---> İçinizde birşey kaLmasın)
İnsan birini çok sevdiğinde bir süre sonra hiçbir şeye
tepki veremiyor. Oturuyor bir cam kenarına ve öylece
izliyor etrafı. Boş boş bakıyor. Zaman akıyor ve hala boş
gözlerle süzüyor etrafı. Sonra kendine geliyor saatlerini
harcadığının farkına varıyor. Ama o camın kenarından hiç
kalkmayı hiç istemiyor. Çünkü insan; özlüyor. Çok özlüyor.
Tahmin edebileceğinden de daha fazla.