` Nur ~
Bayan Üye
Sevmek sözcüğünden ne anladıysam hani
Katıksız sunmuştum sana içimde ne biriktirebildiysem
bu yaşıma kadar,
Ve hiçbir karşılık beklememiştim
Hep güzel düşlerim vardı geleceğe dair,
Gözlerine bakarken kendimi çocuklarımızın babası
olarak gördüğüm olurdu Bazen.
Hani hatırlar mısın en çok istediğim şeylerden biri de,
Sabaha kadar uyumayıp seni izlemekti geceleri,
İşte o zaman belki de dünyanın en huzurlu
adamı ben olacaktım&
Elini tutarken korkardım hep korkaklığı
sevmememe rağmen,
Bir gün ayrılık denen o şeyin başımıza
gelebileceğini düşünerek.
Zor günlerimde elini yanaklarıma götürerek
gözyaşlarımı silişini getirirdim
Gözümün önüne
Geriye dönüp tebessümle karşılayacağımız anılar
yaratmaya çalışırdım hep,
Bilirsin üzülmene dayanamazdım senin
Gülüşüne canımı bile verebilirdim, çünkü sen;
Sadece kitaplarda karşılaştığımız o kahramanlar
kadar iyi kalpliydin
Ve beni kendine ait hissettirmiştin
Elimi tutar mısın? diye sorduğun günü hala
dün gibi hatırlıyorum,
Ve sonra benim bayıldığım o umursamaz tavrınla
Ne var şimdi bunda? diye sormuştun biraz çocukça
Benim tek isteğim,
Yıllar sonra aynı çekingenlikle tutmaktı
belki de ellerini,
Gözlerimi, en son senin yüzünü görerek başucumda,
kapatmaktı dünyaya
Sadece sevmiştim seni,
Sevmek sözcüğünden ne anladıysam hani
Ve bilmeyerek ayrılığın anlamını
Ne yazık ki…
Katıksız sunmuştum sana içimde ne biriktirebildiysem
bu yaşıma kadar,
Ve hiçbir karşılık beklememiştim
Hep güzel düşlerim vardı geleceğe dair,
Gözlerine bakarken kendimi çocuklarımızın babası
olarak gördüğüm olurdu Bazen.
Hani hatırlar mısın en çok istediğim şeylerden biri de,
Sabaha kadar uyumayıp seni izlemekti geceleri,
İşte o zaman belki de dünyanın en huzurlu
adamı ben olacaktım&
Elini tutarken korkardım hep korkaklığı
sevmememe rağmen,
Bir gün ayrılık denen o şeyin başımıza
gelebileceğini düşünerek.
Zor günlerimde elini yanaklarıma götürerek
gözyaşlarımı silişini getirirdim
Gözümün önüne
Geriye dönüp tebessümle karşılayacağımız anılar
yaratmaya çalışırdım hep,
Bilirsin üzülmene dayanamazdım senin
Gülüşüne canımı bile verebilirdim, çünkü sen;
Sadece kitaplarda karşılaştığımız o kahramanlar
kadar iyi kalpliydin
Ve beni kendine ait hissettirmiştin
Elimi tutar mısın? diye sorduğun günü hala
dün gibi hatırlıyorum,
Ve sonra benim bayıldığım o umursamaz tavrınla
Ne var şimdi bunda? diye sormuştun biraz çocukça
Benim tek isteğim,
Yıllar sonra aynı çekingenlikle tutmaktı
belki de ellerini,
Gözlerimi, en son senin yüzünü görerek başucumda,
kapatmaktı dünyaya
Sadece sevmiştim seni,
Sevmek sözcüğünden ne anladıysam hani
Ve bilmeyerek ayrılığın anlamını
Ne yazık ki…