Kıyametin alametleri iki çeşit.
Gizli alametler;
İnsandan muhabbet, şefkat, edeb, haya, cömertlik, ahde vefa, doğruluk, dostluk ve takvanın kalkması.
Şehirlerde mecsitlerin çoğalması ve cemaatin azalması.
Binaların yükselmesi.
Elbiselerin incelmesi.
Kadınların ve çocukların hakimiyeti ele geçirmesi.
Kadınların erkeklere, erkeklerin kadınlara benzemesi.
Eşyanın bereketinin azalması.
Akraba ziyaretinin kesilmesi.
Kötülerin hürmet, iyilerin hakir görülmesi.
Kan dökülmesi ve kabirlerin süslenilmesi.
Açık alametler;
1- Deccal'ın çıkışı
2- Üç gece üst üste ay tutulması
3- Üç sene boyunca yedi iklimde kıtlık olması
4- Büyük bir dumanın her tarafı kaplaması
5- İsa (a.s)'ın Şam'daki beyaz minare üzerine inip, Deccal'i öldürerek, Şeriat-ı Muhammediye ile amel etmesi. (Bahsi geçen Şam Suriye Şam değil. Şam bölgesi tam olarak neresi bilinmiyor.)
6- Resulullah'ın soyundan Mehdi çıkıp, kırk yıl adalet üzere hükm sürmesi ve İsa (as) ile buluşması
7- Dabbetül Arz'ın vucüda gelmesi
8- Yecüc ve Mecücün İskender settinden çıkıp yedi iklimi istila etmesi
9- Hz. İsa (as)ın Mekke'ye gelip buradan ahirete gitmesi ve bundan sonra Kabe'nin yıkılması
10- Güneşin batıdan doğup orada dolanması
Bu alametlerin ortaya çıkmasından sonra misk-i anber kokusu gibi serin ve temiz rüzgar eser ve müminlerin ruhları bu rüzgarın tatlılığı ile çıkar. Bundan sonra Kuran-ı Kerim'in hükümleri yeryüzünden kalkar, halkın hepsi cehalet içinde kalır. Yüz yıl bu şekilde devam eder.
Allah İsrafil (as)'a Sur'u üfürmeyi emreder. Hemen o an Sur'un sesinin heybetinden yedi gökte olan Meleklerin ve yedi kat yerde olan yaratıkların cümlesi kıyamet koptu sanıp dizlerinin üstüne çökerek kendilerinden geçerler. Saçlar sakallar ağırır, hamileler doğurur, insanlar kendilerinden geçip sarhoş gibi kalırlar. Bu Sur'un ilk üfürülüşüdür ki ondan bu heybeti alırlar. Kırk yıl daha böyle devam eder.
Allah İsrafil (as)'a yine Sur'u üfürmesini emreder. Bunun üzerine İsrafil (as) Sur'u öyle güçlü üfler ki şiddetinden bütün dağlar yerlerinden kopup, havaya çıkıp, atılmış pamuk gibi bulut olurlar. Yedi gök parça parça olur, yeryüzü su gibi eriyip dökülür. Denizlerin suyu kurur. Güneş ve Ay'ın ışığı kaybolur. Kapkara olurlar. Arş-ı Aladan yerin en altına kadar ne kadar yaratık ve melek varsa cümleten helak olur. Ancak Allah'a yakın Meleklerden sekiz melek kalır. Cebrail, Mikail, Rıdvan, Azrail. Diğer dördü Arşın taşıyıcılarıdır ki bunlardan biri İsrafil (as)dır. Bundan sonra Azrail(as) o yedi meleğin ruhlarını kabzeder. En son kendi ruhunu kabzederken bir çığlık atar ki, narası gökleri geçip yerlere gider.
Her can ölümü tadıp yok olur. İki alemde hiç kimse kalmaz. Ancak Celal ve İkram sahibi Allah kalır. Alem harap, boş, tenha virane gibi kırk yıl daha bu durum üzere kalır. Ve Allah ''Kimin Mülk bugün?'' diye sorar. Kendinden başka kimse olmadığından yine kendisi ''Her şeye galip olan tek Allah'ın'' deyip, kendisine cevap verir...
(İbrahim Hakkı Hz.)
Gizli alametler;
İnsandan muhabbet, şefkat, edeb, haya, cömertlik, ahde vefa, doğruluk, dostluk ve takvanın kalkması.
Şehirlerde mecsitlerin çoğalması ve cemaatin azalması.
Binaların yükselmesi.
Elbiselerin incelmesi.
Kadınların ve çocukların hakimiyeti ele geçirmesi.
Kadınların erkeklere, erkeklerin kadınlara benzemesi.
Eşyanın bereketinin azalması.
Akraba ziyaretinin kesilmesi.
Kötülerin hürmet, iyilerin hakir görülmesi.
Kan dökülmesi ve kabirlerin süslenilmesi.
Açık alametler;
1- Deccal'ın çıkışı
2- Üç gece üst üste ay tutulması
3- Üç sene boyunca yedi iklimde kıtlık olması
4- Büyük bir dumanın her tarafı kaplaması
5- İsa (a.s)'ın Şam'daki beyaz minare üzerine inip, Deccal'i öldürerek, Şeriat-ı Muhammediye ile amel etmesi. (Bahsi geçen Şam Suriye Şam değil. Şam bölgesi tam olarak neresi bilinmiyor.)
6- Resulullah'ın soyundan Mehdi çıkıp, kırk yıl adalet üzere hükm sürmesi ve İsa (as) ile buluşması
7- Dabbetül Arz'ın vucüda gelmesi
8- Yecüc ve Mecücün İskender settinden çıkıp yedi iklimi istila etmesi
9- Hz. İsa (as)ın Mekke'ye gelip buradan ahirete gitmesi ve bundan sonra Kabe'nin yıkılması
10- Güneşin batıdan doğup orada dolanması
Bu alametlerin ortaya çıkmasından sonra misk-i anber kokusu gibi serin ve temiz rüzgar eser ve müminlerin ruhları bu rüzgarın tatlılığı ile çıkar. Bundan sonra Kuran-ı Kerim'in hükümleri yeryüzünden kalkar, halkın hepsi cehalet içinde kalır. Yüz yıl bu şekilde devam eder.
Allah İsrafil (as)'a Sur'u üfürmeyi emreder. Hemen o an Sur'un sesinin heybetinden yedi gökte olan Meleklerin ve yedi kat yerde olan yaratıkların cümlesi kıyamet koptu sanıp dizlerinin üstüne çökerek kendilerinden geçerler. Saçlar sakallar ağırır, hamileler doğurur, insanlar kendilerinden geçip sarhoş gibi kalırlar. Bu Sur'un ilk üfürülüşüdür ki ondan bu heybeti alırlar. Kırk yıl daha böyle devam eder.
Allah İsrafil (as)'a yine Sur'u üfürmesini emreder. Bunun üzerine İsrafil (as) Sur'u öyle güçlü üfler ki şiddetinden bütün dağlar yerlerinden kopup, havaya çıkıp, atılmış pamuk gibi bulut olurlar. Yedi gök parça parça olur, yeryüzü su gibi eriyip dökülür. Denizlerin suyu kurur. Güneş ve Ay'ın ışığı kaybolur. Kapkara olurlar. Arş-ı Aladan yerin en altına kadar ne kadar yaratık ve melek varsa cümleten helak olur. Ancak Allah'a yakın Meleklerden sekiz melek kalır. Cebrail, Mikail, Rıdvan, Azrail. Diğer dördü Arşın taşıyıcılarıdır ki bunlardan biri İsrafil (as)dır. Bundan sonra Azrail(as) o yedi meleğin ruhlarını kabzeder. En son kendi ruhunu kabzederken bir çığlık atar ki, narası gökleri geçip yerlere gider.
Her can ölümü tadıp yok olur. İki alemde hiç kimse kalmaz. Ancak Celal ve İkram sahibi Allah kalır. Alem harap, boş, tenha virane gibi kırk yıl daha bu durum üzere kalır. Ve Allah ''Kimin Mülk bugün?'' diye sorar. Kendinden başka kimse olmadığından yine kendisi ''Her şeye galip olan tek Allah'ın'' deyip, kendisine cevap verir...
(İbrahim Hakkı Hz.)
