~~~SeNa~~
Bayan Üye
Anlatacaklarım kesinlikle alıntı değildir! Hepsini kendim yaşadım!
Hazırsak anlatmaya balıyorum;
Ben 12-13 yaşında falandım.O zamanlar annemlebabam boşanmıştı.Ben yaz ayında anneme bir aylık gitme hakkım vardı.O hakkımı kullanıyordum.Annemin yanındaki bir akşam aklıma bir fikir geldi.Fikrim; Gözlük yapıpetrafımızdaki görünmeyen varlıkları görmek için gerekli bir tasarım çizmiştim.Çizdiğim o kadar gerçekçiydi ki.Buna ve onla birlikte gelen hikayeye o akşamdan sonra herkes inandı.Neyse anneme gidipbak anne bu gözlüğü yaptım dedim.Ona gösterdikten sonra sanki bir şeyler olmuştu bana ve anneme...Annem sürehiye dokunduğu anda sürahi patladı.Ben plastik bir bardağa bakmıştım ve o da ortadan ikiye doğru çok hızlı bir biçim de yarıldı.Gözlerime inanamıyordum.Biri bana sanki o çizimi yapmamalıydınbu işlerle uğraşma der gibiydi.Annem hepsi bu senin icatların yüzünden diyerek.Benim çizimimi aldı ve koltuğun altındaki boşluğa attı.Korkmuştumtir tir titriyor idim.Annem de be3lli etmiyordu ama o da korkuyordu.Birden üstüne tuz bibermiş gibi elektrikler gitti.Uyumaktan başka bir çare yoktu.Annemle ben 3 kuluvallah 1 elham okuudk yattık.3 Saatte zor uyudum sabahleyin kalktığımda kırılma olayları devam etti.İcadıma bir kez daha baktım ve şimdi hala o icadımı saklıyorum bir anı olarak gerçekleşltirmeye hiç bir zaman kalkışamayacağım heralde.O günden sonra 1 hafta öyle sürdü sonra olaylar kesildi günlük olaylara devam ettim.....
