Tanrı'nın, adem'e ruh üflediği, eski ahit'deki öykünün boya ve alçılarla tavana yapılmış bir resimdir. tanrı'nın yaşlı ve sakallı, beyaz bir elbise giydiği görülürken, adem'in çıplak oluşu dikkat çekmektedir. tanrı'nın sağ kolu ile adem'in sol kolunun uzanış benzerliği, tanrı'nın insan suretinde kendini yansıttığını akla getiriyor. parmakların birbirine temas etmemesini ise tanrı'nın adem'e doğru uzandığı ve adem'in yaşamı aldığı görülüyor. henüz yaratılmakta olan adem parmağını kaldıramayacak kadar güçsüz, tanrı ise yasam veren, enerji ve güc dolu olarak görünüyor. yine tanrı'nın bulunduğu bölüm bir beyin, bir akıl seklinde tasvir ediliyor.
tanrı'nın dirseğinde görülen kadın, gnostikler tarafından genellikle sophia, hristiyanlar tarafından tanrı'nın yaratmayı düşündüğü bir sonraki varlığı yani havva'yı resmettiği söylenir. aşağıya uzanan yeşil kurdele ise beşeri hayatı temsil ediyor.
tanrı'nın sağ ve solunda bulunan ve tanrı ile aynı tarafa bakan yüzler teslisi temsil ediyor. kadının hemen arkasındaki kutsal ruhu, tanrı'nın sol elinin temas ettiği ve yüzünün bakan tarafa ters olduğu ise beşeri hayatı yani adem'in yeryüzünde yaşayacağını işaret ediyor. adem'in yaşayacağı acıların temsili olarak nitelendiriliyor.
anatomik oluşumlar ve resmin uyumu - tanrı beyinin içinde resmedilmiştir, ve bir düşünceye göre tanrı isanın beyninin içindedir.