildim gözlerini
herşey yalan bütün sözlerim yalan
silemedim seni unutamadım
seni sevmeden yaşarmı kalbim
bitermi sensiz yollar
adını silemedim adınla yaşadım
zalim diyemedim canım dedim
gözlerime can veren gözlerin dedim
sen beni kefene koysanda severim dedim
ne kayıplar verdim çağresiz gecelerde,
milyonlarca yıldızla dertleştim, ne umutlarım yüzüstü bırakıp gitti beni
ama ben hiç yenilmedim..
kıpırtısız bir ur gibi beynime hükmeden,her hücreme giren
ne ihanetleri terkettim içimde..
sandın ki sensiz masallarım olmaz benim,
yandım
evet yandım..
bir kor gibi alev alev..
beni böyle bir sen yaktın..
ne sevgiler gömdüm,
hayatı senin gözlerinde gördüm..
uyuşmuş bedenimi iki satıra böldün..
ama ben yine yenilmedim..
yokluğunda gözyaşlarımın derin denizlerinde yüzdüm..
çağresizdi bedenim,yorgundu yüreğim,
boğulmamak için çırpınan ellerimle
beni attığın gözyaşı denizinde,
günlerce umut limanını aramak için yüzdüm.
içimde öyle bir sen vardı ki,
kanımla karışmış atar damarıma bulaşmış,
sanki hep benim gibi, kalbime defalarca yazılmış..
yokluğunda öğrendim, seninde ruhun üç kuruşa satılmış...
hayat bana senden sonra çok kez vurdu,insanlar seni bana sordu,
nehirler yokluğunda akmadı durdu..
senden sonra tek dostum yıldızlar oldu...
defalarca düştüm sonsuz hayatın ayakları dibine,
karamsarlık yedim gözyaşı içtim
karanlık odamda buz gibi olmuş yatağımda..
ama ben yine yenilmedim..
yenilmedim...
karanlık yollardan geçtim,
defalarca pencerenin önüne geldim,
içimde çok büyük savaşlar verdim..
yinede direndim..
yinede yenilmedim...
...
