---> İçinizde birşey kaLmasın)
Mutsuzum, hem de çok. Bu acı nasıl kaldırılır, buna nasıl dayanılır, bilmiyorum. 'İnsanın pişmanlıkları yaşadıklarından değil, çoğu zaman yaşayamadıklarındandır.' derler ya, doğruymuş. Keşke dediğim birkaç şey var ama kısmet değilmiş, hayırlısı buymuş demekten başka çare yok. Bundan sonra ebedi vuslata kadar yoksun, olamayacaksın, bunu kabullendim sonunda, ama içimdeki sızı asla geçmeyecek. Son konuşmamızda, 'Sık sık aklıma geliyorsun. Acaba ne yapıyordur, beni düşünüyor mudur diyorum.' demiştin. Cevabı geçiştirmiştim gülümseyerek, ama sen bilirdin o zaman da seni düşündüğümü, sık sık aklıma geldiğini. Ben söylemesem de bilirdin sen her şeyi. Ben de seni bilirdim tabii, aklıma geldiğinde saate bakardım, şimdi ya çalışıyordur, ya yemek molasındadır, ya evdedir vs. derdim. Şimdi ne yaptığını bilmiyorum ama mutlu, huzurlu olduğunu biliyorum ya o bana teselli oluyor. Yaşarken sana hatta bize huzur vermeyen birkaç kişiye öyle beddualar ediyorum ki... Allah'ından bulsun hepsi, tabii varsa! Senin ruhun şâd olsun Can, rahat uyu yerinde. Mekanın cennet olsun inşallah, çünkü meleklerin yeri cennettir.