Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Var mıydın gerçekten? Gözlerimiz buluşmadan, ellerimiz birbirine değmeden, yalnızca yüreklerimizle,
doludizgin bir aşk seninle paylaştık mı biz?
Yoksa; Acımasız bir aldatmaca mıydı yaşadıklarımız? Kimdin sen?
Bilinçaltımın bana oynadığı bir oyun. Gerçekleşmesini istediğim ulaşılmaz bir düş.
Kahredici bir duygu yanılsaması. Hangisiydin? Var mıydın gerçekten? Bilemiyorum…
Hayattaki en büyük korkumun yalnız başıma kalmak olduğunu sanırdım, değilmiş.
Hayattaki en kötü şey etrafındaki insanların seni yalnız hissettirmesiymiş.
Anne 5 yaşında ki çocuğuna sorar :
+ Ne yapıyosun canım ?
- Mektup yazıyorum sevgilime
+ Iyide sen yazmayı bilmiyorsun ki
- Oda okumayı bilmiyo anne sen anlamazsn aşk bu aşk♥
- Özür dilerim. Bağır çağır, bi şey yap.
+ Sana bağırırsam, sadece ben kırılacağım. Ve yine senin umurunda olmayacak.
- Saçma. Nerden biliyorsun ki?
+ Çünkü alıştım. Sanki her gün beni kıracağını bile bile uyanıyorum Ve ne oluyor biliyor musun? Beni haklı çıkartıyorsun.
Dokunmak istersin, yasaktır yapamazsın.
Özlersin öpmek istersin acı çekmekten korkar, yapamazsın.
Herkes onun yanlış kişi olduğunu söylerken sen bilirsin, başka kimse senin için doğru değildir.
Erkek : O kadar kötülük yaptım sana. Kaç kere üzdüm, geceleri uyuyamadın, ağlamaktan gözlerin şişti.
Gülerken hep aklına geldim tekrar ağlamaya başladın, en mutlu anlarını ben bozdum.
İnsanlara beni savundun, hiç kötü bir şey söylemedin arkamdan.
Ben seni hatırlamaya tenezzül etmezken, sen beni hep hatırladın.
Hala beni seviyor musun ?
Günlerdir böyleyim.
“Mutlu değilim ama iyiyim. Aslında iyi de değilim. Sadece yaşıyorum.”
Böyle bakıyorum. Gülmediğim zamanlarda insanlara böyle cevap veriyorum.
Böyle duruyorum. Böyle yaşıyorum.