Papatia
Bayan Üye
Şimdi nerelerdesin? Bu sefer yazdıklarımın, yüreğimin acısının adresi yok! Satırları yazmakta bile zorlanıyorum. Sen gideli kelime haznem daraldı.
Tek başıma kaldım buralarda...
Ansızın dalıyorum, sürekli yollara bakıyorum ve işin acı tarafı gelmeyeceğini de çok iyi biliyorum.
Ah Sevgili!
Çok hayallerimiz vardı. Hayata dair, aşka dair, ikimizin kaybettiklerine dair.
Yazık! Hayallerimiz yarıda bile kalmadı.. Şimdi de mi kadere atlacak suç?
"Kaderde var mı?" diyerek!
Sen yoksun ama ben gene sana yazıyorum her günün ardından(!)
Gözyaşlarımı, aşkımı, özlemimi yazıyorum ve sevgili her zamanki gibi seni özlemle bekliyorum.
Bensiz üzülme olduğun yerlerde; çünkü ben seni yüreğimde taşıyorum, sensizken bile...
Kimseye söylemiyorum seni sevdigimi sana bile (!) Çünkü içimde yaşıyorum seni, sen de beni... Bizim aşkımızın kuralı da bu, baştan beri belli..
Ah Sevgili(!) Özledim be seni.. Geleceksin biliyorum ve sabırla bekliyorum.
Çünkü seni ölümsüz bir aşkla seviyorum.
Gecenin karanlığı bana o kadar şey düşündürüyor ki; anlatamam. Hatalarım, pişmanlıklarım, düşünceler içinde savaş veriyorum. Bir de özlemlerim var tabi..
Benim özlemim geleceğim ve geleceğimin içindeki sen.
Ama farklı şeyler yazıyoruz. (Sen ve Ben)
Evet bana göre çok büyük bir aşk yaşıyoruz. Fakat beraberinde korkular var. Hani çok değer verdiğim bir şey olur ve sen ona özen gösterirsin. Adeta varlığın, bütün huzurun ona bağlıdır. Bir süre sonra ona bir şey olduğunda ise artık hayatının bittiğini düşünürsün. Ben daha önce yaşadım bunları sevgili!
Acısı çok büyük...
Seni kaybetmeyi düşündüğümde de aynı acıyı çekiyorum. Artık anladın mı seni ne kadar büyük bir aşkla sevdiğimi?
Baksana bu sessizlik, bu karanlık, bir de sensizlik neler yazdırıyor bana.. Öyle şeyler var ki içimde.. Bunu ben bile bilmiyorum. İçimde bir şeyler korkutuyor belki de beni..
Beynimi tırmalıyor artık yaşadıklarım.
Dünya böyle bütün hızıyla dönüyor. Ne kadar bize yavaş gelse de..
Hep merak etmişimdir,aşk tanımlansa kaç kişi aşığım diyebilecek?
Aşk nasıl yaşanır?
İçindekileri bütün gizemiyle ona anlatmak,durup dururken ansızın onu öpmek, olmadık anlarda yanında istemek, ondan daha güzeli iyisi gelse de aldatmamak, onu seviyorum ama deyip başkasına gitmemek,sonsuz saygıyla büyüyen bir aşkı kim yaşayabilir?
Olmadık imkansız anlarda zaman yaratıp ona giden,fedakarlığın ölçüsü olmadan kaç kişi fedakarlık yapar aşığım diyerek. Geceleri daha çok düşünüyorum seni,anlamsız öfkelerle kalkıyorum ve bir sigara yakıyorum. Yanımda olmayışına isyan ediyorum. Hiç olmadık zaman saat gecenin bir yarısı ve ben seni istiyorum.Ya yanımda olacaksın,ya sesini duyacağım. Neler neler düşünüyorum.
Mesela çok siddetli bir yağmur yağsa; arkasından da insanı savuran bir rüzgar ve ben sıkıca sana sarılıp sana sığınsam...
Ve beni hiç bırakmasan hiç bıkmasan benden...
Ben sensizlikte seni yüreğimde büyüttüm...
Bir gün gelecegini düşünerek imkansızlıklar arasından sıyrılıp...
Hadi SEVGiLi gel bekliyorum!!!
Sen gideli kaç saat oldu? Kaç gün geçti, kaç hafta..? Saymadım.. Bana yüzyıllar geçmiş gibi geliyor. Son anda sen giderken gözlerinin buğusunu bıraktın.. Şimdi sis içinde bütün dünya. Çiçekler gözyaşlarımı içti, sen onları kırağı sanırsın, çiğ sanırsın..
Oysa hepsi benim gözyaşlarımla ıslak..
Sevgilim özlüyorum seni..
Bir balta indirildi, içimden bir ağaç köküyle devrildi. Gözlerimden akan yaştan belli değil mi, içim kanıyor. Özlem bir bulut gibi sarıyor beni, kuşatıyor . Seni sevmek bir sonsuzluk gibi büyüyor içimde. Haftanın her gününe, geçen her saate senin adını verdim. Senin adınla başlıyor mevsimler, yıllar sen varsan içinde, geçerli...
Özlem bir yağmur gibi yağıyor yine üstüme. Damlalar yüreğime vuruyor. Gecenin karanlığında bir başınayım. Uykularım bölük bölük.Nöbetlerdeyim yine. Bütün rüyalarımda sen.. Gözlerim kapanır kapanmaz gözlerin yaklaşıyor. Sonra bir rüzgâr alıp seni, benden uzaklara gotürüyor.
Geceler boyu sabahlayıp uğruna, boşluğa düstüğüm sevdiğim, bir tanem, gözbebeğim.. Yüreğimden mühürlendim sana.. Şiirler havalanıyor kuşlar gibi, şarkılar ağlıyor yokluğuna..Sevgilim hayatı sende buldum ben, tükenirsem sen tüketirsin beni.
Yoksun, gittin, tek başına koydun...
Bu nasıl bir özlemdir, kendi gövdem oldu bana şimdi ateşten bir gömlek..
Yanıyorum..
Bu ne kahreden yangın
Bu ne zamansız gidiş
Yetti artık
Yetiş sevgilim ne olur dayanamıyorum.
avuçlarıma koyabilir misin aşkı?
sensizken yalnızlığı kovabilir misin yanımdan?
üç dört günlük kıpırtılara aşk denilecek kadar azaldığında anlam herkesten daha aşıktım ben...
seni anmadığım anlara küfredecek kadar aşıktım ben...
düşlerim intihar etti, umutlara rastlamıyorum uzun zamandır...
özlüyorum,istiyorum,dayanamıyorum...bencil olduğumu sanma sadece aşığım
Tek başıma kaldım buralarda...
Ansızın dalıyorum, sürekli yollara bakıyorum ve işin acı tarafı gelmeyeceğini de çok iyi biliyorum.
Ah Sevgili!
Çok hayallerimiz vardı. Hayata dair, aşka dair, ikimizin kaybettiklerine dair.
Yazık! Hayallerimiz yarıda bile kalmadı.. Şimdi de mi kadere atlacak suç?
"Kaderde var mı?" diyerek!
Sen yoksun ama ben gene sana yazıyorum her günün ardından(!)
Gözyaşlarımı, aşkımı, özlemimi yazıyorum ve sevgili her zamanki gibi seni özlemle bekliyorum.
Bensiz üzülme olduğun yerlerde; çünkü ben seni yüreğimde taşıyorum, sensizken bile...
Kimseye söylemiyorum seni sevdigimi sana bile (!) Çünkü içimde yaşıyorum seni, sen de beni... Bizim aşkımızın kuralı da bu, baştan beri belli..
Ah Sevgili(!) Özledim be seni.. Geleceksin biliyorum ve sabırla bekliyorum.
Çünkü seni ölümsüz bir aşkla seviyorum.
Gecenin karanlığı bana o kadar şey düşündürüyor ki; anlatamam. Hatalarım, pişmanlıklarım, düşünceler içinde savaş veriyorum. Bir de özlemlerim var tabi..
Benim özlemim geleceğim ve geleceğimin içindeki sen.
Ama farklı şeyler yazıyoruz. (Sen ve Ben)
Evet bana göre çok büyük bir aşk yaşıyoruz. Fakat beraberinde korkular var. Hani çok değer verdiğim bir şey olur ve sen ona özen gösterirsin. Adeta varlığın, bütün huzurun ona bağlıdır. Bir süre sonra ona bir şey olduğunda ise artık hayatının bittiğini düşünürsün. Ben daha önce yaşadım bunları sevgili!
Acısı çok büyük...
Seni kaybetmeyi düşündüğümde de aynı acıyı çekiyorum. Artık anladın mı seni ne kadar büyük bir aşkla sevdiğimi?
Baksana bu sessizlik, bu karanlık, bir de sensizlik neler yazdırıyor bana.. Öyle şeyler var ki içimde.. Bunu ben bile bilmiyorum. İçimde bir şeyler korkutuyor belki de beni..
Beynimi tırmalıyor artık yaşadıklarım.
Dünya böyle bütün hızıyla dönüyor. Ne kadar bize yavaş gelse de..
Hep merak etmişimdir,aşk tanımlansa kaç kişi aşığım diyebilecek?
Aşk nasıl yaşanır?
İçindekileri bütün gizemiyle ona anlatmak,durup dururken ansızın onu öpmek, olmadık anlarda yanında istemek, ondan daha güzeli iyisi gelse de aldatmamak, onu seviyorum ama deyip başkasına gitmemek,sonsuz saygıyla büyüyen bir aşkı kim yaşayabilir?
Olmadık imkansız anlarda zaman yaratıp ona giden,fedakarlığın ölçüsü olmadan kaç kişi fedakarlık yapar aşığım diyerek. Geceleri daha çok düşünüyorum seni,anlamsız öfkelerle kalkıyorum ve bir sigara yakıyorum. Yanımda olmayışına isyan ediyorum. Hiç olmadık zaman saat gecenin bir yarısı ve ben seni istiyorum.Ya yanımda olacaksın,ya sesini duyacağım. Neler neler düşünüyorum.
Mesela çok siddetli bir yağmur yağsa; arkasından da insanı savuran bir rüzgar ve ben sıkıca sana sarılıp sana sığınsam...
Ve beni hiç bırakmasan hiç bıkmasan benden...
Ben sensizlikte seni yüreğimde büyüttüm...
Bir gün gelecegini düşünerek imkansızlıklar arasından sıyrılıp...
Hadi SEVGiLi gel bekliyorum!!!
Sen gideli kaç saat oldu? Kaç gün geçti, kaç hafta..? Saymadım.. Bana yüzyıllar geçmiş gibi geliyor. Son anda sen giderken gözlerinin buğusunu bıraktın.. Şimdi sis içinde bütün dünya. Çiçekler gözyaşlarımı içti, sen onları kırağı sanırsın, çiğ sanırsın..
Oysa hepsi benim gözyaşlarımla ıslak..
Sevgilim özlüyorum seni..
Bir balta indirildi, içimden bir ağaç köküyle devrildi. Gözlerimden akan yaştan belli değil mi, içim kanıyor. Özlem bir bulut gibi sarıyor beni, kuşatıyor . Seni sevmek bir sonsuzluk gibi büyüyor içimde. Haftanın her gününe, geçen her saate senin adını verdim. Senin adınla başlıyor mevsimler, yıllar sen varsan içinde, geçerli...
Özlem bir yağmur gibi yağıyor yine üstüme. Damlalar yüreğime vuruyor. Gecenin karanlığında bir başınayım. Uykularım bölük bölük.Nöbetlerdeyim yine. Bütün rüyalarımda sen.. Gözlerim kapanır kapanmaz gözlerin yaklaşıyor. Sonra bir rüzgâr alıp seni, benden uzaklara gotürüyor.
Geceler boyu sabahlayıp uğruna, boşluğa düstüğüm sevdiğim, bir tanem, gözbebeğim.. Yüreğimden mühürlendim sana.. Şiirler havalanıyor kuşlar gibi, şarkılar ağlıyor yokluğuna..Sevgilim hayatı sende buldum ben, tükenirsem sen tüketirsin beni.
Yoksun, gittin, tek başına koydun...
Bu nasıl bir özlemdir, kendi gövdem oldu bana şimdi ateşten bir gömlek..
Yanıyorum..
Bu ne kahreden yangın
Bu ne zamansız gidiş
Yetti artık
Yetiş sevgilim ne olur dayanamıyorum.
avuçlarıma koyabilir misin aşkı?
sensizken yalnızlığı kovabilir misin yanımdan?
üç dört günlük kıpırtılara aşk denilecek kadar azaldığında anlam herkesten daha aşıktım ben...
seni anmadığım anlara küfredecek kadar aşıktım ben...
düşlerim intihar etti, umutlara rastlamıyorum uzun zamandır...
özlüyorum,istiyorum,dayanamıyorum...bencil olduğumu sanma sadece aşığım
