"Kim, dünyada lüks bir hayat yaşarsa, âhirette arzu ve isteklerine perde çekilir Kim, gözünü zenginlerin süsüne dikerse, göklerin yüce katında aşağılanır Kim de, kendisine verilen az rızka karşı güzel bir sabır ve dayanıklılık gösterirse, Allah onu Firdevs cennetinde istediği yere yerleştirir"
Allah Tealanın 100 rahmeti vardır. Ondan (yeryüzüne indirdiği) bir rahmet ile canlılar birbirlerine acırlar. Doksan dokuz rahmeti ise kıyamet günü içindir.
(Müslim - 2702)
Bir diğer rivayet şöyledir:
Allah Teala gökleri ve yerleri yarattığında 100 rahmeti vardı. Her bir rahmet, gökle yer arasına dolduracak genişliktedir. Yüz rahmetin birini yeryüzüne indirdi. Bu rahmet sebebiyle (işte) anne yavrusuna şefkat gösterir. Vahşi hayvanlar ve kuşlar birbirlerini severler. Kıyamet günü olunca, Allah rahmetini kemale erdirecektir. (Diğer 99 rahmetini de kulları için indirecektir)
Kıyamet günü bir kısım müslümanlar, dağlar gibi günahlarla gelirler de Allah onların günahlarını affeder.
(Müslim - 2767)
Bu hadis-i şerifte, günahkar kulların Allahın rahmetinden ümit kesmemeleri konusunda büyük bir müjde vardır. Mümin insanın işlediği pek çok hataları olabilir, alışıp ta terkedemediği nice günahları bulunabilir. Kul, bunca günah ve hatalarına bakıp ta, Allahtan başka sığınacak bir yapı, kaçacak bir kapı aramamalı; şeytana uyup Allahı ve âhireti inkara, Allahın rahmetinden ümit kesmeye kalkışmamalıdır. İnsan, dağlar gibi günahı olsa da, yine Allaha yönelmeli, onun affına dayanmalı, mağfiretine yapışmalıdır. Her şeye rağmen asla ve asla Rabbinin engin rahmetinden ümitsiz olmamalıdır.
Enes İbni Malik (Radıyallahu anh)dan rivayet edildiğine göre, Rasülullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
Her kim Cuma günü ve gecesi, bana yüz kere salat okursa, Allahu Teala onun ahiret isteklerinden yetmiş, dünya hacetlerinden de, otuz olmak üzere yüz arzusunu yerine getirir ve size hediyeler geldiği gibi, o salatları da bana arz edecek bir meleği Allahu Teala bu hususta görevlendirir. Şüphesiz benim ölümümden sonraki bilmem, sağken bilmem gibidir.(Deylemi, ithaf: 3 /241)