---> İçinizde Birşey Kalmasın..
hiç bitmediki bizim kavgamız,
yamacına bağdaş kurup oturduğumuz kayalıklarla.
zifiri gecenin kör karanlığındaki yıldızlarla.
kafa tuttuğumuz güneş ile ayla...
her defasında yenildik,
kendi kayıplarımızı topladık içimizde.
ve kendimiz kaybolduk çoğu kez,
kendi içimizde...
cılız bir çocuk sesi olduk,
duyuramadık sesimizi,
duyuramadık yeşil vahalara.
ve doyuramadık...
kendi açlığımızı unutup,
bizi yemek için uğraşanlara...
biz en büyük kayıbımızı,
bu dünyaya geldiğimiz için vermişiz...
Doğukan