Plakkolik
Kayıtlı Üye
Değerli forumdaşım İnci kullanıcısının Latin Dansları hakkında ziyadesiyle emek vererek hazırladığı makaleleri hevesle okudum. Kendisine gerek konuya olan ilgisi, gerekse bu emeklerinden dolayı yürekten bir teşekkürü borç bilirim.
Çok uzun yıllar önce yapılan birtakım yanlış çevirilerin ve yetersiz bilgilerin süregelmesi neticesinde, halen konu hakkında eksik yahut hatalı açıklamalarla karşılaşmaktayız. Muhakkak ki bu durum, hemen her konuda rastladığımız bir sendromdur...
Lisansüstü tezini bu konuda vermiş, gerekli doneleri edinebilmek için yeryüzünün ilgili ülkelerini gezmiş, nihayetinde hayatını bu sayede kazanan bir kimse olarak, eklemek ve düzeltmek istediklerim var; mazur görürseniz...
Öncelikle tango hakkında yazmak isterim; zira hemen her kaynakta rastlanan belli malumatlar dışında, nasıl ortaya çıktığına dair detaylı açıklamaları bulmak mümkün olmuyor.
Arjantin, tarih boyunca siyasi olaylarıyla gündeme gelmiş bir ülkedir malumunuz. 1800'lü yılların başında Avrupa'dan ülkeye Portekizli kaşiflerin önderliğinde gelen insanlar, zaman içerisinde hayallerinden uzaklaşmışlar, geçim sıkıntısıyla boğuşmaya başlamışlardır. Bu durum, yoksullara daha varlıklı ve refah seviyesi yüksek bir yaşam vaadeden ideolojilere sempati duymalarına sebep olmuştur. Böylece bu ideolojiye inanan muhalif kesim epeyce güçlenmiş, zamanla iktidarda olan karşıtlarına denk bir güce ulaşmıştır.
Durumdan endişe duymaya başlayan diğer kesim, 'iktidarda olmanın' da verdiği güç ve avantajla, muhalif kesime büyük bir darbe vurmakta hemfikir olmuştur. Çıkan kanlı çatışmalar neticesinde binlerce insan yaşamını yitirmiş, ülke o güne kadar bilinen tarihinde belki de en büyük kaosa sürüklenmiştir.
Bu çatışmaların sonucunda muhalif kesim, kaybettiği yandaşlarını son yolculuklarına uğurlarken enteresan bir karara imza atmıştır. Buna göre; yapılan toplu cenaze törenlerinde gözyaşı dökülmeyecek, dans edilecektir.
Tangonun ilk adımları işte bu cenaze törenlerinde atılmıştır. Bugün itibariyle hemen her dansta varolan tebessüm mimikleri ve mutluluk ifadesinin, tangoda hazin bir hale dönüşmesinin sebebi budur.
Durumdan iyice rahatsız olan iktidar, muhaliflerle özdeşleşen bu dansı ülkede yasaklamış, yapanlara ve yapılmasına izin veren işletme sahiplerine idama varan yaptırımlar uygulamıştır. Yine de özellikle kıyı kasabaları ve izbe meyhaneler, tango aşıklarının gizli meskenleri olmuştur.
Akabinde ülkede yaşanan askeri darbe ve ağır faturası, yıllar içinde tolere edilse de, tango unutulmamıştır. Bunun bir nedeni de, ordunun askeri darbe yıllarında muhalif kesime sempatiyle bakması, muhalif kesimin de darbe zamanında orduyu bu dansla karşılaması olarak gösterilmektedir.
Ülkede suların durulmasından sonra yeni bir hayat hayaliyle Avrupa'dan göçler bir kez daha başlamış, tıpkı 1800'lerin başında olduğu gibi genellikle erkekler bu göçlere katılmışlardır. Burda amaç, daha önceden de arzulandığı gibi, 'Arjantin'de yeni bir yol çizmek ve ailesini yanına almak'tan ibarettir.
Haliyle ülkede erkek nüfusu hızla artmıştır. Bu sebepten tango, çok zaman erkek erkeğe yapılan ve kadınların ilgisini çekmeye yönelik bir dans haline gelmiştir.
Nihayetinde, ülkenin huzura kavuşmasıyla beraber Avrupa'nın aristokrat ve burjuva kesimi turistik gezilerine başlamış, böylelikle tango, dünyaya açılma yolunda ilk adımlarını atmıştır.
Sanıldığının aksine, 3 değil; 4 farklı bireyi vardır tango ailesinin. Arjantin Tango'nun yanısıra, 'Amerikan stili' olarak adlandırılan Latin Tango, 'Uluslararası stil' olarak bilinen Standart Tango (Bir diğer ismi Classic Tango) ve bunlara ek olarak yine 5/8'lik ritmde çalınan lakin bpm değeri 68'e varan Europe Tango.
'Tutkunun dansı' sıfatına layık görülen tangoyu belki de en iyi özetleyen cümle şudur şahsi kanaatimce:
'Tango, kavganın kutlamaya dönüşebilme inancıdır'.
Çok uzun yıllar önce yapılan birtakım yanlış çevirilerin ve yetersiz bilgilerin süregelmesi neticesinde, halen konu hakkında eksik yahut hatalı açıklamalarla karşılaşmaktayız. Muhakkak ki bu durum, hemen her konuda rastladığımız bir sendromdur...
Lisansüstü tezini bu konuda vermiş, gerekli doneleri edinebilmek için yeryüzünün ilgili ülkelerini gezmiş, nihayetinde hayatını bu sayede kazanan bir kimse olarak, eklemek ve düzeltmek istediklerim var; mazur görürseniz...
Öncelikle tango hakkında yazmak isterim; zira hemen her kaynakta rastlanan belli malumatlar dışında, nasıl ortaya çıktığına dair detaylı açıklamaları bulmak mümkün olmuyor.
Arjantin, tarih boyunca siyasi olaylarıyla gündeme gelmiş bir ülkedir malumunuz. 1800'lü yılların başında Avrupa'dan ülkeye Portekizli kaşiflerin önderliğinde gelen insanlar, zaman içerisinde hayallerinden uzaklaşmışlar, geçim sıkıntısıyla boğuşmaya başlamışlardır. Bu durum, yoksullara daha varlıklı ve refah seviyesi yüksek bir yaşam vaadeden ideolojilere sempati duymalarına sebep olmuştur. Böylece bu ideolojiye inanan muhalif kesim epeyce güçlenmiş, zamanla iktidarda olan karşıtlarına denk bir güce ulaşmıştır.
Durumdan endişe duymaya başlayan diğer kesim, 'iktidarda olmanın' da verdiği güç ve avantajla, muhalif kesime büyük bir darbe vurmakta hemfikir olmuştur. Çıkan kanlı çatışmalar neticesinde binlerce insan yaşamını yitirmiş, ülke o güne kadar bilinen tarihinde belki de en büyük kaosa sürüklenmiştir.
Bu çatışmaların sonucunda muhalif kesim, kaybettiği yandaşlarını son yolculuklarına uğurlarken enteresan bir karara imza atmıştır. Buna göre; yapılan toplu cenaze törenlerinde gözyaşı dökülmeyecek, dans edilecektir.
Tangonun ilk adımları işte bu cenaze törenlerinde atılmıştır. Bugün itibariyle hemen her dansta varolan tebessüm mimikleri ve mutluluk ifadesinin, tangoda hazin bir hale dönüşmesinin sebebi budur.
Durumdan iyice rahatsız olan iktidar, muhaliflerle özdeşleşen bu dansı ülkede yasaklamış, yapanlara ve yapılmasına izin veren işletme sahiplerine idama varan yaptırımlar uygulamıştır. Yine de özellikle kıyı kasabaları ve izbe meyhaneler, tango aşıklarının gizli meskenleri olmuştur.
Akabinde ülkede yaşanan askeri darbe ve ağır faturası, yıllar içinde tolere edilse de, tango unutulmamıştır. Bunun bir nedeni de, ordunun askeri darbe yıllarında muhalif kesime sempatiyle bakması, muhalif kesimin de darbe zamanında orduyu bu dansla karşılaması olarak gösterilmektedir.
Ülkede suların durulmasından sonra yeni bir hayat hayaliyle Avrupa'dan göçler bir kez daha başlamış, tıpkı 1800'lerin başında olduğu gibi genellikle erkekler bu göçlere katılmışlardır. Burda amaç, daha önceden de arzulandığı gibi, 'Arjantin'de yeni bir yol çizmek ve ailesini yanına almak'tan ibarettir.
Haliyle ülkede erkek nüfusu hızla artmıştır. Bu sebepten tango, çok zaman erkek erkeğe yapılan ve kadınların ilgisini çekmeye yönelik bir dans haline gelmiştir.
Nihayetinde, ülkenin huzura kavuşmasıyla beraber Avrupa'nın aristokrat ve burjuva kesimi turistik gezilerine başlamış, böylelikle tango, dünyaya açılma yolunda ilk adımlarını atmıştır.
Sanıldığının aksine, 3 değil; 4 farklı bireyi vardır tango ailesinin. Arjantin Tango'nun yanısıra, 'Amerikan stili' olarak adlandırılan Latin Tango, 'Uluslararası stil' olarak bilinen Standart Tango (Bir diğer ismi Classic Tango) ve bunlara ek olarak yine 5/8'lik ritmde çalınan lakin bpm değeri 68'e varan Europe Tango.
'Tutkunun dansı' sıfatına layık görülen tangoyu belki de en iyi özetleyen cümle şudur şahsi kanaatimce:
'Tango, kavganın kutlamaya dönüşebilme inancıdır'.
