h.i.m.e.s.54
Kayıtlı Üye
Sözden öteyim, yaşanmışlıktan biraz geri.
Nerdeyim bilmiyorum hani,
Bir çıkmaz sokak galiba, başımı sürekli duvarlara çarpıyorum.
Anlamıyorum, gülmek neden bu kadar zor…
Seni çalıyorum zamandan
Artık akreple yelkovan yalan...
Senin gidişindir takvim yapraklarının bir daha yırtılmayacak olması.
Zaman ne ise o
Belki bir gece yarısı
Belki güneş sarısı…
Artık hayali sürgünlerime dalıp,
Bir ayağımı ötekisinin üzerine atıp,
Soluklanmak istiyorum,
Yorulmuş sabrım yeniden bir isyan olup taşmasın istiyorum…
Seni yolcu etmeye geldim düşleri de yanıma alıp,
Bak bu sefer elim havada uğurluyorum.
Hüzün yüzüme işgal,
İki damla yaşla sulanan yanaklarım,
Kan kırmızı gözlerle gidişine bakmak.
Biliyorum ağzımdan çıkacak sözler senin beni son duyuşların,
Biliyorum bu son bakışmamız.
O kadar ağrıma gidiyor ki bir bilsen,
Öyle küskünüm ki sana…
Usulca dikkat et kendine diyorum
İyi bak kalbine
Sonra kısılıyorum, dilim dönmüyor…
Bir uçurumdan salıveriyorum kendimi sanki
Gözlerinin içinde kendimi göremiyorum,
Çaresizlik vücudumda dolaşmaya başlıyor,
Her yanımı sarıyor biranda
Sen gidiyorsun ya öylece kalıyorum, bomboş…
Bir hikâye tadında geçmeye başlıyor sonra sen dolu günler gözlerimin önünden.
Kapılıyorum rüzgârına, sürükleniyor sanki.
Okumaktan hiç bıkmayacakmışım gibi…
Keşke farklı olsaydı deyip,
Bir sayfa daha doldurmaya başlıyorum sen ile başlayıp keşke ile biten…
Belki sonradan duyarsın beni,
Benden sonra yine sevmiş bak birini diye.
Belki ben görürüm seni bir yerlerde beyazlar içinde,
Elini bir el tutmuş,
Gülücükler saçarken etrafa…
Beklide hiç duymayız birbirimizi,
Kulaklarımızda şarkımız bir daha çalmaz,
Bir daha yürümeyiz aynı yollarda,
Aniden çıkmazsın karşıma sabahları bir otobüs kuyruğunda.
Seni yitirmektir bende, acı olan budur,
Yoksa sen gitmişsin kime ne
Ama sen yinede
Kalbine iyi bak…
Kalbim acıyor ne yapayım
Nereye saldırayım,
Neye çözüm arayayım,
Neden güleyim,
Niye konuşayım,
Kime bakayım…
Olduramayacaklarım çokluğundayım işte,
Boynumda iki el, boğuluyorum.
Kıpkırmızıyım kanıyorum.
Sensiz ve sessizliğin kafiyesindeyim.
Alınıyorum be!
Hani sadece sana değil,
Hayata, dünyaya, güneşe, aşka, sevdaya…
Kırılmışım be!
Gitmeyi de yakıştırdın ya kendine
Git hadi…
Ama dediğim gibi
Kalbine iyi bak!
Nerdeyim bilmiyorum hani,
Bir çıkmaz sokak galiba, başımı sürekli duvarlara çarpıyorum.
Anlamıyorum, gülmek neden bu kadar zor…
Seni çalıyorum zamandan
Artık akreple yelkovan yalan...
Senin gidişindir takvim yapraklarının bir daha yırtılmayacak olması.
Zaman ne ise o
Belki bir gece yarısı
Belki güneş sarısı…
Artık hayali sürgünlerime dalıp,
Bir ayağımı ötekisinin üzerine atıp,
Soluklanmak istiyorum,
Yorulmuş sabrım yeniden bir isyan olup taşmasın istiyorum…
Seni yolcu etmeye geldim düşleri de yanıma alıp,
Bak bu sefer elim havada uğurluyorum.
Hüzün yüzüme işgal,
İki damla yaşla sulanan yanaklarım,
Kan kırmızı gözlerle gidişine bakmak.
Biliyorum ağzımdan çıkacak sözler senin beni son duyuşların,
Biliyorum bu son bakışmamız.
O kadar ağrıma gidiyor ki bir bilsen,
Öyle küskünüm ki sana…
Usulca dikkat et kendine diyorum
İyi bak kalbine
Sonra kısılıyorum, dilim dönmüyor…
Bir uçurumdan salıveriyorum kendimi sanki
Gözlerinin içinde kendimi göremiyorum,
Çaresizlik vücudumda dolaşmaya başlıyor,
Her yanımı sarıyor biranda
Sen gidiyorsun ya öylece kalıyorum, bomboş…
Bir hikâye tadında geçmeye başlıyor sonra sen dolu günler gözlerimin önünden.
Kapılıyorum rüzgârına, sürükleniyor sanki.
Okumaktan hiç bıkmayacakmışım gibi…
Keşke farklı olsaydı deyip,
Bir sayfa daha doldurmaya başlıyorum sen ile başlayıp keşke ile biten…
Belki sonradan duyarsın beni,
Benden sonra yine sevmiş bak birini diye.
Belki ben görürüm seni bir yerlerde beyazlar içinde,
Elini bir el tutmuş,
Gülücükler saçarken etrafa…
Beklide hiç duymayız birbirimizi,
Kulaklarımızda şarkımız bir daha çalmaz,
Bir daha yürümeyiz aynı yollarda,
Aniden çıkmazsın karşıma sabahları bir otobüs kuyruğunda.
Seni yitirmektir bende, acı olan budur,
Yoksa sen gitmişsin kime ne
Ama sen yinede
Kalbine iyi bak…
Kalbim acıyor ne yapayım
Nereye saldırayım,
Neye çözüm arayayım,
Neden güleyim,
Niye konuşayım,
Kime bakayım…
Olduramayacaklarım çokluğundayım işte,
Boynumda iki el, boğuluyorum.
Kıpkırmızıyım kanıyorum.
Sensiz ve sessizliğin kafiyesindeyim.
Alınıyorum be!
Hani sadece sana değil,
Hayata, dünyaya, güneşe, aşka, sevdaya…
Kırılmışım be!
Gitmeyi de yakıştırdın ya kendine
Git hadi…
Ama dediğim gibi
Kalbine iyi bak!
