Soğuk , kapkaranlık bir akşam daha..
Kahvem elimde , odamdayım. Masamda oturuyorum tek başıma. Pencereden ay'ın ışığı vuruyor suratıma. Odamı aydınlatan tek ışığın o olduğunu anlıyorum sonra. Işığı açmak için doğruluyorum. Daha sonra vazgeçiyorum. Hoşuma gidiyor bu atmosfer. Kahvemden bir yudum alıyorum. Bu soğuk gecede içimin ısındığını hissediyorum. Acı geliyor tadı. Şeker attığımdan da eminim oysa ki. Fazla durmuyorum bu konu üstünde. Acı olması da hoşuma gidiyor birkaç yudumdan sonra çünkü.
Keyfim yerinde değil bugün. Yine bin bir türlü düşünce var kafamda. O her zaman ki gibi en geniş yeri kapsıyor tabi ki.Onu düşünmeden bir anım geçmiyor zaten. Bazen sanki onun için yaşıyormuşum gibi geliyor. Sadece o yaşıyor diye.
Çok özlüyorum onu bu aralar. Çölde suya hasret olan bir insan gibi hasretim ona. İhtiyacım var sevgisine. O yokken sol tarafım eksik geliyor bana. Ona o kadar çok alışmışım ki ben bile şaşıyorum bazen halime.
Dalıp gidiyorum çoğu zaman. Baktığım her insanda onu görüyorum sanki. Hala niye seviyorsam onu. İşte cevap veremediğim tek soru bu. Çünkü nedensiz seviyorum ben onu. Niye diye başlayan her cümle boş benim için.
3 ay..
Onsuz geçen 3 ay..O kadar zor ki bunca zaman onun hayatında olmadığını bile bile yaşamak. Deli gibi seviyorsun ama bunu kendine bile söyleyemiyorsun. Ne kadar güç bir durum. Gelmeyeceğini bile bile bekliyorsun. Seni sevmediğini bile bile belki diye geçiriyorsun içinden. Herşeyi bile bile yapıyorum. Seviyorum işte !
Okulda , evde her yerde onunlayım. O ne kadar bir başkasıyla olsa da !
Okulda sıranın üstünde , evde bir kağıtta , dışarıda dilimde onun ismi.
Onun sayesinde çocuklaşıyorum bazen. Geçende okulda sıranın üstünde yazılı olan ismini sildiler diye yapmadığım şey kalmadı. Ben de aldım kalemi kazıdım ismini sıranın üstüne. Okula geldiğimde ilk ona günaydın , okuldan çıkarken ilk ona iyi günler diyorum. Sıradaki isimle yetiniyorum resmen. Çaresiz kalınca küçük şeylerden utlu olmak gerekirmiş. Gerçekten öyle.
O şuanda başkasına ait olsada ben ona aidim. O ne kadar başkasını sevse de ben onu deli gibi seviyorumm !!!
Bu yazıyı elbet bir gün okuyacaktır. Hiç bir şey hissetmese bile sevildiğini bilmek hoşuna gidecektir. Yani sanırım
Çooook Seviliyorsun <3
Kahvem elimde , odamdayım. Masamda oturuyorum tek başıma. Pencereden ay'ın ışığı vuruyor suratıma. Odamı aydınlatan tek ışığın o olduğunu anlıyorum sonra. Işığı açmak için doğruluyorum. Daha sonra vazgeçiyorum. Hoşuma gidiyor bu atmosfer. Kahvemden bir yudum alıyorum. Bu soğuk gecede içimin ısındığını hissediyorum. Acı geliyor tadı. Şeker attığımdan da eminim oysa ki. Fazla durmuyorum bu konu üstünde. Acı olması da hoşuma gidiyor birkaç yudumdan sonra çünkü.
Keyfim yerinde değil bugün. Yine bin bir türlü düşünce var kafamda. O her zaman ki gibi en geniş yeri kapsıyor tabi ki.Onu düşünmeden bir anım geçmiyor zaten. Bazen sanki onun için yaşıyormuşum gibi geliyor. Sadece o yaşıyor diye.
Çok özlüyorum onu bu aralar. Çölde suya hasret olan bir insan gibi hasretim ona. İhtiyacım var sevgisine. O yokken sol tarafım eksik geliyor bana. Ona o kadar çok alışmışım ki ben bile şaşıyorum bazen halime.
Dalıp gidiyorum çoğu zaman. Baktığım her insanda onu görüyorum sanki. Hala niye seviyorsam onu. İşte cevap veremediğim tek soru bu. Çünkü nedensiz seviyorum ben onu. Niye diye başlayan her cümle boş benim için.
3 ay..
Onsuz geçen 3 ay..O kadar zor ki bunca zaman onun hayatında olmadığını bile bile yaşamak. Deli gibi seviyorsun ama bunu kendine bile söyleyemiyorsun. Ne kadar güç bir durum. Gelmeyeceğini bile bile bekliyorsun. Seni sevmediğini bile bile belki diye geçiriyorsun içinden. Herşeyi bile bile yapıyorum. Seviyorum işte !
Okulda , evde her yerde onunlayım. O ne kadar bir başkasıyla olsa da !
Okulda sıranın üstünde , evde bir kağıtta , dışarıda dilimde onun ismi.
Onun sayesinde çocuklaşıyorum bazen. Geçende okulda sıranın üstünde yazılı olan ismini sildiler diye yapmadığım şey kalmadı. Ben de aldım kalemi kazıdım ismini sıranın üstüne. Okula geldiğimde ilk ona günaydın , okuldan çıkarken ilk ona iyi günler diyorum. Sıradaki isimle yetiniyorum resmen. Çaresiz kalınca küçük şeylerden utlu olmak gerekirmiş. Gerçekten öyle.
O şuanda başkasına ait olsada ben ona aidim. O ne kadar başkasını sevse de ben onu deli gibi seviyorumm !!!
Bu yazıyı elbet bir gün okuyacaktır. Hiç bir şey hissetmese bile sevildiğini bilmek hoşuna gidecektir. Yani sanırım
Çooook Seviliyorsun <3
Moderatör tarafında düzenlendi:
